Papa
Je bent papa van een mooi dochtertje, je wilt haar helpen opgroeien, zien opgroeien, van haar genieten, haar zien spelen, lachen, huilen, slapen, etc
Je hebt een aantal rechtszaken gewonnen, je mag haar zien, je mag haar bij je hebben, je mag in haar leven zijn. Eindelijk gerechtigheid, voor je dochtertje en voor jezelf.
Maar dan blijkt dat haar moeder nergens aan mee wil werken, alles tegenwerkt en je nog steeds op datzelfde punt staat als waar alles mee begon.
Flanagan schreef op 24-05-2022 om 09:59:
[..]
Niemand geeft aan dat het normaal is, dus leg anderen aub geen woorden in de mond.
Ik schrijf mee vanuit beleving van een paar kinderen die ondertussen jongvolwassen zijn maar wel al hun hele leven in angst gebleven hebben. Ik neem aan dat jij een andere persoonlijke ervaring van mensen van dichtbij hebt kunnen volgen of iets in die trant, zodanig dat je er een andere kijk op hebt.
De kinderen ik heb kunnen volgen, behoren niet tot de 20% kinderen die depressief zijn, geen zelfvertrouwen of zelfs suïcidaal. Ze hebben hun opleidingen afgerond en werken. Ze hebben wel een nare gespannen jeugd meegemaakt omdat er zo aan hen getrokken werd.
Ik ken ook zo iemand, de vader kwam in de bak en vervolgens in een tbskliniek terecht, toen het kind 9 was vroeg hij om een regeling om zijn kind te zien, na lang gedoe, want de moeder verzette zich werd besloten dat er een regeling in het omgangshuis zou plaats vinden maar zover is het niet gekomen omdat de vader het leven van zijn kind niet dusdanig wilde verstoren door het afgedwongen contact, hij zei de deur blijft open als hij later contact wil weet zn moeder mij wel te vinden. Zo hoort het vind ik dan.
Flanagan schreef op 24-05-2022 om 09:59:
[..]
Niemand geeft aan dat het normaal is, dus leg anderen aub geen woorden in de mond.
Ik schrijf mee vanuit beleving van een paar kinderen die ondertussen jongvolwassen zijn maar wel al hun hele leven in angst gebleven hebben. Ik neem aan dat jij een andere persoonlijke ervaring van mensen van dichtbij hebt kunnen volgen of iets in die trant, zodanig dat je er een andere kijk op hebt.
De kinderen ik heb kunnen volgen, behoren niet tot de 20% kinderen die depressief zijn, geen zelfvertrouwen of zelfs suïcidaal. Ze hebben hun opleidingen afgerond en werken. Ze hebben wel een nare gespannen jeugd meegemaakt omdat er zo aan hen getrokken werd.
Maar de manier waarop je schrijft suggereert dat vader als enige hier een keuze heeft; blijven trekken ten koste van het kind, of loslaten en kind niet meer zien. Terwijl vanuit mijn optiek vooral moeder hier een probleem creëert. Als zij omgang had toegestaan was dat hele getrek niet nodig geweest.
Ik ben zelf een vrouw. Moet er niet aan denken dat iemand mijn kind bij mij weghoudt. En als ik dan ga 'vechten' om mijn kind weer te mogen zien ben ik een boeman omdat ik onrust veroorzaak?
Flanagan schreef op 24-05-2022 om 09:59:
[..]
Niemand geeft aan dat het normaal is, dus leg anderen aub geen woorden in de mond.
Ik schrijf mee vanuit beleving van een paar kinderen die ondertussen jongvolwassen zijn maar wel al hun hele leven in angst gebleven hebben. Ik neem aan dat jij een andere persoonlijke ervaring van mensen van dichtbij hebt kunnen volgen of iets in die trant, zodanig dat je er een andere kijk op hebt.
De kinderen ik heb kunnen volgen, behoren niet tot de 20% kinderen die depressief zijn, geen zelfvertrouwen of zelfs suïcidaal. Ze hebben hun opleidingen afgerond en werken. Ze hebben wel een nare gespannen jeugd meegemaakt omdat er zo aan hen getrokken werd.
Als een logische gevolgtrekking dan...
En ja ik heb het van heel dichtbij gezien. Daarnaast nog veel vaker als professional.
Laat ik 1 ding voorop stellen; het gaat hier om omgangsrecht die beiden ouders hebben.
Ik hoor en lees zoveel verhalen van vaders die zich maar op de achtergrond moeten houden als de moeder van hun kind weigert om mee te werken aan wat voor omgangsregeling dan ook. Ook mijn zoon hoort van anderen 'ach jongen die komt als ze ouder is vanzelf wel" of "de moeder krijgt altijd gelijk van de rechter daar doe je niks aan, als ze straks wat ouder is gaat ze toch vragen stellen wie is mijn vader".
