Rolbevestiging

stereotypes

Nou, gelukkig maar dat die oude discussie weer boven water komt. Ik denk dat het weer te lang geleden is en dat we te makkelijk worden en de argumenten vergeten. Dus ja, ik vind het wel een hele goede discussie.
Mijn kinderen waren zelf nogal stereotype maar toch heb ik ze zoveel mogelijk sekseneutraal opgevoed. Meisje ook lego en auto, jongen ook knuffel en poppen, dat soort. Alle soorten taakjes voor allebei hetzelfde. Daar zit wel een grens in en daar heb je het dan ook over. Maar ik vind inderdaad dat de reclame 'net zo goed willen zijn als je moeder' van Bart Smit gevolgd had moeten worden door voorbeelden van jongetjes en van meisjes. Andersom, vader met een boor en dan zo goed zijn als vader wil je ook voor jongetjes en meisjes. Terwijl je tegelijk weet dat daar wel een kloof zit.

Oeps

Nou doe ik het zelf ook!
Eigenlijk zou het niet moeten uitmaken maar in mijn hoofd gegrift zit dat wel. Moeder met een boor is nog steeds een 'statement'. Terwijl in 'real life' die werkelijkheid al veel verder is. Ik veel mannen en vaders die strijken en stofzuigen en ik ken veel vrouwen die net zo makkelijk de boor hanteren.

tja

Sinds de 'oude' feministes te boek staan als mopperige mannenhaatsters met te veel okselhaar en het 'nieuwe' feminisme wordt belijd door in mantelpakjes en op naaldhakken op huismoeders te schelden en dreigmails naar tot inkeer gekomen getrouwde minnaars te sturen, ben ik het spoor een beetje bijster.
Misschien heeft de nadruk een tijdland te veel gelegen op meedoen met de mannen, als emancipatiedoel. Na een tijdje kwam de nadruk op vrouwelijke eigenschappen en hun nut in het algemeen en op het werk in het bijzonder. Zo bleven de mannen mannetjes, en mochten de vrouwen weer vrouwtjes worden. Termen als 'je vrouwelijkheid inzetten', je bewust zijn van je 'vrouw-zijn', ik kan er niets mee. Ik hou niet eens van schoenen kopen. Maar goed. Ik ben dus bang dat dit soort reclame-uitingen niet zozeer een beeld opleggen, maar een gevolg zijn van een ontwikkeling.
Ik blijf nog even wachten op het moment dat vrouwen en mannen allemaal mensen worden, met een variërend gehalte aan vrouwelijk- en mannelijkheid. (Und alle Menschen werden Geschwister!)

voor mij geen verrassing

Ik heb me op dit forum al vaker fan verklaard van Asha ten Broeke, dus dit verhaal is voor mij niet nieuw. De tegenbeweging is gelukkig ook al weer even aan de gang, maar heeft helaas nog te weinig invloed.
Ten Broeke zelf heeft een heel leuk boek geschreven, Het Idee M/V, als tegengif tegen de "mannen van Mars en vrouwen van Venus"- onzin, er is een ander leuk boek van Cordelia Fine over hetzelfde onderwerp (het hing kennelijk in de lucht, Ten Broekes boek is iets ouder maar ik denk niet dat Fine dat gelezen heeft), dat heet Delusions of Gender (NL titel "Waarom we allemaal van Mars komen". Lees die boeken, vooral als je dochters hebt. En bekijk de site van Ten Broeke (ashatenbroeke.nl, zoals je zou verwachten), daarop staat nog veel meer lezenswaardigs.

In Engeland heb je de beweging Pink Stinks, hoewel er op hun site de laatste tijd erg weinig leven te bespeuren valt, en er is een Amerikaans boek dat ik helaas niet gelezen heb met de prachtige titel "Cinderella ate my daughter".

