tuurlijk
Maar het heeft geen zin om over oplossingen te denken als de wens er is dit soort drama's te kunnen voorkomen. Dat kunnen we niet, hoe dan ook niet.
Pas als we daar nuchter en realistisch naar kunnen kijken kunnen we zoeken naar wat dan wél. Anders doe je als buitenstaander mee in het paniekvoetbal, en dat is juist niet helpend.
Toch
kunnen kinderen met OI of andere botziektes ook door hun ouders mishandeld worden....
volgens mij kan jeugdzorg het nooit goed doen
Hoe kan jeugdzorg nou weten wie de waarheid spreekt. Er zijn genoeg vrouwen en mannen die de grootste onzin bij elkaar verzinnen om de ander een hak te zetten.
Als jeugdzorg het kind dan bij de een onderbrengt is dat niet goed. Bij de ander is ook niet goed. Bij geen van beiden is niet goed en toch een omgangsregeling afdwingen is ook niet goed.
Vlinder
Dat idee heb ik nou ook. Het weerhoud mij er echt van om een baan in deze richting te kiezen.
Wanneer doe je het goed? En hoe moet je het ooit goed doen, als de mensen die jou van de informatie moeten voorzien waarop jij je keuze moet baseren, niet eerlijk tegen je zijn?
MBP ophouden met die diagnose
https://www.psychologytoday.com/blog/the-human-equation/201510/the-death-munchausen-proxy
"How much parental involvement is overinvolvement? How many second opinions are too many? When is a parent’s refusal to accept a clean bill of health a sign of psychopathology and when is it the result of a mother’s intuition? It’s time for the Munchausen by proxy diagnosis to be laid to rest as a precursor to filing criminal charges or removing a child from a home and — when misconduct is suspected — for the focus to shift to allegations of abuse and the objective investigative procedures that are used to substantiate it."
"The term “Munchausen by proxy” has outlived its usefulness as a diagnostic tool for medical professionals or child protection workers. It’s time for allegations of medical child abuse to be investigated just like any other abuse or neglect allegations — through objective interviews with relevant witnesses, collection of solid evidence, and the use of multiple, reliable sources"
Dat neemt niet weg dat in een beperkt aantal gevallen, die je goed en objectief moet onderzoeken, er wel degelijk sprake is van het voor eigen motivatie ziek maken van een eigen kind. Maar dat mag niet gebruikt worden als een 'rest' diagnose wanneer een ouder overbezorgd blijft vragen om onderzoek bij een onbegrepen ziektebeeld of ziektebeloop.
Eens met Mirreke
Geef de kinderen een stem in de vorm van een advocaat.
Een ouderschapsplan is verplicht, alleen je houden aan een ouderschapsplan niet, zelfs niet als dit ten koste gaat van kinderen.
Indien er een onderzoek ingesteld wordt bij gescheiden ouders, praat dan niet alleen met de ouders, maar juist ook met andere mensen in de omgeving. Met leerkrachten bijvoorbeeld.
Bij kinderen die in zorginstellingen wonen moeten ook hulpverleners van buitenaf betrokken worden. Zorg ervoor dat deze kinderen hun rechten niet kunnen weggeven aan de zorginstelling. Hierdoor zal er altijd een extra controle zijn op deze kinderen op het moment dat ze meerderjarig worden.
Rapport van de Kinderombudsman vandaag
"Bij het bepalen van de behandeling die een kind krijgt, moet zijn individuele belang voorop staan en niet het financieel of organisatorisch belang van de gemeente of instelling. Dat lijkt nu niet het geval"
Beetje onderkoeld wel die kinderombudsman.
Ook in het nieuws. Thijs, met gewelddadige psychotische episodes die bij gebrek aan een behandelplek in de gesloten jeugdzorg verblijft.
Nou ja, dat was natuurlijk al langer een probleem. Het gebrek aan goede behandelplekken.
En uit de berichtgeving krijg ik wel de indruk dat steeds minder kinderen via wijkteams en steeds vaker via de huisarts verwezen worden. Lijkt mij persoonlijk niet slecht. Opdoeken maar die wijkteams.
