Meisje van 10 past op broertjes
Hallo allemaal,
even checken want misschien zitten mijn man en ik er wel helemaal naast maar de dochter(net 10) van een collega paste vorige week op haar 2 broertje en zusje van 8 en 5 jaar. zij is net 10 geworden maar deed dit eerder ook al toen ze 9 was (voor zover dit ene jaar verschil maakt...). Een tijdje geleden was jongste van 5 ziek, meisje van 9 bleef toen ook thuis, zogenaamd met hoofdpijn werd zij ziek gemeld op school zodat zij op ziek broertje kon passen en mijn collega en haar man konden werken. En vorige week was de school van die kinderen een dag gesloten en vader en moeder moesten allebei werken dus bleven zij gedrieen thuis. Ik vind dit niet normaal, stel dat er iets gebeurt! Je kunt een meisje van die leeftijd toch niet verantwoordelijk maken voor haar broertjes? Ook als het een zeer zelfstandig meisje is vind ik dit absurd en bijna een AMK-melding waard. Mijn collega ziet het probleem niet echt, zij hadden geen oppas en moesten werken, het meisje was geinstrueerd wat te doen in geval van nood. Ik heb zelf ook 3 kinderen van die leeftijd en bij ons zou dit ondenkbaar zijn. Mijn collega vertelde ook nog dat de middelste ook wel eens op de jongste past, voor een aantal uurtjes.
Wat is jullie mening?
Groet, Coya
De grens ligt wat mij betreft bij de verantwoordelijkheid
Het is een kind van 10 'overvragen' wanneer hij/zij niet alleen voor zichzelf moet zorgen een hele dag maar ook nog voor een ander, veel jonger kind. Het kind van 10 zal onvoldoende inzicht en overwicht hebben wanneer de 5jarige echt hele foute dingen gaat doen, en dan? Of wat nou als dat zieke kind nog heel veel zieker wordt en de 10jarige dat (terecht) niet goed inschat? Dan is het kind toch voor het leven getekend omdat het de taak van tijdelijke oppasser/opvoeder niet juist heeft uitgevoerd (al was het om te beginnen al een onmogelijke taak!)
Een kind van 10 kan heel veel, en zeker een van nature meer verstandig en zelfstandig kind, maar een kind van 10 kan zoveel verantwoordelijkheid simpelweg niet dragen.
Kind is ziek!
Wat ik eigenlijk nog het ergste aan het verhaal vin dis dit: het kind het is 5 en ziek, kennelijk te ziek om naar school te gaan zonder paracetamolletje (want ik vermoed dat die ouders dat eerst hadden overwogen). Ik ga er van uit dat het kind dus redelijk ziek is. Dan wil je er toch bij zijn als ouder? Als ik denk aan mijn kinderen als ze echt ziek zijn, dan wil ik er bij zijn en het niet overlaten aan een kind van 9 of 10. Ik geloof dat ik dat nog het ergste vind.
Heel kort door de bocht
Ik redeneer als volgt: als ouders er geen moeite mee hebben om een kind van ziek thuis te houden en te laten verzorgen door zus van 9 of 10 dan ga ik er van uit dat het kind redelijk ziek is, anders zouden die ouders het kind met een paracetamollteje naar school hebben gebracht. maar misschien verkeerd geredeneerd. sinilind ik vind verhaal echt heel anders, een kind van 11 alleen thuis.
Sini
Hoi Sini,
Als ik een ziek kind had en mijn werkgever zou me mogelijk ontslaan als ik daarom thuis blijf, dan zou ik liegen en mezelf ziek melden.
Liora
Jezelf ziek melden (vind ik niet kunnen)
Ik heb me nog nooit ziek gemeld om een ziek kind (ik heb er 3). Man ook niet. Toen ze jong waren stopte ik er een paracetamol in en bracht ze naar het kinderdagverblijf. Kijken hoe lang ze het uithielden. Ik geloof dat we 2x gebeld zijn. Toen oma opgetrommeld, want ik wilde op mijn werk blijven. Toen ze ouder waren en niet met die paracetamol naar school wilde moesten ze naar oma. Zelf thuisblijven doe ik echt niet. Man zit in het onderwijs, dus die kan zo wie zo niet naar huis. Ik ben denk ik wel hard, want ik ga zelf ook altijd naar m'n werk, ook al verga ik van de hoofdpijn of ben ik kotsmisselijk. Ik vind dat mijn werk niet hoeft te lijden onder mijn kinderen. Ik kies voor kinderen, dus ik moet zelf zorgen dat het goed loopt.
