Moet ik mijn zoon(6) vertellen dat hij een vader heeft die in de gevangenis zit

Tjeetje

Wat een lastige situatie....allereerst vind ik dat de vader het recht heeft te weten dat hij een kind heeft. Ook al zou hij geen contact willen, hij heeft ongeacht waar hij zich nu bevind het recht om het te weten. Maar ook naar je kind toe vind ik dat, misschien speelt het nu nog geen grote rol, maar wellicht later wel en dan is je verhaal onomkeerbaar met misschien alle gevolgen van dien.

Mijn advies zou dan ook zijn om eerst contact met de vader te zoeken. Als die geen contact wenst is het niet meer aan jou te wijten dat hij ook later geen contact heeft met de rest van de familie. Ik zou niet met een " leugen" kunnen leven naar mijn kind toe....

Ik wens je alle sterkte, want moeilijk is het wel....

bang

Ik denk er bijna hetzelfde over. Ik was echt van plan het de vader te vertellen zodra ik hem gevonden had. Maar nu.....

Hij zit wegens mishandeling van zijn ex. Wat als blijkt dat hij (crimineel, geweldadig, drugs?) is. Dan kan ik niet meer terug,voor hetzelfde geld gaat hij mij en mijn zoontje (fysiek) lastigvallen. Dan heb ik een leven in angst, en dat is dan mijn eigen schuld.

De gevolgen zouden heel drastisch kunnen zijn! Ik weet het echt niet. Ik wil ook niet liegen tegen mijn kind. Wij zijn nu gelukkig samen, ook al mist hij af en toe een vader.

lastig

Maar ik vind eigenlijk wel dat de vader moet weten dat hij een kind heeft. Sterker nog, dat hij dat al had moeten weten lang voor dat kind geboren was. Maar goed, daar verander je nu niets meer aan.
Je schrijft dat je hem tot voor kort niet kon vinden. Ik maak daar uit op dat je wèl naar hem op zoek was. Waarom?
Nu heb je hem gevonden en blijkt het beeld nogal tegen te vallen. Niet iemand die je als vader voor je kind zou willen. Maar hij is en blijft dat natuurlijk toch. Hoe veel weet je precies van hem? En ken je zijn familie (dat klinkt namelijk zo uit je berichtje)? Wat voor mensen zijn dat? Misschien kun je nog wat meer informatie verzamelen.
En hoeveel weet de vader over jou? Kent hij je achternaam, je adres, enz? Als hij erg weinig van je weet (mogelijk, aangezien je schrijft dat het een eenmalige actie was) zou je ook grotendeels anoniem contact met hem kunnen zoeken en zo eerst eens peilen hoe hij reageert op zijn vaderschap.
Ja hij zit in de gevangenis, en misschien is het wel een ontzettend foute agressieveling. Maar misschien zit hij daar wel vreselijk berouw te hebben over van alles in zijn leven en is hij vast van plan dingen ten goede te keren. Dat kan natuurlijk ook nog...

twijfel

Sinds kort heb ik contact met de moeder van een klasgenootje van mijn zoontje. Zij woont al haar hele leven in de wijk waar ik woon (de vader van mijn zoontje had mijn toen verteld dat zijn ouders daar ook woonden en dat hij daar was opgegroeid. Zij is ook een alleenstaande moeder, en al snel kwam het gesprek op de "vaders". Zij gaf aan dat ze hem kende van vroeger, en dat hij hele lieve ouders had. Zij heeft toen via via gehoord dat hij in de gevangenis zit. Zij is ook degene die mij heeft verteld van een broer met kinderen, en heeft mij een paar facebook fotos laten zien.Vandaar dat ik die informatie heb. Zij was van mening dat ik er niks mee moet doen omdat je zo'n vader toch niet voor je kind wilt.
Ik heb de vader 1 keer gezien. Hij weet waar ik woon. En inderdaad valt het beeld nogal tegen. Ik wilde graag voor mijn zoontje een vader, en daarom was ik naar hem op zoek. Absoluut niet voor mezelf of financieel of zo.
Mijn hart breekt in sommige situaties als ik naar mijn zoontje kijk. Dus mijngevoel zegt ja, ik moet contact zoeken. Maar mijn verstand zegt nee, net als mijn ouders en een aantal mensen uit mijn omgeving.

nou

Die 'hele lieve ouders' klinken toch best goed. Voor je kind ook fijn om nog een opa en oma te hebben. En neefjes/nichtjes en een oom/tante zijn ook nooit weg.
Ik vind het uitgangspunt dat 'je aan zo'n vader toch niets hebt' een beetje raar. Dat lijkt me iets om bij stil te staan voor je zwanger wordt. Niet achteraf. Nu IS het de vader, of hij nu geschikt is of niet.