Blog Kijkcijfers: Afname OTS en UHP
http://www.vanmontfoort.nl/vmblog/entry/kijkcijfers
"Er is een duidelijke trend waarneembaar in de afname van het percentage ondertoezichtstellingen bij gecertificeerde instellingen (van 5 tot maar liefst 40%). Ook de duur van de ondertoezichtstellingen neemt af, wat eveneens geldt voor het percentage uithuisplaatsingen tijdens de OTS. Bij dit laatste gaat het om percentages van 30 tot wel 60%. Dit alles stond te lezen in de notitie ‘ Kinderen blijvend veilig, bouwstenen voor het verder werken aan vernieuwing in de jeugdbescherming in het nieuwe jeugdstelsel’, van NJi en BMC tezamen uit juli 2014. Ook de eerste kwartaalrapportage 2015 van het CBS spreekt over afname van OTS’en. Op peildatum 31 maart 2015 waren er circa 24.000 OTS’en, 4000 minder dan eind 2013. Het CBS constateert dat er ook een daling OTS is (meer beëindigingen dan instroom) in het eerste kwartaal van 2015 van bijna 5%."
Eindelijk ook eens weer cijfers. Het is nog maar de vraag waar de daling aan ligt. Hopelijk blijven de cijfers wel dalen. OTS en UHP is nou eenmaal zelden hulp maar meestal (ondeskundige) dwang.
Jeugdbescherming aan de voorkant
"How Germany treats paedophiles before they offend
Dunkelfeld project aims to allow people who feel they may offend access to professional mental health treatment and attempts to modify their behaviour"
"Those who run Dunkelfeld insist that the confidentiality clause is central to the unique project’s success and also accounts for its popularity.
“According to the German legal code, therapists are forbidden from revealing anything that happens in the context of treatment,” said Laura Kuhle, a clinical psychologist and one of Dunkelfeld’s therapists. “If people mention anything in therapy that could make them criminally culpable, they are protected. In other countries, that’s not the case.”
"Kuhle is convinced that, if patients were not guaranteed that confidentiality, most would not turn up at all and those that did would not be truly honest."
Dat zou in Nederland nog niet mee vallen. Van alles wordt gezegd en gedaan, zelfs de wet overtreden, of verzocht te overtreden, om vermeende 'kindermishandeling' te melden.
Dat is heel belangrijk in Duitsland
Privacy en vertrouwelijkheid tussen patiënt en arts. Dit was trouwens een heikel punt bij de zelfmoord van de Duitse piloot die het hele vliegtuig met alle passagiers meenam, toen bleek dat hij depressief was en eigenlijk niet had mogen vliegen. Dit staat nu dus wel onder discussie...
Ja de keerzijde
Omdat het in een enkel geval fout uitpakt is niet in verhouding tot het voorkomen van kinderleed juist door anonimiteit.
Bovendien wordt de anonimiteit ook gewaarborgd doordat geen persoonlijke gegevens genomen worden maar je krijgt een relatienummer waar jou gegevens op te vinden zijn zonder personalia.
Zelfs Benno L. en Robert M. hebben hulp gevraagd en niet gekregen. Uiteindelijk is dat toch de beste bescherming.
Bovendien zou het professioneel zijn om de persoonlijke risico's met een patient te bespreken in het geval van de piloot met hem een realistisch scenario bespreken om zijn leven zonodig zonder zijn beroep voort te zetten. Het inzetten op deskundigheid lijkt mij veiliger dan het inzetten op 'melding'. Maar ik snap dat het een dilemma is.
Melding is geen hulp
http://www.npo.nl/de-uitzending-van-nieuwsuur-van-zondag-28-september-2014/28-09-2014/WO_NOS_635432
Vooral ook omdat melding niet betekent dat er passende hulp komt. Daarvoor is ook weer sluitende hulpverlening nodig en geen melding. Melding is een hype.
En ook dat iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt. Het is belangrijker dat artsen helpen dan dat zij melden.
Zie Kindermishandeling hulp helpt niet
http://www.ouders.nl/artikelen/kindermishandeling-hulp-helpt-niet
Nog n leuke: Systeem voor melding risicokinderen werkt niet
De criteria zijn te vaag en te algemeen, potentiële melders hanteren verschillende criteria. Kortom:
"de criteria zijn zo ruim geformuleerd dat bijna ieder kind als risico zou moeten worden geregistreerd"...
Bovendien wordt het systeem oneigenlijk gebruikt en voegt het niets toe...
http://www.volkskrant.nl/binnenland/systeem-voor-melding-van-risicokinderen-werkt-niet~a4176796/
Het staat er echt: elk kind zou als risico moeten worden geregistreerd, dus zijn eigenlijk alle ouders, alle situaties verdacht.
Waarom niet meteen staatsopvoeding?
Ja, triest
Het meest triest is dat er niet alleen niet geholpen wordt maar er wordt op een vernietigende manier met ouders en kinderen omgegaan.
