Ik snap sommige moeders soms niet

Veiligheid zwembad

ik vind de reactie van de moeder al vreemd, maar ook de veiligheid in het zwembad structureel niet goed. Een diep bad achter een paar plantenbakken, wie bedenkt dat nou.

Hier zijn de baden niet zo makkelijk bereikbaar. Overal zijn hoge glazen wanden of je moet door de kleedkamers. De toegangsdeuren daar naartoe zijn niet te openen door peuters. Zelfs mijn kleuter heeft er grote moeite mee, zelfs als ze haar hele gewicht tegen die deuren gooit gaat ie nog niet makkelijk open.

Je hebt helemaal gelijk...

maar heb je haar er ook op aangesproken? Ik zou dat gewoon doen.

Misschien ouder?

Wij hebben (hadden) een erg ienieminie meisje dat wel erg lenig en sterk was voor d'r lengte en die op d'r 4-de al dik en breed A en B had (begonnen toen ze nét 4 was en binnen 9 maand beide diploma's) en hoe vaak die niet teruggebracht is door ouders die dachten dat de zou verdrinken. Of die gezichten als zo'n klein meisje opeens erin springt en zo weg zwemt....of de badmeesters die kwamen aanzetten met bandjes of preken over bandjes...pfff de ons bekende zwembaden wisten het wel na 1 of 2 keer en dan lachten ze ons veelbetekenend toe...en soms namen ze het ook nog voor ons op (tegen andere ouders die het onverantwoord vonden). Dus praat me er niet van! Maar ik vindt dat ik net zoveel recht heb om een zwembad te gebruiken als ieder ander en een kind met diploma's is echt zo gek niet dat ze zich bandjes laat omdoen. Overigens speelde dit probleem ook nog toen ze 5 en 6 was. Maar eerlijk gezegd hield ik die zelfs met zwemdiploma 's en al nog wel enigzins in de gaten...ook omdat ze zo klein was. Ik was altijd bang dat mensen erbovenop zouden springen b.v. (ze zwom nogal graag onder water) of dat ze haar anderzins over het hoofd zouden zien.
groeten albana

Zwembad

Ik ging niet mee naar het zwembad voor mijn eigen ontspanning. Met een klein kind kun je dat gewoon vergeten.
Als de moeder nooit reageert zou ik er wel wat van zeggen denk ik.

Badmeester ja

Ja, ik vind ook dat je dit probleem bij de badmeester moet neerleggen. Het ronddwalende kind kun je daar ook afleveren, en dan kun je er gelijk bijvertellen dat je het al x-keer hebt weggehaald op een gevaarlijke plek.
Dan kan de badmeester de ouder aanspreken en eventueel uit het zwembad laten vertrekken.

Pelle

Ik heb meerdere malen op het bankje bij turnen gezeten. Weliswaar om een kind op te halen, maar het uurtje was dan nog niet afgelopen en zo kon je even meekijken. Bij zwemles zat ik gewoon in het restaurant te wachten. Ik was er ook niet eens blij mee als we mochten kijken. Zo fijn is het niet om met je kleren aan in die warmte te zitten.
Wij waren op een gegeven moment trouwens ook een beetje bezorgd dat jongste eerder zou afzwemmen dan oudste. Ik zou dat niet leuk voor oudste gevonden hebben. Het kan dus echt wel hoor.

Pelle

bij ons zit je altijd aan de rand van het zwembad er is geen andere plek. Al is er wel een erg hoge glazen wand, maar je kind zul je altijd zien, tenzij je in de kleedruimte blijft.

Zelf zwem ik zelfs tegelijk met mijn kind in het bad.
Zij in het ondiepe, en ik banentrekkend er naast. Ze komen regelmatig even in het grote bad. Van de duikplank springen.

