Pieker pieker... pleegkind

Bellen

Ik zou eens een organisatie voor pleegzorg bellen en je vragen (m.n. over werk en huisvesting) daar voorleggen. Geheel vrijblijvend uiteraard.

Heb je in elk geval een iets beter idee, lijkt me...

Groeten,

Temet

Oh ja

dat manlief gaat gillen is niet van afschuw, maar omdat mijn ballonnetje opeens in serieuze vragen worden omgezet.

Weekendzorg?

Wij zijn er ook wel eens mee bezig geweest en ook bij ons was de tijd er nog niet rijp voor (nu ook nog niet). Maar ooit.. In de tijd dat ik me er in verdiepte vond ik weekend/vakantiezorg wel een optie om eens te kijken hoe dat werkt allemaal...

Denk goed na

Ik denk er ook wel eens aan aan een pleegkind. Ons buurmeisje is een pleegkind en is hier regelmatig. En ja ze heeft een verleden en daardoor toch problemen in o.a. omgang met mensen. Ik weet bijna zeker dat ons gezinnetje totaal zal veranderen als er een pleegkind bij komt, ik ben te laf om dat te riskeren. Verder hadden de overburen vroeger een pleegkind die heeft hun huis in de fik gestoken waarbij ze hun kind zijn verloren. Je weet gewoon niet wat je binnen haalt.............

Zeker weten

Eerst zeker weten dat je er allebei 100% achter staat. Wat wil je vervolgens; langdurig, crisis, weekend/vakantie opvang. Hoe oud mag het kind zijn, baby is heel anders dan puber met een verleden. Full time werken lijkt me moeilijk worden. Je krijgt er een familie bij, ongewild. kan heel leuk zijn, maar ook heel moeilijk uitpakken.
Wij zijn er voor gegaan, ik ga geen details geven via deze site. Het opnemen van een pleegkind is meer dan de moeite waard.

Werken

Ik ben van mening dat als je aan pleegkinderen begint je thuis moet zijn als het pleegkind thuis is, ook als het kind op het VO zit. ===
Die gedachte heb ik ook, maar hoe wil men in de huidige samenleving waarin werken aangemoedigd wordt dan ooit genoeg opvang krijgen? Is schipperen tussen werk en het pleegkind niet altijd beter dan er daarom vanaf zien? Ik heb mijn vragen net trouwens ook opgestuurd naar Pleegzorg Nederland.

Nee hoor

Zelfs van pleegzorg uit wordt buitenshuis werken niet ontmoedigd. Het ligt aan het pleegkind. Een kleintje kan best een ochtend/dag naar een creche/oppas. Een puber die net uit huis geplaatst is laat je natuurlijk niet alleen lange tijd thuis.
Het kan zoveel verschillende kanten op. En je moet het ook zo zien; een pleegkind in huis is ook een soort baan. ( zo zie ik het niet, maar die reakties hoor ik wel )

Pleegkind

Vanmorgen bij de bus, buur-pleegkind (10jr) komt huilend naar me toe lopen en zegt dat ze niet meer naar huis wilt. Ze had ruzie gehad met haar pleegvader. Ik weet dat ze daar waarschijnlijk niet langer dan 2 jaar blijft en ik weet dat ze graag bij ons wilt komen wonen. Ik weet ook dat ze hulp nodig heeft. Soms heb ik de gedachte om haar in huis te nemen vooral nadat ze huildend naar me toe kwam (gebeurd vaker)...........

Rieke

Met een pleegkind krijg je een flinke vergoeding las ik net. Waarom is dat zo hoog? Moet je voor pleegkinderen meer kosten maken dan voor een eigen kind? Of is dat zuiver om het aantrekkelijk te maken?

Het kan ook af en toe een weekend zijn

Er zijn ook kinderen die een logeergezin nodig hebben. Deze kinderen zijn te jong voor de formele logeerhuizen of opvang in een gezin wordt beter gevonden.
Wij zijn pleegouders van één kind, 1x per 5 weken een weekend, waarvan soms in de schoolvakantie wat meer dagen.
Ja, we krijgen hier een vergoeding voor van 15 euro per dag. Ik vind dat geen flinke vergoeding en de vergoeding is zeker geen reden om aan een pleegkind te beginnen.

