Mama ziek en dan?
hallo,
ik ben benieuwd hoe het er in andere gezinnen aan toe gaat als jullie (lees de moeders) ziek worden. Ik had afgelopen week een flinke griep te pakken en kon niets anders meer dan in bed blijven liggen. Ik was eenvoudig weg te slap om voor mijn jonge kinderen te kunnen zorgen. Nu heeft mijn schoonmoeder deels ingesprongen en mijn man is eerder weggegaan van zijn werk gedurende 3 dagen. Maar het voelde niet prettig, je kunt als moeder zijnde haast niet ziek zijn, alles loopt in de war. Geen boodschappen, geen eten op tafel want geen gelegenheid om naar de winkel te gaan.
Hoe doen jullie dat als jullie zelf echt ziek zijn? Kan jullie man vrij nemen, moet hij zichzelf ziekmelden om uperhaupt thuis te kunnen zijn. Als je nu geen lieve opa of oma in de buurt hebt? De buren werken zelf ook of hebben zelf een stel kinderen waar ze ook al druk mee zijn. Kortom, ik ben heel benieuwd. Gelukkig ben ik inmiddels weer opgeknapt!
Hanne
Kinderen komen uit school, moeten proefwerk leren en ander huiswerk maken, daarna snel eten en hup, door naar balletles die niet gemist mag worden ivm voorstelling. Dat eten koken kunnen tieners best voor een keertje, maar dan kunnen ze het proefwerk niet leren. Dat is ook verzuim van schooltaken. Om maar een voorbeeldje te noemen.
Het is geen onoverkomelijke ramp hoor, met griep op de bank liggen, integendeel zelfs. En natuurlijk kan ik met hoge koorts en een bronchitus best boodschappen doen, koken, etc. (Overigens heb ik de beschikking over een mini-laptop, das best handig bij liggend gebruik. 
) Maar überlastig is het wel, ook met grote kinderen. Die moet je bijv. om 23.00 uur nog weer ergens ophalen.
Mieke
Sorry dat ik eventjes op het forum zat, vanaf bed met mijn telefoon...
Maar
Het is wel waar dat 'iets echt niet kunnen door ziekte' bijzonder relatief is, en persoonsgebonden. Met hoge koorts kan ik tegenwoordig (chronisch ziek) vrijwel alles redelijk doen. Liever niet teveel de deur uit. Tot 39 graden ga ik sowieso ook gewoon werken, maar dat moet je wel even oefenen. 't Is net zoiets als goed tegen drank kunnen 
De enige keren dat ik echt niks doe zijn de keren dat er bloedingen etc. aan te pas komen, dan is het simpelweg te link.
Zo'n zelfde 'stoerheid' (voor wat het waard is) heb je als alleenstaande moeder (been there, done that) soms ook. Bij gebrek aan andere keuzes. Overigens heb ik oudste wel eens het eerste uur thuis gehouden om de toen redelijk pasgeboren baby naar het KDV te brengen. En ging nr. 2 bij ziekte van mij in de pauze wel eens van school om diezelfde baby op het kdv een fles te geven (hij dronk niet bij vreemden), en dat vond niemand echt raar. Zoland dat de uitzondering is is het geen drama. In het echte leven loopt het wel eens wat minder ideaal (en Kaatje, geen haar op mijn hoofd die eraan denkt grote kinderen om 23u te verslepen als ik ziek ben. Kwestie van vette pech...)
Ziek en ziek (kaatje)
Volgens mij hebben we het in dit draadje over een dag of twee of drie griep. Nou, dan eet iedereen maar drie dagen brood, prima. Geen schone was, jammer dan. Een langdurige of chronische ziekte is natuurlijk een ander verhaal.
Carmen.
Yta
Nou kotsend aan het werk lijkt me ook niet een optie.
Met een beetje koorts kan je van alles doen. Kan met gelukkig niet heugen dat ik zo ziek was dat ik niets meer kon doen. Meestal trekt het in de loop der dag bij.
Schoonmaken heeft dan inderdaad geen prioriteit. Hoewel ik dan wel een man heb die ik aan het werk zet om een wasje er in te stoppen etc.
Als je het alleen moet doen lijkt me dat je prioriteiten moet stellen. Wel uitvoering ballet etc maar maar een keer geen laten acties. Je moet ook goed voor jezelf zorgen!!
Oudertaken en huiswerk
Ik was het huiswerk inderdaad vergeten (zit nog in de basisschool leeftijd), maar voor zulke dagen zou ik inderdaad zeggen eet maar een boterham, of warm wat uit de vriezer op. Dat kost toch niet zoveel tijd dat ze dan geen huiswerk meer zouden kunnen maken.
Hobbies zijn inderdaad lastiger, maar een kind dat om 23.00 ergens opgehaald moet worden is misschien ook wel groot genoet om eens een de ouders van een vriend(innet)je te vragen of ze voor één keer mee mag rijden.
Hernia
gehad. Dat valt misschien niet echt onder ziek, maar ik kon niets. Ik heb er zelfs van in een rolstoel gezeten, en heftig onder allerhande pillen en dan nog zoveel pijn dat ik het op een gegeven moment niet erg had gevonden niet meer wakker te worden.
Maar het huishouden ging door.
Kind op mijn ouderschapsdag ook naar het kinderdagverblijf, gebracht door man. Deze zorgde ook voor boodschappen. Ik ben wel altijd blijven zorgen voor het avondeten, deed ik dan wel de hele dag over; uitjes snijden, half uur bijkomen tot de pijn weer te doen was enz. Was werd niet gestreken, wel gevouwen. Man schouwde de spullen naar boven, ik ruimde langzaam op.
Lastig werd het toen man voor zijn werk echt naar het buitenland moest voor een kleine week. Vrienden hebben dochter toen naar het KDV gebracht, soms onder begeleiding van mij. Anderen deden wat boodschappen. Toen werd de was niet gedaan want ik kon de trap niet af om bij de wasmachine te komen (enge steile keldertrap zonder leuning).
Wat mij wel opviel is dat mensen die je als je beste vrienden beschouwt dan nul op rekest gaven en Vage kennissen insprongen. Hier geen opa's en oma's in de buurt en de vraag is ook maar of ze geholpen zouden hebben.
Nu ziek thuis en gelukkig is dochter naar de BSO, kan ik even bijkomen en de koorts laten zakken.
Wel geleerd dat je heel veel aankan als je om hulp durft te vragen (niet mijn sterke kant)en een beetje creatief bent.
Lean
