Toch anders
De opzet van het onderzoek is wat uitgebreider zie
http://www.zonmw.nl/nl/projecten/project-detail/signalering-kindermishandeling-op-de-utrechtse-spoed-eisende-hulp-effectief/samenvatting/
Een reeks van stappen.
De uitekomst en de aanbeveling volgens mij, gezien de meeste reacties, geruststellend.
Uitkomst
De SPUTOVAMO-R spoort elk kind met lichamelijke mishandeling op, maar ten koste van veel fout-positieven. Het oordeel van een expert kan dat getal sterk reduceren. Elke positieve signalering moet standaard vergezeld gaan van zo’n oordeel om de echte gevallen van mishandeling over te houden.
Overigens vind ik het vooral geruststellend dat zo'n intensieve opzet (alle kinderen worden beoordeeld), zo weinig gevallen oplevert. De conclusie 'er wordt geen kind gemist' is feitelijk de eerste die tegenwicht kan bieden tegen de groteske verdachtmakingen die gemaakt worden.
Niet alleen tegen ouders, maar ook naar artsen en verpleegkundigen die signalen zouden missen.
Van dat missen is geen sprake. Ze moeten wat getemperd worden en dan nog is de uitkomst veel lager dan vaak wordt gesuggereerd.
Onderzoeksresultaten
Ik zie het precies zo.
Door alle hypes en hysterische berichtgeving wordt iedereen opgezweept om van alles te zien en te melden.
En dan is er een instrument dat toch vrij dicht bij het vuur zit, en blijkt de uitkomst belachelijk laag. Ik snap dat het in wetenschappelijke kringen lachwekkend zal zijn, maar voorlopig hebben we dan toch maar een bewijs wat aantoont dat de nieuwsberichten en hypes wel heel erg overtrokken zijn, en dat de cijfers niet eens in de verste verte in verhouding zijn.
Nou vraag ik me af of op de resultaten van de meldcode die nu op scholen is/wordt ingevoerd, niet ook een dergelijk onderzoek kan worden losgelaten.
Ik heb geen idee of dat ook met vragenlijsten werkt, en als dat zo is, of die wetenschappelijk verantwoord zijn, en of ergens wordt vastgelegd welke meldingen van school komen, en wat daar de resultaten van zijn.
Maar het zou wel interessant zijn om daarnaar te kijken.
Melding is geen hulp
http://www.ggznieuws.nl/home/kwaliteit-van-leven-van-gemelde-mishandelde-kinderen-onderzocht/
"Voor het eerst zijn mishandelde kinderen van 5 jaar en ouder zelf gevraagd naar hun kwaliteit van leven na melding van mishandeling bij het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK). In het eerste half jaar na de melding nam de kwaliteit van leven toe, daarna nam de kwaliteit van leven weer wat af.
Na anderhalf jaar was de kwaliteit van leven van vooral jongere kinderen zelfs iets minder dan direct na de melding. Dit blijkt uit promotieonderzoek van Froukje Snoeren. Hoe dit komt en verbeterd kan worden, en hoe de kwaliteit van leven is van niet-gemelde mishandelde kinderen, moet verder onderzocht worden."
Een ding kan ik je al op een briefje geven. Anderhalf jaar na de melding is de kwaliteit van leven van een kind na melding verminderd door het ondergane onthutsende quasi justitiële onderzoek en de daarmee gepaard gaande gevolgen van een mogelijke OTS en UHP.
Overdoen
http://www.bureaubespreekbaar.nl/verplichte-kindcheck/
Je zou willen dat dit onderzoek met de oosteuropese cijfers, dank Tsjor, ook eens kritisch bekeken wordt.
"En wat blijkt? 90% van de meldingen bleek terecht (de veiligheid en het welzijn van het kind waren in gevaar) en driekwart van de kinderen was nog niet bekend bij Veilig Thuis."
