Privacy van "het vliegramp-jongetje"

Libie

"Waarschijnlijk slaat men nu door in het streven positief en open over te komen,"

Dat idee had ik ook al. Khadaffi is jarenlang een harde dictator geweest en toen was er uberhaupt geen sprake van openheid of vrije nieuwsgaring. Er is dan ook weinig gewoonte of gebruik van hoe je met dit zaken omgaat. Persconferenties en persprotocollen enerzijds en privacybescherming anderzijds zijn voor ons (muv de telegraaf) bekende kost maar zij hebben daar nog niet veel routine in.
De laatste jaren zoekt Libië toenadering tot het westen en deze ramp is ook een gelegenheid om te laten zien dat ze professioneel en welwillend met de zorg, met het technische onderzoek, en met de journalistiek om willen gaan. Dus is Khadaffi al met schoolkinderen op bezoek geweest bij het jongetje. Ook al dubieus natuurlijk. Dat een arts dan de telefoon aan Ruben geeft beschouw ik als een goedbedoelde ('laat ik maar alle medewerking verlenen aan de Nederlandse pers') maar ernstige blunder.

Boter op het hoofd en aasgieren

De journaliste heeft wat betreft privacy wel boter op haar hoofd, zeg: http://www.hpdetijd.nl/2010-02-03/telegraaf-journaliste-jolande-van-der-graaf
De telegraaf heeft een verklaring afgelegd, let wel, geen excuses, alleen een verklaring: http://www.telegraaf.nl/binnenland/6714080/__Verklaring_Hoofdredactie__.html?sn=binnenland,buitenland
En verder vraag ik mij af waarom wij dergelijke dingen voorgeschoteld krijgen, ook hyves-foto´s van mensen die overleden zijn, foto´s uit logbokken van mensen die bijgehouden werden op internet etc. Ik hoef ze niet te zien.
Op de radio hoorde ik net een discussie dat dit gepubliceerd wordt door kranten onder het mom dat mensen dat graag willen lezen. Ik vraag me echter af of ons dat juist niet opgedrongen wordt. dat hier een grens is overschreden, lijkt me duidelijk. De journaliste had de inhoud van het gesprek niet hoeven te publiceren.
Overigens schijnen al meer dan 4000 mensen hun abonnement te hebben opgezegd.

Wal, schip, kruik, water

"de kruik gaat net zo lang te water tot-ie barst"aldus een oud spreekwoord. En nu lijkt de kruik dan eindelijk barsten te vertonen. Het valt mij tenminste op dat er niet alleen op dit forum maar kennelijk zeer algemeen erg negatief wordt gereageerd op de sensatiezucht en de privacy-inbreuken. Het is voor velen kennelijk nu echt welletjes geweest.
Zou de wal dan eindelijk het schip keren en zouden we dan eindelijk weer teruggaan naar terughoudender berichtgeving? Ik hoop het van harte.

Groeten,

Temet

Als slachtoffer hèb je geen privacy!

Kijk maar naar de mevrouw die een aantal jaren geleden tijdens het skieëen(?) haar man en kinderen verloor. Zij bleef als enige over. Hot News! Heel Nederland wist wie zij was.
Of dat meisje Millie dat dood werd gevonden in de tuin van die poltie-agent.. heel Nederland was op de hoogte van de naam-en-toenaam van dat meisje en haar familie. Oke, de vader was wel bekend geworden door de emotionele oproep bij Hart van Nederland. En de prijs hiervan is dan ook duidelijk, je ben in een klap een BNN-er! De familie moest uiteindelijk de pers smeken om hen niet meer lastig te vallen, zodat zij zich aan het rouwproces kunnen overgeven.
Of dat Chinese kind dat een tijd geleden in Eibergen was ontvoerd en verkracht door een TBS-er die op verlof was. Iedereen wist hoe ze heette en waar ze woonde.
Heel Nederland was dus op de hoogte van de naw-gegevens van de slachtoffers. Iedereen wist hoe ze eruit zagen. Je hebt al niet gevraagd om slachtoffer te zìjn, laat staan dat heel Nederland je kent.. je moet toch ook verder met jouw leven?
Met misdadigers heb ik minder moeite mee dat ze met naam- of toenaam in beeld komen. Wel verandert dit als ze ten onrechte zijn veroordeeld.. wat wel eens voor kan komen.
Het is al wonderbaarlijk dat er één overlevende is bij die vliegramp in Tripoli. Dat is zeker "hot news". En daar gaat men behoorlijk ver in. Het begint met het uitzenden van beelden van dat arme hulploze kind in dat ziekenhuis die over de hele wereld gaat. Daarna komt er een compleet interview met een journalist/bezoek van Libische schoolkinderen (heeft dat kind daar werkelijk behoefte aan, die ziet liever zijn familie en wil terug naar Nederland), journalisten uit de hele wereld maken een reportage voor zijn huis, waardoor zijn adres ook bekend wordt, etc. etc. Hij wordt, tegen wil en dank een soort icoon. En dat joch moet toch ook verder: hij zal zijn huis moeten verlaten en dan bij familie (hopelijk geen pleeggezin) gaan wonen en misschien moet hij daardoor naar een nieuwe school gaan. En hoe zal hij die enorme trauma (vliegtuigongeluk en het verliezen van zijn ouders en broer met als gevolg dat hij ook uit zijn oude omgeving gerukt wordt) moeten omgaan?
Het zal mij niet verbazen dat over een paar jaar van die vliegramp een speelfilm wordt gemaakt met hem in de hoofdrol.
Hij is vanaf nu een Bekende Nederlander tegen wil en dank!
Die journalisten zijn geen persmuskieten, maar aasgieren!