Je bent als ouder een crimineel zonder rechten en overgeleverd aan roddel en achterklap.
Als je hulp nodig hebt ben je een makkelijk slachtoffer want je komt binnen als 'falende' ouder. Weet jij veel dat deskundigheid met een lampje te zoeken is? En dat je eerst je onschuld moet bewijzen als je kind zich niet volgens de protocollen ontwikkeld. En als je dan onschuldig blijkt is je eigen hulpvraag voor je kind allang zoekgeraakt en kun je dat alsnog zelf gaan oplossen. Zodat je kinderen jarenlang verstoken blijven van broodnodige hulp.
Je kunt je kinderen kwijtraken op valse gronden en in plaats van deskundige hulp in de non hulpverlening terechtkomen.
Alles om de illusie overeind te houden dat we een vuist maken tegen 'kindermishandeling'.
Het helpt niet en het is schadelijk.
Maar we willen het nou eenmaal zo.
En dan nu de eerste analyse jeugdhulpgebruik
https://www.voordejeugd.nl/actueel/nieuwsberichten/1741-eerste-analyse-jeugdhulpgebruik
Pgb zit er nog niet bij.
Ja zag ik Mirreke
Ik kan er nog niet zoveel soep van koken. Ik zie niet goed hoe ze het vergelijken. Onderin zitten twee documenten.
Bovendien zie je helemaal niet om wat voor soort hulp het hier gaat. Er wordt ook geen verschil gemaakt tussen jeugd ggz of een jeugdzorg bewaar instelling. En ambulante hulp is behandeling ggz en begeleiding wijkteam? Dan is er inderdaad meer ggz dan wijkteam.
Even een overzicht van de 'jeugdbescherming' de meest uit zijn krachten gegroeide afdeling van het zaakje 'jeugdhulp'.
De dwangbemoeiafdeling die voor teveel ouders en kinderen te vaak en te onnozel en met veel nare gevolgen van juridische roddeltrajecten het hulpverleningsveld domineert.
32 duizend jeugdbeschermingsmaatregelen 4
1.1 Aantal ondertoezichtstellingen gedaald 5
1.2 Meer jongeren met voogdij 6
1.3 Minder jongeren met ondertoezichtstellingen 6
1.4 De meeste maatregelen duren één jaar of langer 7
1.5 Voogdij meestal beëindigd door bereiken meerderjarigheid 7
1.6 Bijna 4 procent heeft tegelijkertijd jeugdreclasseringsmaatregel 9
1.7 16 duizend jongeren ook jeugdhulp met verblijf 9
1.8 Jongens vaker beschermd dan meisjes 10
1.9 Veel tieners 10
1.10 Niet-westerse allochtone jongeren oververtegenwoordigd in de jeugdbescherming 11
1.11 Jeugdbescherming vooral in Limburg, regio Rotterdam en het noorden 12
En dit: Kinderombudsman vreest 2e pgb-crisis
"
"Als dit zo doorgaat voorzie ik een 2e pgb-crisis," dit zei Kinderombudsman Marc Dullaert maandag op het congres 'Samen lukt het wel'. Transformeren in de jeugdzorg doen we samen, zo is het motto van het congres. Jeugdzorginstellingen en geïnteresseerden kwamen bijeen om over de transformatie van de jeugdzorg te praten. De kinderombudsman uitte zich erg kritisch. Dit meldt Tubantia.
Op deze conferentie blikten verschillende netwerkpartners samen terug op het afgelopen jaar. Hoe is de transitie geweest voor het kind? De Gecertificeerde Instellingen in Gelderland hebben hier onderzoek naar gedaan en presenteerden de uitkomsten. Ook gaf Kinderombudsman Dullaert zijn visie over de regionale samenwerking binnen de jeugdbescherming.
Dullaert vreest dat de jeugdzorg binnen afzienbare tijd in een crisis belandt met de omvang van de pgb-crisis. Naast problemen die al het hele jaar spelen omdat de transitie een 'verkapte bezuiniging' is, voorziet Dullaert grote problemen als straks herindicaties uitgevoerd moeten worden. Deze moeten gedaan worden als de bestaande zorg voor een jeugdige afloopt. Gemeenten wachten hier te lang mee, en daardoor moeten jongeren zo lang op hun herkeuring wachten dat ze maanden zonder hulp zitten. Dullaert denkt dat deze problemen even groot gaan worden als de problemen met de (tijdige) uitbetaling van het pgb, eerder dit jaar."