Jippox

Het verleden kan je niet veranderen, maar ex zit niet voor niks nu in de gevangenis, dan moet de mishandeling van die ex wel ernstig zijn, dus ik snap ik wel het dilemma; chrissy wil niet de volgende zijn en wil ook niet dat haar kind nare ervaringen krijgt.
Is het niet mogelijk om met die hele lieve ouders in contact te komen en samen overleggen?

Ik denk dat je het wel moet vertellen

Ik kan me je dilemma voorstellen, maar je 'geheim' is nu een geheim van 2 mensen geworden. Misschien dat die andere moeder toezegt dat ze haar mond hierover zal houden, maar de kans is aanwezig dat ze ongewild een keer iets tegen iemand zegt waardoor het toch bij de vader of de ouders van vader terechtkomt. Dat moet je voorkomen.

Ik zit aan 2 opties te denken:
- je gaat naar de gevangenis en vertelt het direct.
- je gaat eerst naar de politie en vraagt hoe veilig het is om met deze man te maken te hebben en hoe je jezelf kunt beschermen als je het gaat vertellen. Ik denk namelijk dat je het wel moet vertellen, maar wanneer dat is nu nog de vraag.

Ik vind het idee van Mijntje wel mooi

Eerst vertellen aan Opa en Oma. En met deze mensen overleggen hoe je verder gaat.

Contact met opa en oma

Je zoon heeft al een opa en oma waar hij leuke dingen mee doet. Zoveel kinderen hebben geen 2 opa's en oma's.
Dus dat is niet de reden om het mogelijk gevaarlijke contact met vader aan te gaan. Want actie eenmaal gestart, kan je de actie niet meer terug draaien.
Het bestaan van zwager,neef en nicht is net zo min een goede reden. Als je zoon vrienden heeft waar hij leuk mee kan spelen, heeft hij het neefje en nichtje niet nodig. ( ik had vroeger helemaal geen neven en nichten , niet gemist ook.) Wat jullie wel nodig hebben, is een veilige plek om op te groeien. Die zekerheid heb je nu en die kan je verliezen.

Trouwens als jij een nieuwe man ontmoet, kan de relatie met een 'foute' vader van je zoon, van invloed zijn op jullie toekomst. Zonder foute vader, kan je zoon sneller een band opbouwen met een nieuwe man je jouw leven.

Denk er nog maar eens een paar jaar over na, voordat je zeker weet dat je dat contact tussen vader en zoon herstelt kan worden.

Het enige dat nog speelt, is dat die moeder het voor zich houdt.

flanagan

Ik vind dat je erg makkelijk een hele familie opzij schuift als 'overbodig' voor dit kind. Het is en blijft wel zijn familie. Wie weet hoe betrokken en 'zinvol' ze kunnen zijn voor dit jongetje wanneer ze weten van zijn bestaan. En vice versa, want Chrissy heeft ook geheel eenzijdig maar besloten dat zij niets hoeven weten van hun kleinkind/neefje.
En ja, die vader zit in de gevangenis, en daar zit hij vast niet vanwege zijn goede gedrag. Maar het fijne weet Chrissy er ook niet van want het is allemaal van horen zeggen. Bovendien: is iedereen die in de gevangenis zit voorgoed afgeschreven dan? Ben je dan voor altijd een slecht mens? Per definitie een slechte vader?

