Liegen tegen je kinderen

Spinazie

daar word je ook sterk van dus dat is geen leugen.
Verder heb ik mijn dochter ook verteld dat haar ogen vierkant werden van veel tv kijken, het arme kind geloofde mij en heeft een tijdje elke keer gevraagd of haar oogjes nog normaal waren, heb toen maar uitgelegd dat het een grapje was.

Veel van die leugentjes zijn grapjes. Behalve die van sinterklaas, nadeel van de hype rondom sinterklaas is at ook andere volwassenen van alles vertellen aan je kind over sinterklaas en dan word je thuis geconfronteerd met feiten rondom sinterklaas waar jij niet zo achter staat.

Verder lieg ik zo min mogelijk, als mijn dochter bijvoorbeeld iets vraagt over oorlogen (laatst kwam deze vraag out of the blue) dan geef ik daar wel eerlijk antwoord op. "ja ook kinderen worden dood geschoten, dat gebeurd soms per ongeluk maar soms ook opzettelijk". Ik krijg het dan niet uit mijn mond om te zeggen dat het niet voor komt.

...

...
...
Nee, ik kan er niet bij. Wat een rare leugens! Dat de kerstman alleen cadeautjes geeft aan lieve kinderen? Nooit gehoord. Dat je geslachtsdelen eraf vallen als je er teveel mee speelt? Vierkante ogen? Mijn ouders zeiden het wel eens voor de grap, maar noch mijn brussen, noch mijn ik hebben ooit geloofd dat iemand ooit vierkante ogen had gekregen van tv-kijken of computeren.
Dit verbaast me echt. Ook de andere hier genoemde leugens heb ik nog nooit gehoord. En kennelijk moeten sommige mensen nog leren dat het geen schande is om "dat weet ik niet" te zeggen

Ik heb een hoog eerlijkheids en rechtvaardigheidsgevoel

dus ronduit liegen over het een en ander doe ik zelden. Sinterklaas is daarop een uitzondering. Dat heb ik met volle overgave gedaan. Maar dat ik niet snel lieg wil niet zeggen dat ik alles vertel. Ik pik wel eens een extra druifje van de tros, maar ga dan niet bij de verdeling ervan keurig het aantal druifjes bij mezelf in mindering brengen.

Onze ergste leugen

is dat snitzel zeekalkoen heet.

we waren op vakantie en onze oudtse weigerde snitzel te eten hij was toen 4 wij wisten zeker dat hij het wel zou lusten dus wij zeiden dit eten is iets speciaals,Wat uit de zee komt zeekalkoen.Hij smulde ervan.Tot we een poosje later in een ander resturant waren en hij zeekalkoen bestelde toen hebben we het hem maar uitgelegd en sinds dien is snitzel zijn lievelings eten.

Tja leugen

Hier 'lieg' ik ook weleens. Ik zou het liever jokken noemen. Ik lieg niet om hun bestwil maar om mijn eigen bestwil, gewoon om ergens vanaf te komen. Dus ik heb bij de ijsboer weleens hardop met een knipoog aan de ijscoman gezegd dat dat ene hele grote ijsje uitverkocht was en dat er alleen raketjes waren ha ha. De ijsboer speelde leuk mee.

Mijn kind neemt alles erg letterlijk (welk kind niet) en is vaak onder de indruk dus ik doe het niet vaak. Maar ook ik heb weleens gezegd dat mama's ALLES weten waarna zoon hem even kneep, maar goed ik weet ook alles want de kleine jokkerijtjes van zoon zijn van zijn neus af te lezen dus dat is niet zo moeilijk.

Zeggen dat ik iets niet weet heb ik geen moeite mee ik moet alleen oppassen dat ik er niet te vaak bij zeg: missch weet papa het wel moet je zo maar even vragen. Ik heb nu al de reputatie, mama weet niks en papa alles.

