Omgangsregeling jongvolwassen kinderen
Hallo, ik zit al een tijdje met een issue thuis waar ik niet de juiste manier voor vind om mee om te gaan. Mijn partner heeft 2 kinderen : 24 en 20 jaar. Oudste werkt , jongste op de hogeschool. Gezien de leeftijd van de kinderen willen wij de “ omgangsregeling “ aanpassen maar weten niet goed hoe dit aan te pakken. Mijn partner heeft bang dat de kinderen zich niet meer welkom gaan voelen , maar de situatie is momenteel zo dat wij constant afhangen van de plannen van de kinderen /ex . Naar ons gevoel komen de kinderen nu enkel naar ons omdat ze het al jaren gewoon zijn , omdat het hun op sommige momenten beter uitkomt om bij ons te eten en overnachten en omdat ze vinden dat ze bij ons ook wat moeten verteren en verbruiken om zo hun moederen te “ ontlasten”. Ik druk dit misschien vreemd uit , maar echte quality time is er niet. Dit legt een enorme druk op mijn gezondheid en onze relatie , want de situatie geeft enorm veel stress. Naar mijn gevoel zou het voor iedereen beter zijn om op welbepaalde momenten ( bv uitstapje, etentje) af te spreken ipv de oude regeling te volgen. Alleen: hoe breng je dit correct aan? Iemand tips , raad of mening?
maar als de kinderen geen sleutels hebben is er tich geen probleem? Komen ze langs zonder aankondiging en jullie zijn er niet , dan hebven ze pech. En als ze bellen en je hebt plannen zeg je, we zijn er niet we zijn dan weer thuis dan ben je welkom.
Ik zou echt niet thuis gaan zitten wachtem of ze komen of niet, ze zijn volwassen.
Daarnaast zou ik zelf af en toe voorstellen van kom je dan eten of zullen we dan daar naar toe gaan? Dir natuurlijk naast dat ze altijd langskunmen komen, het is opk hun huis. Maar je moet zeker je eigen plan gaan trekken accepteren ze dat niet? Dan gaan ze maar weer naar hun moeder of ergens anders heen dat is niet jullie probleem.
Ana123! schreef op 29-12-2023 om 13:49:
[..]
Als de kinderen dagelijks bij de ouders wonen is dat idd zo , maar als het om gescheiden ouders gaat ligt dit wat moeilijker vind ik..
Niet bij jongvolwassenen, die gaan gewoon hun eigen gang, wil je ze mee hebben moet je dat vragen maar anders meld je gewoon dat je niet thuis bent en dat ze zichzelf moeten redden.
Zoon heeft na zo'n mededeling van zijn vader wel eens de hele week daar geslapen en voor de dieren gezorgd. Vader blij, zoon blij.
huh, het gaat om volwassenen, maar ze worden behandeld als pubers....
Madamecannibale schreef op 29-12-2023 om 12:43:
Ik zou mij ook niet welkom voelen als ik mijn ouders ineens alleen zou mogen zien op afspraak zoals een etentje of uitje. Je ouderlijk huis daar wil je toch langs kunnen komen wanneer je wil. Dat je bepaalde afspraken maakt zoals bijvoorbeeld niet de koelkast plunderen lijkt me prima. Maar je partner verbieden om zijn kinderen normaal te kunnen zien lijkt me heel vreemd. Waarom krijg je er zo’n stress van?
Ik verbied mijn partner helemaal niet om zn kinderen te zien. Ik vraag alleen dat zij ook ons respecteren en niet dat enkel wij met hun rekening moeten houden.
Moradora schreef op 29-12-2023 om 13:51:
maar als de kinderen geen sleutels hebben is er tich geen probleem? Komen ze langs zonder aankondiging en jullie zijn er niet , dan hebven ze pech. En als ze bellen en je hebt plannen zeg je, we zijn er niet we zijn dan weer thuis dan ben je welkom.
Ik zou echt niet thuis gaan zitten wachtem of ze komen of niet, ze zijn volwassen.
Daarnaast zou ik zelf af en toe voorstellen van kom je dan eten of zullen we dan daar naar toe gaan? Dir natuurlijk naast dat ze altijd langskunmen komen, het is opk hun huis. Maar je moet zeker je eigen plan gaan trekken accepteren ze dat niet? Dan gaan ze maar weer naar hun moeder of ergens anders heen dat is niet jullie probleem.
