Meisje van 10 past op broertjes

Tja

Mijn mening is simpel. Je kunt een kind van 9 of tien niet verantwoordelijk maken voor twee kleine kinderen. Een kind van die leeftijd kan zelfs niet alleen thuis blijven voor langere tijd. Ik vind het volstrekt onverantwoordelijk. Je kunt idd. eens informeren bij het AMK wat zij er van vinden en dan evt. een melding doen.

Het is wel zorgelijk

Als een kind wordt ziekgemeld om op te passen en bovendien verantwoordelijk wordt gesteld voor het wel en wee gedurende een dag voor twee andere kinderen van 8 en 5. Die leeftijd hebben we hier thuis ook, ik zou mijn oudste nooit verantwoordelijk stellen ook al heb je mobieltjes om contact te houden. Een uurtje max blijven ze wel eens alleen thuis maar dan zitten ze voor de tv en weten ze precies waar ik ben en ben ik goed te bereiken.

Emma

"Mijn zoon van 10 jaar blijft wel eens 2 uurtjes alleen hoor, ik werk vlak bij huis, ben zo weer thuis. Ik zou niet weten waarom dat niet zou kunnen. "

Ik had 't over langere tijd. Ik vind twee uur aan de lange kant (hangt ook van 't kind en de situatie af), maar 't is nog geen hele werkdag zoals bij het kind in kwestie. Bovendien hoeft hij niet op te passen. Verder was mijn suggestie om eens met het AMK te melden over wat zij er nou van vinden. Een melding is alweer een stap verder.

Maar goed, verder blijf ik bij mijn mening, een kind van negen kun je niet de verantwoording geven om op twee kleine kinderen op te passen, dat is volstrekt onverantwoord. Het kind zich daarvoor ziek laten melden maakt 't verder nog kwalijker, ik vind het een hele gemakzuchtige houding van die ouders.

Mijn (toen) tienjarige is wel eens een ochtend alleen geweest toen ik moest werken. Er was een studiedag van school en ik had iets op mijn werk waar ik niet kon wegblijven. Jongste (5) is toen naar de bso gegaan en oudste was alleen thuis van 8.00 tot 12.30 uur. Met z'n tweeën thuis doe ik niet voor langere tijd. Overdag hooguit een half uurtje en 's avonds, als jongste slaapt, maximaal 1,5 uur.

Nee

Ik zou ze zelf niet een hele dag alleen laten, maar om te zeggen dat het bijna een AMK melding waard is.... nou nee. Nogal overdreven.
Bij sommige banen kan je helemaal niet zomaar vrij nemen en sommige mensen hebben geen groot vangnet.Dus je moet toch wat en blijkbaar kan de 10 jarige het aan. De ouders kunnen dat toch het beste inschatten?

Karin

Toen die kinderen een stukje jonger waren, bv. 7, 5 en 2 moesten ze toch ook iets regelen? Je weet dat dit soort situaties zich kunnen voordoen als je kinderen hebt, dus jouw vergoeilijking "Bij sommige banen kan je helemaal niet zomaar vrij nemen en sommige mensen hebben geen groot vangnet." gaat volgens mij niet op. Bovendien zullen ouders best kunnen inschatten of hun kind van 10 alleen thuis kan blijven. Als dat kind echter de verantwoording over twee jongere kinderen krijgt dan is het een heel ander verhaal. Stel dat er iets ernstigs gebeurt? Neem je het dan dat kind kwalijk? En neemt dat kind het zichzelf dan kwalijk?
Als ik de zin 'Een tijdje geleden was jongste van 5 ziek, meisje van 9 bleef toen ook thuis, zogenaamd met hoofdpijn werd zij ziek gemeld op school zodat zij op ziek broertje kon passen en mijn collega en haar man konden werken' dan doet dat me nogal denken aan kinderarbeid. Hiervoor werd ooit de leerplichtwet ingesteld.

Kien

Kind van 10

zou eventueel wel een dagje alleen thuis kunnen blijven maar niet met twee jongere kinderen. Oudste met middelste zou eventueel ook nog kunnen maar kind van 5 vind ik echt te jong.

