Huisregels

Geen idee

Het is nu werkelijk nooit bij me opgekomen om in ons gezin de huisregels als een soort verdicht aan de muur te hangen. Alle regels zijn gewoon ongeschreven en van jongs af aan aangeleerd dus de kinderen weten heel goed wat mag en niet mag. En doen ze iets dat niet mag dan worden ze daarop gewezen of krijgen ze straf.
En welke regels bij ons ongeschreven het belangrijkst zijn:
Respectvol met elkaar omgaan, geen gescheld, gevloek etc., we zijn samen een gezin dus we dragen allemaal ons steentje bij aan het huishouden.

Soort van

Hier hebben we de huisregels soms wel eens op papier staan. Mijn kinderen kunnen al die ongeschreven regels soms collectief vergeten.....

Meeestal laat ik ze er zelf een aantal bedenken. Ieder kind heeft dan z'n eigen regels (sommige ambtenaren zouden het speerpunten noemen). Meestal kom ik uit op 2 echte regels en een 'onzin regel'

Standaard probeer ik er op te krijgen
-Niet slaan, schoppen, bijten of op een andere manier elkaar pijn doen
-Niet schreeuwen/gillen
-PRoblemen lossen we op door te praten

Papa en mama krijgen natuurlijk ook regels opgelegd, vorige keer kregen we 'de goede tandpasta er op doen' en beter naar de kinderen luisteren (was confronterend dat ze daar mee kwamen).

Ik koppel er meestal een beloningssysteem aan. Sticker aan het einde van de dag als het goed is gegaan en na een hele week toetje kiezen oid.

Maar het feit dat je de regels besproken hebt en dat ze er hangen is vaak de meeste winst. Hoef je alleen nog maar te roepen'denk aan de lijst' en dan gaat het een stuk beter.

Met koentje eens

Wij hebben de regels niet op papier staan. Nooit behoefte aan gehad.
Maar het is inderdaad heel erg belangrijk om de regel positief te benoemen. Geen ongewenst, maar gewenst gedrag beschrijven.
Als ik tegen de kinderen zeg: Niet slaan. Horen ze het woord NIET niet. Blijf van elkaar af, werkt beter.

Op mijn werk

wordt ik daar soms heel basaal aan herinnerd (verstandelijk beperkte kinderen)
Ga maar niet in de zandbak!
Hup.... daar zit ie al in de zandbak, mij tevreden aankijkend....☺ Zich van geen kwaad bewust.

Opleggen?

Zelfs op school wordt dit in overleg met kinderen gedaan. Je vragen over wat en hoe zou ik gewoon met de kinderen bespreken. En verder alleen de speerpunten erop, geen totaal uitputtend overzicht. Je kunt dan een aantal maanden aan 1 punt werken. Levert meer gedragsverandering op en dat motiveert weer meer om het leuk te houden.

Huisregels en niet

Huisregels hangen hier niet op.Na aanleiding van een draadje hier op OO heb ik de kinderen eens gevraagd wat de regels thuis waren,eerste keken ze heel verbaasd van hebben we die dan???Maar na een voorbeeld van mij kwamen we wel een paar.Wel fijn dat het hier zo normaal is dat je sommige dngen doet of niet doet dat het niet voelt als een regel.Nu zit er een aantal jaar tussen de leeftid van mijn kinderen,dus het slaan en schoppen probleem hebben we hier niet.Dat scheelt een hoop.

Hersenen slaan het woordje niet,niet op,heb ik laatst geleerd.bv denk aan een rode lamp...dan zie je een rode lamp in je gedachte......maar denk niet aan een roze olifant en je ziet toch die roze olofant in je gedachte.........

Niet geschreven

wij hebben geen geschreven regels in de zin dat we een papier hebben hangen met wat de regels zijn.

We praten wel vaak met de kinderen over hoe we met elkaar omgaan.

Mijn man heeft aan de muur een Bijbelse spreuk hangen uit Micah 6.8

" And what does the Lord require of you But to do justly, To love mercy, And to walk humbly with your God?"

Die uitspraak is een leidraad voor de huisrgels die ik belangrijk vind.

Ik wil mijn kinderen leren rechtvaardig en vergevingsgezind met elkaar om te gaan en behulpzaam te zijn naar elkaar toe.

Bij mijn Amerikaanse schoonzusje in huis hebben ze een regel die groot in de woonkamer hangt.

JOY

Jesus first Others second and Yourself last.

Dat vind ik in principe ook een goede regel.

We hebben dus geen concrete huisregels op papier staan maar we proberen de Bijbel te gebruiken als leidraad van hoe we als familie met elkaar omgaan.

Concrete regels zoals voor het eten handen wassen of zo schrijf ik ook niet op. Dat weten ze inmiddels wel.

