Ouders van LGBTQI 🏳️⚧️ 🌈 kinderen verzamelen
Hoe vertelde jouw kind het?
Hoe was je reactie ?
Hoe reageerde de buitenwereld?
Waar loop jij of je kind tegenaan ?
Positieve kanten ?
Kortom. Alles is bespreekbaar
yette schreef op 09-02-2023 om 08:18:
Nou, morgen is het zover: de intake!
Onze zoon kijkt er naar uit, maar voelt zich niet helemaal fit. Waarschijnlijk door de zenuwen, zo is hij al een paar dagen bezig met wat hij morgen aan moet
Ik ga wil vandaag met hem en De Vader een vragenlijst maken en heb me voorgenomen dat ik ook een schriftje meeneem voor aantekeningen (doe ik vaker bij belangrijke gesprekken ivm geheugenproblemen).
Hoe hebben de ervaringsdeskundigen hier de intake ervaren en (hoe) hebben jullie je erop voorbereid?
Spannend!!! Maar wat vreselijk balen dat jij nu niet mee kan.
Hier van de week het 2e gesprek afgezegd vanwege zieke zoon. De intake was bij ons super positief. Lang maar heel fijn. We spraken met een transvrouw, en de klik met zoon was er meteen. Hij vertelde open en duidelijk. Later een kinderpsycholoog erbij en toen werden zijn antwoorden kort (ja, nee, weet ik niet)
Achteraf was dat omdat de man te open vragen stelde. Vond hij heel lastig.
Wij hadden een rapport mee van de kinderpsycholoog waar hij hier al mee spreekt. Daar is gebleken dat hij een vorm van autisme heeft. Dat vonden ze erg prettig in de kliniek want dan kon dat gelijk in zijn dossier. Er blijkt een verband tussen autisme en genderdysforie te zitten. Van de mensen die zich melden bij de genderpoli heeft het overgrote deel een vorm van autisme.
Hoe is het verlopen Yette?
Ze hadden er een goed gevoel bij, fijne gesprekken. Maar ook emotioneel.
Onze zoon gaat het traject in èn weer naar een psycholoog hier in de buurt. Er werd ook gesuggereerd dat hij zich nog eens kon laten testen omdat hij (wij ook) meer overeenkomsten zien met ASS dan met de ADD diagnose die hij nu heeft.
Onze zoon blijft ook in gesprek met de psycholoog hier. En dan onderling contact houden met de kliniek bij vragen.
Vond ik een fijn idee, hoeft ie ook niet alles dubbel te vertellen
Dat is hier ook het idee. Ik hoop dat we een goede psycholoog vinden. De laatste keer had hij de 'best aangeschreven' praktijk hier in de buurt. Binnen no time werd hij als trans uit de kast getrokken en werd besloten hem door te verwijzen naar de genderpoli. Op zich goed dat die stap gezet werd, maar ze vonden dat hun begeleiding daarmee ook meteen stopte. Alsof die hele emotionele crisis is opgelost zodra je op de wachtlijst staat. Ik vond dat zó kortzichtig! We gaan wat mij betreft op zoek naar een 'beter dan de best aangeschreven' psycholoog.
yette schreef op 12-02-2023 om 07:12:
Dat is hier ook het idee. Ik hoop dat we een goede psycholoog vinden. De laatste keer had hij de 'best aangeschreven' praktijk hier in de buurt. Binnen no time werd hij als trans uit de kast getrokken en werd besloten hem door te verwijzen naar de genderpoli. Op zich goed dat die stap gezet werd, maar ze vonden dat hun begeleiding daarmee ook meteen stopte. Alsof die hele emotionele crisis is opgelost zodra je op de wachtlijst staat. Ik vond dat zó kortzichtig! We gaan wat mij betreft op zoek naar een 'beter dan de best aangeschreven' psycholoog.
Jeetje, dat is echt kort door de bocht zeg 
Wij hebben via de huisarts een doorverwijzing gehad en dat klikt goed. Anders had ik gevraagd of er nog een andere optie was.
