Speelhuisje, kinderen blij, buren niet...

Nou

je hebt hem verplaatst naar de andere schutting, zeg je. Dus ze kijken er niet meer (rechtstreeks) tegenaan. Ik kan mij voorstellen dat als het veel licht wegneemt, dat dat niet prettig is. Maar dat zal nu toch wel niet meer het geval zijn? Het lijkt mij dan verder een gevalletje jammer maar helaas voor je buren. Ze wennen er vast wel aan.

Fijn opgelost toch?

Eerlijk gezegd moet je bij alles wat hoog is en wat je in de tuin zet even nadenken over de buren.

Zij hebben eerlijk aangegeven er een probleem mee te hebben, en jullie hebben het verplaatst. Dan is het toch fijn opgelost? Waarom zou je hem willen afbreken?

He?

Geconfronteerd ermee? Nou, dat zou ik van me af laten glijden. En als ze kennissen meenemen om naar jullie bouwwerk aan de andere kant van de tuin te gaan staren, zou ik de komende tijd lekker veel topless in de tuin gaan werken. Ofzo

Typisch gevalletje

Van tijd voor een hobby (voor de buren dan hè). Leven en laten leven geldt ook voor hun hoor! Je hebt al water bij de wijn gedaan en dat ding zal er toch ook geen twaalf jaar staan.
Kun je iets verzinnen wat ze nog erger zouden hebben gevonden? Trampoline ofzo? Dan zeg je: de kinderen wilden eigenlijk een trampoline maar dat wilden we onze buren niet aandoen(vanwege het gegil).
Jij schappelijke superbuur, zij uitgepraat

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Jammer dan

Het komt mij ook nogal over als gezeur hoor. Ik zou vooral heel blij zijn dat mijn kinderen er blij mee waren en het buitengewoon jammer vinden voor de buren, maar niet meer dan dat. Ik vind dat je al heel veel hebt gedaan door het huisje te verplaatsen. Als het nog niet goed is, dikke pech voo rhun.

Heb je ze nog gehoord nu het verplaatst is?

Best vervelend

Ik zou het nogal vervelend vinden als ik mijn buren tegemoet was gekomen in hun bezwaren en ik zou toch bij elke gelegenheid moeten horen of merken dat ik het fout had gedaan. Is niet zo sportief, vind ik. En afhankelijk van de verstandhouding zou het ontzettend op mijn zenuwen kunnen gaan werken. Dus misschien helpt het als je dan toch nog maar eens naar de buren toegaat en aangeeft dat je het vervelend vindt dat het zo is gegaan, maar dat je toch blij bent dat er nu een oplossing is waar zij ook blij mee zijn, toch? Op die manier maak je ze er misschien meer van bewust dat je ze echt tegemoet bent gekomen.
Overigens snap ik je buren niet. Je hebt het toch verplaatst, waarom dan nog zo'n drama ervan maken. Aan de andere kant: jij dénkt dat ze zich zo gaan gedragen, maar wellicht is dat helemaal niet het geval?

De gasten van je buren

zullen waarschijnlijk niet snappen wat het probleem van je buren is. Het huisje is al verplaatst. Wat een goede buren hebben hun gastheren.
Je verdient eerder de prijs: buurvrouw van het jaar voor het uitzonderlijk goed rekening houden met je buren!!!!

Nicci77

Zoals ik het begrijp hebben de buren nog geen grand tour speelhuisje-kijken georganiseerd maar verwacht jij dat ze dat waarschijnlijk gaan doen. Eerst maar eens aankijken, dan kun je nog altijd zo'n assertieve actie doen. Tegen de tijd dat het mooi weer wordt zijn de buren het alweer vergeten

Tegen een speelhuisje aankijken

Ik ben oprecht verbaasd dat er mensen zijn die het erg vinden om tegen een speelhuisje aan te kijken. Wat is daar erg aan? Ik vind dat soort huisjes juist altijd zo leuk. Ook omdat je weet dat kinderen dat geweldig speelspul vinden. Ik kan mij dus heel goed voorstellen dat je het huisje gekocht hebt zonder je te realiseren dat het op bezwaren zou stuiten. Je hebt nu gedaan wat je kon doen. Je buren moeten verder niet zeuren.