Alleen mijn zoon heeft een schriftje waarin precies de volgorde staat van alles wat hij moet doen en welke regels er zijn. Hij heeft echter Autisme dus dat is wat anders dan bij andere kinderen. Hij weet de regels wel maar hij vindt houvast op papier erg prettig.

Haha

Dit lijkt wel een grap zeg! Huisregels aan de muur... is het een soort kostschool of zo?

En die bijbelse uitspraak vind ik eerlijk gezegd echt vreselijk. Wat zegt dat een kind nou, walk humbly.

Nee hoor, ik denk dat mijn kinderen wel goed weten wat er verwacht wordt!

No joy

Mwah, Sera, dat JOY-verhaal...
Als niet (beter ex)-gelovige spreekt die J me natuurlijk minder aan, maar daar gaat het me niet om. Dat "yourself last" lijkt me niet iets wat ik mijn kinderen als uitgangshouding aan wil leren.
Mensen met deze levensfilosofie komen nogal eens langs in draadjes in "Algemeen" en "Gezondheid" met de strekking "help, ik zie het allemaal niet meer zitten, het wordt me allemaal te veel".

Staat er niet iets als "bemin uw naaste gelijk uzelf"? Dus jij bent niet meer waard dan anderen, maar niet minder ook. Kijk, en dat vind ik dan weer een heel zinnig advies

Groeten,

Temet

Nou inderdaad

Yourself last, dat vind ik nogal een valkuil zeg.....
Nee, hier geen regels aan de muur, ik ben meer van het voorleven en ingrijpen op het moment dat het moet.

Jezelf als laatst?

"Jesus first Others second and Yourself last."

Weet je hoe burnouts ontstaan?

En verder: als je in een vliegtuig zit krijg je as veiligheidsinstructie: moeders met kinderen moeten eerst zelf hun zuurstofkapje voordoen voor ze hun kinderen kunnen redden.

Wat de regels aan de muur betreft: ik vind dat niet eens zo gek. Maar dan op een speelse manier. Misschien met picto's? Er is ergens een site met heel veel picto's.

Misschien klinkt het overdreven streng. Maar soms kan het misschien juist nuttig zijn.

Ik zou de regels wel in overleg opstellen. Samen, op een positieve manier (zoals hierboven al werd beschreven).

Probeer het gewoon eens. Een ander mag het misschien overdreven vinden, maar misschien werkt het bij jullie juist positief. En dát is het belangrijkst. Niet wat anderen ervan vinden

Ah nee zeg

het is een gezin, geen opvoedingsinstituut.

Wat mij betreft hang je ergens een leuke positieve spreuk op waarnaar je kunt verwijzen als het dondert en bliksemt. Maar een rijtje gedragsregels, brrr. Dat doen ze maar in de klas!

Regels voor regels

Hoi Clo,

ik ken vanuit het programma Triple P (positief opvoeden) de volgende regels voor regels:

- opstellen samen met de kinderen (het hele gezin)
- een overzichtelijk aantal (3-5)
- eerlijk (ze gelden voor iedereen)
- positief formuleren
- begrijpelijk en eenvoudig om je eraan te houden
- consequent handhaven

Dus volgens deze methode zou je de verboden niet op moeten nemen, en deze ook positief formuleren (overleg met je kinderen, meestal wordt het zoiets als: 'we houden onze handen en voeten bij ons' ipv 'niet slaan'). Kinderen zijn er vaak goed in om een goede formulering te vinden.

De regels moeten passen bij jullie gezin, dus lastig aan te geven wat belangrijk is. Er wordt blijkbaar wel eens gemept en gescholden dus daar zou ik zeker regels voor maken.

Voor het zich houden aan regels zou ik geen beloningssysteem instellen. Beloningssystemen zijn bedoeld om kinderen gedrag aan te leren dat nu nog net te moeilijk voor ze is. En het gaat dan om iets heel concreets, en individueels.

Als je verwacht dat je kinderen zich aan de regels kunnen houden, hoort daar dus geen beloningssysteem bij. Wat niet wegneemt dat je natuurlijk wel eens iets extra leuks kunt doen, omdat iedereen zich zo goed aan de regels houdt.

Bij overtredingen van de regel: het kind erop aanspreken, en de regel nog eens benoemen, samen met het kind. Dat moet voldoende zijn om de regels erin te krijgen. Als het kind de regel kort daarna nog eens overtreedt, dan een andere sanctie (bv. 1 minuut verplicht op stoel in de kamer blijven zitten)

Nou, ik ben benieuwd hoe het zal gaan

Wij hebben thuis de regels niet 'formeel' uitgesproken, we hebben een (1) dochter en die is erg rustig en makkelijk

Maar met meer kinderen of kinderen met een ander temperament zou ik het, denk ik, ook doen.

groetjes
Dihanne

Pfff

Het is niks voor mij/ons, zo'n rijtje 10 geboden op een tegeltje. Niet hier in huis dus. Maar als jij dat wilt zou ik het op Dihanne's (dat klinkt raar) manier doen. Zo worden er bij ons op de basisschool ook klasseregels gemaakt en op de muur geplakt.