Ja, het is erg, vind ik. Heel erg. En omdat je niet met elke Mars/Venusaanhanger ("het is toch echt wetenschappelijk bewezen dat meisjes meer met poppen spelen"- lees Ten Broeke en je weet beter) uitgebreid in debat kunt, kun je alleen maar proberen om zelf de stereotypering te bestrijden waar je maar kan. Maar het valt niet mee, want de roze golf is allesverstikkend. Mijn strijd wordt iets vergemakkelijkt omdat ik zelf een diepe afkeer van de kleur roze heb (ik ben iets afgestompt inmiddels, je komt er niet onderuit als je een dochtertje hebt), dus ik ben geneigd dat hele meisjesdeel van de speelgoedwinkel links te laten liggen. En ik stond verder ook niet zo vooraan toen de klassieke vrouwelijkheid werd uitgedeeld (maar ik groeide op in de jaren 70 en 80, toen mocht dat nog).

Overigens, beide kinderen (j en m)weten al hoe je net zo goed moet stofzuigen als mama: je maakt de vloer vrij, en zet de robotstofzuiger aan

Groeten,

Temet

beetje ot

Ik kwam deze week tegen dat in een lied in het nieuwe liedboek voor de kerken een zin vervangen is. Er stond "zonen " is nu "kindren" . Dit onder invloed van feministische golf (ook al is het onterecht omdat dat zonen inclusief dochters bedoelt was zoals ook het oude grieks dat deed).
Ook deze week een gesprek over aanspreektitels. Een man als voorzitter van een vergadering/ commissie is voorzitter. Wat als een vrouw die functie bekleed. Voorzitster is een prima titel, maar het wordt mevrouw de voorzitter. Dat een niet altijd een goed vrouwelijk alternatief is jammer, denk aan secretaris/ secretaresse.
Het feminisme is wat wanordelijk naar mijn idee. De ene keer vooral niet meegaan met het mannelijk ( zoals in het lied) en de andere keer geen vrouwelijke aanspreektitel willen.
Verder heb ik bedenk ik me wel iets roze aan kledingstukken nl tuinklompen (samen met de dochters)

Scholen

Ik weet even niet meer welke scholen het zijn, maar in Nederland zijn scholen waar nadrukkelijk wordt gestreefd naar sekseloos onderwijs, waarbij er ook gestreefd wordt naar een aanspreekvorm die onzijdig is. En eerlijk? Ik vind het zo'n onzin. Ik denk niet dat je jongens en meisjes sekseloos kunt grootbrengen en het lijkt me zelfs schadelijk om ze het gevoel te geven dat ze zichzelf niet mogen zijn door te ontkennen dat het een jongen of meisje maar een 'het' is. Hoe vaak je ze ook in een spijkerbroek hijst of auto's in de handen duwt en bij jongens het omgekeerde, roze broeken en poppenwagentjes... het zullen nooit sekseloze wezens worden en de eigen sekse komt dan toch bovendrijven. Inclusief indianenkreten en kirrende gilletjes. Wat niet wegneemt dat ik de Bart S. gids zoals die bij Pauw en Witteman genoemd moest worden een slimme zet vind. Ik vind het raar. Maar ze hebben er wel álle aandacht mee. Commercieel gezien doel bereikt dus.

Laat ik het aanpassen

Ik schreef sekseloos, maar dat moet eigenlijk sekseneutraal zijn.

Babykleding

Het is al lastig met babykleding: als je niet weet wat het wordt kan je eigenlijk geen kleding kopen. Neutrale pakjes zijn nauwelijks nog te krijgen.
Mijn dochter wil graag een blauwe fiets want blauw is haar lievelingskleur. Nou, ga er maar staan, ik heb het niet kunnen vinden. Gelukkig is er een tweedehands markt waar fietsen te koop zijn van vóór de seksebevestiging.

Het gaat natuurlijk niet echt om die folder van Bart Smit

Volgens dochter:
Het gaat erom dat je kleine zusje thuis komt en zegt dat ze verpleegster wordt en geen dokter, want meisjes kunnen geen dokter worden. Dat je raar aan wordt gekeken als je een meisje bent en wiskunde leuk vindt: 'Jíj vindt jij wiskunde leuk? Kan je dat wel? Dan zit je tussen allemaal jongens zeker?' Dat er geroddeld wordt over die jongen in de klas, die bevriend is met dat meisjes groepje: 'hij zal wel homo zijn'. Die foute scheikunde lerares, met haar 'meisjes rekenen'. Nu al opzien tegen het eindexamen gala, omdat dan eigenlijk van ieder meisje verwacht wordt dat ze in een jurk op hakken komt, vers van de kapper, met een hoop make-up. En je wilt niet op hakken in een jurk, want dan voel je je niet prettig, maar je durft ook niet in je spijkerbroek te komen, omdat je dan opvalt en dat wil je ook weer niet. 'Mam, ik denk dat ik maar helemaal niet ga.'