Nee ik mis geen punt

Ik mis helemaal geen enkel punt. Ik heb zelf ervaren dat niet altijd alles ís wat het lijkt toen jongste d'r zwemdiploma zo snel had. En wie zegt dat het zusje ouder is? Dat kan wel een voor d'r leeftijd groot kind zijn b.w.v.s. of een nichtje of een buurmeisje of een oppaskind. Ik weet zeker dat toendertijd ook heel wat mensen mij onverantwoord vonden...maar ik wist dat ze A en B had en dat wisten die ouders die dat dachten niet...Buiten dat ken ik de situatie niet....het zwembad bedoel ik.En het kind niet...er kan best nog een ouder/buurvrouw ofzoiets aanwezig zijn die aan moeder beloofd heeft een oogje in het zeil te houden. Ik denk alleen dat ik door de ervaring met jongste enigzins minder 'veroordelend' kijk naar zulke situaties en niet meteen het stempel 'onverantwoord'erop druk zoals de meesten. En als ik écht het niet 'los' zou kunnen laten en me echt zorgen zou maken zou ik de badmeester attenderen...en niet hier een lijntje openen...
groeten albana

Pelle

als ik wel een peuter bij me had zou ik in mijn zwembad gewoon gaan zitten lezen, want die peuter kan met geen mogelijkheid bij het water komen. Die zou dan gewoon met de andere peuters die ook mee zijn aan het rommelen zijn.

De intrinsieke veiligheid van dit betreffende zwembad is gewoon niet goed. En daar zou ik dan niet mijn kind op zwemles laten gaan. En als het al echt moet zou mijn peuter min of meer aangelijnd zijn. Want als ik aan de kant moet zitten, dan moet die tijd wel nuttig besteed worden. Zo veel tijd om even te zitten heb ik niet.

Scarlet

mijn antwoord was voor Pelle bedoeld. Als jij je daardoor aangevallen voelt mijn excuus.

Ik schrijf ook niet dat het een slecht zwembad is, alleen de intrinsieke veiligheid van het gebouw kan beter. ZELF zou ik er voor kiezen een ander zwembad te bezoeken, maar ik werk dan ook in de veiligheidshoek.
Er zijn vaak ook geen andere mogelijkheden.

Pelle

wat moet je anders, voor een uurtje ga ik niet snel wat anders doen. (in mijn geval duurt de les zelfs maar een half uur) Er is bij ons geen andere plek om te gaan zitten dan aan de rand van het bad. In de kleedkamers mag je niet blijven zitten.

Ik wil niet naar mijn kind kijken maar wel zelf zwemmen. Het meest efficiente tijdgebruik is dan om op hetzelfde moment te gaan zwemmen. (anders moet ik een oppas regelen) En ja, dan kijk ik wel eens. Maar bij voorkeur niet, als zij kijkt, zet ik gelijk af voor een nieuwe baan. Elk zijn eigen bezigheid. En heel soms mag ik me met de les bemoeien van de juf. Als ze van de duikplank gaan springen, dan mag ze naar mij zwemmen ipv naar de juf. Maar ja, heb daar dan ook jarenlang zelf 2 tot 7x per week gezwommen met of zonder kind.

Maar ik kan me voorstellen dat je elke week kijkt ja. Zou ik op school ook wel willen. Vind mijn kind namelijk erg leuk om naar te kijken. De interacties met andere kinderen etc. Maar dat is een heel ander onderwerp.

Moet dat dan?

moet je alle moeders begrijpen ?

Ik snap meerendeel van het gedrag/humor/inzichten/standpunten van de meeste mensen totaal niet of heb er volledig niets mee.

Ik zie wel eens moeders met kleine kinderen (babies !) rokend in een auto, snap ik ook geen zak van, peuters/kleuters met een lollie in de mond rondrennen. Vrienden van ons geven te pas en onpas hun kinderen snoep, een grote mars om 5 uur s'middags.

Tja waar begint jouw verantwoordelijkheid tov andere kinderen als de ouders er bij zijn ?

Ik heb ook een kennis die mij betweterig (zo ervaar ik het) stomme boekjes toeschuift over hoe je een ritme in een baby kan stoppen en maar niet wil accepteren dat ik daar geen behoefte aan heb.

Ik zou - als je je er dan echt aan stoort - een keer zeggen "het lijkt mij zo gevaarlijk, straks valt hij in het water" en er verder niet meer naar kijken.

Dat zei ik

stoppen met zelf weghalen en moeders er zelf op wijzen....misschien vind ze het wel makkelijk dat jij dat doet....kan zij lekker lezen....

