Ophalen en brengen kind

Zomer2022 schreef op 14-11-2022 om 13:42:

[..]

nou ja alles? Men kan niet van ons verwachten dat wij alles opgeven wat we hier hebben opgebouwd om in een of ander gat te gaan wonen..we hebben hier ons huis en werk he.
wij zijn extreem flexibel. we bellen zelfs exact om 1800 omdat we anders hun '' privacy 'schenden. het moet wel een beetje van 2 kanten komen

En je kan niet van hun verwachten dat ze elke keer dikke reiskosten gaan maken omdat moeder zo ver is gaan wonen. Je kijkt alleen naar jezelf, bekijk het ook eens van de andere kant. Moeder heeft de oude veilige plek waar kind alles heeft verlaten en is veel verder weg gaan wonen. Aan moeder dus ook om de reis te maken elke keer. Jullie willen niet verhuizen, niet dichterbij gaan wonen (en dan reizen naar je werk als je dat niet wilt opgeven). Maar wel verwachten dat de vader jullie tegemoet komt. Waarom zouden ze, zij zijn niet ver weg gaan wonen. 

Alle andere rotstreken van hun staan hier echt buiten. Ja die zijn naar maar ik lees vooral een vechtscheiding en dat is vooral sneu voor het kind. Schakel hulp in om er samen uit te komen. Je hoeft niet meer door 1 deur te kunnen maar doe iig alsof je elkaar nog aardig vind, voor het kind. 

Valdemar schreef op 14-11-2022 om 14:00:

Nu ik wat beter zicht heb op de reistijden (nog niet helemaal hoor, locaties zou leuk zijn om mee te denken), even samengevat: je vriendin is bij jou ingetrokken maximum twee jaar geleden, zij is hiervoor verhuist naar een andere provincie waardoor ze haar kind slechts anderhalve dag per week ziet, nu wilt haar ex een ouderschapsplan opstellen waardoor jullie reistijd verlengt maar alles wel netjes geregeld is en jij bent je hier druk over aan het maken "tot janken aan toe".

Heel cru:
- vergeet niet dat je vriendin ooit koos voor deze ex
- als jullie niet willen verhuizen, zal je moeten reizen
- stel een tussenpersoon aan bij de opmaak van het ouderschapsplan
- neem de informatie van je vriendin over haar ex met een korrel zout
- bekijk je relatie eens en de enorme puinhoop die je partner meebracht (hoelang zijn jullie trouwens samen?), want mijn buikgevoel als man zegt me dat je een hoop ellende in je leven hebt gebracht en dat nu het reddersyndroom begint te spelen.

Dit. En ik heb het idee dat het reddersyndroom aan het eind van de houdbaarheid is bij TO. Met andere woorden : hij begint het gedoe zat te worden. Vandaar de starre houding : ik kom niet in beweging want ik heb al meer dan genoeg gedaan. 

Zomer2022 schreef op 14-11-2022 om 13:52:

[..]

Niet bepaald , vond ja toen was ze nog jong en onbezonnen en deed ze alles wat hij opdroeg .. ze schelen ook 20 jaar zegt ook wel weer genoeg

Dat was haar keuze. En een kind met hem krijgen ook.

Zomer2022 schreef op 14-11-2022 om 13:56:

Ik accepteer wel degelijk een oplossing maar ik ga me niet nog meer wegcijferen dan dat ik al doe. ik heb zelfs elke vrijdag om de week vrij om hem op te halen.
Wij zijn heel flexibel maar nogmaals ga ik niet mijn hele leven omgooien en dat wil zij ook niet. het gaat echt nergens over dat men ipv 40 min nu 15 min wil reizen wij ons hele leven overhoop moeten halen

Besef je wel dat deze situatie, de grote afstand tussen de huizen van moeder en vader, ook zonder die extra reistijd, niet houdbaar is op lange termijn? Het kind wil straks niet allerlei activiteiten gaan missen in de weekends.