Zo maar een paar recente voorbeelden, uit het leven van mijn 17-jarige dochter.

Druif

Precies. Dat.
Toen ik 6 jaar was wilde ik cowboy worden. Mijn ouders legden uit dat dat eigenlijk niet kon, want dat betekende 'koeienjongen' en ik was nou eenmaal geen jongen. Ik dacht even na, en vroeg toen hoe een meisjescowboy dan heette. Zij verzonnen er een woord voor, en dat zou ik dus gaan worden, als ik groot was (tot ik later besloot dat ik goochelaar ging worden, maar dat terzijde).

Het grote voordeel van de vrouwenbeweging zoals die opgeld deed in de jaren 70 en 80 was niet die onzin dat je 'timmer' zou moeten zeggen in plaats van timmerman, maar wel dat je, als je wilde, meisjescowboy mocht worden, en dat niemand dat raar vond.

Kaaskopje, dit: "het zullen nooit sekseloze wezens worden en de eigen sekse komt dan toch bovendrijven. Inclusief indianenkreten en kirrende gilletjes" is in zoverre een misvatting dat die indianenkreten en kirrende gilletjes veel minder biologisch bepaald zijn en veel meer cultureel zijn ingeslepen dan mensen zich vaak realiseren. Die boeken die ik noemde laten zien hoe dat werkt, dat dat zo werkt, en in dat boek van Ten Broeke staan ook hele geestige voorbeelden over hoe stereotypen in andere culturen weer heel anders werken. Zo is het in Ghana volkomen vanzelfsprekend dat kinderen die op maandag geboren zijn een wezenlijk ander karakter hebben dan zij die geboren zijn op woensdag. Daar doe je niks aan, dat is nou eenmaal de natuur...

En wat die indianenkreten betreft: jij kent duidelijk mijn dochter niet. Die erg houdt van roze, en van Hello Kitty. Maar ook van het als een idioot rondrennen onder het slaken van woeste kreten.

Groeten,

Temet

'bewezen'

We vergissen ons dus ook. Het meest gebruikte speelgoed bij meisjes is blokken en bij jongens is blokken. Wij maar denken dat dat respectievelijk poppen en auto's moet zijn. Sekseneutraler dan je denkt.

Precies

Ik vind die scheiding in kleding en speelgoed nu ook veel opvallender dan 15-20 jaar geleden. Heel treurig. Blijkbaar lijdt meer tijd niet tot meer inzicht. Ik was laatst op zoek naar een neutraal baby pakje en ik heb echt goed moeten zoeken. Uiteindelijk iets gevonden wat wit is met een paar figuurtjes erop. Ik kom bij de kassa en ik zie dat het werd aangeslagen als meisjes kleding. Nu maakt me dat verder niks uit voor mijn aankoop maar ik snap niet dat a) dit gezien werd als een meisjes pakje, misschien omdat de figuurtjes eerder schattig waren dan stoer? en b) waarom elk kledingstuk geklassificeerd moet zijn als meisje en/of jongen.
Als ik klassenfoto's terug zie uit de jaren 70/80 zien de kinderen er veel neutraler uit dan je tegenwoordig ziet op het speelplein.
Het is natuurlijk ook volkomen onzin dat meisjes van nature van roze houden en jongens van blauw. Een eeuw geleden was blauw nog een typische meisjes kleur.
We kijken naar kinderen door een bepaalde lens en daarom zal je al heel vlug zeggen dat dit of dat typisch is voor een jongen of voor een meisje. Onze blik is niet neutraal.

Speelgoed

Wat ook heel irritant is als je probeert om speelgoed wat gezien wordt als speelgoed voor jongens of meisjes probeert te kopen in een meer neutrale uitgave. Bijvoorbeeld vorig jaar wilde ik een poppenbedje kopen en ik heb echt drie winkels afgelopen voor ik een poppenbedje vond dat niet roze was. Dat was in een veel te dure winkel met houten speelgoed. Daar heb je wel veel meer neutraal speelgoed maar het is een stuk duurder.