Juist andersom

daar heb ik dan weer een hekel aan, mensen die tegen me zeggen dat iets gevaarlijk is.

Grrr alsof ik dat zelf niet kan beoordelen.

Misschien ligt mijn lat wel anders.

Nou

ik heb er meer een hekel aan als een kind dood gaat omdat niemand de ouder wijst op gevaren. Soms heeft een ouder het niet echt in de gaten. Als het bijv. mijn kind was en die zou een zwemdiploma hebben zou ik gewoon zeggen : dank u wel dat u mij er op attendeert maar hij/zij kan al zwemmen of heb ik de situatie verkeerd ingeschat dan zeg ik ook simpel dank u wel ik had dat niet zo gezien en mocht ik de situatie minder erg vinden zeg ik dank u wel maar volgens mij valt het gevaar wel mee.

Denk dat een hoop ellende voorkomen kan worden als we wat meer voor elkaar zorgen zonder iemand te veroordelen als men een ander idee heeft.

Leuk maar levensgevaarlijk

Veilige zwembaden voor peuters bestaan niet. Als je met een peuter of kleuter naar een zwembad gaat bevind je je op gevaarlijk terrein.
Het is ondoenlijk voor badmeesters om alle peuters in de gaten te houden.Niet voor niets moeten kleine kinderen onder begeleiding van een volwassene naar het zwembad.
Ik zou zo'n kind inderdaad naar de badmeester brengen en erbij zeggen dat je het bij diep water hebt weggetrokken en dat je hebt gezien dat de moeder in kwestie helemaal niet oplet.
Een vriendin van mij heeft laatst op het nippertje een kleuter uit het bubbelbad gered. Het had geen bandjes om en kon niet zwemmen.Ouders zaten ook allebei te lezen.

Damajo

Eens met rode beuk

Ooit had ik misschien wel hetzelfde erover gedacht als jullie, maar na de ervaringen die ik heb met jongste denk ik daar toch héél anders over. Het is oke als het uit een soort bezorgdheid is...en als je daar iets mee doet ook (spreek de ouder aan, spreek de badmeester aan etc.) maar als vervolgens de verantwoordelijke aangeeft dat te weten...Dan moet je ook een keer ophouden. En ik heb ervaren dat de meesten dat niét doen! De 'ongeruste andere ouder' wil per sé zijn/haar gelijk hebben en zal niet rusten voor je de maatregelen hebt genomen die in zijn/haar ogen noodzakelijk zijn. Of dat je in ieder geval gelijk hebt gegeven...En geloof me maar zó gaat het in praktijk...Niet alleen in zwembaden heb ik dat ervaren (waar het schijnbaar niet uitmaakt hoe oud je bent of hoeveel diploma's je hebt en hoe je zwemvaardigheid is...maar de enige 'meetlat'grootte is voor veel ouders) of in speeltuinen, maar ook b.v. met vrij fietsen of zelf naar school lopen. Spuugzat werd ik ervan! Waar bemoeiden al die mensen zich mee??? Buiten dat mijn jongste erg klein was en erg jong 'oogde' was er met haar vaardigheden niks mis. En het rare was. Oudste (die juist er groot en stevig was) deed de meeste dingen eerder zelfstandig/alleen en daar ben ik werkelijk nóóit over aangesproken.
Waar bemoeit iedereen zich mee? Het is toch mijn kind? Dat ik het beste ken, waarvan ik heel precies weet wat ze wel en niet aan kan? En dan denken die anderen even in 1 oogoplsag te kunnen zien dat ik onverantwoord bezig ben....en dan ook nog volhouden hé als ik meld dat ze weliswaar klein is, maar al 6 of 7 jaar..."Jaha, maar ze is nog zo klein.." (Dit is uit een intermetzo met een buurvrouw van mijn vader die het onverantwoord vondt dat 6 jarige zelfstandig de straat uitfietste naar d'r opa om de hoek, wel verkeersluw woonplein, dat ook nog...)
Nou moet ik wel eerlijk zeggen dat ik wel enigzins voorzichtiger was dan de betreffende moeder bij dat zwembad. Ik voeol mezelf zelden relaxt genoeg bij een zwembad om aan 1 stuk door te lezen.
Maar de manier waarop er hier over die betreffende moeder wordt gediscuseerd staat precies gelijk aan de belerende toon waarop ik altijd terecht werd gewezen...en dat enkel en alleen omdat ze zo klein was....belachelijk gewoonweg!
groeten albana

Albana

Ik heb het idee dat je reagerend vanuit je eigen referentiekader het echte onderwerp over het hoofd ziet.Een kleine kleuter die al kan zwemmen maar verwarring oproept is wel even iets anders dan een peuter die alleen rondloopt en waarvan de ouder niet oplet.