Tuurlijk wel

Ik lieg wel eens tegen mijn kinderen hoor, en niet alleen over Sinterklaas. Een veelgebruikte is zeggen ergens geen geld voor hebben bijvoorbeeld. Of dat er geen kindertv meer bestaat na zeven uur 's avonds (is er dus wel, wij hebben zo'n 24 uur kinderzender). O en vorige week lag ik nog op mijn buik bij een grote paddestoel in het bos om samen met dochter te kijken of we heel misschien wel eens een deurtje zouden kunnen vinden erin, je weet maar nooit. En langer geleden spokenspray om de spoken op haar kamer weg te jagen (tip van hier trouwens). Nou ja, zo kan ik nog wel even doorgaan.
En dan heb ik het niet eens over de leugentjes om haar zelfbeeld te versterken.
Ik zie er niet veel kwaad in.
Roos

Liegen?

Je mag niet aan je navel zitten, anders schroef je je benen los (van mijn opa)
Moeders hebben ogen in hun achterhoofd en alleen andere moeders kunnen die zien (van mijn moeder en van mij)
In Engeland geven mensen elkaar de linkerhand bij het handenschudden (tegen dochter van 13 die naar engeland ging)
Papa mag 29 blijven, daarvoor heeft ie een brief van de burgemeester (tegen alle kinderen op iedere verjaardag)
Van neuspeuters eten wordt je ziek (mijn ouders... ik kon alleen maar denken "dan was ik allang dood geweest")

Hoewel sommige dingen best een tijdje echt geloofd werden vind ik dit geen leugens.
Afvallende piemels een leugen.. ja het is niet waar, dus een leugen... maar meer dan hier over de leugen vallen, zit ik met het klaarblijkelijke onvermogen/gebrek aan durf van ouders om uit te (kunnen/willen) leggen hoe het zit. Het alleen kadootjes voor lieve kinderen is mi een poging om kinderen in die tijd van het jaar wat extra onder de duim te houden. Niet fair, wel te begrijpen.

Dus als het gaat om leugen tegenover de waarheid dan liegen mensen best vaak, maar ik vind er ook een hoop geintjes bij zitten. Kwalijk vind ik leugens pas als kinderen er echt bang van worden. (afvallend piemels, spoken onder het bed etc)

Mijn terugkerende leugen...

bij ergernis aan een toekijkende puber met handen in de zakken...
Haal je handen uit je zakken, als je in je broek pist verzuipen ze.
Groet,
Miriam Lavell

Moet van de koningin

zeg ik wel eens als ik geen antwoord weet of het antwoord te lang of te ingewikkeld is.. 'waarom moet ik naar school" 'moet van de koningin'.
Maar eigenlijk heb ik dus wel wroeging over Sinterklaas want ik kan er onwijs is meegaan maar denk tegelijkertijd: 'oh, dit lieg ik dus'. Verder probeer is zo waarheidsgetrouw mogelijk zijn en daar ga ik vrij ver in. In die zin dat ik ook de woorden die uit mijn mond komen congruent wil laten zijn en wat ik erbij voel zodat je kind voelt dat het echt is en niet maar lege frases.

MariaRosa

Piemelgniep

Ik heb weleens geroepenas op,straks komt de piemelgniep! Geen idee wat dat is,maar het werkte wel..
Bastet

Hahahaha bastet

Hoe verzin je het piemelgniep hahaha
moest zo vreselijk lachen.

Ik zeg zelf wel eens als ze scheel kijken voor de grap, kijk maar uit als de klok 12 uur slaat dan blijf je voor altijd zo kijken.
(We hebben hier geeneens een klok die slaat).

Sinterklaas is ook een bekende doe ik leugenachtig aan mee wat een pret hebben we dan. Oudste 2 doen nu ook mee om deze pret te bewaren.

En hier:

Pas op hoor! Anders ga je met blote voeten naar bed.

Kent iemand deze nog?