Melden?

Druif, ik vind die actie van die scheikundejuf eigenlijk best ernstig. Zou je hier niet een melding of zo van kunnen maken bij de directie? Dat mag toch niet, dergelijke uitspraken door docenten?

Roze

De lievelingskleur van mijn oudste zoon was roze. Totdat hij commentaar kreeg in de klas dat roze voor meisjes was en toen wilde hij ook zijn roze t-shirt niet meer aan. Bij de kring doen ze wel eens telspelletjes en dan moeten ze de meisjes en de jongens tellen. Dan staan de meisjes als ballerina's en de jongens laten hun spierballen zien. Leuk hoor juf, stamp het er nog even extra in. Bij hulpvragen op school wordt om luizenmoeders gevraagd, maar hebben ze een coach van het voetbalteam nodig of iemand die de kinderen begeleidt bij de legeleague dan wordt er om vaders gevraagd.

Ik vind het een ergerlijke ontwikkeling en het wordt steeds erger. Tegenwoordig is alles voor jongens en voor meisjes. Het komt ongevraagd mijn huiskamers in omdat kinderen razendsnel "leren" wat, voor jongens en voor meisjes is.

Ik doe mijn best, maar er valt niet tegen op te voeden. In mijn verhalen voor het slapengaan zijn mijn prinsessen even stoer als de ridders. Maar ja, in de boekjes dan weer niet.

Nee, ik herken het niet

De scheikundeklas van mijn examendochter bestaat uit 10 leerlingen, waarvan 7 meiden. De wiskundeklas is ook stevig bezet door meiden. De examendochter is een stoere onafhankelijke vrouw. Misschien komt er een jurk tijdens het gala, maar dan een zwarte van Hell Bunny en daaronder zwarte Vans.
Ik denk dat iemand die maar durft te opperen dat er meisjesscheikunde en wiskunde is, ter plekke wordt verzengd door de schroeiende blikken.

het is gewoon mode

En daar snap ik sowieso al niets van.

En verder hou ik niet van poppen, heb ik nooit van poppen gehouden, maar vond mijn dochter die ene pop in het hele huis die ik mijn oudste zoon had gegeven bij de geboorte van mijn 2e zoon, maar die al jaren aan het verstoffen was ergens.

Waar mijn jongens van jongsafaan voetballen, gaat mijn dochter eromheen wandelen met haar wandelwagen.

Ik zie dus echt wel verschil, en zou niet weten waarom ik het erg zou moeten vinden. Zolang maar niemand ooit tegen mijn dochter iets zegt van dat ze wiskunde niet kan omdat ze een meisje is. Dat is gewoon vette onzin!

ja maar ja maar (DC)

"Waar mijn jongens van jongsafaan voetballen, gaat mijn dochter eromheen wandelen met haar wandelwagen"

Ja maar, ja maar. Ik heb twee kinderen, een jongen van 8 en een meisje van 4. Die jongen is nooit geïnteresseerd geweest in voetbal als peuter of kleuter. En nu zegt hij dat hij het leuk vindt, maar in de praktijk voetbalt hij niet of nauwelijks. Hij speelt ook niet met auto's. Wel met playmobilpoppetjes, mario- en andere poppetjes en beesten.

Is hij dan eigenlijk geen jongetje? Waarom zijn jouw jongens, die van voetballen houden, terwijl jouw dochter dat niet doet, bewijs van de diepgewortelde sexeverschillen, en is mijn zoon, die niet in voetballen geïnteresseerd is, geen bewijs dat het allemaal onzin is? Mijn dochter heeft poppen. Daar speelt ze soms mee. Dan kan ik zeggen: zie je wel, ze is een echt meisje, ze speelt met poppen. Maar het poppenhuis staat al sinds ze het gekregen heeft werkloos te verstoffen, en met die poppen speelt ze veel minder dan met de beesten. Feitelijk geldt voor beide kinderen dat ze met name veel met hun knuffelbeesten spelen.

