Hoge verwachtingen van je kinderen?

Pushen

En straks krijg je daar net als hier dat ouders hun kinderen gaan pushen. Sommige ouders beginnen daar al mee als ze baby zijn met bv. flash cards en denken serieus dat ze een genie van hun kind kunnen maken........

Ja, dat zie ik ook wel om me heen

Ik herken dat wel, sommige ouders gaan wel erg ver hierin. Maar zoals Tops al zegt: daar hoeven jullie je toch niets van aan te trekken? De grens tussen stimuleren en pushen ligt voor iedereen anders, maar voor mij lijkt me het geluk van het kind voorop staan. Als ik jouw posting zo lees, staat dat voor jullie ook voorop. Dan maar niet bij de selektie, ze hebben het hartstikke leuk waar ze nu zitten.
Doet me een beetje denken aan de merkkledinggekte van de laatste jaren. Gelukkig hoef je nergens aan mee te doen als je niet wilt. En nog afgezien van wat juno zegt (ik ken zulke geluiden ook uit de States via vrienden die daar zitten met jonge kinderen, min of meer verplicht gebarentaal aanleren als baby), kinderen die continu gepusht worden kunnen vreselijk ongelukkig worden. Sommige Japanse tieners plegen zelfmoord omdat hun ouders per se willen dat ze een bepaald schooltype halen. Brrr.
Groetjes
Marieke

Juno

Nou, ik denk dat pushen niet speciaal van deze tijdis of van een plek op deze wereld. Wel dat het op sommige plekken veel meer is (oa ZO Azie).

Massi nissa

Bij ons staat voorop dat de kinderen een plekje vinden waar ze zich goed bij voelen. Het gaat meer om begeleiden, kijken naar het kind, wat die wil en kan.
Wat gebarentaal betreft, ik heb een Amerikaanse gekend die haar kinderen gebarentaal had geleerd, omdat ze het fijner vond haar kinderen geluidloos tot de orde te roepen dan steeds stop oid te zeggen. Vond ik wel wat voor te zeggen.
Wat betreft kinderen die gepusht worden, kunnen ongelukkig zijn, ik ben het helemaal met je eens!

Lara10

Ik vind wel dat er een verschil is tussen RT en bijles bij leerlingen die prima scoren, bij de zeg maar typische beta's (taal minder dan rekenen) of alpha's (rekenen minder dan taal), waar het hier om gaat. En bij dyslexie vind ik het een heel ander verhaal, net als jij.

Beoordelen op afstand

Ik vind het heel moeilijk om op afstand te bekijken of ik in een identieke situatie anders gehandeld zou hebben.
Ik ken iemand die enorm bezig was met de taal van zijn zoon. Want dat ging niet zo fabelachtig goed als de rest. Jongen zat intussen prima op AVI-niveau wat bij zijn groep paste. Eigenlijk wat jij schetst, Gea. Uiteindelijk bleek de jongen echter wel dyslectisch. Dankzij de extra inspanningen van de ouders én de jongen kwam dit in beeld. Nu kan hij straks ondanks zijn dyslexie toch naar de middelbare school waar hij qua intelligentie thuishoort. Als zijn ouders dit niet gedaan hadden, dan zou hij ook slechter zijn gaan scoren op rekenen. Daar heb je namelijk in de loop der tijd ook steeds meer taalkennis nodig om de sommen te begrijpen.

Het voorbeeld wat jij dus noemt, kan wel eens een stuk genuanceerder zijn dan het beeld van 'pusherige ouders'.
Over dat sportkamp: ik heb daar niets mee en ik verbaas me altijd over kinderen die daar helemaal voor willen gaan. Mijn zoon heeft dat echter met wetenschap. Het liefst slorpt hij de hele dag alles op dat op welke manier dan ook wetenschappelijk is. Dat is geen straf voor hem: daar geniet hij van. Hoe meer, hoe liever.
Ik vertel mezelf dan maar dat dit hetzelfde is als kinderen die naar een sportkamp gaan Een drive, een passie. Noem het maar zoals je wil.

Tihama

Vintage flashcards

Er zijn in de VS toch echt veel verzamelaars van vintage Flashcards ik ken er een aantal. Vooral uit de jaren veertig en vijftig is er veel te vinden!