De Oosteuropese cijfers van SEH Haaglanden
Vervolg onderzoek na invoering van het Haaglanden protocol
"Haaglanden-protocol verbetert opsporen mishandeling
Delen
eel op TwitterDeel op FacebookDeel op LinkedInMail deze pagina
5 november 2015
Toepassing van het Haaglanden-protocol op ziekenhuisafdelingen voor spoedeisende hulp (SEH) leidde ertoe dat meer gevallen van kindermishandeling werden gemeld bij het AMK. Dat blijkt uit onderzoek waarop Hester Diderich op 4 november promoveerde aan de Universiteit Leiden.
Het Haaglanden-protocol is ontwikkeld in het Medisch Centrum Haaglanden en inmiddels onder de naam 'kindcheck' opgenomen in de meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling. Het verplicht BIG-geregistreerde medische professionals om een melding van mogelijke kindermishandeling te doen bij Veilig Thuis, voorheen het AMK, als zij ouders behandelen met klachten als gevolg van huiselijk geweld, verslaving of ernstige psychiatrische problemen.
Diderich onderzocht of de invoering van het protocol leidde tot meer AMK-meldingen. In de regio Haaglanden steeg het aantal meldingen naar aanleiding van ouderproblemen van 1 naar 64 per honderdduizend SEH-patiënten. 91 procent van die meldingen bleek achteraf terecht te zijn.
Ook in Friesland nam het aantal meldingen toe dankzij het protocol. Wel was slechts 62 procent van de meldingen volgens het AMK terecht. Diderich vermoedt dat dat komt doordat de AMK-medewerkers niet getraind waren in de toepassing van het protocol."
http://www.ouders.nl/artikelen/kindermishandeling-hulp-helpt-niet
Dat het onwaarschijnlijke cijfers zijn -je weet niet wat er gemeten wordt want rijp en groen heet ' kindermishandeling' - slechts aantoonbaar in zo'n 8 procent van de gevallen stopt de 'mishandeling' en dat de daarna geboden 'hulp' niet helpt, is hier een detail.
Maar kijk hier AnneJ
In de correspondent:
terwijl ondertussen hulpverleners deze risico-index niet willen toepassen.
Interessant leesvoer: het veld wil het niet, het ministerie wil het wel...
Ja, bemoedigend
Dat zelfs hulpverleners de risico index niet (willen) gebruiken.
Bij de invoering had ik in mijn omgeving ook mensen wiens kind er in terecht dreigde te komen doordat zij getuige waren van een verkeersongeval.
Juist als je als gezin meewerkt aan hulpverlening en je burgerplicht doet kom je vanzelf in die risicolijst.
Kindermishandeling is zo'n krachtig non argument dat men bereid is om gezinnen en kinderen daarmee negatief te labelen alsof dat zou bijdragen aan meer veiligheid voor kinderen. Want over gezondheid en ontwikkeling gaat het niet. Terwijl dat de reden is om in zo'n lijst terecht te komen.
Voor mij blijft het een nationale schande dat je hulp vraagt en stigmatisering en juridisering krijgt.
Logeerhuizen die gaan sluiten
http://linkis.com/gelderlander.nl/regi/8h2TV
"GGz-instelling
Het Dr. Leo Kannerhuis is een in autisme gespecialiseerde GGZ-instelling. 1 van de functies die door de organisatie wordt vervuld is de zogenoemde logeerhuisopvang in weekenden en vakanties. Kinderen en volwassenen leren daarbij in speciale groepen met leeftijdsgenoten om te gaan, terwijl gezinnen voor even worden ontlast.
De sluiting is volgens de instelling het gevolg van een steeds groter wordend gat tussen wat gemeenten per cliënt voor een plek in een logeerhuis willen betalen en wat de instelling financieel nodig heeft om specialistische zorg te bieden."
Toch al een voorziening waar veel wachtlijsten voor zijn maar die echt iets betekenen in het ontlasten van een gezin en het overdragen van vaardigheden aan kind en gezin om met autisme om te gaan.
Niet te vervangen door reguliere logeerhuizen en opvang. Daar mist de kennis. Helaas betaald de gemeente dit niet meer.
Mogen we straks weer kinderen gaan opsluiten in psychiatrische instellingen vanwege de fall out.
Innerlijk landschap
Waarom je je kinderen niet overlaat aan een wijkteam maar via de huisarts een echte deskundige zoekt.
Met name als het om kinderen gaat waarvan veel mensen denken dat die toch geen psychische problemen kunnen hebben tenzij door mishandeling door de ouders.