risico Jippox

Ik snap het dilemma wel, maar je wilt niet weten wat een gedoe je kunt veroorzaken in een gezin waar je dan ook geen vat meer op hebt.
Als moeder ben je daar wel kwetsbaar in. Ik zou vooral ook zorgen dat ik zelf een stevige basis houd voor mijn kind en moeilijkheden met een vader die bewezen losse handjes heeft kan een stap te ver zijn.

later

Misschien is het beter om met hulp van die andere moeder te monitoren hoe het verder gaat met vader en dan later contact te zoeken als het beter blijkt te gaan. Zoon er nog even buiten laten.

eens met Kaaskopje

Ik snap dat het fijn is om hierover met iemand te praten. Maar geheimhouding is nu eigenlijk geen optie meer. Dat kan alleen als je er zelf absoluut niet over praat.
Ik vind het goede tips: overleggen met ouders van hem en politie.

Ik zou het voor nu nog even laten.

Die man zit vast. Daar zou ik mijn kind niet naar toe willen laten gaan. Bovendien vind ik 6 jaar nog erg jong.
Ik zou het voor nu dus even laten, en eens afwachten hoe groot de behoefte bij zoon is. Mocht het een regelmatig terugkerend gespreksonderwerp zijn of zou ik om andere redenen het idee hebben dat het erg leeft bij hem, dan zou ik eens beginnen met een bezoek aan opa en oma.

nog meer

Het is niet zo dat ik al besloten heb wat ik ga doen. Dat is ook de reden dat ik de vraag op het forum heb gezet.Ik zou willen dat het allemaal van het begin anders was gelopen. Ik heb hem gezegd dat de kans bestond dat ik zwanger kon worden. Hij zei toen, daar kom ik dan wel achter. Ik ben later (zwanger en al) nog 4 keer naar het cafe geweest waar ik hem heb ontmoet.
Het is ook nog zo dat hij gedreigd heeft zijn dochtertje te ontvoeren. Dat maakt het helemaal eng. Ik denk dat de meeste me voor gek verklaren dat ik er uberhaupt nog over nadenk. Maar het is iets wat mij heel erg bezighoudt.

het ligt niet (alleen) aan Chrissy

Sommigen hier doen net alsof Chrissy haar kind geen vader zou gunnen. Dit is onzin. Deze man wist waar Chrissy woonde, maar heeft geen contact met haar onderhouden. Daardoor weet hij niet dat ze zwanger was. Dit is dus (ook) zijn keuze. Als hij het belangrijk had gevonden om te weten of hij al dan niet een kind had verwekt, dan had hij zich op de hoogte moeten stellen.

En dan zit hij ook nog eens in de gevangenis. (En dat weet Chrissy niet van hem.) Ik zou niet weten hoe je contact zou kunnen leggen met iemand in de gevangenis. Kan misschien wel als je daar moeite voor doet, om dat uit te zoeken. Maar dit soort dingen uitzoeken is niet makkelijk.

Met andere woorden, om contact te leggen zou Chrissy heel veel moeite moeten doen. Terwijl deze man geen enkele moeite heeft gedaan om contact te houden. Onzin dat deze man er "recht" op zou hebben om te weten of hij de verwekker van je kind is. Ja, als hij er naar zou informeren, dan zou je eerlijk antwoord moeten geven. En als je goed contact met hem had gehad tijdens de zwangerschap, dan had je het moeten vertellen. Maar nu? Neuhhh...

Chrissy, ik denk dat je moet doen wat het beste voor jou en je kind is. En je kunt ook nog gewoon een tijd wachten of eventueel voorzichtig informeren en dan rustig nadenken. Neem de tijd. Ga in ieder geval niet onbesuisd te werk en voel je zeker niet schuldig!

Ik ben trouwens stomverbaasd hoe overgewaardeerd genetische verwantschap (genetisch "ouderschap") tegenwoordig wordt. Maar het geldt nog steeds: een vader is iemand die voor het kind zorgt en de verantwoordelijkheid voor het kind neemt (praktisch, emotioneel, financieel). Deze man is geen vader maar een verwekker.

Ach, en stel je voor dat je in die week toevallig het met een paar mannen had gedaan, dan had je niet eens geweten wie de verwekker was.