Ik verwacht van collega's ook dat ze opvang regelen bij een ziek kind. Ik heb wel collega's die afbellen bij een ziek kind. Ik vraag ze dan of ze toch willen uit kijken naar opvang. Al is het maar voor de middag. (Thuis werken is voor de meeste niet mogelijk).
Sini
Dat AMK begrijp je nog steeds niet helemaal; als je goed gelezen hebt, weet je dat ik er niet over peins om het AMK te raadplegen. Ik heb alleen gedacht, in mijn verbijstering over de situatie, dat het bijna een melding waard is. Maar ik heb het er over gehad met moeder, met vrienden en hier op het forum. De inzichten zijn nogal verdeeld. Ik vind het niet kunnen, er zijn altijd noodsituaties maar zij wisten al vanaf het begin van het schooljaar dat deze dag er aan zat te komen. En ja, we kampen denk ik allemaal met hetzelfde; allemaal hebben we af en toe te maken met zieke kinderen of vrije dagen van de kinderen. En nee, we verkeren niet allemaal in de luxe positie om daar een ideale oplossing voor te vinden. Maar, en daar gaat het mij om, het moet wel verantwoord blijven, het mag niet ten koste gaan van het welzijn, het gevoel van geborgenheid en veiligheid van kinderen. Als die in het geding zijn berokken je volgens mij meer schade dan wanneer 1 van de ouders vrij zou nemen (dit had vast geregeld kunnen worden wanneer je iets zo lang van te voren weet). Of zich desnoods ziek zou melden. En dat is nu mijn issue; is hier sprake van een onverantwoordelijke of onveilige situatie? In mijn ogen wel maar ik begrijp ook uit een aantal reakties dat dit niet perse zo hoeft te zijn.
Groet, Coya
Coya
Coya, als je de meeste van de reacties leest die het niet onverantwoord vinden, dan hebben die het over het oppassen van een ouder kind op een jonger kind. Ze negeren bijna allemaal dat deze ouders het oudere kind opzettelijk ziek gemeld hebben, zodat het illegaal school verzuimt om op het jongere kind te passen. En dat is heel wat anders dan na schooltijd verantwoordelijk zijn voor je jongere broertje.
Na ja astrid
je kinderen hoeven toch ook niet onder je werk te lijden? ik vind je posting inderdaad nogal hard uit de hoek komen. Ik vind het sneu voor je kinderen. Ik herinner me echt nog uit mijn kindertijd als ik ziek was en dat mijn moeder en dan was met een dekentje op de bank. Als mijn kinderen echt ziek zijn dan blijf ik of man thuis als ze herstellende zijn maar niet helemaal fit voor school wordt oma weleens gebeld. Meestal kunnen we het zelf oplossen. Ik neem daar vrij voor. Gelukkig zijn mijn kinderen nu niet meer zo vaak ziek maar in het eerste jaar van zoon.... kreeg ik geld terug van de creche omdat we nooit geweest waren (bij wijze van spreken!! )
Jeminee astrid
jouw kinderen hebben er toch ook niet voor gekozen om werkende ouders te hebben? Ik vind je nogal hard klinken zeg. Relativeer een beetje, het is 'maar' werk hoor, mijn god.
Als 1 van mijn kinderen ziek is neem ik een dag vrij. Ik heb recht op die vrije dagen anders zou ik ze niet krijgen. Ik gebruik ze dan voor een ziek kind, maar ik had ze ook op een ander moment kunnen opnemen. Dus ik ben door een ziek kind niet vaker afwezig.
Nou astrid
een kind met een paracetamol achter de kiezen is nog steeds een ziek kind hoor.
Ik vraag me af of jouw kinderen het nog wel durven te zeggen als ze ziek zijn want dat is zo vervelend voor mama, moet ze weer opvang regelen. Ze werkt nu eenmaal liever dan dat ze voor haar zieke kinderen zorgt.
Misschien dat ze het niet eens in de gaten hebben als ze ziek zijn, want mama gaat met diezelfde kwaaltjes toch ook gewoon aan het werk? Dan zal het wel niets zijn.
Je wil niet dat je werk lijdt onder je kinderen, maar je hebt er geen moeite mee dat je kinderen lijden onder je werk.
Hoezo egoïstisch?
Nou
Nou, als de situatie het toelaat, breng ik mijn jongste óók met een paracetamol erin naar het KDV. En ja, ik vermeld dan wel dat ie zich niet lekker voelt. Bij ons KDV hebben ze begrip voor ouders die niet altijd vrij kunnen nemen. En mijn zoon voelt zicht er goed en veilig, dus ik zie er bij een beetje verhoging of een snotneus geen probleem in.
Als het écht niet gaat, dan werk ik thuis.