Wat betekent het in het echt en concreet dat de veiligheid en het welzijn van een kind in gevaar zijn? En dat driekwart van de kinderen nog niet bekend zijn bij Veilig Thuis? En wat voor hulp werd er daarop dan werkelijk, realistisch geboden en hielp dat de veiligheid en het welzijn te verbeteren? Ik geloof er niets van! Dit is gewoon een papieren exercitie waar vooral de eigen vooroordelen weergegeven worden. Het betekent niet echt iets voor een kind. Misschien per toeval. En is misschien juist wel heel erg schadelijk door het wantrouwen naar ouders toe en het risico op zorgmijding.
http://www.napnieuws.nl/2013/02/06/bezwaar-tegen-nieuwe-aanpak-kindermishandeling/
"Ingrid ten Berge, senior medewerker Jeugdzorg en Opvoedhulp bij het NJi, benadrukt dat artsen niet moeten doorschieten in het beschuldigen van ouders die problemen hebben. “In de jaarlijkse zeven procent van gezinnen waar kindermishandeling wordt vermoed, blijkt niets aan de hand te zijn. Als het AMK nu een melding krijgt, starten zij direct een onderzoek. Dat roept veel spanning en emotie op in een gezin. Daar moet zorgvuldig mee worden omgegaan.” Bovendien denkt Ten Berge dat een groep ouders buiten beeld zal blijven, omdat zij de huisartsenpost en EHBO uit angst voor een melding bij het AMK zullen mijden. Hierdoor zullen gevallen van kindermishandeling alsnog niet worden gesignaleerd."
cijfers nji
Ik denk overigens dat ten Berge bedoeld dat er in 7 procent van de gevallen geen sprake is van mishandeling. Maar er is door Temet en Justine wel eens voorgerekend dat het echter slechts in een 4 procent van de gevallen om echte mishandeling gaat en dat je dus 96 procent van de gezinnen vals lastig valt en daarmee niet helpt maar dwingt.
Daar zitten ook gezinnen bij die heus wel hulp willen als je dan ook iets kunt bieden. Melding is daar een te zwaar middel voor.
Als je echt iets kunt bieden willen ouders heus wel, niet als je zo eenvoudig geconfronteerd kunt worden met dwang. Alleen al het woord 'mishandeling' als je voor hulp in je gezin komt. Eerst met de billen bloot, je faalt als ouder, je bent een mishandelaar en dan is er in de meeste gevallen iemand die voor jou gaat bepalen wat jij nodig hebt. Of er is geen hulp.
Nog meer
Daar vind je alle cijfers van dit onderzoek.
Die 97 op 100 gaat alleen over lichamelijk letsel. Er is nog meer gezocht en gevonden.
Overigens werd het meerdendeel van de kinderen helemaal niet in het onderzoek betrokken omdat zij niet aan de criteria voldeden. Dat stelt me ook weer gerust. Even kreeg ik de indruk dat bezoek aan SEH synoniem is aan het gescreend worden op kindermishandeling.
1 procent?
In dit onderzoek Miriam wordt een cijfer genoemd van 1 procent. Dat is wel weer veel meer dan 0,07 procent. Wat een gegoogel weer.
Mogelijk dat deze presentatie er eerder was dan het uiteindelijke onderzoeksresultaat.
Verder dan je neus lang is
Annej, niet te snel reageren. Eerst rustig lezen. De genoemde 1% slaat op een andere bron (zie de noot).
Ja, klopt
"Bij 1% van de kinderen met letsels is de oorzaak fysieke kindermishandeling¹
1. Woodman et al. Health Technol. Assess. 2008
Je hebt gelijk Miriam. Het is een uitgangspunt.
De uitkomst is uiteindelijk dat het om 0,07 procent gaat, 3 gevallen, in de tabel op pagina 23.
Je bent toch benieuwd of men daar dan nu ook de consequenties uit gaat trekken.
Niet 1 procent, 1 op de honderd, maar 0,07 procent gevallen van mishandeling als oorzaak van het letsel (mits het standhoudt bij de rechter).
Veruit de meeste ouders zijn gewoon niet systematisch aan het mishandelen. En die kun je gewoon vertrouwen en normaal behandelen.