Voor het kind is in de eerste plaats belangrijk wie goed voor het kind zorgen en het goede voorbeeld geven.

voorlopig niet

Ik zou voorlopig deze man uit je leven houden. Natuurlijk is vader-kind-relatie hartstikke belangrijk, maar ik vind de situatie niet veilig genoeg. Mishandeling, dreiging van ontvoering... nee, ik zou er voorlopig niet aan beginnen. Op een ander moment kun je andere beslissingen nemen, maar voor nu zou ik het gewoon zo laten als het is. Het risico op problemen zou ik echt veel te groot vinden. En op die manier kun je het het later ook aan je kind uitleggen. Je hoeft jezelf niets te verwijten.

Prioriteiten Chrissy

Wat je ook doet houd in de gaten dat je wel prioriteiten stelt. De eerste prioriteit ben je zelf. Jij bent voorwaardelijk voor de zorg aan je kind. Kun je de onzekerheid aan en de mogelijke gevolgen?

en dan had ik Chrissy's laatste bericht nog niet eens gelezen!

Nog meer argumenten om het (nu) niet te doen.

afwachten

Ik ben heel blij met jullie reacties. Ik denk inderdaad dat ik ga wachten. Misschien dat ik in de toekomst meer over hem te weten kom. Ik weet nog niet hoe en wanneer, maar mijn zoontje zijn veiligheid is het allerbelangrijkst. Als dat betekent dat hij later boos op mij wordt, dat moet dan maar.

Boos

Chrissey, ik denk dat je zoon niet zomaar bos op je zal worden. Je hebt een heel goede reden om voorlopig geen contact te zoeken met de vader, dat kun je je kind denk ik heel erg goed uitleggen. Nou ja, als hij iets ouder is dan nu natuurlijk.
Je kunt er op enig moment natuurlijk wel met je zoon over praten.
Sterkte, je zit in een lastige situatie!

hmm

Ik denk dat het een goed idee is om te wachten maar ik vertrouw die 'moeder van school' niet. Ik zou het niet prettig vinden dat zo'n groot geheim bij zo iemand ligt. Hoe weet je of het geheim blijft? Zij heeft contact met de familie en kent de opa/oma. Hele vreemde situatie!

Ook nog

dreiging met ontvoering van zijn kind, naast zo'n mishandeling dat hij ervoor naar de gevangenis moet. Zijn dochter, is die van een ander?

Nee, ik zou hem toch niet nog meer munitie geven en het stil houden. In het belang van je zoon (en van jezelf). Als hij volwassen is mag hij contact zoeken en hij zal dat later wel begrijpen.

Jippox #12

Zelf zie ik het niet als opzij schuiven omdat die familie nog niet eens heeft deelgenomen aan het leven van de jongen. Een goed contact met je familie is altijd fijn maar biedt tegenwoordig geen garantie op betrokkenheid, (zoals men dat vroeger, als bloedverwanten, eenmaal gewend waren).
Ik denk dat de functie van familie in de afgelopen jaren een andere betekenis heeft gekregen. Als familieleden verder uit elkaar wonen, is het wel grappig om familietrekjes te herkennen tijdens de gezamenlijke kerstviering, maar de mensen die echt belangrijk zijn in het leven van een kind zijn die mensen waar hij in het dagelijks levens mee omgaat. Als moeder de contacten met zijn familie aanhaalt, haalt ze ook het contact met vader aan..

Ondertussen weten we wat meer van vader. Maar er is wel een verschil tussen gevangenisstraf vanwege fraude of een dodelijk ongeluk en een straf wegens zware mishandeling. De eersten zijn niet afgeschreven daar de kans op herhaling klein is. De laatste categorie, de zware mishandeling, betreft een persoon die een mens moedwillig verwondt. De stempel slecht mens, is die niet snel kwijt.

Vroeger had ik een vriendin (14jr). Haar moeder had haar al lang verteld dat haar vader leefde maar dat ze geen contact met hem wenste uit veiligheid. Dat accepteerde ze. Toen ze 3 jaar later mot had met haar moeder, wilde ze hem opzoeken. De politie heeft haar uitgelegd dit niet te doen. De rust in haar leven was haar meer waard. Ook zij heeft haar vader nooit gekend en geen band mee opgebouwd.