"Waar loopt het volgens u mis in die discussie?
‘Om te beginnen vergeten we dat we niet alleen een omgeving hebben, maar ook een innerlijk landschap. Daar kun je soms mazzel mee hebben omdat er allerlei talenten in zitten, maar ook pech omdat er een dikke boosdoener
in zit, een stoorzender. Een instabiele stemming, een denkstoornis. Het is een misverstand om te denken dat dat allemaal te manipuleren is.
Iedereen kan voor zichzelf nagaan hoe moeilijk het vaak al is om kleine gewoonten te veranderen. Een karakter is een behoorlijk hard gegeven.
Een pessimist wordt nooit iemand die door het leven danst, een consciëntieus iemand wordt nooit een losbol. Het brein is weliswaar plastisch en je kunt wel veranderen door te oefenen, je best te doen en eventueel medicatie te nemen, maar je wordt nooit een andere persoonlijkheid.
Daarnaast is goede beeldvorming lastig. Als je iets schrijft over psychische aandoeningen en je maakt het te zwaar, dan schrikken mensen
zich te pletter – “is het zó erg?” En als je het te licht maakt, denken ze: o, het valt allemaal dus wel mee. En aandoeningen kunnen sterk verschillen in ernst. Dé depressie bestaat niet. Het kan een dodelijke aandoening zijn die je tot suïcide drijft, maar het kan ook een nare episode in je leven zijn waar je weer overheen komt.
Daar komt het misverstand “als je maar wil, dat is het verschil” nog bij: psychiatrische aandoeningen als een kwestie van wilskracht.
Tegenover sommige aandoeningen sta je machteloos met al je wilskracht. Bovendien is wilskracht niet iets wat je naar believen hebt.’
Je mag van mensen misschien wel verwachten dat ze het onderste uit de kan halen.
‘Het is een geweldige misvatting dat wij, door ons maar genoeg in te spannen, kunnen worden wie we willen zijn. We zijn enorm gebonden
aan de beperkingen van ons temperament, ons karakter, ons vermogen om ons te concentreren, enzovoort. Dat gaat veel verder dan de meeste mensen denken. De mate waarin je iemand verantwoordelijk kunt stellen om zichzelf te veranderen, wordt vreselijk overschat."
Al 70 meldingen over mishandeling in de jeugdzorg bij de cie
"Een nieuwe commissie doet vooronderzoek naar misstanden bij uit huis geplaatste kinderen tussen 1945 en nu. Zeker zeventig mensen hebben zich de afgelopen maanden al gemeld, zo meldde de commissie vandaag. Hier het verhaal van Nathanaël Mulder. Hij werd als pleegkind getreiterd en uitgehongerd. Hij probeert zijn leven op de rit te krijgen. Dat kost moeite. En therapie, om de trauma's te verwerken."
"Omdat zijn alleenstaande moeder en oma niet voor hem konden zorgen, heeft Mulder van 1992 tot 2010 bij een pleegmoeder gewoond, ook alleenstaand. Hij was daar slachtoffer van fysiek en vooral psychisch geweld. "Ik ben getreiterd, uitgehongerd. Mij werd verweten dat ik joods was en ik kreeg gewoon varkensvlees op mijn bord. Een leraar en buren hebben het meldpunt kindermishandeling, ingelicht, maar toch kon deze pleegmoeder 33 jaar lang kinderen opvangen. Ik heb er 47 zien langskomen.""
"Mulder snapt dat Micha de Winter zich evenmin zal buigen over zijn individuele geval. Toch is het goed als slachtoffers bij een onafhankelijke commissie hun beklag kunnen doen, vindt hij."Het is heel raar dat ik mijn verhaal moet doen bij de persoon die ook de jeugdzorg vertegenwoordigt. Ze hebben moeite fouten te erkennen, al staan ze zwart op wit. Als er schade is vastgesteld, dan moeten ze betalen, zo werkt dat."
Micha de Winter: structureel kindermishandeling in jeugdzorg
http://www.rtvutrecht.nl/nieuws/1399766/commissie-opsluiting-vernedering-en-geweld-in-jeugdzorg.html
"PROVINCIE UTRECHT - De commissie-De Winter constateert na een paar maanden onderzoek al dat er zich een structureel beeld aftekent van kindermishandeling in de jeugdzorg. Dat zegt voorzitter Micha de Winter in een interview met RTV Utrecht.