Icoon

Als enige van meer dam 90 mensen (raar dat je alleen wat hoort over de Nederlandse doden, alsof die andere mensen minder belangrijk zijn!) heeft Ruben het dodelijk vliegongeluk overleefd. Da's net zo'n situatie als een overlevende die lang na een aardbeving nog onder het puin vandaan wordt gehaald - ook beelden die de hele wereld over gaan zonder dat iemand daarom gevraagd heeft.

temidden van chaos en ellende is zo iemand een klein glimpje hoop. Hoe afschuwelijk het allemaal ook is, maar zo is het wel. Iemand die vanuit de ondergang gered is.
Het zal helemaal van zijn karakter afhangen hoe hij hiermee zal omgaan, later.

Denk aan de advocaat Moskovicz die zijn hele familie (echt iedereen, geen ooms en tantes over...) verloor in de vernietingingskampen in de oorlog ).

Jazeker, er komt vast later een film over Ruben. Vast wel. En of dat echt erg is, tja, ik weet het niet; het is bepaald niet het enige ware verhaal dat in filmbeelden is vertaald.

Aanvulling

naar mijn idee een (al dan niet dodelijk) slachtoffer van een misdrijf heel wat anders dan een overlevende van een ramp. Ik vraag me af of je zulke zaken met elkaar moet vergelijken.

Dat iemand zomaar ineens wereldnieuws wordt - dat kan nu eenmaal gebeuren. 'k Weet niet of dat per definitie erg is. Lastig is het uiteraard wel!! En er zijn dan wijze mensen nodig die de zaken in goede banen leiden.

Vergelijking?

Tonny, ik begrijp de vergelijking met Moskovicz niet. Die kiest er zelf over om zijn verhaal in de openbaarheid te brengen. Die heeft daar bovendien nog een motief voor: dat het niet nog eens gebeurt. Hij is zijn familie immers niet bij een ongeval verloren.

Ruben was weerloos. Gewond, in shock, in een derdewereldland overgeleverd aan mensen die andere opvattingen hebben over privacy dan wij. En daar is door de Telegraaf misbruik van gemaakt.

Blijkbaar moeten er wetten komen om de privacy van slachtoffers te beschermen, aangezien de pers niet meer tot minimale zelfcensuur in staat is. Wat een dieptepunt.

Niet voor het eerst

Kennen we niet allemaal de foto van Phan Kim Puc, 9 jaar oud, naakt op de vlucht voor een napalm-bom?
Of die van het zigeunermeisje van de witte hoofddoek, kijkend uit de trein naar Auschwitz?

Tirza

Stemmen

www.zeelandnet.nl

Tirza

En dus?

Als de intentie van de foto goed is, dan mag het? En tegelijkertijd is de impact van de foto van dit jongetje kleiner omdat we nu internet en TV-nieuws hebben? Kortom: we zijn wel wat gewend, de informatie-overload is gigantisch en morgen is er weer een ander in het nieuws.
Phan Kim Puc heeft nooit meer een normaal leven kunnen leiden en is onderwerp geworden van verschillende documentaires, al dan niet ter meerdere eer en glorie van de makers (mijn zoektocht naar het meisje-categorie).