Als kinderen gedrag vertonen dat in de bestaande stereotypen past dan wordt dat gezien als bewijs dat die stereotypen kloppen, maar als kinderen daarvan afwijkend gedrag vertonen wordt dat niet gezien als bewijs dat die stereotypen kul zijn, maar dan zijn ze ineens de uitzondering die de regel bevestigt. Tja, daar valt dan natuurlijk nooit tegenop te redeneren, al laat je een bataljon slecht voetballende jongetjes aanrukken.

Overigens: het probleem is niet zozeer de mensen die zeggen dat iemand geen wiskunde kan omdat ze een meisje is. Het probleem is dat mensen meisjes met een 7,5 gemiddeld voor wiskunde een alphakeuze aanraden en jongens met eenzelfde gemiddelde aanraden om toch vooral exact te kiezen. Enzovoort enzoverder.

Groeten,

Temet

Test

Is dit voor een jongen of voor een meisje:
http://www.wehkamp.nl/kinderen/babykleding/KC1/931811/C23_3K3_KC1_931811/
of deze:
http://www.wehkamp.nl/kinderen/babykleding/KA1/C23_3K3_KA1/?KW6=30751,50243,50242#&&M=&PRmin=5&F=6_1_19_4_17_&KW1=48473&SM=0&PRmax=55&KW4=_&KW6=50243_50242

He jammer

De tweede is niet goed gegaan. Nog een poging:
http://www.wehkamp.nl/kinderen/babykleding/KA1/930193/C23_3K3_KA1_930193/?KW6=50243,50242&PRmin=5&PRmax=55&KAPRmin=500&KAPRmax=5500&F=6,1,19,4,17&PI=1&SM=0

Temet

Als jouw zoon met Mariopoppetjes speelt is hij toch ook vrij typisch jongensachtig aan het spelen? En een meisje die meer van beestenspul houdt dan van poppen vind ik ook niet zo uitzonderlijk. Volgens mij zijn meisjes gemiddeld genomen toch wat gevoeliger voor beestenspeeltjes dan jongens. Mijn dochters hadden ook koetjes, paardjes e.d.. En houten blokken en duplo/lego, maar ook poppen. Het toont naar mijn idee niet aan dat je kinderen niet typisch meisje/jongens voorkeuren hebben. Niet iedere jongen is gefixeerd op een bal en niet ieder meisje op een pop tenslotte. En ondanks dat mijn jongste dochter vroeger een hele stapel mini babyborn popjes had, is ze later op voetbal gegaan. En mijn andere dochter die iets minder popperig was, stelt zich bij scouting nogal 'meisje' op, waardoor ze zelden een tent hoeft op te zetten. Dat doen de jongens graag voor haar.
Kinderen mogen met alles spelen wat ze leuk vinden. Met de nadruk op wat zij leuk vinden. Het komt op mij wat krampachtig over als ouders alles in het werk stellen om er vooral geen typisch meisje of jongetje van te maken. Zoals op die scholen ook. Als een jongen/meisje niet eens meer met zij of hij aangesproken mag worden, dan ga je wat mij betreft een brug te ver. Het karakter van een kind komt er ook wel uit zonder dat er gestuurd wordt in wat de speelgoedsmaak moet zijn.

Maylise

Er is toch wel houten speelgoed te koop zonder roze verfje erop? Misschien niet bij Intertoys of Bart S. maar als je op internet kijkt is er wel wat te vinden. Ik hou ook van wat stoerder speelgoed. Liever geen roze voor een bedje of poppenwagen dus, maar wel blank hout of met primaire kleuren. Ik vraag me af of het alleen aan de winkels ligt dat er veel roze staat. Ik denk dat veel ouders ook gaan hyperen bij roze omdat ze dat zo schattig vinden voor hun dochter, anders zou een Intertoys wel neutralere kleuren neerzetten, denk ik.
Ik heb geen idee meer waar ik ons poppenbedje vandaan heb gehaald. Hij was van blank hout, dat weet ik nog wel Daartegenover ben ik ooit wel gezwicht voor een giganische plastic speelgoedkeuken die erg roze was. De dames keken er amper naar om.

Nou ja

Mijn oudste en zijn buurmeisje kregen allebei een poppenbuggy. Buurmeisje zette haar pop erin en liep ermee rond. Oudste zette dat ding op z'n kop en begon aan de wielen te draaien. En dat is nooit anders geworden.