Een vriendin van mij is getrouwd met iemand die elke 2 weken naar de andere kant van het land reisde, daar bij de moeder van zijn kind bleef om voor zijn kind te zorgen. Soms deden ze dat met z’n tweetjes. Dan hoefde kind niet altijd/bijna nooit te reizen en kon het in zijn eigen omgeving blijven. 
Je zou kunnen overwegen een vakantiehuisje te nemen en in de weekenden daar te zitten voor het kind. De reiskosten zijn nu vast ook al abominabel hoog. 

Het klinkt, hoe zal ik het netjes zeggen, wat labielig allemaal, waarvan een kind van 6 écht de enige gedupeerde is!!

Sorry dat ik het zeg Zomer2022, maar als dit ook jouw manier van communiceren is in het dagelijks leven, dan schat ik zomaar in dat een mediator ook niet zoveel kan doen in deze situatie die toch echt helemaal alleen door jouw vriendin is gecreëerd. Alleen wil dat er niet zo in bij jou, want boehoe, het is echt de schuld van die manipulerende ex van haar. 
Jullie zijn vooral heel erg druk met die ex en zijn vrouw ipv met haar kind! Helemaal niemand zal haar hebben gedwongen zo ver weg te verhuizen, maar ik schat zomaar in dat ook jij niet met ideeën en oplossingen kwam zodat zij dichter in de buurt van haar kind zou blijven wonen. Was je destijds ook al zo ontzettend halsstarrig dat je vasthield aan jouw huis en jouw baan en de enige mogelijkheid was dat zij richting jou kwam? 

Ik kan me gewoon niet voorstellen dat een nieuwe (kinderloze) partner het normaal zou vinden als zijn vriendin haar kind achterlaat, ongeacht hoe haar ex is. Zal best dat hij 20 jaar ouder is, maar wat zegt dat nou in deze situatie, helemaal niks! Hij kan kind iig wel een stabiele thuissituatie bieden als ik het zo lees. Jullie zouden op zn minst daar dankbaar voor kunnen zijn in het belang van het kind, maar nee, jullie zijn vooral druk met hoe oneerlijk en gemeen hij allemaal is en dat de enige oplossing voor haar een vlucht was 100-en kilometers verderop! Serieus, wat een slachtoffergedrag!  

Banen in overvloed tegenwoordig, dus deze smoes gaat volledig mank als je het mij vraagt. Zoals anderen ook al schreven, genoeg mogelijkheden om dichter in de buurt te verhuizen ipv naar ‘zo’n gat’, maar dat is geen optie voor jullie. 

Nu is kind nog maar 6, maar de toekomst valt al wel te voorspellen natuurlijk. Hoe ouder hij wordt, hoe minder hij naar zn moeder ‘gedwongen’ kan worden. Hij zal mss elk weekend moeten sporten in zijn woonplaats, krijgt vastere vrienden daar en zal steeds meer gaan vervreemden in jullie woonplaats. Vrienden maken zal amper gaan met 2 weekenden per maand, een vaste sportclub ook niet, daar weleens over nagedacht? En dan is het zeker nog steeds allemaal de schuld van deze manipulerende ex-man?? Misschien zou je vriendin een weerbaarheidstraining kunnen gaan volgen, want ze blijft voor de rest van haar leven te maken hebben met de vader van haar kind. 

Wat denken jullie te bereiken met een mediator, serieuze vraag?

Dat je uit een gewelddadige relatie komt is toch geen reden om zeker 50 km verderop te gaan wonen ? Je kunt prima op korte afstand van je ex gaan wonen en hem en zijn nieuwe partner zelden of nooit tegen komen. Ik woon in een dorp, heb een vergelijkbare ervaring en ben er het levende bewijs van dat het ook echt anders had gekund, want ik woon op 15 wandelminuten van ex en partner. Ik kwam ze zelden tegen buiten de overdracht om. Ook als de moeder in dit verhaal spijtig genoeg accuut en/of in paniek het huis en de relatie heeft moeten verlaten zonder haar kind dan waren er nog legio opties om goede, doordachte keuzes te maken (scheiding en omgang) nadat de urgentie van haar vertrek achter de rug was en de rust weer wat weergekeerd. Ik denk dat de echte reden dat moeder ervoor koos om zo ver te gaan wonen is omdat ze van de ene in de andere relatie is gestapt en meteen bij jou is ingetrokken omdat dat handig was voor haar. Geen gedoe met het zoeken naar een huis etc. Het feit dat jij ver weg woont deed op dat moment blijkbaar niet ter zake. 
Maar goed, we maken allemaal fouten, beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Moeder zou in de eerste plaats voor haar kind en zichzelf moeten kiezen. Heeft ze professionele hulp om haar verleden te verwerken en het huidige probleem op te kunnen lossen ? Dat lijkt me geen overbodige luxe 