Vanavond Brandpunt 20.25 uur op NPO2
http://brandpunt.kro.nl/seizoenen/2015/afleveringen/05-05-2015/fragmenten/rust-rond-de-wieg
"Is de Nederlandse baby te gestresst? In Brandpunt een pleidooi voor een veel langer zwangerschapsverlof. Nederland loopt hopeloos achter als het gaat om zorgverlof voor nieuwe moeders en vaders. Rek het zwagerschapsverlof op tot 1 jaar, adviseren wetenschappers. De minister gaat de wet tegen het licht houden."
artikel
Hier vind je het studieprotocol http://www.biomedcentral.com/1471-2431/11/91
En hier een artikel: http://www.researchgate.net/publication/257529739_Evaluation_of_suspected_child_abuse_at_the_ED_implementation_of_American_Academy_of_Pediatrics_guidelines_in_the_Netherlands
Her en der op het Internet wordt invullen van Sputovamo door verpleegkundigen gemeld en ook door praktijkmedewerkers van de huisartsenpraktijk.
Praktijkervaringen in reacties op artikel OOL
De twee reacties op het artikel op OOL geven aan dat ook stagaires bevoegd zijn om die formulieren in te vullen.
Zo'n stagaire zou maar net een college van de bekende kinderarts van het umc hebben genoten... De kinderarts die gaat voor het niet missen van een geval kindermishandeling als beoogde resultaat.
Niet alleen een taak voor de Engelse verpleegkundigen en praktijkmedewerkers, ook voor de Nederlandse stagaires.
Het erge is , zoals Ad Hombre al aan gaf, als ouder weet je niet wat er gerapporteerd wordt.
Zelf hadden we een fijne brief van bzj dankzij een onproffessionele schoolleider. Gelukkig is die tijd afgesloten. Maar gedurende die periode kreeg ons kind pijn in de hartstreek. Als gevolg van de relazen op jeugdzorg darkhorse, keken we het een paar dagen aan. Omdat kind bang werd, kozen we voor bezoek aan SEH. De hartfilm was goed, kind had last van groeipijn in ribbenkast. Er is in ons bijzijn geen sputovamo ingevuld.
Maar het zou maar gebeuren dat net als op de SEH van het UMC een stagaire het anders invult. Met een reeds bestaande melding ( ook al is deze onrechtmatig) ben je mooi de sigaar.
Onderzoek en vervolg
Het onderzoek van Sittig was om te bekijken of/hoe de sputovamo in de praktijk werkt. De uitkomst van haar onderzoek is dat er geen kinderen met letsel door fysieke mishandeling zijn gemist (waren er 3 op 4290) en dat deze eerste snelle screening die sputovamo is 100 positieven opleverde. Of eigenlijk beter gezegd, niet-negatieven, want dat wil alleen zeggen, hier kunnen we met sputovamo niet direct zeggen dat alles oké is maar moeten we wat meer vragen beantwoorden. Zie stappenplan wat Miriam gaf. Na verder volgen van het stappenplan kon er in 97 gevallen alsnog gezegd worden, alles oké. Geen 'want op een vals-positieve uitslag kunnen justitiële maatregelen volgen'. Je kunt alles erger maken dan het is.
Ach Verdachte
"Je kunt alles erger maken dan het is."
Duidelijk geen idee van de ervaringen op dat terrein. Zo'n opmerking kan mij ook niet gerust stellen. Het was erg en het is nog steeds erg. Het argwaan komt me mijn neus uit. De relatie met mijn broers en zusters zal nooit meer dezelfde zijn en ik kom nog steeds weleens figuren tegen die mij met argwaan bekijken omdat ik ooit.... Voorgoed veranderd.
AnneJ
Ik weet dat het niet netjes is om informatie uit andere draadjes te gebruiken, maar was jij niet degene die al tijdens de zwangerschap een ziekenhuis verliet vanwege ruzie met het personeel? Ik denk dat jouw argwaan niks met je ervaringen met jeugdzorg te maken hebben,maar gewoon uit jezelf komen. Ik zal geen diagnose op plakken, maar het zit dieper dan gewoon de ervaringen van toen.
Kanniewaarzijn
Ik weet niet waaraan je refereert, Yeti, en dat hoef ik ook helemaal niet te weten, maar het lijkt op: als je mondig bent, een eigen mening hebt, zelf vooronderzoek hebt gedaan of misschien gewoon niet klikt met bepaalde personeelsleden, ligt het allemaal aan jezelf?
Stel vragen
#255 ""Je kunt alles erger maken dan het is."
Duidelijk geen idee van de ervaringen op dat terrein."