Mijn dochter van 10 kan ik wel een uur of drie alleen thuis laten (ben ik wel op max. 10 minuten fietsen afstand) maar met jonger kind (zoon van 8) zou ik er niet aan denken.

10 en 8

Hmm. Als ik het zou lezen zou ik denken van niet, maar toen we afgelopen zondag een borrel bij een goede vriendin hadden zonder kinderen en oudste van 13 er ook niet was vond ik het toch wel erg overdreven om van 1/2 4 tot 1/2 6 's middags oppas te regelen. En zijn jongste 2 dus alleen geweest. deur op slot, DVD aan, en chips en limonade erbij. Ze hadden een heerlijke halve middag. Moet wel zeggen dat we welgeteld 1 1/2 minuut fietsen van huis zaten & telefoons mee hadden. Maar ik had het nog nooit eerder zo gedaan (normaal is die van 13 er in zo'n geval ook wel, en dat maakt toch weliets uit)

overigens vind ik een werkdag wle iets heel anders dan 2 uurtjes op zondagmiddag of zo. Ik zou het ook niet zo jofel vinden als iemand mij vertelde dat ie ziektegevallen bij de kinderen zo oploste.

Ingrid

Alleen thuis of oppassen

Afhankelijk van het karakter van een kind, kan een kind van 10 wel een poosje alleen thuis zijn. Op die leeftijd mocht mijn oudste dochter wel eens thuis eten, terwijl de jongste over moest blijven. Een kind van 10 jaar samen thuis met een jonger kind vind ik namelijk niet verantwoord. Je weet maar nooit waartoe ze elkaar aanzetten en dan is het kind van 10 nog teveel een kind van ... 10. De leeftijd waarop je enigszins mag aannemen dat een kind die verantwoordelijkheid wel aankan is zo'n beetje 13-14 jaar en dan nog moet er geen paniek uitbreken, want niet elk kind van 14 kan daar al mee uit de voeten.
Ik had vroeger een vriendin die het net zo aanpakte als in jouw verhaal, Coya. De oudste was daar aanvankelijk nog 11 jaar, met de verantwoordelijkheid over 3 jongere kinderen. Daar ging het zelfs om de avond, het kon echt laat worden omdat de vriendin soms tot na 12 uur moest werken. Iemand die deze vriendin graag een hak wilde zetten heeft dit gemeld bij de politie. De politie is ervoor aan de deur van de vriendin geweest en is weer weggegaan met de melding dat als alles normaal verliep ze hier echt geen werk van gingen maken. Ik had wel begrip voor de situatie van mijn vriendin maar was het er niet mee eens. Maar goed, de kinderen zijn inmiddels een stuk groter en leven nog allemaal. Het is dus goed gegaan.

Maximaal een uur

Onze elfjarige is hier zelden langer dan een half uur alleen, en dat is alleen als ik zijn zusje van acht ergens heen moet brengen. Een half uur is ook het maximum als de kids sámen alleen thuis zijn, en komt héél soms voor als ik nog even naar de winkel moet fietsen of zo. Zodra het op een uur gaat lijken, ga ik een andere oplossing zoeken. Twee uur zou ik hem niet alleen laten, met of zonder zusje. Laat staan een dagdeel of een dag.

Tjongejonge

Nou ik vind het helemaal nergens op slaan om hierover een melding te doen bij het AMK. Jezus zeg, hebben jullie wel enig idee wat er ook nog wel gebeurt achter voordeuren? Er zijn echt kinderen die direct gevaar lopen, daar moet het AMK zich mee bezig houden.

Verder gaat iedereen dan opschrijven wat zij doet, wanneer en hoe lang en onder welke omstandigheden hun kind alleen mag zijn.

Bij sommige verhalen denk ik: jezus hee, wat overdreven (bijvoorbeeld verbaast het me dat een kind van 10 en 8 voor het eerst samen 2 uur alleen zijn, dat lijkt mij totaal geen issue), bij andere denk ik: nou best ruig.

Maar ouders kennen hun kinderen toch het beste? En grappig genoeg zou ik een 10-jarige geruster alleen laten met een 5-jarige erbij, dan alleen. Alleen vind ik zo alleen. Samen ben je samen. Dat idee.