Wel een interessant stuk over co-morbiditeit van ass en genderdysforie
https://www.vkjp.nl/tijdschrift-artikelen/comorbide-genderdysforie-en-autisme-hypotheses-over-de-etiologie-en-een-exploratie-van-de-behandelmogelijkheden.
Wel al wat ouder artikel. Hoorde van de week iets over een onderzoek dat deze week verschenen is maar dat kon ik nog niet vinden. Ik hoorde in de verte twee collega’s erover maar was met een leerling bezig toen.
Ik blijf heteen beetje rare dag vinden, de geboortedag vsn je kind dat later van geslacht veranderd. 25 jaar geleden gaf ik het leven aan een gezonde zoon, na een eerder verloren kindje en een hele zware zwangerschap waarvan we niet wisten of deze goed zou aflopen. Zó blij waren we! Je denkt nu toch aan deze dag terug. Nu is het een gezonde dochter geworden.
Ik heb het volledig geaccepteerd, maar het voelt toch raar . Ben ik de enige die dit op zo'n dag heeft?
Inmiddels is ze ook al uit huis, ik ga straks de auto in voor1,5 uur om verjaardagsvisite te gaan.
Ik heb eigenlijk bij alle kinderen wel dat ik op hun verjaardagen denk aan de blijdschap èn de zorgen.
Lientje, gefeliciteerd 
Gek idee he, als je daar bij stil staat.
Ik kwam laatst allemaal meisjes babykleding tegen op zolder.... voelt nu alsof het hier niet hoort ofzo
Ja ,op zulke dagen is het net even of het wat lastiger is. Je hebt het geaccepteerd, moet ook wel natuurlijk , want je wilt je kind gelukkig zien. Maar toch prikt het dan even. Was niet het plaatje dat je ooit bij de geboorte voor ogen had. Dus denk ik toch nog niet voor de volle 100 procent geaccepteerd. 99 dan ofzo. 
Hallo allen,
Ik heb een jaar geleden ook hier gereageerd. Inmiddels een jaar verder zoveel gebeurd. Even ter verfrissing. 14 jarige zoon (ftm). Gelukkig al aan de beurt bij de genderpoli in Amsterdam.
Momenteel zit ik thuis overspannen/burnout. En veel tijd om na te denken maar vooral om te voelen. En dat voelt niet fijn. Ruim een jaar verder wat vooruitgang geboekt maar momenteel stagneert mijn zoon. Zo heftig "last" van dysforie dat hij niet naar buiten wil.....niet naar school. Nergens. Soort kleding doet er iet toe. De heupen zitten in de weg. Iedereen kan dat zien.
Hoe ga je hiermee om? Ik voel me machteloos zelfs desperate en intens verdrietig dat ik hem niet kan helpen. Ik zou zó graag willen dat hij weer zijn oude gezellige zelf is.... 😥als is het maar een fractie daarvan.
Hoe gaan jullie hier mee om? Ik ga er aan kapot hem zo verdrietig te zien......
Alvast dank voor het lezen,
Hunnybee
Hunnybee, heeft hij wel psychologische hulp?
Ik reageer vanavond nog even verder, moet nu naar mijn werk.
Hallo Lientje,
Als eerste, dank voor het reageren.
Een hele vervelende situatie heeft gemaakt dat hij niet meer in behandeling is bij de laatste behandelaar. Dus zitten momenteel even behandelaar loos. Hebben hem wel aan gemeld weer bij aller eerste psychologische buro waar hij begon. Volgens AMC kan een reguliere psycholoog prima erbij naast de behandeling bij de genderpoli.
Hi Hunnybee, ten eerste wat rot voor jou dat je thuis zit met een burnout. Sterkte voor jou 
Hier heeft zoon naast de afspraken bij de genderpoli ook regelmatig gesprekken met de jeugdpsycholoog in onze eigen gemeente. Dit ook vanwege diagnose van autisme.
Ik zou het zeker aanraden.
Ik kan je geen advies geven omtrent het verdriet van je zoon. Tot nog toe gaat dat allemaal goed hier. Hoewel hij niet kan wachten tot ie 16 is. Dan komt een borst verwijderende operatie dichter bij de realiteit