Goh...

Het zou eerlijk gezegd niet in me opkomen om met de buren over een speelhuisje te gaan overleggen.
Moet je dat dan ook doet als je een trampoline neerzet, of een waterpartij aanlegt? Of vogels in een volliere?
Zolang hun tuin niet compleet verduistert wordt of ze vanwege lawaai wat ik (of iets in mijn tuin) maak niet meer rustig kunnen buiten zitten, zou dit toch echt hun probleem zijn.
En anders zet ik (op mijn grond) een rij snelgroeiende coniferen...

Vragen

Wij hebben ook een groot speelding in de tuin en hebben vantevoren de buren wel even gepolsd. Aan de ene kant hebben ze zelf kinderen en een speelding maar aan de andere kant was het een alleenstaande oudere man. Gelukkig was het voor beide geen probleem. Ik zou er ook van balen als je daar na plaatsing commentaar op krijgt.

Ik hoop dat het voor jullie zo over is en de kinderen lekker kunnen genieten.

Hmm

Is het enkel omdat de buren eigen het huisje aankijken of is het ook omdat jullie kinderen nu in hun tuin kunnen kijken??
Daar kan ik me wel iets bij voorstellen.Dan zijn je buren een stukje vrijheid kwijt.
Als dit niet zo is,heb je het al mooi opgelost en moeten de buren verder niet zeuren.

Ik begrijp je niet

Ik begrijp je echt niet. Volgens mij vul jij van alles zelf in. Zij waren (terecht in mijn ogen) niet blij met dat huisje, jij hebt dat (terecht) verplaatst. Het was dom van je dat je er niet eerder aan gedacht hebt, maar het is nu opgelost. kan gebeuren.
maar nu begin je aan alles in te vullen. Dat je er veel mee geconfronteerd zult worden, dat de buren hun bezoek mee de tuin in zullen nemen...hoe weet je dat? Misschien zitten die mensen nu we te bespreken wat een fijne buur jij bent omdat je meteen actie ondernomen hebt. Klinkt mij alsof je je buren in je hoofd zwart zit te maken zodat je aan jezelf kunt verkopen dat het uiteindelijk toch hun schuld was......

Ik zou er ook niet blij mee zijn

Kaaskopje: "Ik ben oprecht verbaasd dat er mensen zijn die het erg vinden om tegen een speelhuisje aan te kijken. Wat is daar erg aan? Ik vind dat soort huisjes juist altijd zo leuk."

Nou, ik zou dat persoonlijk ook heel vervelend vinden, als dat zo'n speelhuisje is dat over mijn schutting heen komt. Ik heb een schutting om de tuin om een beetje privacy te creëren, en ik ben daarbij gebonden aan maximale hoogtes. Als de buren dan in hun tuin iets zouden bouwen dat daar bovenuit komt, zou ik daar dus ook tegen protesteren. Ik wil in mijn eigen tuin graag rust en privacy. Bovendien heb ik 2 honden, en die zullen daarop gaan reageren.

Wij hebben achterburen wiens tuin een stuk lager ligt dan de onze, en hun kinderen hingen voorheen continu tussen en over de schutting om in onze tuin te kijken. De honden reageren daarop, want die ervaren dat als indringers. Bovendien vind ik het zelf dus vervelend om bespied te worden. Wij hebben vorig jaar dus onze schutting opgehoogd naar maximale hoogte gerekend vanaf onze tuinhoogte, en toen waren we ervan af. Deze schutting is bovendien dicht, waardoor kinderen er niet meer tussendoor kunnen.