Die ziekmelding is natuurlijk niet in de haak, maar ernstige verwaarlozing lijkt me hier niet aan de hand. Ook vind ik het heel belangrijk of zo'n oudste het heel graag wil en bij wijze van spreken vraagt om eens op te mogen passen, of dat de ouders het kind dwingen.

Liora

Melding niet maar een hele dag alleen wel

Ik zou er ook geen melding van maken, wat los je daar nou mee op. Je brengt alleen maar meer stress in het gezin. Ik denk ook niet dat meisje daar gelukkiger van wordt.

Maar verder vind ik het best wat om zulke jonge kinderen een hele dag alleen te laten. Zijn dat hele werkdagen? Dan zijn ze dus 8 uur + reistijd alleen thuis. Dat vind ik behoorlijk lang.

Dat gezegd hebbende, ik laat mijn kinderen rustig een paar uur alleen thuis hoor. Die zijn 12, 10 en 7, maar dat deed ik ook vorig jaar al, en misschien het jaar daarvoor ook al. Da's echt geen enkel punt. Ze storten zich meteen op dingen waar ik normaal gesproken beperkingen aan stel (bv. Nintendo) en dat houden ze gerust een paar uur vol. Dan heeft niemand daar enig omkijken naar. Maar dan gaat het om een paar uur.

Het hangt inderdaad van de kinderen af, bij onze buurkinderen zou het absoluut niet kunnen. En dan bedoel ik niet alleen de oudste/verantwoordelijke, ook de aard van die jongere kinderen is nogal belangrijk. Als het drukke kinderen zijn die zich weinig laten gezeggen, is het voor oudste veel moeilijker dan als er inderdaad (zoals liora schetste) een saamhorigheid optreedt. Bij mijn kinderen is die saamhorigheid er gelukkig altijd heel goed, tenminste voor zover ik dat kan beoordelen. Ze voelen zich ook echt gezamenlijk verantwoordelijk, het is hier niet zo dat oudste dan ineens de baas gaat spelen. Misschien is dat in dat gezin ook wel zo.

Verder vind ik het een uitkomst dat er mobiele telefoons bestaan. De kinderen kunnen mij altijd bellen, en dat doen ze ook regelmatig.

Voor mij is dat ook het criterium: als ik niet gebeld kan worden, dan regel ik een oppas. Als ik wel gebeld kan worden en ik ben niet al te ver weg, dan regel ik geen oppas.

Margje

Tja

dat je je 10 jarige uit school thuis laat om voor zijn/haar zieke 5 jarige zusje/broertje te zorgen vind ik eerlijk gezegd wel neigen naar verwaarlozing. Zowel voor dat zieke kind van 5 als voor het kind van 10.

Liora ik zou juist mijn bijna 11 jarige eerder alleen thuis laten voor 2-3 uur dan samen met haar broertje van 8. Een half uurtje kan wel want dan kijken ze even tv of iets dergelijks, Is het 2-3 uur dan vind ik dat te lang om alleen tv te kijken en dan gaan ze iets anders doen met groter kans op ruzie. Is mijn dochter alleen thuis dan krijgt ze geen ruzie.

Ziek melden

Ik vind het absoluut niet kunnen dat er een kind van 10 ziek gemeld wordt om op een ziek zusje te kunnen passen. Dan had een van de ouders zich maar ziek moeten melden ( wat ik overigens ook niet vind kunnen). Ouders moeten voor opvang zorgen van een ziek kind, niet een oudere zus.
Een tijdje alleen thuis buiten schooltijd kan bij de meest kinderen best, maar een hele dag met twee jongere broertjes/zusjes vind ik voor een 10 jarige ook echt te veel van het goede.

Kinderen blijven hier ook alleen thuis (maar meld ze niet ziek)

Een kind ziek melden om op te passen vind ik niet kunnen. Vind ik liegen. Net zoals ik het niet vind kunnen om je zelf ziek te melden als je kind griep heeft. Ik zou dat zelf nooit doen en ik zou het van mijn collega's ook niet waarderen. Als het echt ernstig is vind ik het een ander verhaal, maar niet om griep dus.

