Niet lekker in mn vel
Door corona is mijn wereldje kleiner geworden en ik denk dat dit niet mee helpt aan mijn gemoedstoestand. Ik vind niks meer leuk en heb nergens zin in. Ik begin na 25 jaar zelfs te twijfelen aan mijn relatie en zie op tegen de avonden samen op de bank.
Het is eigenlijk allemaal een maand of 3 geleden begonnen toen mijn net 18 jarige dochter voor het eerst begon te daten met een jongen. Ik was geïnteresseerd en stelde vragen maar die vragen werden niet op prijs gesteld waardoor ze eigenlijk steeds minder vertelde en ik me, mede vanwege het type jongen, steeds meer zorgen ging maken. Gelukkig was deze jongen gauw klaar met mijn dochter en na kort liefdesverdriet heeft ze zich al snel op een andere jongen gestort waar ze het leuk mee lijkt te hebben. Ik wil hier ook gewoon ontspannen mee omgaan maar het lukt me gewoon niet om het los te laten. Haar kamer is aansluitend aan de onze en ik hoor haar regelmatig praten met vriendinnen over deze nieuwe jongen. Alles wat ze zegt weeg ik 100x af omdat ik me afvraag of deze jongen wel het goede met haar voorheeft. Ze heeft hem gevraagd hoe hij hun nu ziet en eigenlijk kaatste hij de bal gewoon terug. Dus hij gaf niet duidelijk aan dat hij er vol voor wil gaan waardoor ik me dus weer zorgen maak dat hij haar gebruikt en ze straks opnieuw gekwetst wordt. Hij is verder wel heel lief voor dr en gaat niet over haar grenzen maar toch. En uiteindelijk gaan ze pas een een week of 4 met elkaar om dus er valt ook nog niet zoveel te zeggen over hoe het tussen hun zal gaan misschien.
Ik vind het zo achterlijk van mezelf dat ik hier zo mee bezig ben en ik snap ook niet waar het vandaan komt. Ik ben altijd heel nuchter geweest en ze zal uiteindelijk toch van haar eigen fouten moeten leren. Maar het beheerst echt mijn hele dag.
Heb ik last van een depressie, is het het loslaten van dochter met wie ik altijd 4 handen op 1 buik was, een midlifecrisis, komt het door corona?? Hoe kom ik hier het beste doorheen zonder mijn dochter nog verder van me af te duwen. En hoe word ik weer gewoon blij met mijn relatie?
@flanagan... hou op zeg... jij gaat heel snel met je studentenflat. Gelukkig is dat niet aan de orde. Maar begrijp wat je bedoelt.
Ga wat doen. Ga 's avonds met je man wandelen, fietsen, skaten, bloemetjes fotograferen, geocachen, whatever. Spreek af met een vriendin. Zoek een hobby of een sport. Zoek een serie op Netflix waar je met je koptelefoon op je hoofd helemaal in duikt. Ook binnen corona is veel mogelijk. Maar van thuis op de bank zitten met je man waarmee je misschien niet zo veel gespreksstof meer mee hebt omdat jullie nou eenmaal suf op de bank zitten en je dan focussen op je dochter's wel en wee is niet gezond. Hup, de paden op de lanen in. Het is lekker lang licht en de avondklok is eraf.
Wandelen werkt heel therapeutisch, is ook wetenschappelijk bewezen en in deze tijd hebben veel mensen dat (her)ontdekt. Je gaf aan graag te lezen. Pak een boek en begin. Concentratie is te trainen. Als het boek spannend genoeg is komt dat vanzelf. En als het een dag niet zo lekker gaat, dan is dat zo. Niet erg. Morgen weer een dag.