Joy

Ik heb JOY ook niet in de kamer hangen maar op zich vind ik het wel een goede stelregel. Er zijn natuurlijk situaties waarin je wel eerst jezelf moet redden voordat je pas iets voor een ander kan doen. Zoals inderdaad dat met zuurstofmaskers. Het is ook niet zo dat je in elke concrete situatie anderen voor moet laten gaan maar meer dat de algehele houding een is waarin God eerst komt, dan je naaste en dan pas jezelf.

God eerst zetten is natuurlijk alleen voor mensen die in God geloven. Anderen voor laten gaan kan voor iedereen. Voor kinderen kan zich dat concreet vertalen in bijvoorbeeld eerst limonade voor de anderen in te schenken en dan pas voor jezelf, eerst een spelletje doen met je kleine broertje en dan pas zelf gaan spelen... Ik noem maar wat dingen. Niet dat je overigens jezelf als een sloofje moet opstellen. Uiteraard zijn er grenzen en die grenzen kan je ook in de Bijbel vinden. Ik dacht ook meer bij deze regel aan de situatie in het gezin dan in de buitenwereld. In het gezin is het namelijk zo dat als je allemaal eerst aan je broertjes/zusjes denkt en dan pas aan jezelf dat je een hele prettige sfeer krijgt waarin met iedereen rekening wordt gehouden. In de praktijk is dat soms moeilijker omdat kinderen (mensen) van zichzelf over het algemeen redelijk egocentrisch zijn.

Temet: inderdaad je naaste liefhebben gelijk je zelve staat ook in de Bijbel. Gelijk na dat je in eerste instantie God met heel je ziel moet dienen. Dat is soms als heel moeilijk. Ik vind ook niet dat je jezelf moet verwaarlozen maar wel dat een algemeen dienstbare houding het uitgangspunt zou moeten zijn.

Sera

In het Jodendom is het veel belangrijker hoe je je medemens behandelt, dan hoe je God behandelt. God first vind ik ook echt heel raar: dan krijg je dus precies wat je hebt, zwaar religieus zijn maar wel kleine kinderen misbruiken, naar de hoeren gaan en geld verduisteren.

Liora

Hier alleen praktisch

Hoe diep ik er ook over nadenk, volgens mij hebben wij alleen praktische regels, zoals "schoenen uit als je binnenkomt" en "niet stampen, dat vindt de benedenbuurman vervelend". Dingen als "niet slaan" vind ik eigenlijk wel heel erg vanzelfsprekend, in dezelfde categorie als 'niet elkaar de ogen uitklauwen' ofzo.
O ja, wel hebben wel regels over taalgebruik en dan met name de manier waarop je een verzoek indient .
Groetjes
Massi

Sera/liora

Sera, ik ben het eens met Temet, jezelf altijd maar als allerlaatste gedenken leidt tot allerlei psychische en praktische problemen. Onderzoek na onderzoek wijst uit dat wie goed voor zichzelf zorgt, beter in staat is om ook voor anderen te (blijven) zorgen. Maar ik moet heel eerlijk bekennen dat mijn tenen al krom gaan staan als ik iets lees over het Amerikaanse christendom. Ik heb daar net iets te vaak meegemaakt dat iemand zijn auto vol met stichtelijke spreuken had geplakt en intussen wel luidkeels alle zwarten naar de hel wenste en steeds per ongeluk tegen je borsten opliep tijdens de barbecue. Brrrr.
Liora, ik moet wel lachen om jouw hyperbolische beschrijving van zware christenen. Ik kan je verzekeren dat ze niet *allemaal* hun eigen dochters verkrachten en de belasting oplichten, haha.
Groetjes
Massi

Hmm liora

Heb zelf het Jodendom toch anders ervaren (kon als kind van 2 walletjes eten). Inderdaad, de ander is heel belangrijk, maar al die dagelijkse regels kunnen in de orthodoxie er toch wel voor zorgen dat je voor de ander weinig tijd overhoudt met je twee aanrechten en honderden kleine ge- en verboden.

Ik denk dat er niet zoveel algemeens over te zeggen valt kortom. De basis van alle monotheïstische godsdiensten verschilt vooral in accenten, meer dan in de kern.