Je kunt ook alles mooier maken dan het is. Dat is in het persbericht over dit onderzoek bewust niet gebeurd. Men had ook het gemiddelde kunnen nemen van alles wat gevonden is. Dan kom je op veel minder dan 97% vals positief.
Het is goed om vragen te stellen. Maar vergeet vooral niet om zo nu en dan ook vragen bij je eigen perceptie te stellen. Vermijd bovendien vooral om jezelf in het voor- of tegenkamp te (laten) zetten.
Met jouw 'duidelijk geen idee van de ervaring op dit terrein' doe je werkelijk alsof er alleen maar kwaad is.
En dat is niet zo. Zie en begrijp dit onderzoek.
Er is licht aan het einde van de tunnel.
Ja Yeti
Ik had de euvele moed om een mening te hebben over opname bij voortijdig gebroken vliezen. Het leek me veiliger om daarbij thuis te bevallen. Dat heb ik besproken en in elk geval weten te voorkomen dat ik al voortijdig opgenomen werd en pas hoefde te komen als er weeen waren.
Alleen al op grond van die vraag kwam de arts assistent met de 'kindermishandeling' opmerking. Het zou 'kindermishandeling' zijn dat ik in zijn ogen een 'risico' nam met de veiligheid van mijn kind.
Zij namen een risico met de veiligheid van mijn kind. Ik had voor mijn zwangerschap een periode van ernstige allergie achter de rug waarbij ik kwetsbaar was voor vele infecties. Het leek mij beter om als je juist bang bent voor infecties om dat dan juist thuis te doen.
En de relaties die men vermoedde, bij voortijdig gebroken vliezen kan dat komen omdat er in het lichaam van de zwangere vrouw een infectie aan de gang is, die bestaat niet, blijkt uit onderzoek dat uitkwam dit voorjaar.
Bovendien kun je voor de bevalling uitzoeken of er sprake is van infecties.
Dus je kunt van mening verschillen, op grond van volstrekt valide argumenten, met de dokter, en dan ben je een kindermishandelaar.
Als je het maar weet Yeti.
Profilen
Daarbij kun je overigens de eagere 'zorgmelders' wel weer 'profilen'. Het hoofd van dienst vond mijn verzoek om de baring in elk geval thuis af te wachten, direct goed, maar zo'n arrogante weet alles beter jonge hond en hoort altijd gelijk te krijgen van een jonge mannelijke arts assistent, kortom jonge ambitieuze eigengereide mensen die jou niet kennen en waar je geen vertrouwensrelatie mee hebt, zijn al snel geneigd om de 'redder' te spelen. Om hun gelijk te halen en hun ego als 'redder' te spekken.
Ik had nog eens zo'n co-assistent bij de huisarts en uiteraard de onderzoeker van de Raad van de Kinderbescherming.
Als je kinderen hebt die niet gemiddeld zijn maar opvallen door sociaal de plank mis te slaan, dan val je uit de toon.
Uit de toon vallen, niet gemiddeld zijn, is een vorm van 'kindermishandeling'.
En de targets
Zie het onderzoek van 'unassisted child birth'. Juist met vrouwen die zelf nadenken en daardoor van mening verschillen kun je zo'n conflict hebben. Gelukkig wordt daar in de beroepsvereniging zelf nadruk gelegd op de wettelijke rechten op integriteit van het lichaam.
Ook kwam ik zelf uit die hoek en ik kende die afdeling wel, berucht om de conflictueuze situaties, dat heb je weleens op sommige afdelingen dat er makkelijk onderling en met de patiënten gedoe ontstaat.
Niet alle patienten zijn het zelfde. Maar gelukkig zijn ook niet alle hulpverleners hetzelfde. Er zijn er ook die toch ook wel grotendeels beseffen wat een 'zorgmelding' kan doen met ouders en een gezin en dat je dat niet lichtvaardig moet doen.
mirreke
'als je mondig bent, een eigen mening hebt, zelf vooronderzoek hebt gedaan of misschien gewoon niet klikt met bepaalde personeelsleden, ligt het allemaal aan jezelf'
Nee.
Maar als je al 15 jaar van het ene conflict in het andere rolt, en structureel elke gezagsdrager als boosaardig betitelt, kan het zin hebben om eens naar je eigen rol te kijken.