Damajo

Nee dames

Jij Damajo heb jij het nagevraagd aan die mevrouw hoe oud dat broertje is? En jij Pelle heb jij gevraagd of dat jongertje werkelijk een peuter van 2 was aan de moeder?
Nee dus.
Dat dénken jullie.....! Jullie wéten het niet.
En jullie discuseren ook alsof jullie het wéten.
En dat is niet zo...
Al die mensen die ons aanspraken op dochter wisten toch ook zéker dat het ging om een peuter? Zó zeker dat als wij haar ouders zeggen dat het een kleuter is ze ons niet eens geloven... en stug volhouden.
Precies als wat jullie nu doen
groeten albana

Volgens mij is al eerder gezegd dat kind 2 is

Dat heeft haar zoon nl. aan het jongetje gevraagd. Verder vind ik het onbegrijpelijk dat moeders gewoon zit te lezen en ik zou haar er zeker op aanspreken als ik haar kind al een paar keer van de waterrand heb weggehaald. Mijn jongste is toen hij 1.5 was bijna verdronken in een pierebadje met bandjes om. Ik zat aan de rand van het badje en hield hem constant in de gaten. Even mijn ogen eraf gehaald om mijn andere zoontje zijn schouders in te smeren. Ik had dus een paar tellen mijn ogen niet op hem gericht. Ik keek weer op en ik zag hem al niet meer. Bleek dat hij uit was gegleden en zijn ene bandje kwijt was geraakt. Daardoor kon hij geen grond meer onder zijn voeten krijgen. Uiteindelijk heb ik hem net op tijd hoestend en proestend en ontzettend in paniek naar boven getrokken. Er zaten heel veel mensen omheen, maar niemand deed dus wat.
Ik ben het helemaal met Scarlet eens. Ik erger mij ook zo vaak als mensen hun peutertjes alleen langs het bad laten lopen. Ze realiseren zich niet hoe snel het gebeurd kan zijn.

Appels en peren

Albana, je vergelijkt appels met peren.

Damajo

Ach, is gewoon zo

Ik heb al heel vaak kinderen gezien waarbij ik me enorm verbaasde dat ze alleen rondliepen. Vooral in binnenspeeltuinen, nauwelijks kunnen lopen en dan volledig zonder toezicht. Maar ik heb zelf ook zat commentaar gekregen toen ik bijv nog vrij kleine zoon overal in liet klimmen. (waarbij ik er wel met mijn neus bovenop zat) Blijkbaar verschilt het erg, hebben ouders nogal verschillende ideeën over toezicht, veiligheid en grenzen. En soms kon ik het niet laten en hield iid ook stiekem een kindje in de gaten waarbij ik me niet rustig voelde. Maar dan ging ik er maar vanuit dat het ook mijn probleem was, mijn eigen onrust, en voor mijn gemoedsrust lette ik dan toch een beetje op.

Mijn dochtertje

is afgelopen zomer zomaar in het zwembad gesprongen. Ik was mijn jongste even een zwembroekje aan het aan doen. Mijn dochtertje was al klaar. ZE had nog niet haar zwemvestje aan. Mijn kinderen zonder diploma dragen altijd een zwemvestje omdat ze die dingen tenminste aanhouden als ze klaar zijn met zwemmen. Veiligheid voorop. Maar goed, ik draai mij om. Is ze weg. Echt mijn hart zat in mijn keel. Ik ben direct naar het zwembad gelopen en gelukkig had mijn oudste haar er al uitgetrokken. Ik ben zo boos op haar geworden. Ze mag natuurlijk niet weglopen (ze was vier jaar) en ze weet heel goed dat ze altijd haar vestje aan moet doen (ook in ondiep water). Natuurlijk was het zeker ook mijn schuld. Voortaan doe ik eerst haar vest aan en kleed daarna de baby om. Wat mij wel op viel waren de andere mensen. Niemand nam de moeite om haar tegen te houden, niemand bracht haar even naar mij toe maar natuurlijk wel allemaal smoezen en heel misprijzend kijken. En opmerkingen maken. Dus ik begrijp albana wel. Niemand kiest er toch voor om een kind te laten verdrinken maar kinderen doen soms hele stomme dingen en ouders hebben niet altijd ogen in de rug.