Zomer2022 schreef op 14-11-2022 om 13:57:

[..]

ze is weg gejaagd en nogmaals dit ging jaren goed maar weet je laat maar

Hou toch op, hoezo weggejaagd? Krijg steeds meer het gevoel dat het jou wel makkelijk uitkwam en zij zo gewillig naar jou verhuisde zodat jij in ieder geval je huis en werk kon behouden. Je bent daarin net zo manipulatief geweest als dit je enige verweer is. Zij was op dat moment erg kwetsbaar, je had ook naar haar kunnen verhuizen en daar de ‘beschermende’ rol op je kunnen nemen. Dat zou in het belang van haar kind zijn geweest!

Lieveheersbeest schreef op 14-11-2022 om 14:18:

[..]

Geen sjieke post. Zo oordelen over iemand die je niet kent. Ik denk dat deze wending (incl. posts onder die van Poekewiki) niet positief/constructief bijdragen aan de vraag of discussie.

Het is uiteraard provocatief in de hoop hierbij wat zelfreflectie bij T.O. aan te wakkeren.  In die zin hoop ik dat het dan wel een constructieve bijdrage zou kunnen zijn.

Even een voorbeeld van de toekomst die er nu met deze woonafstand nog sneller gaat zijn: Gewoon uit mijn dagelijkse praktijk: 

Mijn ex woont 45 ov minuten (huis-huis) bij mij vandaan. Is 1x overstappen van trein op bus, die ook nog goed aansluit of vader komt zoon bij station ophalen. Dan nog komt onze zoon nu nog maar gemiddeld 1middag per maand bij zijn vader en dan zijn het 2 uurtjes of zo.

Mijn ex heeft al die jaren (10+) soms meerdere keren per weekend naar mijn woonplaats gereden om zoon weg te brengen en op te halen bij feestjes, sport, speelafspraken noem maar op. Niets was te gek, vriendjes werden opgehaald, bleven slapen alles, maar toch is deze afstand voor een jongvolwassene niet te combineren.

Die langzame wijziging is ingezet toen zoon naar de basisschool ging, vriendjes kreeg en op sport ging. Dus in de leeftijd waar de zoon van je vriendin nu in zit.

Als jullie willen en dat ook echt willen dat haar zoon een goede band met haar houd moeten jullie echt stappen gaan maken want dit houd het kind niet lang vol. En dan gaat vader, en mijns inziens terecht, zijn leven is hier, gezien de afstand zal weekenden niet meer kunnen, hij kan nog een deel van de vakanties naar jullie komen anders gaat zijn ontwikkeling geschaad worden. 

Zomer2022 schreef op 14-11-2022 om 13:56:

[..]

Wow.

Dat is 100 % correct.

Ik accepteer wel degelijk een oplossing maar ik ga me niet nog meer wegcijferen dan dat ik al doe. ik heb zelfs elke vrijdag om de week vrij om hem op te halen.
Wij zijn heel flexibel maar nogmaals ga ik niet mijn hele leven omgooien en dat wil zij ook niet. het gaat echt nergens over dat men ipv 40 min nu 15 min wil reizen wij ons hele leven overhoop moeten halen

ze is zelfstandig genoeg maar je hebt geen idee hoe die boeman is

Ja zijn tante is echt geweldig , misselijkmakende opmerking is dit zeg gadver

Je zegt het een maar je doet het ander. Je wil niet flexibel zijn, je vindt dat je dat al geweest bent. Zij is zelfstandig zeg je, maar ze kiest ervoor om naar haar scheiding te gaan wonen bij een nieuwe vriend in een andere provincie, waardoor ze niet zelfstandig haar kind kan opvoeden. 