Ja Yeti
Dat komt omdat de jeugdhulpverlening, en de school, een wespennest is als je die nodig hebt. Viel mij ook vies tegen. En als ouder ben je nou eenmaal een leeuw voor je kinderen. Maar de jeugdhulpverlening is ook sterk gemotiveerd en denken soms dat ze in jou schoenen kunnen staan.
Ik ben niet tegen elke gezagsdrager. Dat zijn overbodige opmerkingen.
Het beste argument
Als ik autoriteitsproblemen had gehad, en ja dat is me in dit traject vaker verweten, dan had ik het niet zo lang, bijna veertig jaar, in loondienst uitgehouden.
Yeti
Je kan het ook anders zien. Overal waar een machtsverschil bestaat, kan en zal ook machtsmisbruik voorkomen, tenzij er zeer goede "checks and balances" zijn ingebouwd. De medische wereld heeft die niet, dus het is helemaal niet raar dat dit regelmatig gebeurt. Idem dito voor scholen, ook daar is sprake van een groot machtsverschil. Het is gewoon de menselijke natuur. De verleiding is groot als je macht hebt.
Daarvoor hoef je helemaal niet diep in de psyche van mensen die het overkomt te duiken voor een stukje psychologie van de koude grond. Het zit gewoon ingebakken in het systeem. En hoe ingewikkelder je kinderen in elkaar zitten, hoe eerder je wel tegengas móet geven. Als je kinderen wel wat kunnen hebben en niet ongewild de aandacht op zich vestigen, denk je al gauw: laat maar.
En het is ook een natuurlijke reactie om mensen, op grond van persoonlijke kwaliteiten en acties, de schuld te geven van ongeluk en ziekte in het leven.
Dan kun je tenminste denken dat het jezelf niet zal overkomen.
Of dat je het kunt afweren door zelf wel persoonlijk 'goed' te zijn of perfecte keuzes te maken.
Je wilt daar toch zo goed mogelijk op anticiperen.
Mondigheid en niet-standaard situaties
Mijn ervaring is dat je inderdaad al snel in een machtsconflict kunt geraken bij een mondige en goed geïnformeerde opstelling, en als het gaat om situaties die niet heel erg alledaags zijn.
Inderdaad in ziekenhuizen en andere (geestelijke) gezondheidsinstellingen en scholen. Beide ook mijn eigen ervaring. Als je iemand treft zoals AnneJ omschrijft, iemand die net een bepaalde cursus achter de rug heeft bijvoorbeeld, hoeft die maar een melding door te zetten en je hebt een probleem.
Zelf heb ik ook regelmatig aanvaringen met artsen en psychologen gehad (vanwege de kinderen), of liever, meningsverschillen, geen ruzie dus, maar gewoon een andere opvatting over een bepaalde situatie. En tot mijn verbazing leidde dat regelmatig tot gebelgde, beledigde, ineens niet meer meewerkende zorgverleners. Gelukkig nog nooit tot iets anders. Terwijl ik echt vriendelijk ben en blijf, en voorheen ook altijd uitlegde waarom ik iets wel of niet wilde. (Dat laatste doe ik nou pas als men het wil weten trouwens.)
"Mooiste" voorbeeld was nog wel een psychologe die aangaf dat zij ons (man en ik) juist zo goed bezig vond met onze eigen meningen, vooronderzoek, ed. Totdat zij ook te maken kreeg met die eigen mening (wij willen bijvoorbeeld standaard niet dat iq-uitslagen worden opgenomen in rapportages die aan school gericht zijn) en toen werkte zij ineens niet meer mee.
Waarmee ik maar wil zeggen, dat ik uit eigen ervaring kan melden dat meedenken lang niet altijd wordt gewaardeerd, en als niet-meewerken of zelfs tegenwerken kan worden gezien.
Mondige Ilja
http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/2015/05/eind_goed_al_goed.html
De tweeling is nu een half jaar thuis en iedereen maakt het goed.
Ilja, de oudere broer, heeft het geweldig gedaan, maar is vooral ook veel bedreigd tot aan gevangenschap aan toe vanwege zijn mondige inzet voor zijn broertje en zusje.