Als kinderen koffie drinken krijgen ze groen haar. Uit 'de oude doos', ik heb het zelf nooit gezegd. Wat betreft de meeste van die 'leugentjes' kijk ik echt raar op, ik moet er wel erg om lachen.
Voor zover ik me kan herinneren heb ik er geen gebruik van gemaakt. Stoute kinderen krijgen ook gewoon kadootjes van de Sint bij ons. Mijn bloedjes waren graag met hem mee gegaan naar Spanje, desnoods in een zak, dus dat fabeltje heb ik alleen maar tegengesproken.
Wel vind ik dat spinazie goed voedsel is, dus waarom zou je daar niet goed van gaan groeien oid? Worteltjes zijn toch ook goed voor je ogen (nog nooit een konijn met een bril gezien)! Of geloof ik nu zelf in sprookjes?
Oei. Ik herinner me opeens iets. Ik heb de knuffels op het bed van jongste eens boos toegesproken, midden in de nacht. Dat ze hun waffel moesten houden of anders voortan in de gangkast moeten slapen. Dit omdat jongste telkens 's nachts haar bed uit kwam met de mededeling dat haar knuffels zoveel lawaai maakten dat ze haar wakker hielden. Het werkte wel, ze hebben nooit meer iets gezegd 's nachts...

De piemelgniep bestaat..

in een gedichtje weliswaar maar toch...

de laatste zinnen van het gedichtje zijn:

Jongetjes van nederland,
zwem toch op je rug
de piemelgniep is in het land
en hij geeft nooit iets terug.

altijd erg veel lol bij de toehoorders na deze zinnetjes.

In de hoek

Mijn vader moest altijd haasten 's ochtends, 8 uur de deur uit, anders kwam hij te laat en dan moest hij in de hoek staan van de baas. Soms geloofde ik dat toch wel even.
Die zei ik laatst ook tegen de oudste (5,5) en die moest er wel om lachen.
Ach liegen, het is ook een beetje kijken hoeveel realiteitszin je kind al heeft, toch? En gewoon een beetje in de maling nemen, daar zie ik ook niet veel kwaad in.
Om met manlief te spreken: 'het kost al genoeg!'
Groeten, Maw.

Gut

Ik mis er nog eentje. Dat je van broodkorsten spierballen krijgt.
Ik had van de week een intens gesprek met een kleuter van 5. Hij vond roze een stomme kleur, want het was een (op fluistertoon achter zijn hand) : meis-jes-kleur. Ik heb hem verteld dat ik dat nog nooooooit gehoord had, dat ik blij was dat ik dat nou eindelijk eens wist. Tjonge. Meisjes hebben een eigen kleur, wat een boffie.
Wij hadden een innig gezellig uurtje samen zo

Ik doe aan opleuken.

Tirza

O ja...handjes boven het gras

Als mijn dochters wel eens wat hardhandig mepten "pas op hoor, van kindjes die hun moeder slaan groeien de handjes boven het gras!"

Gras?

He Kaaskopje, daar heb ik wel eerder van gehoord, maar moet 'gras' niet 'graf' zijn?

Welnee

Kinderen die hun moeder slaan, daar vallen de handjes van af! is echt zo! Mijn moeder zei het zelf!

Maar dit zijn meer grapjes

Wellicht werd een aantal zaken vroeger als dreigleugen gebruikt, maar hier zijn het meer grapjes volgens mij. Hoewel, mij hoor je niet zeggen dat de gewone ijsjes op zijn en de ijscoman alleen nog maar raket-ijsjes heeft. Ze kunnen een raket krijgen of geen ijs Maar van koffie groen haar krijgen of dat als je het schroefje in je navel niet goed vastdraait, je billen/benen eraf vallen, dat valt hier onder de geintjes. Het heeft niets met liegen te maken, want ze weten het heel goed. In het startbericht kwam het op mij over als zouden al die ouders dat echt liegen (met de kennelijke bedoeling dat hun kinderen dat geloofden).
In de categorie grapjes hadden wij nog de volgende in de aanbieding: Dat de zee zo schuimt, komt doordat er een schip midden op zee een heel grote fles afwasmiddel overboord heeft laten vallen. Als er afzetlint bij een weiland hangt, lopen daar jarige koeien. (Met dank aan T, de vader van mijn jeugdvriendin)

Nee hoor tirza

Van broodkorstjes krijg je geen spierballen, daar leer je van fluiten! Zeker weten, mijn moeder kon namelijk niet fluiten en tja, ze had als kind haar broodkorstjes nooit opgegeten. Nou, als dát geen sluitend bewijs is!