Tirza

Derdewereldland...

... en wel een waar ze gewend zijn aan hitte. Vanavond op het nieuws hoorde ik dat de voorzieningen om het identificatieonderzoek te doen daar waarschijnlijk beter waren dan ze in Nederland zouden zijn. Derdewereldland is in dit geval geen nadeel, lijkt me.

Weerloos en kwetsbaar en in shock. Zeker, dat is Ruben beslist.
Dat is zo'n laatste slachtoffer dat uit een aardbeving gered wordt ook!

Ik blijf erbij dat het helemaal niet raar is als zo'n unieke overlevende als sprankje hoop temidden van chaos en verderf in beeld komt. Inderdaad, dat had veel decenter gekund. Maar dat het te zien is, vind ik niet erg. Ook niet als het mijn kleinkind was geweest. Ik was dan dol- en dolblij geweest dat-ie nog leefde en zou zeer gelukkig zijn met alle deskundige hulp die hij kreeg. En met het feit dat hij een oom en tante heeft die ogenblikkelijk naar hem toe reisden. Niet iedereen is zo rijk bedeeld met familie.

Moeite met beeldmateriaal

Persoonlijk heb ik er zelf altijd erg veel moeite met de foto's die opgedrongen worden. Denk aan Pim Fortuyn, De vuurwerkramp maar ook de tsunami destijds. Echter had het nieuwswaarde, het droeg bij aan de bewustwording van de omvang van een gebeurtenis.

Het filmen van een 9 jarig jongentje daarin tegen draagt daat niet aan bij. Dat heeft werke,lijk geen enkele nieuwswaarde. Ze hadden kunnen volstaan met het filmen van de wrakstukken mijn inziens!

Eigenlijk besef ik het massale rouwen ook niet. Het is afschuwelijk maar waarom beschouwt men het kind als gemeengoed? Ik ken het ventje niet wat niet wil zeggen dat ik het vreselijk vindt voor hem. Wat heeft hij eraan dat ik weet dat hij Ruben heet en waar hij woont?

Tirza heeft wel een punt. Mijn moeder heeft altijd gerefereerd aan de beelden die ze heeft gezien van de vliegramp in Tenerife. Dus het is echt niet een nieuw fenomeen. Ook de afkeer van de consumenten mbt dit soort beelden niet!
(met dank aan tenerife is mijn moeder nooit in een vliegtuig gestapt)

Tonny

Die eerste beelden waren niet prettig, maar à la. Volgens mij gaat de commotie echter vooral om het interview in de telegraaf vandaag. Dat vind je toch niet nodig, wenselijk of begrijpelijk?

Verschil

is dat die docu's over het zigeunermeisje in de veewagon en nu dit jongetje is dat het jongetje nog leeft, nog een toekomst dus heeft, makkelijk te achterhalen is wie hij is.

Ach ik moet nog even denken aan 'mijn' Indische slavenmeisje wat ooit breeduit in een EO programma 'Metterdaad' in de camera zat te staren, murf geslagen, uitgehongerd, misbruikt. Ik heb toen de EO gebeld, allerlei organisaties, echt er werk van gemaakt. Uiteindelijk een kindertehuis gevonden in de regio die haar wel wilden opnemen (ik was van plan het kind te sponseren) maar dat kon niet want het lag allemaal veel te gevoelig met dat specifieke kind, het is dus niet doorgegaan, een doos met nieuwe kleren etc mocht ook niet.

NIEMAND van die fucking uitzending, de Eo dus, heeft zich verantwoordelijk gevoeld over haar lot. Dat kindje is dus helemaal niet geholpen door dat geldharkprogramma, is dus gewoonweg gebruikt om geld binnen te halen voor 1 of andere evangelische onzin organisatie die andere kinderen wel hielpen maar juist het meest schrijnende geval wat ze voor de camera gepland hebben niet. Zo vreselijk. Ik heb er nog tijden lang aan gedacht, of ze nog wel leefde. Echt uitbuiting van een totaal weerloos kind.