Albana

Wat ik bedoel is dat mensen liever onderling allerlei conclusies trekken. Gaan smoezen maar het niet gewoon even gaan vragen. Dus bij Albana gaan ze ervan uit dat een kind niet kan zwemmen. Natuurlijk ook allemaal gesmoes maar niemand neemt de moeite om het gewoon aan Albana te vragen. Bij mij nam niemand de moeite om even aan mij te vragen hoe het ging of wat er nou gebeurde? Nee, iedereen trok gelijk een conclusie. En ik begrijp Albana ook omdat mijn eigen zoontje van 7,5 jaar 1,19 is en 20 kilo weegt. Hij heeft drie zwemdiploma's, past net op een 20 inch fiets, met voetbal is hij minstens één kop kleiner dan de rest, hij zit in groep vier. Maar hij wordt vaak gezien als een jochie van 5. Maar dat is off topic.

Beetje o.t.

Door dit draadje moet ik er opeens weer aan denken: Toen oudste zoon een jaar of 4 was (en nog niet kon zwemmen) gingen we bijna wekelijks naar het zwembad. Er is daar een bad met zo'n verstelbare bodem en die stond als wij kwamen (op zondag) altijd op heel ondiep afgesteld. Dit keer, echter, kwamen we op een andere dag. Zoals gebruikelijk huppelt zoonlief -zonder bandjes want die droeg hij nooit in dat ondiepe bad- vast vooruit naar de andere zwemzaal en springt er daar vrolijk in. Even later krijg ik een druipende en nog nahoestende zoon aangereikt door een paar zeer verontwaardige (en geschrokken) bejaarde heren. Ze waren zoals altijd op die ochtend van de week rustig hun baantjes aan het trekken toen er zomeer ineens een jongetje tussen hen in in het(nu wel diepe) water sprong om nooit meer boven te komen.
Uiteraard vonden ze mij een zeer onverantwoorde moeder.

Ja vlinder begrijpt het

ja, vlinder snapt wat ik bedoel...overigens was mij ook niet duidelijk dat écht 100% zeker was dat het jongetje 2 was....(hoewel ik daar nóg aan twijfel...hoe betrouwbaar is het woord van een 2-jarige tegen een andere 2-jarige?). En ik begrijp ook het hele nut niet van deze discussie...en waarom het lijntje uberhaupt gestart is.........? Waarom opent scarlet hier een lijntje? En gaat ze niet gewoon meteen naar de moeder/badmeester??? Dát is het punt denk ik....dit lijntje lijkt precies op het gedrag dat 80% van de mensen vertoonde toen onze 4 jarige zo rondrende zomaar zonder bandjes...Dan stonden ze meestal al te smoezen achter hun hand voordat we zaten...gelukkig kwam daar dan een einde aan omdat 4 jarige dan wel een keer het water indook...maar in héél veel andere situaties gebeurde het ook. Als ze vrij rondfietste b.v. (levensgevaarlijk voor een 4 jarige dat dachten ze...maar ze was ondertussen al 7 b.v.) of als ze buitenspeelde alleen zoals alle kinderen van haar leeftijd die alleen 2 of 3 koppen groter waren qua lengte.
En dát is wat ik herken hierin....en vlinder dus ook. Ervaring doet dat.
groeten albana
(die nu een beginnende tiener heeft die net een gigantische groeispurt heeft gehad waardoor ze gelukkig eindelijk op een grote fiets past nét voor het v.o.!)

.

Nogmaals appels en peren, albana

IK heb nergens kunnen lezen dat het zoontje van Scarlet 2 is.