Maar wee degene die aan mijn dochter gaat vertellen dat ze niet goed genoeg in wiskunde is... Ik herken dat zelf trouwens ook maar gedeeltelijk, ik heb zelf een technische achtergrond en ik werd daar npbest in gestimuleerd, en was ook best erg goed in wiskunde. Maar dat was nog in de tijd van een slimme meid is op haar toekomst voorbereid. Is dat tegenwoordig niet meer zo dan?

Druif

Helemaal eens met jou, Kiki en Temet. Ik heb de extreme meisje-meisje-drang van mijn dochter altijd wel grappig (en enorm bevreemdend) gevonden. Ik draag zelf nooit make-up, loop in stoere broeken met Doc Martens en bezit geen enkel roze kledingstuk. Dan is het best amusant als je eigen kind zulke andere voorkeuren blijkt te hebben.
Inmiddels vind ik het helemaal niet meer zo grappig. Ze heeft op school, van de televisie en in de speeltuin "geleerd" dat alle jongens stom, wild en druk zijn, dat rekenen ook enorm stom is, dat dun en mooi samenvallen en zo nog wat onverteerbare onzin. Ik kan daar in mijn eentje blijkbaar niet tegenop en erger me alle kleuren van de regenboog. Gelukkig heb ik wel een stoere dochter - inmiddels zelfs met knalroze Docs .
Wat mij betreft doen we wat krin (? ik dacht krin) suggereert en houden we gewoon helemaal op met mannen en vrouwen als groep vergelijken. Zinloos. Net als bij 'rassen' zijn de verschillen onderling veel groter dan die tussen de groepen.

Het valt mij op, is schat ik zo beetje eind jaren 90 begonnen.
Ik erger me eraan, waarom moeten bij kleding jongens zich in modderkleuren hullen en meisjes in roze,
Toen ik kind was kon je haast geen roze kleren kopen, en trouwens ook geen modderkleuren, alles was vrolijk gekleurd en redelijk unisex, als ik zo naar schoolfoto's kijk.

Kaaskopje

Het eerste truitje vind ik ik redelijk j/m maar het woord stoer hoort helaas bij j... Het jasje vind ik voor meisjes, voor de snit en die horizontale dingen.

Verder kun je echt jouw tijd niet vergelijken met nu, nu kun je in een goedkope winkel echt geen houtkleur poppenbedje krijgen. Ja in de houten speelgoedwinkels maar dan betaal je het viervoudige.

In mijn jeugd

waren spijkerkleren voor iedereen hét en ik heb ook in woestijnkleuren gelopen. Toen ik in de 6de van de lagere school zat, waren hotpants in. Hoe typisch vrouwelijk wil je het hebben? Alles herhaald zich. En er zijn bosjes verse moeders die roze nu eenmaal het einde vinden. Ik zie dat in mijn omgeving.
Als ik zo her en der bij winkels kijk, via internet, dan zie ik dat je het roze echt nog wel kunt omzeilen en ook in het midden kunt laten of het voor een jongen of meisje is. Ik vind het niet zo vreemd dat winkels typisch meiden- en jongensspul aanbieden. En ik accepteer ook dat het niet altijd mijn smaak is wat er hangt. Even verder zoeken dan. En dat het voor jongens alleen modderkleuren zijn, dat zie ik om eerlijk te zijn ook niet in het aanbod.
Laat ik het zo stellen: ik neem de klacht wel serieus, maar ik heb de indruk dat het 'probleem' wat overdreven wordt. Je kunt als je wilt alles krijgen zoals je wilt. Als de massa voor blank hout kiest, zal Bart S. of Intertoys dat volgen. Kiest de massa toch voor roze dan blijft dat aanbod zo en dan moet je met een andere smaak wat verder zoeken. Ik hou sowieso van houten speelgoed. Dat is vaak wel minder zoetsappig van kleur. En ik ben altijd licht allergisch geweest voor speelgoed á la My Little Pony. Als er dan haartjes gekamd moeten worden dan op een pop en niet op een beest met felgroene manen. Maar ja dat is mijn tic Onze familie- en vriendenkring blijkbaar idem dito, want ze hebben het nooit gekregen.