Nu houden onze achterburen toch al heel weinig rekening met ons, ze veroorzaken regelmatig geluidsoverlast met tuinfeestjes en dergelijke, en corrigeren hun kinderen dus ook niet. Daarnaast zijn hun kinderen vriendjes met de kinderen naaat ons, waardoor het heel regelmatig voorkwam dat ze over de schutting heen, terwijl ze allemaal op een bankje of stoel staan, gezellig met elkaar keuvelen. Ondanks dat wij daar al herhaaldelijk van hadden gezegd dat we dat niet prettig vinden. We hebben bespreekbaar gemaakt dat we de afscheiding tussen onze tuin graag samen wilden aanpassen, maar dat wilden zij niet.

Toen hebben we dus het heft in eigen handen genomen en de boel aan onze kant aangepast, we hebben dus op ons eigen grondgebied tegen de oude schutting aan een nieuwe schutting geplaatst. Nu kunnen de kinderen er niet meer tussendoor en overheen, en ook het gekeuvel met onze buren en hun kinderen is afgelopen, want door de verhoging kan dat niet meer. Blij toe, want ik irriteerde me mateloos aan dat gedrag.

Maar jasmino.....

...hoe zit het dan met je eigen kind? Blijkbaar hebben jullie aan twee kanten buren met kinderen en die kinderen keken wel eens over de schutting of kropen er doorheen? Maar je eigen kind dan, die deed daar helemaal neit aan mee?

En je zegt dat je je zo zou ergeren aan zo'n huisje. Maar als ouders weten we toch allemaal dat dat superleuk is voor de kids en dat als de buren zoiets hebben, je eigen kinderen daar vaak ook wat aan hebben: ze spelen immers met elkaar...ik vind je zo weinig begripvol.....

Ook zulke buren...

Klaagburen, noem ik ze. Wat we ook doen, het is nooit goed. Als we iets aanpassen omdat zij er "last" van hebben, komt het volgende. Ze zijn echt rijp voor de psychiater (en heel erg toe aan een hobby, vrijwilligerswerk, of iets anders zinvols).

Ik had er pas geen last mee van toen ik echt besloten had dat het hun probleem was. Dit is geen aanleunwoning maar een gezinswoning, dus het is niet zo raar dat er een gezin in zit met alle bijbehorende geluiden: "Maaam, waar zijn m'n gymspullen?" en zo. Het is ook weer niet zo dat we de hele nacht naar keiharde heavy metal luisteren. Ze weten in feite niet hoe goed ze het hebben.

@emine

Emine schreef: "...hoe zit het dan met je eigen kind? Blijkbaar hebben jullie aan twee kanten buren met kinderen en die kinderen keken wel eens over de schutting of kropen er doorheen? Maar je eigen kind dan, die deed daar helemaal niet aan mee? "

Wij hebben zelfs aan 3 kanten buren met kinderen, zowel beiden naast ons als achter ons. Wij hebben geen eigen kind, we hebben een pleegkind dat bij ons is komen wonen nadat de schutting al was aangepast. En nee, die kruipt niet over en door de schutting. Als hij wil spelen met de kinderen van onze buren, gaat hij netjes via de voordeur. Overigens doen onze naaste buren dat ook, alleen onze achterburen respecteerden onze privacy niet en spraken hun kinderen daar ook niet op aan.

En hoe leuk zo'n huisje ook is voor de kinderen, ik wil er geen last van hebben. We wonen hier in een stadje met relatief kleine tuinen, er is in de meeste tuinen geen plek voor dat soort dingen. Prima als kinderen buiten spelen, het lawaai dat daarbij hoort boeit me ook helemaal niet, maar ze moeten niet continu boven de schutting uit komen, hoe leuk ze dat ook vinden.

Ik ben gehecht aan mijn privacy, en ik vind mijn privacy niet minder belangrijk dan het speelgenot van kinderen.

Zit het probleem wellicht in jezelf?

@nicci77 Ik speculeer: De buren zijn zo eerlijk geweest om jou te zeggen dat ze het niet leuk vinden om tegen de achterkant van het speelhuisje aan te kijken.
Jouw probleem is misschien dat je diep binnenin je bang bent dat de buren je niet meer aardig vinden. Je hebt ze niet van te voren geraadpleegd en daar voel je je (wellicht) schuldig over. Daarom heb je gemeend aan hun (vermeende?)'eis'te moeten voldoen en heb je het huisje verplaatst.