Overigens denk ik dat ik soms ook wel lijk te pushen omdat ik zie wat mijn behoorlijk faalangstige zoon thuis wel doet en op school niet. Een beetje stimuleren werkt goed bij hem.

Mijk

Toch juno

"Vroeger gebeurde dit echt niet"
Ik denk dat wij hierover een andere mening hebben, Juno, misschien waren er geen flitskaarten, er zijn ook andere manieren om je baby/peuter te stimuleren en dat werd vroeger ook al gedaan, bv een vormenstoof.
"Dat gepush is alleen maar zodat de ouders zich beter voelen als hun kind beter presteer omdat ze zelf \'niks\' zijn."
Oh, er zijn veel meer redenen om je kind te stimuleren dan jezelf beter voelen.

Tihama en anderen

Bedankt voor het aanbrengen van grijze nuances bij mij!

Pushen?

Dochter van 11 kan goed leren. Ze wil graag naar het gymnasium waar ze qua type kind goed zou passen. Entreetoets wijst ook op dit niveau dus dat zit wel goed.
Nu over het pushen. Ik werk met dochter serieus aan de boekverslagen, werkstukken, spreekbeurt, etc. Dat doe ik zodat ze leert hoe het moet (op school gebeurt dat veel te weinig). Zonder mijn hulp zou dit werk ook wel redelijk verlopen. Maar ik probeer in te spelen op de middelbare school. Dan moeten dit soort opdrachten in korte tijd afgerond worden. Dit jaar (groep 8) werken we aan: hoe doe je zo'n opdracht snel en net goed genoeg? In groep 6 en 7 hebben we vooral gewerkt aan: hoe maak je een zo goed mogelijk werkstuk/verslag?
Ben ik dochter aan het pushen?
In sport is ze niet zo goed. Toch probeer ik haar te stimuleren om meer te oefenen, mee te doen aan een sportkamp. Zodat haar niveau toch wat verbetert zodat ze net wat beter kan meekomen op het laagste niveau. Ik denk niet dat iemand dit pushen vindt want het doel is niet op het hoogste niveau te komen. Toch doe ik hetzelfde als ouders van kinderen die wel aanleg hebben om te sporten.

Annet

Je vraagt of jij aan het pushen bent. Op de schoolkwestie kan ik niet oordelen, mijn oudste is 5 en nog lang niet bezig met dat soort zaken.
Wel vraag ik me bij het sporten af of je dochter het naar haar zin heeft bij de sport. Want dat lijkt me bij een vrijetijdsbesteding toch wel het belangrijkste.

Wat is een sportkamp eigenlijk? Klinkt erg amerikaans...

Judiths mama

Ja hoor, dochter vind haar sport leuk (hockey). Alleen ze verliezen elke wedstrijd, maken bijna nooit een goal. Dat is het nadeel van selectie op niveau, de minst goeden worden bij elkaar gezet. Voordeel is dat er geen stress is, er moet niets. Nadeel is dat er weinig uit komt (uit het hele team). Als dochter daarover klaagt, dan wijs ik haar erop dat zij er zelf ook wel meer energie in mag stoppen. Zij is meer van het type: ik kan al slag x dus waarom zou ik ook slag y leren? Ze zegt zelf dat ze graag bepaalde dingen in de wedstrijd zou willen kunnen: Tja, dan moet je ook oefenen....... Gelukkig gaat ze nog steeds met plezier. Moeten is er niet bij!
Een sportkamp is gewoon een midweek of week bij een hockeyclub, georganiseerd door een of andere organisatie, in de vakantie (bijvoorbeeld herfstvakantie
). Daar kun je je dan voor aanmelden. Voor de jonge kinderen is het gewoon een club in de buurt, zonder overnachtingen met veel sport en spel. Voor de oudere kinderen is het inclusief overnachtingen. Ze leren er veel van, alleen al doordat ze dan intensief met de sport bezig zijn.

