Ouder-blunders....

Zout in plaats van suiker

Ik heb mijn dochter wel eens een geroosterde boterham gegeven met zout in plaats van suiker Ze zei gelijk bij het eerste hapje 'bah' maar ik zei doodgemoedereerd 'niet zeuren, dat vind je lekker, dat eet je heel vaak, gewoon opeten die hap'. Tot ik aan mijn vingers likte waar nog wat suiker op zat, althans dat dacht ik dan want toen proefde ik pas dat ik zout op haar boterham had gedaan. Volgende keer toch maar wat beter luisteren maar mijn dochter, haha!
groetjes Kaatje1972

Zo schoof ik peuter met stoel en al naar voren

zodat ik er langs kan, kiepert die stoel naar voren en 't arme manneke kiepert door moeders toedoen tegen de kast.

Mijn man deed het raam dicht, terwijl er nog kleine vingertjes tussenzaten

Zieeeeeelig

En ik

heb dochter toen ze acht hele maanden oud was ook fijn toegetakeld: eerst met haar hoofdje tegen de deurpost - waar ik zo van schrok dat ik haar liet vallen: op de jaren-50-radio. Ik vond het een regelrecht mirakel dat er niemand bij de spoedhulp een melding deed bij het AMK. Het kind zag eruit alsof ze als boksbal was gebruikt.
Groetjes
Massi

Deurpost....

oh....*schaam* ik heb kind inderdaad een keer naar binnen getrokken (ik was boos en pakte hem bij zijn arm om hem naar binnen te brengen)....het ging niet superhard, maar wel supermis....precies met zijn hoofd tegen de deurpost......auw.....

En dochter is een keer van schoot gevallen, ik greep net mis.....vol op de plavuizen met haar onderlip waar de ondertanden dan ook dwars doorheen staken.....het litteken is nog te zien.....

Stevig doorduwen

Ik wilde de deur van de schuifpui dichtdoen en die wilde niet zo.Ik lekker doorduwen, denkende dat dat ding weer eens klem zat.
Dat zat 'ie ook, maar dus door het armpje van mijn (toen eenjarige) zoon.
Hij zat helemaal klem tussen de twee schuifdeuren met zijn arm en ik maar rukken aan die deur.
Het was echt heel zielig.Gelukkig niets gebroken,maar hij heeft nog wel een paar weken "mamma au" geroepen.
Schaam...

Klep van de auto

Ik heb een keer de klep van de auto dichtgegooid. Liep net mijn dochtertje langs en ze zat zo er zo met haar hoofd tussen. Ook heb ik een keer mijn baby met maxi cosi buiten laten staan. Terwijl ik zelf naar binnen ging met de andere kinderen. Jassen uit, schoenen uit. Uh, waar is de baby? Gelukkig regende het niet.

Geef mij maar aan bij de amk!

Toen mijn zoon net geboren was (zo'n 15 jaar geleden) stookten wij de kachel hoog op. Zo'n pasgeboren baby moet het toch warm hebben? Maar waarom was hij toch zo rood? Wij zweetten uit onze kleren, maar dat hadden wij over voor het kind. Wat waren wij verbaasd dat de kraamverzorgster ons sommeerde om de kachel lager te zetten en de ramen opengooide!
Ook nam ik mijn kleine jongen mee naar mijn bed. Heerlijk gezellig onder het warme dekbed. Ik vond het vreemd dat hij zo snel ademde en rood uitzag!
Ik droeg hem ook in mijn draagzak en deed mijn jas dicht. Hij sliep heerlijk tegen mij aan! Ik heb het nooit meer gedaan nadat ik het bericht in de klant las dat een baby in de draagzak onder een dichte jas dood was gegaan!
En toen hij een jaar oud was hadden wij hem even bovenaan de trap gezet en lieten hem alleen om even wat te halen. Ach, hij blijft toch staan, dachten wij. Totdat wij BOMBERDEBOMBERDEBOM en een enorm gehuil hoorden. Zoon was van de trap gestuiterd nadat hij die wel eens wilde uitproberen!
Zoon was echt een oefenbaby (totaal onervaren ouders) en toen twee jaar later onze dochter werd geboren werden die ouderblunders een stuk minder.

Hier..