Kaaskopje

Onderdak, voeding, lichamelijke verzorging. Je hebt geen kinderbijslag. Sparen voor je pleegkind.
Het is best een flink bedrag ja. Wat wij doen is het bedrag voor het kind sparen, zoveel mogelijk. Een spaarreking openen op de naam van het kind kan niet zonder voogd, en wij willen niet dat de biologische ouders de rekening leeghalen, dus we sparen op eigen rekening voor ons kind. En gezinnen die het niet breed hebben moeten in de gelegenheid worden gesteld een pleegkind op te nemen. Het moet voor iedereen mogelijk zijn, vandaar dit bedrag. En korten op uitkeringen gebeurt dan ook niet. Dus het mag voor niemand een beletsel zijn.

Vergoeding

Hier is die vergoeding voor veel pleegouders dus wel de rede om een pleegkind te nemen. Dat zorgt ervoor dat veel pleegkinderen in niet zulk fantastische gezinnen terecht komen. En vaak wordt die vergoeding niet gebruikt voor het kind maar zoals mijn buurman sinds hij pleegkind heeft heeft hij opeens veel toys.

Voorbereidingscursus

Hallo kaaskopje,

ik ben zowel pleegouders geweest als ook werknemer bij een pleegzorgorganisatie.
Naast voorlichtingsavonden worden er, als je overweegt pleegouder te worden, cursussen gegeven die enerzijds bedoeld zijn om informatie te geven over alles wat met pleegzorg te maken heeft en waarin daarnaast selectie plaatsvindt. Zowel van de kant van aspirant pleegouders als van de kant van pleegzorg wordt daarin bekeken of pleegzorg echt iets voor je is, in welke vorm (langdurig, crisis, weekend/vakantie), voor welke leeftijd etc.
Als je het echt serieus overweegt lijkt het me niet verkeerd om deze cursus te volgen, zodat je goed weet waar je evt ja of nee tegen zegt.
Allebei werken hoeft absoluut geen contra indicatie te zijn, bij de matching van pleegouder en pleegkind wordt dit meegenomen. Voor sommige kinderen zal dit niet kunnen, voor andere weer wel.

wat betreft de vergoeding: ik kan je uit ervaring verzekeren dat je er echt niets aan over houdt, of je moet het pleegkind op water en brood zetten en zelf leuke dingen gaan doen. De vergoeding is gebaseerd op wat een kind kost aan eten, drinken, hobby;s, zak en kleedgeld. Realiseer je dat als een kind naar een instelling moet het een veelvoud kost aan wat je als pleegouder krijgt.

succes met nadenken hierover

Meld je alsjeblieft aan

Er zijn ongetwijfeld kinderen die passen bij wat jullie te bieden hebben!
Graag!
Groet Terpi

Ik denk er ook over na

en dan in eerste instantie als weekend-logeergezin.

Van de zomer las ik 'Niemandsland' van Guurtje Leguyt en dat liet me niet meer los. Voeg daarbij het gegeven dat mijn eigen gezin bijna geheel volwassen is... er zou ruimte in velerlei zin kunnen zijn.

Aab de andere kant heb ik ook koudwatervrees... Stel dat ik er helemaal niet 'goed' in ben... een kind dat al zo vaak is teleurgesteld dan opnieuw teleurstellen... dat mag niet gebeuren.

Ik schuif het nog even voor me uit.

tonny

Doen tonny

Echt, gewoon doen. Ik ken zo een aantal kinderen in tehuizen die zo snakken naar een gezellig thuis, een echt gezin ! Al is het voor een weekend in de maand, hebben ze iets om naar uit te kijken. Ik ken je uit je postings, je kunt het, ik weet het gewoon.

Waar kijken 'ze' naar?

Ik stel me zo voor dat er mensen bij je thuis komen kijken. Dat is voor mij iets om tegenop te zien. Wij zijn zoals we zijn. Een beetje een huishouden van Jan Steen. Ik zal me wat aan moeten passen als er iemand bij komt, maar ze kunnen niet verwachten dat je echt een hele ommezwaai maakt qua huishouden e.d.. Hoe gaat zo'n beoordeling?