Ik kan daar erg boos om worden, waarom moet een vader zich op de achtergrond houden en hopen dat hij over weet ik veel hoeveel jaar zijn kind op de stoep staat?
Waarom mag een vader niet opkomen voor zichzelf en nog belangrijker voor het kind?
Dat geldt trouwens andersom ook, als vader het kind bij zich heeft wonen en de moeder wil het kind bezoeken.
Er is vanuit de rechtbank een omgangsregeling in opbouwende fase vastgesteld, dus het is niet opeens van oke ik haal mijn kind op, blijft een weekendje slapen en breng het weer thuis.
Pippeltje schreef op 22-05-2022 om 22:29:
volgens mij zit je met 2 namen in dit draadje en dat mag niet
de topicstarter
Pippeltje schreef op 24-05-2022 om 19:57:
[..]
de topicstarter
nee hoor ik niet in elk geval, waarom denk je dat? en onder welke andere naam zou dat dan moeten zijn?
Meesje schreef op 24-05-2022 om 10:44:
[..]
Maar de manier waarop je schrijft suggereert dat vader als enige hier een keuze heeft; blijven trekken ten koste van het kind, of loslaten en kind niet meer zien. Terwijl vanuit mijn optiek vooral moeder hier een probleem creëert. Als zij omgang had toegestaan was dat hele getrek niet nodig geweest.
Ik ben zelf een vrouw. Moet er niet aan denken dat iemand mijn kind bij mij weghoudt. En als ik dan ga 'vechten' om mijn kind weer te mogen zien ben ik een boeman omdat ik onrust veroorzaak?
De stelling moeder en vader allebei recht op omgang, kan wel zo vaak aangehaald worden om duidelijk te maken dat de moeder een probleem creëert en het allemaal door haar veroorzaakt wordt ( ze heeft ook ptss, dus ergens niet eens geschikt als ouder) . Op basis van wat ik zag; de narcisme en onderdrukking binnen gezin met die kinderen die ik persoonlijk ken, kan ik snappen, dat er moeders zijn die tot bittere eind doorgaan. In dit geval was de moeder daarbij ook bang dat vader de kinderen niet thuis zou brengen.
Tipje van sluier: vader en opa hadden een kind (2jr) aangezet tot het drinken van bier. Kind vond het vies en vader en opa vonden dat heel grappig. Geen wonder dat moeder hem die ruimte niet kon geven. Zo nog meer legio voorbeelden. Jammergenoeg maakte de moeder ook keuzes, die haar geloofwaardigheid weer in geding bracht.
Met het tipje wil ik niet zeggen dat de zoon van TO ook zo doet. In geen geval. De moeder heeft zo bleek in eerder draadje een moeilijke jeugd gehad en heeft moeite met het vertrouwen van anderen. Iedere vorm van forceren, kan haar juist een gevoel van bedreiging meegeven.
Hoe oneerlijk dat ook voor TO en haar zoon is.
Kontact kan pas plaatsvinden als de moeder de vader durft te vertrouwen of als kinderen zo groot zijn dat ze voor zichzelf gaan opkomen.
Flanagan schreef op 24-05-2022 om 21:31:
[..]
De stelling moeder en vader allebei recht op omgang, kan wel zo vaak aangehaald worden om duidelijk te maken dat de moeder een probleem creëert en het allemaal door haar veroorzaakt wordt ( ze heeft ook ptss, dus ergens niet eens geschikt als ouder) . Op basis van wat ik zag; de narcisme en onderdrukking binnen gezin met die kinderen die ik persoonlijk ken, kan ik snappen, dat er moeders zijn die tot bittere eind doorgaan. In dit geval was de moeder daarbij ook bang dat vader de kinderen niet thuis zou brengen.
Tipje van sluier: vader en opa hadden een kind (2jr) aangezet tot het drinken van bier. Kind vond het vies en vader en opa vonden dat heel grappig. Geen wonder dat moeder hem die ruimte niet kon geven. Zo nog meer legio voorbeelden. Jammergenoeg maakte de moeder ook keuzes, die haar geloofwaardigheid weer in geding bracht.
Met het tipje wil ik niet zeggen dat de zoon van TO ook zo doet. In geen geval. De moeder heeft zo bleek in eerder draadje een moeilijke jeugd gehad en heeft moeite met het vertrouwen van anderen. Iedere vorm van forceren, kan haar juist een gevoel van bedreiging meegeven.
Hoe oneerlijk dat ook voor TO en haar zoon is.