Toch voelt het niet goed. Als zulke problemen in je leven vaker voorkomen, kan je het erkennen en daar wat aan doen. (Tip: Moed doet goed, uitgeverij-anode Assen)

Zou ook niet heel blij zijn

Zo'n speelhuisje is natuurlijk heel leuk maar ik kan me voorstellen dat de buren niet staan te juichen.
Ten eerste blokkeert het licht, ten tweede moet je er steeds tegen aan kijken en ten derde heb je dan ook steeds inkijk in je tuin met alle onrust tot gevolg.
Sowieso vind ik het netter om te overleggen voordat je iets in je tuin zet wat potentieel overlast kan veroorzaken. Mijn ervaring is sowieso dat mensen vaak veel redelijker zijn als je eerst met ze overlegt of ze vraagt dan als je ze iets opdringt. Dan is er vaak veel meer mogelijk.

In dit geval hebben jullie het uiteindelijk toch goed opgelost? De kinderen hebben nog steeds hun speelhuisje en de buren zijn ook blij.

Jij speculeert nu dat je buren hier steeds op terug zullen blijven komen. Dat kan natuurlijk maar dan is het duidelijk hun probleem. Immers het is nu opgelost.

Dat jouw plezier nu bedorven is dat is weer meer jouw probleem natuurlijk dan dat van de buren of van je kinderen.

Kortom ik zou zeggen prima oplossing en de volgende keer even overlegen/vragen voordat je iets neerzet.

Overigens

Juist als de onderlinge band goed is verwacht je overleg. Ik zou heel verbaasd zijn als buren met wie ik goed contact heb zoiets zouden doen terwijl als het buren zijn met wie ik geen contact heb het in de lijn der verwachting ligt dat ze niet overleggen.

Ach ach...

wat is er nou erg aan tegen een speelhuisje aan kijken (en let op, over een jaar of zes is het weer weg, tenzij jullie meer kinderen krijgen

Een opblaasbadje kan ook storend zijn, urenlang joelende kinderen.
Of een basketbalnet, dat gestuiter de hele tijd.

Of de bladblazer.
Of de hogedrukreiniger.

Ah joh, het is echt erg jammer en je hebt gelijk dat je het huisje verplaatst hebt, zoveel ruimte is er gelukkig.
Misschien is buurvrouw in de overgang?

(haha, net een ernstig boek over gelezen. Het schijnt een ramp te zijn voor je humeur.)

Geen probleem?

De buren vinden het huisje niet leuk en hebben dat gezegd - dat is hun goed recht.
En wat de een wel stoort en de ander niet doet er niet toe. Iedereen heeft andere behoeften en wensen voor woongenot en niet blij zijn met een hoog speelhuisje is echt niet asociaal ofzo!
Blijkbaar heb je hele aardige buren en het is jammer dat je er niet aan gedacht hebt om even te overleggen - dan had je had iets anders kunnen kopen wat voor de kinderen net zo leuk is en waar de buren geen last van hebben. Maar ja, dat kan gebeuren, je bent nu eenmaal geen onfeilbare superwoman, en je probeert in ieder geval de buren tegemoet te komen door het huisje te verplaatsen.

Maar ik denk dat je nou bezig bent met problemen te creeren die er (nog) niet zijn - misschien maak je jezelf helemaal onnodig ongerust. Je weet niet wat de buren verder gaan doen. Als het normaal aardige mensen zijn zal het wel meevallen.

Grasmaaien

Buren die om de week langdurig met een elektrische maaier het gras doen!

Jaymza

Een mens lijdt het meest...

Het probleem dat je schetst zit in je eigen hoofd. Het probleem dat er was is opgelost, en jij maakt je druk over dingen die mogelijk zouden kunnen gebeuren. Stop met je druk maken over dingen die er niet zijn, zet de knop om en geniet van je spelende kinderen in hun huisje!