Cursus

Incar vertelde al eerder over een voorbereidingscursus. Ze komen ook wel thuis, maar zullen niet verwachten dat de kinderen van de vloer moeten kunnen eten. Als je een "veilig" plekje hebt en je opvoedkundig goed overkomt zal het best goed komen. Structuur en duidelijkheid is erg belangrijk. Verder is het natuurlijk niet niks. Dit zijn kinderen met vaak hele grote problemen en een verschrikkelijke achtergrond. In veel gevallen keren deze kinderen terug naar de ouders en moet daar ook naar toegewerkt worden. Dat kan heel moeilijk zijn voor jouw gevoel. Ook is het goed na te denken over welke kinderen je nou precies wil opvangen. Echte crisis-kinderen, voor langere tijd, of blijvend ? Maar ook in welke leeftijd. De mensen die ik ken, doen voornamelijk crisis, maar ze kon bijv. baby's niet aan. Daar werd de band zo groot mee, dat ze het kindje niet meer wilde loslaten. (naar dezelfde vreselijke situatie) Ook kan het ook heel zwaar zijn voor je gezin en je eigen kinderen moeten de aandacht delen. Ik zou inderdaad me eerst aanmelden voor die voorbereidingscursus en heel duidelijk hebben wat en hoe je het wilt. Heb je inmiddels al wel met je man overlegt ?? Lijkt me ook wel belangrijk

gr Dropke

Ga het hier ook maar weer in de groep gooien

het kriebelt toch nog steeds. Al denk ik nog steeds dat we een paar jaar wachten.. Ik heb twee nichtjes in het buitenland wonen en die wil ik in de middelbare schooltijd die er nu aankomt ook een jaar een huis in hun vaderland kunnen bieden.

Waar ik geloof ik het meest tegenop zie is het meoten delen van de verantwoordelijkheid voor de kinderen met zoveel anderen.. In theorie fijn maar in de praktijk ben ik meestal tamelijk eigenwijs.. en je hoort toch veel gruwelverhalen..

Hier ook gepieker!

Wij hebben 3 kinderen (3,5 en 7 jaar) en ik heb de laatste tijd steeds sterker een "er kan nog meer bij"-gevoel.
Regelmatig heb ik een aanval van babykriebels en voel ik een sterke kinderwens voor een vierde kindje (een kind van onszelf dus). Los van de "gewone" zorgen; is het financieel haalbaar, zal het kindje gezond zijn, ben ik niet te oud (37, dus het "kan" nog ), etc., voel ik ook een soort roeping/verplichting voor de opvang/verzorging van een pleegkind. We hebben drie gezonde & gelukkige kinderen met een veilige plek in ons (ook niet zo erg opgeruimde...) huis/gezin en er zijn zoveel kinderen die het met minder moeten doen!

Ik vind het ingewikkeld hoor!

Nogmaals...

Gewoon doen Die screenings horen erbij ja, maar of je huishouden rommelig is of niet maakt echt niets uit! Het is ook echt niet zo dat je alles om moet gooien voor zo'n kind, zeker niet als je (begint met?) een weekend kind neemt. Het is ook echt niet zo dat je er dan meteen elk weekend en elke vakantie aan vast zit, de frequentie spreek je af met pleegzorgwerker, kind en andere betrokkenen. Het is juist zo fijn voor die kinderen om zo af en toe ergens welkom te zijn, gewoon er te mogen zijn en meedraaien in een gezin waar het gewoon okay voor ze is. Ze gaan vaak graag mee in de gewone dagelijkse dingen als een spelletje doen of samen een boodschap, het hoeft niet elke keer een grote tractatie te zijn.
Als je geinteresseerd bent, hier kun je alvast een hoop informatie vinden: http://www.rubicon-jeugdzorg.nl/pleegouders
Groet Terpi