Positief maar toch straf (dihanne)

Ik verbaas me er een beetje over dat je volgens de tripple P methode blijkbaar de regels heel positief moet stellen, maar als het niet goed gaat wel moet straffen. (je noemt het sanctie maar in weze is dat het zelfde).

Ik heb altijd begrepen dat je negatief gedrag zo veel mogelijk moet negeren en positief gedrag moet belonen.

ergo: positieve regels > positief gedrag > beloning

Liora

Ik ben niet Joods dus misschien heb je helemaal gelijk maar wat je schrijft is niet de indruk die ik heb gekregen van Joodse vrienden en ook niet de indruk die ik krijg van de Thora. Staat in Deuteronomium 6.5 niet: U zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met al uw krachten?
Maar goed je hebt in het Jodendom natuurlijk net als in het Christendom heel veel verschillende richtingen en manieren van geloof beleven.

Massi nissa

De fout is om te denken dat christenen beter zijn dan andere mensen. Dat is helemaal niet zo dus ze zijn over net zo hypocriet, egoïstisch en klein denkend als andere mensen. Geloof maakt je ook niet goed. Veel christenen doen wel net alsof geloof je een beter mens maakt. Dat is in de basis helemaal niet zo.
De familie van mijn man in Amerika zijn inderdaad evangelische christenen (wij zelf trouwens niet) maar het zijn echt geen racisten. Het zijn hele lieve mensen maar natuurlijk niet perfect. Ze zullen dat zelf als eerste toegeven.

Hanne: negeren

Het is niet effectief om negatief gedrag altijd te negeren. Negeren pas je toe bij ongewenst gedrag, dat erop gericht is om aandacht te krijgen.

Dus: zeuren, schelden, tong uitsteken, gekke bekken trekken enz.

Negeren werkt alleen als alle aanwezigen het gedrag negeren, is dus heel lastig. Als je als ouder het gedrag keurig negeert, maar een broertje/zusje lacht: dan is het effect weg.

Ook kan het ongewenste gedrag in eerste instantie toenemen, dus je moet best sterk in je schoenen staan om gedrag te negeren.

Bij negeren let je altijd op of het kind gewenst gedrag laat zien. Zodra dat het geval is, krijgt het kind weer aandacht. En zorg je weer in een positieve spiraal te komen.

Je hebt gelijk dat kinderen veel complimenten moeten krijgen als ze zich aan de regels houden, zeker als de regels pas ingesteld zijn.

Maar als ze zich er niet aan houden, dan worden ze daarop aangesproken, en als het dan nog niet goed gaat: een consequentie/sanctie/straf (hoe je het wilt noemen)

groetjes
Dihanne

O sera

Het was niet mijn bedoeling om de familie van je man uit te maken voor racisten. Zo kun je dat inderdaad wel lezen, sorry. Ik wilde meer een voorbeeld geven van het soort hypocrisie dat je daar soms tegenkomt - ik had echt ook een bepaalde man voor ogen, trouwens, en de kans is op 250 miljoen Amerikanen vrij klein dat hij nu net jouw zwager is .
Groetjes
Massi

De enige regel..

De enige regel die ik heb overwogen om ergens in huis op te hangen was: "Doortrekken!!" boven de wc.

Ik proef

in dit draadje een hoog gehalte van andere zienswijzen veroordelen. Alsof het een verdienste is dat je geen regels of weinig regels hanteert. Alsof je je kinderen iets vreselijks aandoet door ze duidelijkheid te bieden: duidelijkheid die sommige kinderen nu een maal meer nodig hebben dan anderen.
Iedereen is nu eenmaal anders, ieder kind heeft andere behoeften en het is goed om daarop in te spelen. Er wordt op vervelende manier iets gezegd over regels ophangen in huis: dat doen ze op school maar. Er wordt trots en zelfgenoegzaam gezegd dat 'mijn kinderen de regels echt wel weten'en ze niet opgeschreven hoeven te worden.
Nou goed voor jou! Maar ik heb een kind dat om allerlei redenen extra duidelijkheid nodig heeft en die regels op papier zorgen er bij ons voor dat de sfeer verbetert. Fijn voor mij!

Maar laten we elkaar niet zo veroordelen. Iedereen mag zichzelf zijn toch?

Eens met koentje

Ik heb juist als tip gekregen van iemand die mij helpt (een psycholoog) met het gedrag van oudste zoon dat het een goed idee is om wat regels op te schrijven. En dan geen lijst van verboden en geboden. Maar wel wat dingen op papier. Sommige kinderen hebben nou eenmaal behoefte aan die houvast of leren beter door te visualiseren. Ik snap niet zo goed waarom daar zo raar over gedaan moet worden.
Hier werkt het wel.
Niet elk gezin is doorsnee hoor!