En ach

die kinderen die de hoofdrol speelden in Slumdog millionaires zijn ook nog op 1 na allemaal woonachtig in de sloppenwijken, worden nog steeds door de oproeppolitie mishandeld en hebben ze nauwelijks uitzicht op een mooi en welvarend bestaan. En er zijn dus miljoenen en miljoenen verdient aan die film.

Ach afschuwelijk, dat arme kind. Het is toch ook een gore k*t krant de Telegraaf, ach en het Ad ook en alle andere bronnen die als aasgieren op dat kind zijn gaan inpikken. Hopelijk zijn die familieleden van dat kindje in staat hem te beschermen en nog enigzins een mooie veilige jeugd te geven.

Te ver

Het plaatsen van de foto van het jochie vind ik al vrij ver gaan maar ik kan me voorstellen dat die beelden gemaakt zijn in de verwarring en gepubliceerd als zijnde hebbende nieuwswaarde (waar ik het niet mee eens ben). Die journaliste van de telegraaf die het kind opbelt dat gaat echt veel en veel te ver. Als de Telegraaf enig fatsoen heeft ontslaan ze dat mens. Maar goed de Telegraaf heeft geen fatsoen want die publiceren het ook nog gewoon zonder zich een seconde af te vragen dit wel kan. Het is dat ik geen kanarie heb en dus de telegraaf toch al nooit koop maar anders zou ik ze nu echt gaan boycotten.

Maylise

Die journaliste

Die journaliste, Jolanda van der Horst, maakte onlangs zelf nog een enorme ophef over haar privacy toen haar spullen door de AIVD werden doorzocht. Ik was het toen wel met haar eens, maar snap dan nu helemaal niet waarom ze wel haar eigen privacy zo belangrijk vond en niet dat van een kind.

Arts ook in de fout!

Ik heb het hele draadje niet doorgelezen, dus het is wellicht al genoemd. Ik vind dat de arts minstens zo erg in de fout is geweest door de telefoon aan Ruben te overhandigen.
M.

Sjuul ridicuul

En meer heb ik niet te zeggen!

Rembrand

Het blijkt een verpleegkundige te zijn geweest. Wier mobiele nummer was achterhaald door die journaliste trouwens.

Bah

en dan die zwangerschapstest uit de vuilnisbak van Pechtold.

Jemig waar zijn we mee bezig. Koop die bladen en kranten aub niet !

Zwangerschapstest

was niet eens in de telegraaf! Maar in een blad waar HP/de tijd aan meewerkte.....Hebben de vuilnis van 2 politici zitten doorspitten.....

Met recht

Riool journalistiek.

HP de tijd heeft voor mij zijn geloofwaardigheid verloren. Het is toch belachelijk!

Rembrand

Die verpleegkundige snap ik wel. Die wist misschien niet eens dat het om een journaliste ging. Dacht misschien dat het familie was of zo. Natuurlijk had ze eerst moet checken maar ze heeft waarschijnlijk nooit eerder met zo'n situatie te maken gehad, misschien ook opdracht van hogere hand gekregen om vooral haar medewerking te verlenen om te laten zien hoe open Libië is. In elk geval was het een impulsieve à la minute beslissing terwijl die journaliste en de telegraaf heel bewust hier over hebben nagedacht en voor publicatie hebben gekozen.

Maylise

Tot de eerste leuke actie

waarbij je iets kan krijgen wat de oude telegraaflezers weer over de streep trekt, vast een dekbedovertrek (haha inside joke).

Over een aantal weken is meerendeel het ook weer vast vergeten want dan is er weer een nieuwe scoop vol ellende of sappige roddels.

Misschien wel,

die telegraafopleving na een andere ramp, maar voorlopig ben ik toch wel redelijk trots op hoe het hier nu in Nederland gaat met de berichtgeving omtrent Ruben (dat voelt ook al zo gek, alsof ik hem ken, maar vliegrampjongetje klinkt ook te 'sappig'...).
Wat een verschil, in Libië te worden uitgezwaaid door padvinders (hebben die mensen daar dan zo'n andere belevingswereld?) en hier een sobere ontvangst en direct afgeblokt voor wat betreft 'nieuws'gierigen.
Ik heb toch de indruk dat de telegraaf zich zo enorm vergaloppeerd heeft vanwege het totale gebrek van enige bescherming whatsoever van de privacy aldaar en daar veel te gretig gebruik van heeft gemaakt.
Ik hoop dat ze echt lelijk hun neus gestoten hebben, en zich dat goed realiseren.