Wat ik wel doe is mijn oudste 2 kinderen een halve dag alleen thuis laten. Die zijn net 12 en 9. Oudste is autistisch en erg driftig en onberekenbaar, maar toch durf ik het aan. Gaat eifenlijk wel goed. Oudste is soms ook weleens een hele dag alleen thuis. Als wij moeten werken en hij heeft een dag vrij. Die van 9 zit vaak een paar uurtjes alleen als ik ga zwemmen of de stad in met mijn jongste van 6. Voor even een uurtje laat ik de jongste ook vaak thuis. Dan zitten ze met z'n drieen dus alleen thuis. Gaat ook goed.

Ik vind de AMK er bij halen echt onzin. Dat doe je alleen als er meer mis is in dat gezin en niet om zo iets.

Zelf..

Zelf zou ik het niet zien zitten om mijn ene kind te laten oppassen op het andere kind.. de ongelijkheid in die situatie vraagt bij mijn kinderen om ruzie. Ik laat ze weleens samen thuis (boodschapje oid) met duidelijke afspraken en dat gaat aardig goed.

Beste vriendin van dochter zit trouwens wél in een vergelijkbare situatie.. tweemaal per week moet zij na schooltijd broertje meenemen naar huis en op hem passen tot ouders thuis komen.

Maar... heel vaak proberen ze speelafspraken voor broertje naar die dagen te schuiven, bovendien heeft ze in de straat twee adressen waarop ze terug kan vallen voor het geval er iets is.

Wat iedereen steeds vergeet

is dat Coya duidelijk zegt er geen melding van te willen maken bij het AMK, maar hun mening te vragen.
Nou, ik zou wel benieuwd zijn wat het amk hiervan zegt.

Zel;f vind ik dat kinderen onderling zo veel verschillen van karakter en mogelijkheden dat het niet te zeggen is op welke leeftijd je een kind alleen laat of zelfs even op laat passen.
Maar een kind van 10 op een ziek broertej laten passen, al is het maar langer dan een uur: het staat voor mij buiten kijf dat dat echt niet kan.
Belangrijk vind ik hierin ook dat een kind wel iets ergs onder de leden kan hebben waarbij dingen over het hoofd gezien worden door een kind van 10. Of verwachten de ouders dat ze met haar broertje naar de huisarts gaat?
En dan benoem ik niet eens dat het meisje met een smoes thuis gehouden wordt: dat vind ik te zot voor woorden!

Andere kant

Als juf zie ik regelmatig hoe vooral meisjes veel te jong de verantwoordelijkheid moeten dragen voor jongere broertjes en zusjes. Ik vind dat wel degelijk heel kwalijk. Ik zou met de ouders in gesprek gaan, ook als ze heel duidelijk aangeven dat zij het prima vinden, of er niet over willen praten. Doorzetten, het is in het belang van de kinderen dat iemand de ouders erop wijst dat dit een gevaarlijke situatie is EN dat je een kind van tien zoiets niet op de schouders kunt leggen.
Ik zou trouwens insteken op oplossingen - blijkbaar is het voor deze ouders heel moeilijk om oppas te vinden bij noodsituaties. Bied aan om samen naar een oplossing te zoeken.
Helemaal niets zeggen of doen kan ook, maar dan gaat dit nog jaren zo door. Dat is vooral voor die oudste (hoe volwassen ze misschien ook is voor haar leeftijd) niet gezond.
Groetjes
Massi

Verhaal met 2 kanten

Dat het meisje thuis bleef met "zogenaamd" hoofdpijn, kan gewoon een aanname zijn! misschien was ze zelf ook wel ECHT niet lekker, en heeft ze lekker met broertje op de bank dvd's gekeken.
En werkend ouders?!??! niet alle ouders hebben een reistijd van een 1 incl file en zitten dan ver weg op een kantoor!
Misschien werk vader wel bij de bakker op de hoek!
Je weet toch nooit precies hoe het zit! dus hierover discuseren heeft geen zin.
Het enige wat Coya kan doen is haar zorg uitspreken naar haar collega ( misschien wel van de thuiszorg, en moest ze bij drie huizen verder zijn??!?!?)
DUs: je vertele me dat je dochter op haar kleine broertjes past, ik maak me daar zorgen om, in mijn ogen is ze daar nog te jong voor om die verantwoordelijkheid te dragen.
Misschien heeft collega er nooit zo over na gedacht, Of misschein woont oma er wel naast!!
Ik vind het erg naar om daar gelijk het slechtse van te denken en het AMK daarop afsturen is absurd!!
groet, polly