Broodkorstjes

Heel multifunctioneel kennelijk. Want bij ons kreeg je er borsten van.

Veel van die grapjes/leugens

zijn gewoon antwoorden op vragen die kinderen van een bepaalde leeftijd nog te boven gaan....die te ingewikkeld zijn om op hun niveau te beantwoorden. die van dat je van de koningin naar school moet hebben wij ook gebruikt(bij jongste), niet dat ik 'm kende ofzo, maar dat was meer de conclusie van jongste zelf na mijn uitleg op haar vraag: "waarom 'moet' ik naar school?" jongste was niet zo'n enthousiaste schoolganger toen ze net 4 was....haar hartsvriendin zat nog op het KDV (was 3 en 8 maand), haar buurmeisje-vriendin ging nog naar de peuterspeelzaal. dus leg maar 's uit waarom zij daar niet meer heen mag en dus naar school 'moet'? mijn complete uitleg van wetten die bedacht worden door mensen in de regering, die de bazen van nederland zijn etc. etc. etc. werd door haar samengevat als zijnde het 'moet van de koningin' (dat is tenslotte de opper-opperbaas, toch?). en dat leek me wel een goeie 'samenvatting' van het geheel...tenslotte ondertekend de koningin al die wetten........dus ook van haar 'moet' het. ik zie er geen echte leugen in. het is een uittreksel van de waarheid.
een ander gedeelte van die grapjes/leugens zijn overblijfselen van bakerpraatjes van 'vroeger' zoals met die handjes boven het graf/gras/eraf. uit tijden dat de wetenschap nog niet zo ver gevorderd was. maar dat koffie ongezond was voor kinderen dát wisten ze wel...maar dat er cafëinne inzat nog niet. dus 'verzonnen' ze redenen waarom het slecht was...of ze hoorden het weer van hun ouders/grootouders en praatten het na.ze geloofde er toen zelf ook in. dus toendertijd was het geen leugen. de bakerpraatjes worden nu een beetje gekoesterd als 'grapjes', gewoon een beetje doorgeven van cultuur aan je kinderen. iets wat kinderen van nu allang niet meer geloven. zelfs als je hele familie volhoud dat je borsten groeien van broodkorstjes is er ergens anders wel iemand die je snel genoeg uit de droom helpt. net zo als dat je nu ook geen kind meer kan wijsmaken dat baby's door de ooievaar gebracht worden. de volkswijsheden en bakerpraatjes worden niet meer door iédereen rondvertelt, dus dat houd je niet lang vol. het is meer een 'verhaaltje' dat je vertelt als ze allang beter weten. terwijl ik genoeg 80+ers ken die het verhaal van de ooievaar écht geloofd hebben....die zelfs uitgekeken hebben of ze er niet eens 1 zagen, 1tje beweerd zelfs 100%zeker er ooit 1 gezien te hebben!
ikzelf ben niet zo goed in die 'leugentjes' vragen van kinderen neem ik meestal serieus...ook niet altijd tot bevrediging van de kinderen trouwens...die zitten echt niet altijd te wachten op een ingewikkelde uitleg. en worden er soms zelfs kriegel van...dát was hun bedoeling niet toen ze het vroegen en dan krijg je iets van: "jaha....hou nu maar op, ik snap het toch niet." (en dan begin ik weer van voor af aan...)
ijsjes niet kopen is bij ons ook simpel. je neemt die of niks. centjes hebben we hier ook al niet. we hebben gewoon geld. ik heb jongste gisteren nog uitgelegd waarom honden gecastreerd worden....z'n 'balletjes' worden eraf geknipt (enge gezichten van mijn man, die later vroeg of ik dat niet tactischer had kunnen uitleggen?) ik kan leugentjes om bestwil of grapjes enzo ook al niet lang volhouden, ik verpraat me zo. de enige grote leugen die ik kan volhouden is die van sinterklaas....maar als ik eerlijk ben, als het weer ergens in november wordt dan geloof ik er zelf ook weer een beetje in. en hier geloven ze allang niet meer...en toch komen er zo nu en dan kleinigheidjes in de schoen. tot hilariteit van de kinderen hebben we vorig jaar ook pepernoten in de schoenen (klompen) van de buurman gedaan....spánnend! die staan namelijk altijd buiten bij de achterdeur. en we hebben gewoon net zo verbaasd gedaan als de rest van de buurt toen buurman het verhaal vertelde van de zomer op het buurtfeest. de kinderen ook.want de vraag wie dat heeft gedaan is door alle buren hetzelfde beantwoordt. sinterklaas natuurlijk!
groeten albana