"Anastasia heeft haar school-achterstand al grotendeels ingehaald en haalt nu cijfers als 7,5 en 8 voor toetsen, terwijl de types van Jeugdzorg haar gedurende de laatste maanden van de uithuisplaatsing op speciaal onderwijs hadden geplaatst. Nikolai heeft een vwo-advies gekregen."
"Mijn zusje heeft iedere week zwemles. Ze wil gaan wedstrijdzwemmen. Mijn broertje is in zijn vrije tijd bezig mijn/onze spelcollectie uit te spelen, houdt van alles wat met films en spellen te maken heeft, en meest recent heeft ie Pokémon ontdekt. Ook mijn moeder maakt het zeer goed, er is veel rust. Zelf ben ik aangenomen op een universiteit in Schotland voor een studie Europees recht. Ik ga over 4 maanden dus verhuizen."
In Belgie kunnen ze er ook wat van - schoolweigering
http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20150505_01665913#
"Binnen in het centrum weigerde Elias iedere vorm van contact en klapte hij dicht. ‘De directeur van het centrum heeft uiteindelijk ingezien dat een opname geen zin heeft, op deze manier. Ze hebben beseft dat ze met een kind bezig zijn en niet met een dier. Zolang het beroep niet is uitgesproken, kan de jeugdrechter Elias voorlopig niet meer door de politie laten oppikken. Vrijdag gaan we opnieuw op gesprek.’"
"Christa heeft volgende week met andere ouders een afspraak bij SP.A-kandidaat-voorzitter John Crombez. ‘We kregen massaal reactie dat Elias geen alleenstaand geval is’, zegt ze. ‘Ik wil iedereen bedanken voor de steun."
Vandaag dag van de scharrelkinderen in Washington
"Silver Spring houdt de adem in. Vandaag zullen tientallen kinderen, van zes, acht of tien jaar, door hun ouders naar een van de parken van die voorstad van Washington worden gebracht en.... alleen gelaten. Na het spelen moeten ze zelfstandig naar huis komen lopen. Soms wel anderhalve kilometer ver. Gaat dat goed?
De actie is bedoeld als steun voor de Meitivs en om te protesteren tegen de onvrijheid.
"De Meitivs maken deel uit van een beweging tegen dat beschermende 'helikopteren' van ouders. Zij hebben liever 'scharrelkinderen', een term uit de pen van journalist en blogger Lenore Skenazy uit New York. Die wekte in 2008 opschudding toen ze in de New York Sun beschreef hoe ze haar 9-jarige zoon op zijn verzoek achterliet in het warenhuis Bloomingdale's zodat hij op zijn eentje met de metro (en een overstap op de bus) zou moeten thuiskomen."
Sociaal emotionele ontwikkeling op het consultatiebureau
http://www.babyresearchcenter.nl/pdf/Vroeg.pdf
"Opvoedingssituatie
Het DMO-P wordt ingezet bij kinderen van 0 t/m 2 jaar. Acht weken na de geboorte vindt met alle gezinnen een dubbelconsult plaats waarin de opvoedingssituatie uitgebreid wordt besproken. In vervolgconsulten
wordt, steeds situatiespecifiek, ingegaan op wat in het gezin speelt.
Door bij alle kinderen heel gericht naar de omstandigheden te vragen,
komen problemen eerder naar boven en kan eerder en gerichter hulp worden geboden.
"Gemotiveerde ouders
De tijd van het opgeheven vingertje van het consultatiebureau is gelukkig voorbij. De hulpverlening wordt nu gebaseerd op wat ouders willen.
Zij zijn de deskundigen van hun eigen kind! Omdat ouders zelf aangeven of ze hulp nodig hebben, zijn ze gemotiveerd die hulp te aanvaarden. De ouder heeft het laatste woord, tenzij de medewerker inschat dat het kind direct en groot gevaar loopt."
Toekomst
SamenStarten is beschikbaar voor kinderen van 0-2 jaar. De interventies moeten nog beter gekoppeld worden aan de signalering. Hiervoor wordt onder andere samenwerking met Stevig Ouderschap, Baby Extra en Triple P onderzocht. Ook wordt uitbreiding van SamenStarten naar de prenatale periode en vanaf de leeftijd van 2-19 jaar onderzocht."