Idd en laat het nu net dat zijn dat mijn partner niet kan
'Sinds ik samen ben met mijn partner ( +_13 jaar) heb ik er een beetje de nodige structuur ingebracht en heel veel verantwoordelijkheid en opvoeding op mij genomen.'
Misschien zit hierin wel het grootste probleem. Ik vrees dat niemand je daar echt dankbaar voor zal zijn. Zoals je het beschrijft lopen de kinderen over je heen en nemen de ouders (beiden) geen verantwoordelijkheid als het gaat om de belangrijke zaken, zoals adhd/ocd (is er wel een diagnose dan?).
Het patroon tussen vader, moeder en kinderen veranderen zal moeilijk zijn, omdat niemand van hen de noodzaak voelt om iets te veranderen. Je zou zelf een verandering kunnen aanbrengen in je eigen leven, bijvoorbeeld door een dagje wellness of een hotelovernachting te boeken als de kinderen komen, zodat je wat meer rust hebt. En dan eerlijk zeggen: ik heb een gezondheidsprobleem en ik heb meer rust nodig.
Gezien de leeftijd zullen de kinderen toch een keer hun vleugels uit gaan slaan hoop ik. Alhoewel het tegenwoordig niet gemakkelijk is.
Tsjor
Geef ze een sleutel. Spreek huisregels af (want dat lijkt wel nodig te zijn) en ga lekker je eigen gang. Probleem opgelost
Ana123! schreef op 29-12-2023 om 13:55:
[..]
Idd en laat het nu net dat zijn dat mijn partner niet kan
Dus het probleem is je man niet die kinderen.
Ana123! schreef op 29-12-2023 om 13:49:
[..]
Als de kinderen dagelijks bij de ouders wonen is dat idd zo , maar als het om gescheiden ouders gaat ligt dit wat moeilijker vind ik..
Waarom? Het zijn twintigers.
Moradora schreef op 29-12-2023 om 13:51:
maar als de kinderen geen sleutels hebben is er tich geen probleem? Komen ze langs zonder aankondiging en jullie zijn er niet , dan hebven ze pech. En als ze bellen en je hebt plannen zeg je, we zijn er niet we zijn dan weer thuis dan ben je welkom.
Ik zou echt niet thuis gaan zitten wachtem of ze komen of niet, ze zijn volwassen.
Daarnaast zou ik zelf af en toe voorstellen van kom je dan eten of zullen we dan daar naar toe gaan? Dir natuurlijk naast dat ze altijd langskunmen komen, het is opk hun huis. Maar je moet zeker je eigen plan gaan trekken accepteren ze dat niet? Dan gaan ze maar weer naar hun moeder of ergens anders heen dat is niet jullie probleem.
Nou, dit dus.
Mevrouw75 schreef op 29-12-2023 om 13:57:
[..]
Waarom? Het zijn twintigers.
Inderdaad. Weinig verschil tussen wel/niet gescheiden ouders en volwassen kinderen.
Ysenda schreef op 29-12-2023 om 13:56:
[..]
Dus het probleem is je man niet die kinderen.
Eens. Tijd voor een gesprek met man. Waar is hij bang voor dat hij zo over zich (jullie) heen laat lopen?
Ana123! schreef op 29-12-2023 om 13:55:
[..]
Idd en laat het nu net dat zijn dat mijn partner niet kan
Je partner geeft je dus stress?
Ana123! schreef op 29-12-2023 om 13:55:
[..]
Idd en laat het nu net dat zijn dat mijn partner niet kan
Dan heb je een partner probleem een geen stiefkinderen probleem. Daar moet je hem dan op aanspreken, zijn kinderen zijn geen kleuters meer. En als hii niet wil veranderen daarin en jw hebt er zo erg last van, dan zou ik mijn hele relatie heroverwegen.
Het klinkt allemaal niet als een hele gezonde dynamiek in jullie gezin.
Heb je zelf ook kinderen?
Ik snap al die stress niet. Ze zijn enkel in het weekend, de helf van de vakanties en af en toe een avondje bij jullie.
Doordeweek hebben jullie dus altijd het rijk voor jezelf.
Was is eigenlijk je doel? Dat de kinderen van je partner niet meer naar jullie komen? (Dat kan natuurlijk niet, het zijn wel de kinderen van je partner.)