Dochter was bijna 3 weken en we gingen voor het eerst op stap met de auto. Jasje aangewurmd, dochter huilt ineens, uit de cosy gehaald, dochter is stil en zo nog een paar keer door. We snapten er niks van, zou ze niet in de maxi cosy willen? Bleek dochter d'r pinkje helemaal achterover gebogen in dr mouw te zitten!
Zoon(1) zat in de (hoge) buggy, ik ga met hem en dochter boodschappen doen en ineens wil de wagen niet meer rijden...was zoon uit de buggy gegleden en ik probeerde over m heen te rijden ......( en dat gezicht van een oudere mevrouw toen ik m in een zwaai weer in de wagen had met de woorden, wat doe je nou ventje)
Met dezelfde buggy, half jaar eerder, dochter met zoon op schoot, klikbeugel dicht...dachten we..over hobbelzandweg en hup daar ging zoon met zijn gezicht in de modder.
( hij liep echt fijn de buggy, maar echt veilig......)

Verdrongen blijkbaar

Bij de start van het draadje kon ik me echt niet veel herinneren, maar opeens weet ik weer dat ik mijn dochter de eerste zomer lekker buiten had gezet met het hoofdje in de schaduw en de beentjes 'lekker in de zon' en er niet bij stil had gestaan om haar in te smeren. Met rode kreeftepootjes tot gevolg. Ik voelde me erg dom.
Wat ik ook wel als blunder zie is als ik iets toezeg, maar dat niet waar kan maken doordat het uiteindelijk financieel niet uitkomt. Ik vind dat heel erg.

Open dag

Bezoek aan de open dag van de middelbare school, samen met mijn moeder. Komen we weer thuis, komt ze erachter dat ze twee verschillende schoenen aan heeft. Ze had een blauw paar en een zwart paar, zelfde model. Maar van de een de linker en van de ander de rechter schoen. Hoewel er natuurlijk nooit iemand achter is gekomen, schaamde ik me natuurlijk rot.....

Linda

Jongste vergeten

Stel je voor: Gehandicapt weerloos mannetje met sonde in zijn neus. Een moeder met een gillende kleuter en een verveelde man.

Kleuter gilt, manklief zegt geirriteerd, neem jij jiongste mee dan wacht ik hier op je. (normaal vloog ik even alleen door de drogist)

Ik nam jonsgte mee, paprkeerde hem bij de make-up in het hoekje. Terwihjl ik het hartverscheurdende gekrijs van mijn oudste hoorde vloog ik als een gek door de winkel om mijn bgoodschappen te pakken. Buiten adem bij de kassa rekende ik de drogisterij artikelen af en holde naar mijn manh. Hee, waar is Daa?, vroeg ik mijn man stomverbaasd. Ja hallo, die had jij bij je hoor.

Schoorvoetend en met het schaamrood op mijn kaken ging ik terug naar de drogist waar Jongste werd beziggehouden door een verkoopster.

Nog een blunder...

waar we nu hartelijk om kunnen lachen....Wij gingen voor het eerst met alledrie de kinderen een midweekje weg....Oudste en de tweeling dus.....voor het eerst met de tweeling en zij waren nog een baby, onder het jaar....flink nadenken....wat moet er allemaal mee....dit, dat...ondertussen mompel ik wat naar man over de spullen voor oudste.....hij mompelt iets terug waaruit ik afleid dat hij ze al heeft.....hij heeft uit mijn gemompel begrepen dat ik ze al heb (blijkt later)....De reis kan beginnen....

We komen aan in ons huisje....best een leuk huisje! De avond valt en we willen oudste op bed gaan leggen....schat, waar zijn de luierbroekjes? eh...... en waar is zijn pyama? .... en de rest van zijn kleren enzo ? ...... Gloep.....alles vergeten dus.....

De volgende ochtend ben ik het dorp in alle vroegte ingegaan om bij de Zeeman nieuwe kleding te scoren.....

Peuterzaal

Toen mijn oudste dochter naar de peuterzaal ging, reed ik altijd even vlug op en neer terwijl de jongste lag te slapen. Op een gegeven moment durfde ik dat toch niet meer, stel dat ze wakker werd... Dus nam ik haar mee. Nadat ik de oudste gedag had gezegd wandelde ik weer naar buiten en liep voortvarend naar mijn fiets. Ik wilde net vertrekken toen een peuterleidster mij riep `Ehm... ben je niet iets vergeten?'

Nageltjes knippen

Ik moest de nageltjes van mijn 3 maanden oude dochter laatst knippen. Zo lastig, die kleine vingertjes, dus heel voorzichtig. En ja hoor, mama knipt toch in het velletje van haar duimpje. Ooooooooooooooooooooooooooh, wat een schrik en wat een ander huiltje dan ik ooit van haar had gehoord, zooooooooooooo zielig. Ik heb met haar meegehuild en 100.000 keer sorry gezegd en haar heel lang geknuffeld en gewiegd.