De situatie uit de openingsposting vind ik trouwens idioot. Je gaat een kind niet de hele dag op de kleine brusjes laten passen. Een uurtje, OK, maar dit is kinderarbeid. Als ouder moet je zorgen voor een noodadres/noodopvang. Ik kan dag en nacht de buurvrouw bellen voor noodgevallen.
Wat is ziek?
Ik moet juist wel lachen hoor, om de nuchtere houding van Astrid. Ik houd er wel van, ben zelf ook erg nuchter. Maar waar het natuurlijk om draait bij dit soort discussies: wanneer noem je een kind ziek? Een kind dat 41 graden koorts heeft en ijlend in bed ligt: ja, dat is duidelijk, die is ziek. Maar wat met een kind dat hoest, hoofdpijn heeft en waarvan de thermometer 38 graden aangeeft? Voor sommigen is dat ziek en kind blijft thuis. Bij anderen (zoals bij ons) is dit nu bij uitstek zo'n paracetamol-moment, en gaat school en werk gewoon door.
Didi
"een buurmeisje van me, die inmiddels 12 is, is ook regelmatig een aantal uur alleen thuis met haar zusje van 7. En zelfs wel eens een hele nacht. Haar moeder werkt fulltime in de verpleging, paps is niet in beeld.
Ik vond het in het begin een vervelend idee (het is al bijna 2 jaar zo), maar het gaat erg goed. De oudste is heel verantwoordelijk, en de jongste luistert goed naar haar zus."
Tot dat er brand uitbreekt oid.... Ik heb vorige week bhv training gehad en als je hoort wat brandweermannen meemaken... Ik zou ook als ik alleenstaande moeder zou zijn nooit dat soort dingen doen. Als het zo incidenteel voorkomt 's nachts weg waarom regel je dan niet iemand die bij het gezin komt slapen of besteed je de kinderen uit...?
Het gaat altijd goed tot het moment dat het niet goed ging......
De vraag blijft kun je je ouderverantwoordelijkheid overdragen op kinderen van 10/12 en wanneer kan een kind dit wel. Dat het in heel veel situaties wel goed gaat zegt niets over je een kind verantwoordelijk mag stellen. Weet iemand hoe dit juridisch zit?
Even een dag vrij nemen
Dat is niet voor iedereen weggelegd. Bijvoorbeeld dat leuke onderwijs me die o zo lange vakanties. Maar zomaar even vrij nemen is niet zo makkelijk.
Geerke ea
Geerke, dat kan natuurlijk zo zijn, tegelijk neem ik aan dat je wist toen je kinderen kreeg, of toen je de baan aannam, dat het een lastige combi is. Indien sprake van een partner is het dan wellicht mogelijk dat die standby is, in geval van geen partner neem ik aan dat je zaken anders regelt. Ik ben zelf alleenstaand, en werk daarnaast in de hulpverlening waar 'even vrijnemen' ook niet zomaar geregeld is. Dat betekent dus dat ik des te meer moet investeren in mijn netwerk zodat ik, in acute situaties, wel degelijk een oplossing heb. Wanneer ik verlof nodig heb moet iemand anders mijn diensten draaien, het is geen baan waar ze straffeloos bij weg kan lopen en de volgende dag de draad weer op kan pakken. Daarnaast heb je voor acute situaties ook nog recht op calamiteitenverlof (ook in het onderwijs) waarbij je in elk geval vrij kan zijn tot je een andere oplossing hebt geregeld. En je hebt recht op zorgverlof... al met al zijn er dus toch wel dingen geregeld. Met het krijgen van kinderen krijgen wij ouders toch ook een verantwoordelijkheid erbij 
Didi
Kan een kind goed handelen, heeft het voldoende inzicht en kan je haar de verantwoordelijkheid geven voor een zusje van 7?
Vindt je je als je twee kinderen van 7 en 12 jaar een nacht alleen laat in een huis voldoende veilig.
Zou je een oppas van 12 jaar in huis nemen om voor je kinderen te zorgen...
Sorry maar ik zie veel verschil tussen een 12 jarige of een 15 jarige.
Of je overdag een paar uurtjes weg bent of een hele nacht dat vind ik nog wel een verschil.
Coya,
"Een tijdje geleden was jongste van 5 ziek, meisje van 9 bleef toen ook thuis, zogenaamd met hoofdpijn werd zij ziek gemeld op school zodat zij op ziek broertje kon passen en mijn collega en haar man konden werken."
In 1 woord belachelijk! Ik wil er niet eens meer woorden aan vuil maken
Mijn zoon heeft op die leeftijd ook weleens op zijn zusje gepast, maar dat was dan niet een hele dag. Het meisje zal wel goed weten wat ze moet doen in geval van nood, maar ik vind het wel zorgelijk dat de verantwoording zo lang in handen wordt gelegd van een 10-jarig kind.....