Kontact kan pas plaatsvinden als de moeder de vader durft te vertrouwen of als kinderen zo groot zijn dat ze voor zichzelf gaan opkomen.
Of als de rechter heeft bepaald dat moeder contact mogelijk moet maken. Niemand staat boven de wet. Ook deze moeder niet. Ze kan ook gewoon werken aan haar eigen issues zonder haar kind (en de vader) daarmee op te zadelen.
Flanagan schreef op 24-05-2022 om 21:31:
[..]
De stelling moeder en vader allebei recht op omgang, kan wel zo vaak aangehaald worden om duidelijk te maken dat de moeder een probleem creëert en het allemaal door haar veroorzaakt wordt ( ze heeft ook ptss, dus ergens niet eens geschikt als ouder) . Op basis van wat ik zag; de narcisme en onderdrukking binnen gezin met die kinderen die ik persoonlijk ken, kan ik snappen, dat er moeders zijn die tot bittere eind doorgaan. In dit geval was de moeder daarbij ook bang dat vader de kinderen niet thuis zou brengen.
Tipje van sluier: vader en opa hadden een kind (2jr) aangezet tot het drinken van bier. Kind vond het vies en vader en opa vonden dat heel grappig. Geen wonder dat moeder hem die ruimte niet kon geven. Zo nog meer legio voorbeelden. Jammergenoeg maakte de moeder ook keuzes, die haar geloofwaardigheid weer in geding bracht.
Met het tipje wil ik niet zeggen dat de zoon van TO ook zo doet. In geen geval. De moeder heeft zo bleek in eerder draadje een moeilijke jeugd gehad en heeft moeite met het vertrouwen van anderen. Iedere vorm van forceren, kan haar juist een gevoel van bedreiging meegeven.
Hoe oneerlijk dat ook voor TO en haar zoon is.
Kontact kan pas plaatsvinden als de moeder de vader durft te vertrouwen of als kinderen zo groot zijn dat ze voor zichzelf gaan opkomen.
Maar vader moet moeder dan wel klakkeloos vertrouwen? Weer wachten tot het kind weet ik hoe oud is?
Oh jah ze heeft een moeilijke jeugd gehad, dus moeten we voorzichtig zijn. Doen we dat ook met criminelen die beroven, mishandelen, moorden, etc die allemaal een slechte jeugd hebben gehad?
Dat ze een moeilijke jeugd heeft gehad gun je niemand, ze wilde daarom , zoals ze tijdens haar zwangerschap en na de geboorte heeft aangegeven, een beter leven voor hun kindje, met 2 liefdevolle ouders, die ondanks dat ze niet samen zijn, wel samen er voor de hun kindje willen zijn.
Engeltje schreef op 24-05-2022 om 21:43:
[..]
Of als de rechter heeft bepaald dat moeder contact mogelijk moet maken. Niemand staat boven de wet. Ook deze moeder niet. Ze kan ook gewoon werken aan haar eigen issues zonder haar kind (en de vader) daarmee op te zadelen.
Jup. De angst van de moeder, wordt de angst van de kinderen. Dat er moeders (of vaders) zijn die tot het bittere eind door kunnen gaan, het is ergens te snappen dat zij dat zo voelen als bv de opvoedmethode van de ander ver af ligt dan die van zichzelf. Maar dat is toch echt eigenbelang/angst en niet het belang van de kinderen.
Als er echt zorgen zijn om een vader, kan er contact plaatsvinden onder begeleiding, bijvoorbeeld via een BOR-traject. Er zijn zoveel mogelijkheden, maar dan moet je als ouder wel willen. Dan moet je in staat zijn om te zien welk stukje van jezelf is, wat je daarvan op je kinderen projecteert en wat echt van de kinderen zelf is. En dat is onder dit soort omstandigheden vaak niet meer te doen voor zo'n ouder. Die zijn niet meer in staat te mentaliseren. Met alle gevolgen van dien.
Romi-1997 schreef op 24-05-2022 om 21:47:
[..]
Maar vader moet moeder dan wel klakkeloos vertrouwen? Weer wachten tot het kind weet ik hoe oud is?
Oh jah ze heeft een moeilijke jeugd gehad, dus moeten we voorzichtig zijn. Doen we dat ook met criminelen die beroven, mishandelen, moorden, etc die allemaal een slechte jeugd hebben gehad?
Dat ze een moeilijke jeugd heeft gehad gun je niemand, ze wilde daarom , zoals ze tijdens haar zwangerschap en na de geboorte heeft aangegeven, een beter leven voor hun kindje, met 2 liefdevolle ouders, die ondanks dat ze niet samen zijn, wel samen er voor de hun kindje willen zijn.