Dalarna

Het jasje hoort bij de jongenscollectie Het andere truitje is inderdaad voor de hand liggend voor jongens, maar waarom zou je je daaraan houden? Dit truitje vind ik ook wel bij een meisje passen. Door de gekozen letters kan het alle kanten op.
Het voordeel van de huidige tijd is, dat je via internet redelijk kunt vinden wat je wilt. Ik heb houten bedjes gezien voor 22 euro. Voor dat soort spul vind ik dat heel redelijk. Alleen moet je dan wel even je best doen om zo'n adresje te vinden. Maar dat doe ik voor alles. Ook voor onze nieuwe hond. Een bench in de maat die wij nodig hadden kost zo'n beetje 35 tot 50 euro. Ik heb hem voor 26 euro. Net zo'n goede kwaliteit als dat ik het bij de dierenzaak zou kopen. Gewoon zoeken en bij bekenden naar tips vragen.

Gruwel

Ik heb ook een hekel aan die speelgoedfolders waar speelgoed naar sekse gecategoriseerd wordt. Ook al zou het zo zijn dat meisjes automatisch naar roze, poppen, stofzuigers trekken en jongens naar auto's en pistolen, dan nog hoef je dat niet nog meer in hokjes te stoppen als kinderen zelf al doen. Want al zit er een voorkeur in de hersenen, dan is die niet bij alle kinderen in gelijke mate aanwezig. En jongens die willen stofzuigen of meisjes die met auto's willen spelen, al is het maar voor een keertje, moeten daarbij niet gedwarsboomd worden door door de maatschappij opgelegde stereotypen. Bovendien, al heb je een sterke voorkeur voor het, het verrijkt je leven alleen maar als je ook eens het ander probeert. De speelgoedfolder sluit wel naadloos aan bij de inrichting van de speelgoedwinkels zelf, jongens linksaf, meisjes rechts. And never the twain shall meet.

Ik zag Asha ten Broeke in Pauw en Witteman. Echt ongelooflijk hoe bagatelliserend en lacherig Pauw en de overige gasten daarover deden. Eén van die kerels zei zelfs: als je je daar druk over maakt leid je een comfortabel leven (o.i.d.). Ja, zo kan je elke discussie wel doodslaan.

Het valt me trouwens op dat de hele reclamewereld bol staat van de stereotypen. In wasmiddelenreclames zijn het bijna altijd de vrouwen die de was doen en met hun handen in het haar zitten vanwege vlekken en een man die met de oplossing komt. Als een man in een 'vrouwenproducten' reclame zit, is hij meestal een kluns (ons product is zo makkelijk in het gebruik, het kan niet mislukken) of een hele piet omdat hij ook een keer wat doet bij wijze van uitzondering. In de serie 'Robijn doet de was bij...' heeft Gordon een mevrouw die zijn was doet, heeft Jurgen Raymann zijn Tante Es, doet Herman den Blijker de was nog wel zelf in de machine maar is er een vrouw die het opvouwt, Hans Klok heeft een sexy assistente voor de was. Jules Deelder de enige die nog de schijn wekt dat hij zelf wast, in de commercial staat hij in elk geval te strijken. En niet met een hijgerige controlfreak echtgenote in de nek. Leco van Zadelhoff doet wel zelf de was.

Nu de vrouwen. Ilse de Lange, Sonja Bakker, Leontine Borsato doen de was zelf, Wendy van Dijk laat het haar moeder doen. De commercials met Yvon Jaspers en Irene Moors kan ik niet meer vinden, maar ik zie ze zo nog gehurkt voor de wasmachine zittend en wasmanden leeghalend. Dus zelfs als er mannen in wasmiddelenreclames voorkomen, dan spreken ze meer uit theorie dan uit praktijk. Je krijgt bepaald niet de indruk dat het de normaalste zaak van de wereld is dat een man de was doet. Dat zouden ze eens moeten veranderen. En sprookjes trouwens ook. Dat Assepoester zegt wanneer ze wakker wordt: laten we eerst even de tijd nemen om elkaar te leren kennen voor we besluiten te gaan trouwen, want hoewel je er erg aantrekkelijk en uitziet ken ik je praktisch niet.

skik