Maar goed. Al vaak genoeg inmiddels tegen je gezegd dat keuzes consequenties hebben. Op 3 uur treinen gaan wonen van je kind is een keuze. Kind niet zo vaak zien een consequentie. Niet willen verhuizen naar dichterbij is een keuze. Een relatie met je kind die steeds magerder wordt een consequentie. 

En zie je nu echt niet in dat mijn wens voor een lieve stiefmoeder die wél voor hem zorgt, hem op de eerste plek zet en hem warmte en aandacht geeft, in kinds belang is? Dat jouw reactie op die suggestie weer volledig uit jouw ego, jouw overtuiging komt? Dus dat ook deze ongenuanceerde uitspraak van jou erg wijst op een egocentrische houding, ipv flexibel en gericht op het belang van het kind?

Jullie kunnen ook nog kiezen voor een LAT relatie TO. 
Je partner kan zich vanaf nu inschrijven voor een huis dicht in de buurt van haar kind en actief op zoek gaan naar een studio of woning.Jullie kunnen je relatie anders vorm gaan geven. Je kunt als je LAT ook veel flexibeler schakelen door af te spreken op welke momenten jullie naar elkaar toe gaan buiten de spits om en in de weekenden, als zij haar kind heeft kun jij bij haar zijn en als zij haar kind niet heeft kan ze naar jou gaan. 

Er lijken meerdere dingen te spelen:

1. Jullie vinden die ex en die tante een ontzettend vervelend stel. Daar zullen ongetwijfeld redenen voor zijn. Maar realiseer je wel: het zijn belangrijke personen voor het kind. Dus hoe naar zij ook tegen jou of je vriendin doen, je kan hen niet terug pakken door rondom de regelingen van het kind iets te veranderen. Als zij rigide doen rondom bel-afspraken bijvoorbeeld, ga je niet zelf ook rigide doen. Daar is maar 1 persoon de dupe van en dat is het kind. Lopende regelingen verander je via een ouderschapsplan en daarin zet je het belang van het kind voorop. Ik krijg de indruk dat beide partijen dat heel moeilijk vinden, dus ik zou een tussenpersoon aanraden. Die weet ook goed wat gebruikelijk is.

2. Jullie vinden de reisafstand oneerlijk verdeeld. Maar let's face it: je vriendin is (met ongetwijfeld goede redenen) ver van haar kind gaan wonen. Daar zitten consequenties aan vast. Als die ex morgen met die tante in Spanje gaat wonen, zeg je ook niet 'ach, die reis-afstand delen we wel. Ik rij op vrijdagavond even naar Frankrijk om hen halverwege te treffen, rij dan weer terug naar huis met kind. En op zondag breng ik het kind weer terug.' Nee, dan zie je die reisafstand hoogstwaarschijnlijk als de consequentie van hun verhuizing en dienen ze die toegenomen afstand zelf te overbruggen. Met jouw vriendin is het nu niet anders..  

3. Jullie willen niet verhuizen, omdat je een leven hebt opgebouwd in je huidige woonplaats. Maar het kind is toch ook onderdeel van haar leven? Sterker nog, voor je vriendin is dat toch het meest belangrijke in haar leven? Een huis en werk kun je ook elders opbouwen, maar dat kind verhuist echt niet plots naar dichterbij. Dus neem die optie toch nog eens extra in overweging. Want je wuift deze meest passende oplossing wel heel makkelijk van de hand. Ook met argumenten die niet logisch zijn, zoals het idee dat ex dan ineens weer veel over je vriendin te zeggen heeft. Dat is onjuist; jullie trekken niet bij hem in, hoeven niet in hetzelfde dorp te wonen en jullie leefsituatie is heel anders (jouw aanwezigheid bijvoorbeeld). Ik geloof zeer sterk in het idee dat jullie zoon straks steeds minder gaan zien als hij als puber zijn sociale leven voorop gaat zetten en jullie als ver-weg-wonende familie er bekaaid vanaf gaan komen. Wees dat voor..

De opties van latten en/of een weekend vakantiehuisje/-camping vind ik ook zo gek nog niet.