Kerstman

Onze kinderen kunneen op school een schoenendoos met kadootjes inleveren die bestemd zijn voor 'arme kinderen waar de kerstman niet komt'. Onze zoon bedacht na wat nadenken dat dat wel heel oneerlijk was, die kinderen waren al arm, en nu sloeg de kerstman hen ook nog over.
Na nog wat langer nadenken wist hij het: de kadootjes worden gewoon door de ouders gekocht (hij is 8, dus begint het allemaal wel door te krijgen). 'En nu weet ik ook waarom jullie nooit antwoordden toen ik vroeg of de kerstman echt bestaat (wat denk je zelf?). Jullie wilden gewoon niet liegen'. Inderdaad .
Overigens genoeg andere 'leugentjes' hier. Onze zoon kan zich zeer levendig herinneren dat zijn spierballen een keer zichtbaar groeiden terwijl hij spinazie at (hij moet drie zijn geweest toen we hem dit op zijn mouw speldden). We kunnen het ook niet meer uit zijn hoofd praten, hij herinnert zich het echt!
groeten,
Jose

Liegen over liegen

Over het algemeen vertel ik mn kinderen de waarheid. Maar deze gebruik ik soms wel:
Ik kan aan je ogen zien dat je jokt!
En ze gelooft het nog ook. Ik hoef alleen maar te zeggen: kijk me eens aan! En als ze dan haar ogen schuldbewust wegdraaid, weet ik genoeg, ha ha! Ik hou hem er dus ook nog maar even in.
En sinterklaas, ach ja, dat is toch gewoon heerlijk voor die kinderen, om daarin te kunnen geloven?
Maar verder krijgen ze van mij eigenlijk altijd de waarheid te horen, maar wel aangepast aan hun leeftijd.

De liegdetector

in navolging van Maries: van mijn oom leerde ik als kind (doordat ik zag dat hij het bij mijn neefjes deed) hoe je een jokkend kind ontmasktert.
"Laat mij je pink eens voelen" zeg ik dan. En terwijl k de pink vasthoud, zie ik aan de ogen of ze jokken of niet. Dochter heeft het nog steeds niet helemaal door, maar zij verraadt zichzelf nog braaf door haar pink te geven en de ogen weg te draaien. En soms doordat ze haar lachen niet kan inhouden . Zoon had het al véél eerder door: op een keer had ik dochters pink vast en vroeg zij vertwijfeld af hoe ik het toch zo feilloos kon vaststellen terwijl zij dat bij een ander niet kon. "Dat komt omdat ik een moeder ben. Als jij moeder wordt, kun jij het ook." luidde mijn antwoord. Toen dochter de kamer uit was draaide zoon (dik 2 jaar jonger dan dochter) zich naar mij om en zei: "Dan pak jij de pink maar kijk je gewoon ondertussen in de ogen he mama, en dan zie jij het gewoon!". De dondersteen Hij verraad zich echter steeds doordat hij weigert de pink te geven als hij jokt, dat dan weer wel ))

Tsk

ontmasktert =ontmaskert, k = ik en hij verraad = hij verraadt

Inge

Natuurlijk vind ik het niet erg als er voor de grap gezegd wordt dat je piemel eraf valt als je er te veel mee speelt. Maar vroeger waren dit soort opmerkingen wel serieus natuurlijk, net als dat je er een scheve rug van kreeg ofzo iets.
Roos