Losse gedachten

Ik heb zelf geen ervaring met pleegzorg in Nederland, althans niet persoonlijk. Ik heb wel een pleegzoon maar die hebben we in huis genomen toen we in Frankrijk woonden. Toen we later naar Nederland gingen was hij al wat ouder en konden we de voogdij over hem krijgen hoewel we nog wel af en toe met de autoriteiten daar te maken hadden. Dus van de Nederlandse pleegzorg weet ik persoonlijk niet veel af.
Ik wel verscheidene mensen in Nederland die pleegkinderen hebben. Ik denk dat het zinvol inderdaad is om te beginnen met het volgen van de cursus. daar worden de verschillende vormen van pleegzorg ook uitgelegd. In eerste instantie zul je een keuze moeten maken die goed bij jouw gezin pas dus langdurig of juist crisis, perspectief biedend of niet of juist weekend pleegzorg. Ook kan je een keuze maken voor leeftijden. Over het algemeen wordt aangeraden te kiezen voor kinderen die minimaal twee jaar jonger zijn dan je eigen kind. Overigens is onze pleegzoon ouder dan onze eigen kinderen dus het is geen gouden regel.
Of er een tekort is aan pleegouders verschilt per regio. Over het algemeen schijnt het moeilijkst te zijn om een pleeggezin te vinden voor babies/peuters en voor pubers dus 12+. In de basisschool leeftijd bestaat er het minste tekort aan pleegouders. Dit kan echter heel erg per regio verschillen.
Verder zijn er ook verschillende instanties via wie pleegzorg kan gaan. Zo heb je het leger des heils, de william schrikker stichting (kinderen die vaak een handicap hebben of waarvan de ouders een handicap hebben) enzovoorts. Als je door de ene instantie bent afgewezen als pleeggezin kan je soms bij de andere instantie terecht.
Wat de vergoeding betreft. Daar hou je niks van over. Bij crisis opvang is het vaak zo dat de kinderen zonder wat dan ook komen zodat je kleren en spullen aan zult moeten schaffen terwijl bij kinderen die langdurig blijven andere langdurige kosten mee gaan spelen zoals mee op vakantie, sparen voor studie kosten enzovoorts. Bijvoorbeeld een pleegkind wat inmiddels volwassen is krijg je uiteraard geen vergoeding meer voor maar dat kind behoort nog wel tot je gezin gevoelsmatig. Tuurlijk kan je hem of haar de dag na zijn of haar 18de verjaardag de deur uitzetten maar ja dat doe je toch niet hopelijk.
Verder heb ik altijd gewerkt naast mijn kinderen en dus ook terwijl ik mijn pleegzoon had en dit is nooit een punt geweest.
Je hoeft je huishouden niet echt aan te passen maar bepaalde aanpassingen zijn er soms wel nodig zoals een pleegkind met andere eetgewoontes (geen varkensvlees want moslim of helemaal vegetarisch want hindoe) of met vakanties. Soms kan je een pleegkind niet mee naar het buitenland nemen omdat er geen id kaart/paspoort geregeld kan worden (ouders geven geen toestemming) dus dan moeten of de vakantie plannen aangepast worden of er moet een vakantiepleeggezin gevonden worden.
Kortom het brengt zeker wel wat aanpassingen met zich mee. Buiten dat heb je natuurlijk ook veel te maken met instanties, rapportages die je moet maken aan de pleegzorg en de ouders van het kind die vaak bezoekrecht hebben of recht hebben op andere vormen van contact. Je krijgt dus best veel over je heen en dit nog afgezien van het feit dat veel kinderen in de pleegzorg ook behoorlijk beschadigd zijn of andere problematiek hebben wat zich kan uiten in gedragsproblemen. Het vergt dus veel van je als pleegouder.
Toch is mijn eigen ervaring vooral heel positief. Ik zie mijn pleegzoon als een heel positief element in mijn leven en een enorme aanvulling op ons gezin. Voor mij is hij een zoon geworden door de jaren heen en ik heb voor hem dezelfde gevoelens als voor mijn andere kinderen.
In retrospectief had ik best verder willen gaan met pleegzorg en op deze wijze meer kinderen aan ons gezin willen toevoegen.