Waar komt de vraag vandaan

Ik vroeg me af bij het lezen van dit draadje: waarom kom de vraag van de vader nu opeens aan de orde? Toen ik het teruglas dacht ik het te vinden. Chrissy, jij hebt tot nu toe steeds tegen je zoontje gezegd, dat je niet wist waar hij was, maar nu weet je het wel: in de gevangenis. En dat weet je dankzij de moeder van een klasgenootje van je zoontje.
Vanaf dat moment kun je niet meer zomaar tegen je zoontje zeggen dat je het niet weet: je weet het wel.En de kans is groot dat de jongen er op een dag achter zal komen, niet alleen dat zijn vader in de gevangenis heeft gezeten, maar ook dat jij het wist en niet hebt gezegd. En dan is de kans dat de moeder op het schoolplein haar mond dicht houdt niet zo heel erg groot.
Ik denk dat een leugen erger is dan de waarheid, ook al is het een leugen om bestwil. Ik denk dat ik een keer een ernstig gezicht op zou zetten en tegen mijn zoontje zou zeggen: ik zeg altijd dat ik niet weet waar je vader is, maar ik weet het nu wel een beetje. Je vader zit in de gevangenis. En dan de reactie en vragen van je kind afwachten en zo neutraal mogelijk reageren. Waarom: weet ik niet precies. Waar: weet ik niet. Gaan we daar naartoe: lijkt me niet verstandig, hij kent ons niet goed en ik vind het niet leuk om naar een gevangenis te gaan. Verder geen grote drama's maken over ontvoeringen, gevaren veiligheid, risico's etc. Het is allemaal niet aan de orde en niet van belang.
Wel van belang is, dat jij nu wel weet waar vader is, de jongen vraagt ernaar en jij kunt er niet meer over liegen. Althans: ik zou er niet over willen liegen.

Tsjor

Leugen voor bestwil.

Eerlijk zijn en uitleggen dat zijn vader in de gevangenis zit, dat heeft ook mijn voorkeur. Maar ik vraag me af of dit het beste is voor een 6 jarig jongetje. Het verschil zit ook in het delict wat de vader heeft gepleegd. Een winkeldief is niet fraai als vader, maar voor mij acceptabel om ze in contact te brengen. Een gewelddadige man in het leven van mijn kind brengen vind ik erg heftig.

Als de zoon van ts wat ouder is kan je hier beter over praten. Er komt een dag en dan hoort hij het van anderen, dat zou ik ook niet willen. Hoe groot is dat risico en kan je nog een paar jaar wachten met open kaart spelen?

Niet

Onder deze omstandigheden zou ik zeker niet de vader in gaan lichten. Een man die in de gevangenis zit vanwege mishandeling van een partner lijkt me nou niet iemand die je jullie leven binnen wilt halen. Je zoontje is nog jong en kwetsbaar en het lijkt me niet ideaal om een geweldadige man in jullie leven te hebben. Of je tegen je zoontje eerlijk moet zijn is een ander verhaal. Misschien. Ik zou daar eens goed over gaan nadenken en die beslissing nemen afhankelijk van het karakter van je zoontje en hoe belangrijk dit nu voor hem is. Misschien zou ik het vertellen. Misschien zou ik ook nog een paar jaar wachten. Ik weet niet hoeveel hj daar nu mee zou kunnen. In elk geval zou ik geen overhaaste beslissing nemen. Wat je hem vertelt kan je niet meer terug nemen. Ik zou dus nog even wachten met een beslissing te nemen naar je zoon toe.

ja maar...

De bron van al je informatie is één moeder die je sinds kort kent, en die de vader 'van vroeger' kent. Maar hoe betrouwbaar is die bron eigenlijk? Je hebt het dan wel over mishandeling en dreigen met ontvoering enz. maar als dit allemaal van deze zelfde persoon afkomstig is, dan zou ik toch nog wel even checken hoe accuraat die informatie is...

En dan

Iemand in vertrouwen nemen en het aantal mensen die de relatie kunnen leggen groter maken?
Hoe meer bewegingen hoe kwetsbaarder het nu wordt, ik zou sowieso meer afstand nemen.