Na de negatieve stelligheid van Saga over ouderverstoting en verwante factoren, heb ik een ander geluid laten horen. Eentje waar je niet blij mee bent, maar waar je wel rekening mee kan houden. Een geluid dat je mee kan nemen in je boosheid en in de relativering; hoe kunnen vader en moeder het contact wel verbeteren. Maar ook de overweging of het wijzer om die verbetering idd wat op te schuiven?
Ik stop verder wat ik heb mijn ervaring reeds hier aangegeven. Het is aan jou wat je ermee doet. Maar in algemeen geldt; heb je moeilijk contact, is het raadzaam te snappen waarom die ander zo doet. Je reageerde net agressief en overtrokken op mijn post. Als je IRL eenzelfde gedrag laat zien, schiet je daar niet veel mee op.
Engeltje schreef op 24-05-2022 om 21:43:
[..]
Of als de rechter heeft bepaald dat moeder contact mogelijk moet maken. Niemand staat boven de wet. Ook deze moeder niet. Ze kan ook gewoon werken aan haar eigen issues zonder haar kind (en de vader) daarmee op te zadelen.
De situatie waar ik mij wat over uitwijdde, is langs meer dan één rechter gegaan. De eerste rechter vond ook omgang belangrijk of anders UHP. De tweede koos voor omgang in aanwezigheid iemand kinderbescherming. Werkte ook niet want vader wilde kinderen bij tweede ontmoeting mee naar zijn ouders nemen zodat die hen ook eens zagen. Daar werkte kinderbescherming niet aan mee want er was nog geen basis voor contact met derden. De derde rechter, nadat vader weer rechtszaak had aangespannen om zo wel contact met opa en oma af te dwingen, besloot totaal anders; geen dwang meer voor de kinderen. De derde zaak werd ook ‘bevochten’ door een ervaren advocaat die voor de kinderen pleitte. Alle drie de rechters waarom op hoogte van internationale rechten van kind. Maar de ene rechter interpreteerde die rechten op andere wijze. Vader ging zwaar teleurgesteld naar huis.
In moeilijke zaken blijft het vaak niet bij één rechter. Een volgende rechter kan anders besluiten. Daarom is geduld het enige advies.
Flanagan schreef op 24-05-2022 om 23:14:
[..]
Na de negatieve stelligheid van Saga over ouderverstoting en verwante factoren, heb ik een ander geluid laten horen. Eentje waar je niet blij mee bent, maar waar je wel rekening mee kan houden. Een geluid dat je mee kan nemen in je boosheid en in de relativering; hoe kunnen vader en moeder het contact wel verbeteren. Maar ook de overweging of het wijzer om die verbetering idd wat op te schuiven?
Ik stop verder wat ik heb mijn ervaring reeds hier aangegeven. Het is aan jou wat je ermee doet. Maar in algemeen geldt; heb je moeilijk contact, is het raadzaam te snappen waarom die ander zo doet. Je reageerde net agressief en overtrokken op mijn post. Als je IRL eenzelfde gedrag laat zien, schiet je daar niet veel mee op.
Ik vraag me dan af wat er gebeurd is aangezien er blijkbaar eerdere contactmomenten waren die wel goed gingen, TO laat dan wat haar zoon uitgevroten heeft in het midden en laat het overkomen of die meid dit gedrag zomaar vanuit het niets vertoonde en haar zoon de normale in dit verhaal is. 0 respect voor de moeder van het kleinkind om ze zo af te zeiken. En ja ik vind ook dat TO opvallend prikkelbaar/aanvallend reageert op mensen die niet meehuilen dus ik hou het ook voor gezien.
"Ik vraag me dan af wat er gebeurd is aangezien er blijkbaar eerdere contactmomenten waren die wel goed gingen, TO laat dan wat haar zoon uitgevroten heeft in het midden en laat het overkomen of die meid dit gedrag zomaar vanuit het niets vertoonde en haar zoon de normale in dit verhaal is."
Het zou zomaar eens kunnen dat het klopt. Dat deze moeder daadwerkelijk onlogisch en wat wispelturig handelt. Dat komt voor.
Jouw idee is kennelijk dat als moeder wantrouwend is daar dus wel een basis voor moet zijn, en dat die basis ligt in iets wat de zoon van TS heeft gedaan of gelaten. Dat zijn twee veronderstellingen. Het kan zijn dat ze kloppen, maar het kan ook heel goed zijn van niet.
Romi-1997 schreef op 24-05-2022 om 20:19:
[..]
nee hoor ik niet in elk geval, waarom denk je dat? en onder welke andere naam zou dat dan moeten zijn?
Die van de topicstarter want dat ben jij toch