Wel mishandeling

Het lijkt mij zeker nuttig om het AMK te vragen wat ze ervan vinden. Ik zit eerlijk gezegd met klapperende oren dit topic te lezen. Je kind van school houden om op broertjes of zusjes te passen, dat zijn ontwikkelingslandentoestanden (en ja, ik weet dat het maar een broertje is) dat is gewoon echt onacceptabel. Het is niet alleen die dag school, maar de houding van de ouders dat de scholing van oudste niet belangrijk is in vergelijking met hun werk. Ik zou zeer zeker mijn licht opsteken bij het AMK en me afvragen wat er nog meer schort in een gezing dat zoiets idioots verzint.

Spelfout

gezin natuurlijk

Niet zo raar

Mijn beste vriendin en haar jongere zusje waren vanaf een jaar of 7, 8 regelmatig de hele dag alleen thuis omdat hun ouders allebei werkten. Als ze ruzie hadden of zo dan belden ze de moeder op en die loste het dan telefonisch op.

Mijn eigen ouders hadden een bedrijf aan huis en waren altijd aan het werk. Vanaf dat ik me kan herinneren lette ik op mijn kleine broertjes en zusjes. Mijn ouders waren dan wel in de buurt natuurlijk maar soms waren ze ook op het land of verder van het huis weg. Ik was als kind heel oplettend. We liepen ook altijd zonder onze ouders naar school, 45 minuten lopen ongeveer. Toen ik een jaar of 10 was ging ik regelmatig met mijn kleine zusje van 5 samen naar het strandje in de buurt van huis. Mijn ouders hebben er nooit bij stil gestaan of dat eng was. Natuurlijk vond ik het niet altijd leuk om een klein broertje of zusje bij me te hebben als ik ergens heen ging maar ik was wel oplettend en verantwoordelijk.

Bij mijn eigen kinderen ben ik veel voorzichtiger en angstiger. Mijn oudsten van 12 en 9 mogen wel alleen thuis blijven maar niet de hele dag. Voor een paar uurtjes vind ik het goed. Ik laat ook wel de 12jarige met de twee kleintjes van 5 en bijna 2 jaar samen maar dan niet voor langer dan een half uur en alleen als de buurvrouw ook thuis is.

Ik zou zeker geen melding bij het AMK maken maar ik zou wel met je collega overleggen dat scholing heel belangrijk is en dat een kind ziek melden om op een ander kind te passen geen goede structurele oplossing is. Hoewel ik wel moet zeggen dat ik als kind ook wel eens ben thuis gebleven als een van de kleintjes ziek was en mijn ouders die dag echt geen tijd hadden. Dat is maar een keer of drie voorgekomen en ik vond het juist fijn. Lekker een dag niet naar school. Mijn ouders vonden het juist geen goede oplossing want die vonden school best belangrijk maar een paar keer konden ze echt niet anders.

Dat je collega dat vertelt..

inderdaad ongelooflijk, maar ik zou er niet het Amk opzetten. Mijn kinderen zijn even oud en volgens mij zouden ze elkaar de hersens inslaan.

Ik heb eens meegemaakt dat ik een gesprek had met een hoogleraar en dat hij halverwege gebeld werd omdat hij een ruzie van zijn dochter moest oplossen. Bleek dat die alleen thuis was met een vriendinnetje. Ik weet niet meer welke leeftijd ze hadden, maar ze zaten wel op de lagere school.

In de intermediair stond een keer een interview met een werkende moeder die vertelde dat ze wel eens haar kinderen alleen een dag in de dierentuin dropte. Die kinderen kregen dan wat geld voor de lunch en er werd afgesproken op welk tijdstip mama ze weer bij de uitgang ging ophalen.