Hmmm....
Astrid: "Ik verwacht van collega's ook dat ze opvang regelen bij een ziek kind."
Als mijn kind goed ziek is blijf ik thuis. Jouw zin `ik kies voor mijn kinderen´ kan ik in dit geval niet rijmen.
Overigens kun je jouw verwachtingen niet opleggen aan je collega´s. Als mijn collega´s dat zouden gaan doen (gelukkig heb ik niet zo´n collega) dan konden ze wat mij betreft de boom in.
Voor een "ik ben niet zo lekker" blijf ik niet thuis, maar ze kunnen me dan altijd bellen als het niet meer lukt (maar dat hebben ze nog nooit gedaan)
Didi
Ik vraag jouw mening erover, ik weet dat het je BUURMEISJES zijn. Zou je hetzelf ook doen ondanks dat ze er stabiel en gelukkig uitzien?
Maar je hoeft geen antwoord te geven hoor...
Moeder aanspreken
Je kunt het er toch gewoon met moeder over hebben? Zij ziet blijkbaar niet in dat ze iets verkeerd doet. Ik zou het zeker niet zo doen, maar geef onze zoon en dochter van 11 en bijna 14 ook wel eens voor een paar uurtjes de verantwoordelijkheid over hun broertje van 8. Daar voel ik me dan al niet heel lekker bij en hebben ze een achterwacht, mocht er iets gebeuren, plus ons mobiele nummer, maar een melding bij het AMK??!!
Je spreekt jezelf op dit punt wel een beetje tegen heb ik het idee. Eerst vind je het een melding bij het AMK waard, maar je zou het nooit doen? Waarom maak je het niet bespreekbaar? Dat je het echt vreemd vind dat zij het zo doet, of ze geen andere oppas heeft, waarom zij het zo doet?
Ik zou mezelf ziek melden. Ik heb niet de luxe van een oma die kan bijspringen en ik heb geen oppas die ik ineens kan optrommelen.
gr Dropke
Hangt toch helemaal van de kinderen af?
Toen ik 10. 11 was bleef ik ook wel eens urenlang met 5 jaar jongere zus (en later ook met 10 jaar jongere broer) thuis.
Ik wist dat ik naar de buren kon als er iets was, ik wist hoe de telefoon werkte als mijn ouders ergens waren met een telefoon.
Hier zijn ze nu 11 en 7, en ik kan ze ook rustig thuislaten. En tegenwoordig met mobiele telefoons is het alleen maar makkelijker geworden.
Ik snap de ophef niet zo. Ik kom in landen waar meisjes van die leeftijd al fulltime verantwoordelijk zijn voor de jongere kinderen. Niet ideaal, maar dat loopt doorgaans goed hoor.
Loopt doorgaans goed
Als alles goed gaat, wat natuurlijk meestal zo is, dan is er natuurlijk niet zoveel aan de hand. Problemen ontstaan echter als het níet goed gaat. Dan zadel je een minderjarig wurm op met een enorm schuldgevoel, omdat het 'verantwoordelijk' was. En dat kan en mag in mijn ogen niet.
Zelf ervaring
Ooit was ik dat meisje. Mijn ouders gingen nog wel eens 's avonds een borreltje drinken bij de (over)buren. Ik wist waar ze waren, telefoonnummer lag naast de telefoon. Ging inderdaad eigenlijk altijd goed. Tot die avond dat mijn broertje moest spugen. Ik kan nog steeds de paniek voelen die ik toen voelde.
Nee, ik doe dat dus nooit. Kinderen zijn nu 10 en 7 en blijven natuurlijk wel eens even alleen thuis, maar zeker samen is dat nooit lang. Bovendien, de oudste is nooit verantwoordelijk voor de jongste. Daar hamer ik altijd op, want die verantwoordelijkheid is gewoon te zwaar voor een kind van (nog geen) 10. Ik ben de ouder en ik ben dus verantwoordelijk voor allebei mijn kinderen.
Engeltje
Dirksmama
"Ik snap de ophef niet zo. Ik kom in landen waar meisjes van die leeftijd al fulltime verantwoordelijk zijn voor de jongere kinderen. Niet ideaal, maar dat loopt doorgaans goed hoor."
En is een van de doelstellingen van ontwikkelingshulp niet dat ook die meisjes naar school kunnen? Juist bij een leerkracht (want dat ben je volgens mij) zou ik verwachten dat het ziekmelden en thuishouden van een kind in een westers, ontwikkeld land waar echt andere oplossingen zijn, zoals het wettelijk geregeld recht op zorgverlof, dat soort dingen niet door de beugel kunnen.
