Hyperouders en apenstaartgeneratie

Nou, gewoon

Ik vind mamadag en papadag net zo infantiel klinken als wanneer iemand vraagt of ik de mama van x ben. Nee, ik ben de moeder van x. En x noemt mij Mamma, maar dat is iets anders. Je hebt ook niet de excellentie van financiën, dat is de minister van financiën en de aanspreektitel voor die persoon is dan excellentie. Als ik word aangesproken met "bent u de mama van", krijg ik het gevoel dat *ik* als de kleuter word beschouwd, in plaats van mijn kind. Mamadag ligt in het verlengde daarvan.

Ja jullie hebben ook wel gelijk

Bij is de woensdag ook mijn `vrije` dag.

Ik denk ook dat een soort van papa-pr is. Volgens mij bekt papadag op het werk beter dan vrije dag.

En ach, de mama van... Het ligt aan de situatie. Als de juf van mijn 4-jarige dat zegt heb ik daar niet zo´n moeite mee. Als de mentor van mijn 14-jarige dat zou zeggen, zou ik wel even mijn wenkbrauwen optrekken.

Genista

"...net zo infantiel klinken als wanneer iemand vraagt of ik de mama van x ben."
Behalve als 'iemand' ook echt 4 of 5 jaar is. Dan is mamma van x wel schattig. Ik krijg regelmatig vragen van kleuters: ben jij ook mamma van een kindje. Zit jouw kindje ook op onze school? Zijn die katten van jou? Woon jij hier? En dat dus in mijn eigen tuin, voor mijn eigen huis en bij mijn eigen katten die door mijn tuin lopen Deze vragen houden al 22 jaar de kleutertjes aan de andere kant van het hek bezig.

Liora en kaaskopje

Liora, precies! Dat gevoel krijg ik dan ook. En Kaaskopje, als kleuters dat vragen, dan klinkt het niet infantiel, dan is dat infantiel, oftewel kloppend met hun leeftijd. Uiteraard had ik het over volwassenen die dat zeggen.

Collega's

Voor mij is het niet essentieel dat collega's zouden weten dat ik op een bepaalde dag die ik niet werk voor de kinderen zorg. Ik ben er wel, of ik ben er niet.

Genista

klopt. Ik vond het gewoon leuk om te vertellen

Kaaskopje (ot)

Ik vond het leuk om te lezen .

Mannendag

Ik heb er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat papa/mamadag infantiel klinkt. Maar hier is het, met twee zonen, automatisch mannendag genoemd op de dagen dat vader thuis is. De rest van de week ben ik thuis (als bijna fulltime thuisblijfmoeder, maar wel zonder agorafobie). En dat zijn gewoon de dagen dat ik niet naar school hoef en dus thuis ben.

Bij mij...

Op mijn werk ben ik op maandag tot en met woensdag aanwezig. (Op de andere dagen dus niet. Wat ik doe in die dagen gaat niemand wat aan).

Thuis kennen we geen papa-mama- of-weet-ik-veel-dag. We hebben oppas aan huis. Dus het enige wat hier wel eens wordt gevraagd is: wie haalt ons op?

Verklaring niet nodig

Natuurlijk hoef ik op m'n werk niet te verklaren wat ik doe in mijn 'vrije' dagen. Maar soms geeft het wel aan hoe makkelijk er te schuiven valt.

Bij ons werkt vrijwel iedereen parttime. Daarnaast werken we volledig volgens het nieuwe werken.
In de praktijk betekent dat dat de meeste mensen 1 dag per werkweek niet werken. Bij het plannen van afspraken onderling houden we daar ook rekening mee, maar er wordt wel flexibiliteit van ons verwacht. Als je meestal op vrijdag vrij hebt wordt wel verwacht dat je soms naar een donderdag ruilt.

Mijn vrije dagen zijn niet flexibel. Ik kan de kinderen niet ineens een dagje alleen laten.

Kan ik natuurlijk in m'n agenda zetten 'Niet flexibele vrije dag' maar dan gaan ze vast vragen waarom ik niet flexibel ben

Wij zijn saai geloof ik

wij zijn een 2-oudergezin waarin ik de thuisblijfmoeder ben. Maar gelukkige hebben we 2 hele moderne apestaartkinderen