Ook kind vergeten,

Ik ging mijn 2 dochters ophalen van de basisschool. Jongste zat lekker in de zandbak te spelen en op de oudste moest ik nog even wachten.

Komt even later de oudste naar buiten en wij naar huis.
Thuis aangekomen dacht ik hier klopt iets niet. Oh, jongste vergeten. Ik snel teruggefietst naar school en ze zat nog lekker te spelen in de zandbak, had mij niet eens gemist....

Niet zo erg

met dochter van 5 naar zwemles. 's morgens vroeg aankleden. dochter zegt, de maillot gaat niet aan. Ik zeg trek maar beetje omhoog, maakt niet uit, moet toch straks weer uit. Opschieten, we moeten weg.
Bij het aankleden na het zwemmen bleek dat ze maillot maat 86 van kleine zusje aanhad, ipv eigen maat 122....

Met zoon van 3 naar AH boodschappen doen. Hij wil fietsen. Ik zeg, bij drukke straat houd ik je wel vast. Hij nee, dat wil ik niet. Straat oversteken drama: hij huilen, ik houd toch vast en duw hem de straat over. Op stoep laat ik hem los, nu weer zelf fietsen. Hij blijft gillen en huilen, ik denk, negeren en loop door. Zoon komt echt niet. Ik terug, blijkt dat zijn voetje tussen trapper en kettingkast vast zit....
Ooo, zoo zielig, ik schaam me nog als ik eraan denk.

Wiggie

Dat van die maillot vind ik toch wel zo grappig! Ik zie je dochter al sjorren om dat ding aan te krijgen.
Het verhaal van je zoon is zielig, inderdaad. Ik heb altijd dat ik het gehuil van dochter *niet* serieus neem wanneer het *wel* moet. Het arme keind.
Groetjes
Massi

Geboortedata

bij mijn oudste heb ik eens bijna ruzie gekregen met iemand van het cb aan de telefoon, "alsof ik niet weet in welk jaar ze geboren is". Zat ik dus er met een jaar naast, geen idee welke kortsluiting dat was maar het was erg genant, gelukkig bleef de mevrouw van het cb aardig (gelukkig in die tijd nog geen ekd).

Bij mijn jongste had ik urenlang gezeten aan zo'n voorgedrukt fotoalbum. Zegt het 1e bezoek wat dat album voor ogen krijgt "je hebt de datum niet goed". AArghhh, staat overal waar ik 9 had moeten zetten 19 (geboortedag oudste).

Feestje

Jongste had haar eerste kinderfeestje, alle kindjes verzameld, nog een keer tellen, ja hoor we gaan. Toch knaagt er iets... Kom ik thuis, bedenk ik me dat de oudste natuurlijk ook mee had gemoeten!
Gelukkig wonen we op 200 meter van school...

Schaam, schaam, schaam

Saskia

Lekker fietsen

Fietstochtje met het hele gezin, jongste treuzelt enorm. 'Fiets nou toch eens door jongen!' 'Maar het lukt niet mama'.
Tien minuten later kijken we toch maar even: ketting zit klem in de kettingkast, dat hij erop vooruitkwam was al een wonder....
O ja, en mijn eerste bezoek met oudste aan het consultatiebureau. 's Ochtends kleed ik dochter aan en rasp per ongeluk met mijn ring langs haar ruggetje. Enorme rode kras, ik had het gevoel dat ze me heel erg ontaard vonden daar..
Niny

Oh ja....

dochter is een keer vol op haar voorhoofd gevallen op de creche, precies op een rem van de tafelpoot waar ze aan zitten....Een behoorlijke blauw/zwart/paarse vlek tot gevolg....En ja hoor, we moesten rond die tijd naar het CB....ik voelde me ook behoorlijk zitten toen, maar gelukkig kon dochter zelf ook vertellen dat het op de creche was gebeurd.....de plek zelf zakte vervolgens naar beneden en zorgde ook nog voor een blauw oog.....

Weet niet of ik daar nu nog mee weg zou komen met al die argwaan tegenwoordig.....

Nasha

Mijn zoon was zeven maanden oud en liep al langs de tafel.Hij struikelde over een paar schoenen...een mooi blauw oog was het gevolg en natuuuuurlijk moesten we de volgende dag naar het cb....
Bastet

Deze vond mijn zoon erg leuk.....