De commissie, die donderdag officieel geïnstalleerd is, heeft inmiddels zeventig meldingen van mishandelingen in jeugdinstellingen binnen. Dat aantal is opvallend, want de commissie heeft nog geen meldpunt geopend."
AnneJ
Ik wilde die berichten net ook gaan plaatsen 
Schokkend weer...
De remedie tegen kindermishandeling
Het is dus echt nog wel ingewikkelder om kinderen te 'redden' van mishandeling. Je zadelt ze op met een nog groter risico op ernstig misbruik dat ze in alle eenzaamheid, zonder hun familie en netwerk, door moeten maken. OTS en UHP is geen remedie.
Wie kinderen wil redden zal nog eens goed na moeten denken.
Het helpt ook al niet om steeds meer zaken 'kindermishandeling' te noemen en dan verder niets anders te kunnen bieden dan rechtzaken, roddeldossiers, rigide gezinsvoogden en risicovolle uithuisplaatsingen afgesneden van alles wat kinderen dierbaar is.
Nieuwe hype in Amsterdam: vechtscheiding is Kindermishandeling
http://www.radio1.nl/item/326874-Mirjam%20Sterk:%20vechtscheidingen%20zijn%20kindermishandeling.html
Natuurlijk wil je niet dat kinderen daar tussenin komen te zitten, maar als je anders niets te bieden hebt dan OTS en UHP zou ik mijn ambities maar temperen en nadenken hoe je gezinnen daar nu echt deskundig mee zou kunnen helpen zonder zaken nog verder te laten escaleren door de geboden 'hulp' die natuurlijk geen hulp maar justitie is.
De tweedeling: ouders met geld kopen zelf psychiatrische hulp in
Scholen zijn oorzaak of luxeermoment voor gedragsproblemen bij kinderen, ouders en kinderen betalen de rekening.
"Gedragsproblemen
Jongeren lopen bijvoorbeeld vast op school door gedragsproblemen. Ouders zoeken naar een oorzaak. ,,Dan horen ze van een specialist dat ze over 26 weken aan de beurt zijn, omdat hun gemeente niet genoeg behandelingen heeft ingekocht'', beschrijft Bosman. Een deel van de ouders weigert zo lang te wachten en besluit het heft in eigen handen te nemen. Bosman: ,,Ze zeggen tegen ons: regel het maar.'' Zelfstandige kinder- en jeugdpsychiaters in Amsterdam constateren dezelfde ontwikkeling."
" Bij GGZ-instelling Dokter Bosman is het uurtarief 96 euro. Desondanks kunnen de praktijken al die aanvragen nauwelijks aan. Wekelijks komen 150 van die aanmeldingen binnen, dat waren er vorig jaar 50."
"Het lijkt een trend, constateert ook de afdeling Kinder- en Jeugdpsychiatrie van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP). ,,We hebben geen harde cijfers, maar horen het steeds meer van praktijken in heel het land,'' aldus voorzitter Robert Vermeiren."
"De Kinderombudsman concludeerde vorige week al dat gemeenten te vaak de behandelkosten boven de beste zorg voor het kind stellen. ,,Nu lijkt het er op dat de uitspraak 'wie betaalt, bepaalt' steeds meer gaat gelden. Een gemeente mag op de kosten sturen, maar dat moet altijd in balans zijn met de beste behandeling voor een kind,'' stelt Marc Dullaert."
Hulp geweigerd in de GGZ: 2 kinderen plegen zelfmoord
https://www.facebook.com/EenVandaag/posts/1158947034132969
http://www.eenvandaag.nl/index.php/gezondheid/63041/rouwende_moeder_sleept_ggz_voor_tuchtcollege
Bij Een Vandaag vandaag.
http://www.npo.nl/eenvandaag/07-11-2015/AT_2042953
Vanaf minuut 7.10
Nou zal ik de laatste zijn om te erkennen dat zelfmoord ook met de beste hulp niet altijd te voorkomen is, maar het gebrek aan plaatsen en dat je je moet invechten om wat hulp te krijgen is schrijnend. Er gaat meer geld naar graaiers en naar bezuinigingen, bureaucratie en politieke luchtkastelen.
2e deel van de Hoge Aard
Klachten over de intimiderende en straffende, isolerende behandeling van onder hun zorg geplaatste kinderen door het stel van de Hoge Aard.
Ouders en verzorgers worden geweerd. Klachten van medewerkers, oud-medewerkers, ouders en verzorgers worden genegeerd of onder de mat geveegd.
Het zijn niet de instellingen die kinderen mishandelen. Dat kunnen blijkbaar alleen de ouders?