Ik ben al verbaasd dat sommige mensen hun kinderen zo lang alleen laten, maar ook dat ze dat aan iedereen vertellen alsof het volkomen normaal is.

Als kind...

Als kind vond ik het nooit raar als mijn ouders ons alleen dingen lieten doen eigenlijk. Ik kan me nog goed herinneren dat toen ik een jaar of 11, 12 was ik vaak naar het strand ging samen met mijn beste vriendin en haar jongere zusje + mijn broertjes en zusje. De jongste die mee was zal toen 7 zijn geweest. we waren daar dan de hele dag tot dat de moeder van mijn vriendin ons weer op kwam halen en dan iedereen weer naar huis bracht. Ik sta er nu nog wel eens verbaasd bij stil hoeveel vrijheid wij hadden en hoeveel verantwoordelijkheid mijn ouders ons gaven. Ik weet eigenlijk niet wat ik daar van moet vinden. Ik vond het als kind helemaal niet vervelend behalve dat ik af en toe geen zin had om mijn kleine zusje en broertje mee te nemen ergens naar toe. Natuurlijk zijn er ook wel eens wat bijna ongelukken gebeurd maar uiteindelijk waren we best verantwoordelijk.

Toen ik op de kleuterschool zat en mijn moeder mij en mijn oudere broer nog bracht (we gingen pas alleen lopen toen we 6 en 9 waren) bleven we ook wel eens thuis als een van de kleintjes ziek was of als mijn moeder echt geen tijd had om ons te brengen. Dat was in de rurale omgeving waar wij woonden niet heel uitzonderlijk.

Ik ben veel bezorgder voor mijn kinderen en ik vraag me soms af of ik ze soms niet te weinig vrijheid/verantwoordelijkheid geef. Mijn eigen ervaring zegt dat een 10jarige best verantwoordelijk kan zijn. Mijn oudste twee kinderen zijn ook hele oplettende kinderen maar toch zou ik ze nooit alles laten doen wat van mijn ouders wel mocht.

Had vroeger een vriendinnetje

Ik had vroeger een vriendinnetje in de buurt en die had nog een klein broertje van 3 ofzo. Een ander vriendinnetje en ik kwamen haar halen om buiten te spelen. Ik denk dat ik in de vijfde of zesde klas was. Ze vroeg of ze mee mocht met ons, maar dat mocht niet want ze moest op haar broertje passen. Er volgde een enorme scene, de vader begon enorm tegen haar te schreeuwen. Wat hij zei herinner ik me niet meer maar het stemvolume wel. Ander vriendinnetje en ik stonden er hulpeloos bij, tot vader ons op luide stem sommeerde weg te gaan. Wat er daarna volgde weet ik dus niet. Meisje hebben we nooit meer durven vragen. Als kind neem je iets als feit aan, haalt je schouders op en vraagt dan maar iemand anders om mee te spelen, heb het ook thuis niet verteld. Achteraf als volwassene heb ik er nog wel vaak aan gedacht en nu moet ik er weer aan denken. Echt zielig zo'n meisje. Nou ja voegt weinig toe aan het verhaal denk ik, maar ik hoop dat het bij collega niet zo gaat.

Beschermen

Ik ken natuurlijk niet altijd de achterliggende verhalen, maar soms vind ik ouders ook wel te beschermend. Mijn collega vertelde dat haar 14-jarige zoon met een stel vrienden wilde winkelen in Amsterdam, vanuit hun woonplaats een half uurtje met het openbaar vervoer. Er waren ouders die dat niet goed vonden, want veel te gevaarlijk, eng, onverantwoordelijk. Zelf ben ik trouwens overbeschermd opgevoed. Mocht pas op mijn 17e op tienertoer, en heb volgens mij tot mijn 15e nog een oppas gehad als mijn ouders weg gingen (mijn zus is 5 jaar jonger).

Grens?

Waar ligt de grens? Bij 11 jaar? Een vroege leerling gaat met 11 jaar ook de hele dag alleen naar de middelbare school, moet vaak een heel stuk fietsen, soms ook alleen. En meestal regel je voor een brugklasser ook geen oppas meer.