Ongeveer een keer per schooljaar mag een kind van mij weleens een onvervalste baaldag opnemen.Mijn zoon van 12 had deze enorm,als brugklasser,dus vooruit,voor een keertje zou ik hem matsen.Dus ik belde op: Goedemorgen,Ik wilde even doorgeven dat Bastetszoon niet ziek is.....
Hij zat halverwege de trap te luisteren en stortte er haast af van het lachen,bijna echt ziek dus.....
Bastet

Vergeten

Durf het bijna niet te schrijven, maar mijn grootste blunder was toen mijn dochter er nog niet zo lang was en ik voor het eerst ging winkelen met haar erbij. Ik was in die tijd een beetje oververmoeid en ook nog niet echt eraan gewend dat ik een kind mee had als ik ging winkelen.
Ik was dus schoenen aan het passen en uiteindelijk liep ik naar de kassa om af te rekenen. En daarna richting huis.....zonder baby.......Ik moet zeggen ik was al een heel eind verderop toen ik het gevoel had iets vergeten te zijn. En ineens kreeg ik zowar een hartverzakking en liep gauw terug om de kinderwagen te halen.
Zij lag nog heerlijk te slapen en volgens mij had niemand het door, maar ik schaamde mij rot.

Heel ervaren moeder

Heb dit al vaker hier geschreven dus het komt misschien bekent voor.
Derde zoon was geboren, heerlijk kind, en het was de derde dus geen verassingen meer.
Het viel ons op de duur wel op dat deze baby wel erg veel plastte. Heel regelmatig waren zijn luiers overvol, en snachts was zeer regelmatig zijn bed nat. Dat konden we ons niet herinneren van zijn grote broers, maar ach.. Vaker verschonen, en bed verschonen, kan best.
Toen gingen we op bezoek bij de buren die 2 maanden voor ons een baby hadden gekregen en de buuf vroeg: goh welke maat luier heeft ruud nu. * PING * oh ja je moet ze steeds een grotere maat luier geven whahahahahahahahahahah

Mijn eerste blunder

kersverse moeder met baby in het ziekenhuis, omdat er met een vacuumpomp verlost is. Moeder (trots, en zelfverzekerd) hoort baby huilen op de babykamer. Moeder haalt baby op. Het is haar duidelijk welke baby van haar is. Want iedere moeder herkent het huiltje van haar kind. Moeder wandelt trots met baby door de gangen. Tot een verpleegkundige haar tegenhoudt: 'komt dit goed?' Natuurlijk is dit goed. Tot ze me laat zien dat ik met een onbekende baby op stap ben... Ik heb de wiegjes snel omgeruild. En ik was gelijk van de illussie af dat ik een perfecte moeder was...
Ik haal mijn kindjes op van de creche. Peuter is dwars, dus die heb ik in de houdgreep onder de linkerarm. Tegelijkertijd begint babietje onder mijn rechterarm te huilen. Zucht. Dat heb ik weer. Een crecheleidster tikt me op de schouder, en zegt wat aarzelend dat het misschien prettiger is voor baby als ik haar niet zo hard tegen me aan druk. En dan realiseer ik me pas, dat ik baby én peuter met dezelfde kracht vasthoudt...

Ervaren moeder

Ik had wel negen kinderen kunnen hebben, maar volgens mij zou ik dan nog steeds dezelfde fouten maken. Mijn ernstigste voorbeeld is de commode. Alledrie mijn kinderen zijn er afgedonderd omdat ik "even" iets moest pakken en alleen liet in de gedachte dat ze vast nog niet zelf konden omrollen.
Dat het je één keer gebeurt is tot daar aan toe, maar bij de derde had ik toch beter moeten weten.
Verder was mijn laatste kind een keer zo toegetakeld dat ik mijn afspraakje met het cb maar met een smoesje heb afgezegd. Eerst viel ze van de trap af. Grote bult links op haar hoofd. Een dag later liep ze tegen de hoek van de tafel op. Grote bult rechts. Toen twijfelde ik al of ik naar het cb zou gaan. Toch maar in de buggy gezet en met fikse pas op stap. De buggy stoot tegen een losliggende stoeptegel en dochter schiet eruit en valt plat met haar gezichtje op de grond. Whap. Tand (haar eerste!!) door de lip. Nou ja, toen ben ik toch maar omgedraaid...
n@nny

Bastet

Whoehahahaha dat zou ook een actie voor mij zijn!