Maylise

Wij hebben een pleegdochter

Wij hebben een pleegdochter, die als het blijft gaan zoals het nu gaat, bij ons volwassen zal gaan worden. Ze is bij ons gekomen toen ze 13 maanden was en ze voelt als een eigen kind. Ze is nu 6. Ik heb wel altijd part time gewerkt, 2 dagen per week. Toen ging zij dus naar het kdv. Niet gelijk overigens, na half jaar ongeveer. Dit was geen probleem, maar is wel anders dan allebei fulltime werken natuurlijk.
Er zijn veel verschillende soorten opvang mogelijk. In jullie geval zou ik ook denken aan weekend opvang, 1 keer in de maand.
Ik vind het wel wat simpel om tegen mensen die twijfelen te roepen; gewoon doen. Het is niet niks vind ik, de kinderen hebben toch een behoorlijke rugzak over het algemeen, hoe jong ze ook zijn. En dat zet wel degelijk heel je gezin op z'n kop. Niet dat je het daarom niet zou moeten doen, maar ook weer niet zo simpel, gewoon doen.
Je krijgt als je je opgeeft een cursus van ik meen 6 avonden waarin van alles besproken wordt, dus daar zou je je ook voor op kunnen geven, daar wordt best veel duidelijk. Je halve doopcel wordt alleen gelicht, ik heb een leuk boekwerk met m'n hele levensgeschiedenis zo'n beetje .
Een echt net huis heb ik ook zeker niet, maar ja, je ruimt toch even extra op als ze komen, ze komen niet onaangekondigd inspecteren hoor.
Roos

Ik pieker mee

Interessant draadje is dit. Zelf werk ik voor een pleegzorginstantie en ik zou ook heel graag pleegzorg willen doen. Ik heb echter een partner die het niet wil. Volgens mij is het vooral het onbekende dat hem tegenhoudt. Ik vind het wel lastig, want ik wil het gewoon heel graag, maar ben ook van mening dat je er beide achter moet staan.
Zelf hebben we twee kinderen (7 1/2 en 4 jaar) en ik zou het liefst dan nog een kleintje erbij willen (0 tot 1 jaar). Bij ons is daarnaast de ruimte ook nog een probleem, er is een slaapkamer bij te maken, maar dit kost enige moeite. Zelf werk ik 3 dagen, man volledig, hij heeft een eigen bedrijf aan huis.
Bij de gezinnen die ik begeleid heb, heb ik ervaren dat het geen probleem hoeft te zijn dat een pleegkind naar een kdv gaat, zeker als het kind al jong bij je komt wonen.

Dropke en anderen

Nee, ik heb nog niet met mijn man overlegd. Ik zeg ook niet dat ik maandag de telefoon pak om het te regelen. Misschien sterft mijn opleving om er aan te beginnen weer een langzame dood. Ik wéét het gewoon nog niet.
Misschien een wat vreemde vraag: ik ben vast niet de enige die de eigen kinderen stiekem het best te pruimen vindt. Niet met elk vriendje of vriendinnetje van je kind heb je een evengrote klik. Maar ach, een ander kind gaat toch weer naar huis, dus als er al iets irriteert is dat maar voor korte tijd. Bij een pleegkind is dat niet zo. Hoe is dat gegaan bij jullie, de mensen met een pleegkind?

Roos

Het lijkt inderdaad simpel om te roepen; doen ! maar mensen die er over nadenken een pleegkind in huis te nemen zijn in hun gedachten ook al een stapje verder. Dus het is een soort van over de drempel trekken. Het is toch bekend dat er te weinig pleegouders zijn. Waarom dan niet dat duwtje in de rug. Er zijn nu al zoveel mensen op dit forum die reageren in de zin van; ik denk erover na, en ik zou het wel willen maar... en die nooit tot daden komen. De enkeling die echt een pleegkind gaat opnemen mag wel gestimuleerd worden. Bovendien doorlopen ze een cursus waarbij ze zelf hun gedachten op een rij kunnen zetten of ze dit echt willen.
groet, Rieke.

Rieke

Daar heb je ook wel weer gelijk in inderdaad.
Roos

Klik

Bij het ene kind klikt het geweldig en bij het andere niet. Je bent en blijft een mens, dus dat is vrij logisch. Dat je eigen kinderen altijd het belangrijkst blijven ook. Het is dus belangrijk dat je van jezelf weet of je daar mee om kunt gaan. Je pleegkinderen kunt bieden wat ze nodig hebben en er ook nog zijn voor je eigen kinderen. Het gezin dat ik ken vangt dus voornamelijk crisis-kinderen op. (wat een rotwoord ook)Vaak hebben deze kinderen ook erge gedragsproblemen en hebben ze ook wel eens moeten aangeven dat ze dit kind niet konden bieden wat het nodig had, omwille van hun eigen gezin. Er werd direct naar een andere oplossing gezocht. Er wordt dus niet alleen naar het pleegkind gekeken, maar ook naar het pleeggezin. Het moet voor beide partijen goed zijn.

gr Dropke