Chantal

Wat vind je nou precies pusherig? De aanpak van werkstukken of de sport?
De sport heb ik net toegelicht voor Judiths Mama.
De werkstukken zijn denk ik voldoende toegelicht in mijn reactie.
De aanleiding niet helemaal. Voor mijn dochter is dit deel van het schoolwerk het enige waar ze moeite voor hoeft te doen. Verder gaat alles zonder enige moeite en zonder veel inzet. Ook slimme kinderen moeten leren werken.

Maar is het niet zo

dat omdat je 'goed' bent in bepaalde dingen je ze ook gewoon graag doet?? hier is jongste b.v. erg goed in gym en lezen. ze leest erg veel, we gaan wekelijks naar de bieb (omdat ze ze uit heeft en erom vraagt) en ze gymt dus ook veel(ja ook op gymkamp). maar rekenen kan ze voor geen meter en er zijn zo ook wat dingen die ze niet goed genoeg kan....al met al is ze dus een 'gemiddelde' leerling of kind. maar als je dat lezen en gymen qua tijdsinvestering optelt is het behoorlijk. ze wil ook altijd veel weten over boeken, zoekt schrijvers op op internet of wil naar een voorleessessie in de boekwinkel etc. zou ze dat zo even vertellen dan lijkt dat vast 'pusherig' maar ik push amper of niets. dat komt uit haarzelf. omdat ze er zoveel plezier in heeft!
oudste b.v. is erg muziekaal. ze speelt 2 instrumenten heeft daar ook les in en zit in een orkest. al met al is ze 3 keer in de week druk met muziek. oefent ook nog en speelt elke kerst etc. zo links en rechts extra. is er een bandje ergens, ze staat vooraan.....met een halve familie in de muziek lijkt dat vast pusherig. maar écht ze zou totaal ongelukkig zijn zonder muziek. een erg goede leerling is ze niet eens op school....maar ach iedereen is toch wel ergens erg goed in? en zij dus in muziek. ze wil b.v. ook geen keiharde muziek horen, dan verpest ze d'r oren (waarmee ze muziek moet horen), soms zeg ik haar dat..... dat klinkt ook vast erg 'pusherig', maar dat is puur omdat ze zich soms 'schaamt' omdat te zeggen en dan help ik d'r een beetje. ze gaat ook met veel plezier mee naar concerten enzo. ook wel 's met d'r opa en oma en ik weet zeker dat er mensen zijn die denken wat moet zo'n jong kind bij deze opera? maar écht ze wil gewoon zelf!
groeten albana

Klopt pelle

maar ook in de laagste poule verliest één team het meest..... Gisteren was het weer 14-0

Cobi

Natuurlijk is dochter goed genoeg zoals ze is.
Ze hoeft niet goed in sport te zijn. Ze hoeft van mij ook niet per se op een sport te zitten.
Ze wil alleen zelf ook eens een goal maken of een andere goede actie uitvoeren in het veld. Als ze dat wil, dan moet ze serieuzer oefenen. Het komt haar niet vanzelf aanwaaien (zoals dat met leren wel gaat).
Zoals ik al schreef hockeyt ze met plezier. Een hockeykamp heeft ze nog maar één keer gedaan. Vond ze ook erg leuk.

Ondersteunen doe je

alleen als er iets te ondersteunen valt lijkt mij.

Dus als er iets niet helemaal lekker loopt, dan kan je daar als ouder wat extra energie in (laten) stoppen. Ik zie het dus niet als 'gebrek aan ambitie' als je kind nergens ondersteunt wordt, dan gaat het blijkbaar allemaal lekker, vooral houden zo.

Pushen ? (sport)

Tja, als ik even naar mijn zesjarige dochtertje kijk..... Die wou anderhalf jaar geleden graag op gym, dus mocht ze op de kleutergym bij de plaatselijke vereniging. Al snel kwam de vraag of ze ook met de 7 jarigen mee wou trainen, en dat wou ze wel omdat ze het "echte" gymmen leuker vond dan tikkertje en spelletjes. Toen kwam de vraag of ze in de (voor-)selectie wou, en of ze haar mochten voorstellen op de turnschool. Dochter kwam op proef naar de turnschool en vond het geweldig !!! Ook aan de selectie van de eigen club doet ze met plezier mee. In alle gevallen heb ik nadrukkelijk bij gymjuf en turnschool-leiding aangegeven dat wat mij betreft het plezier van dochter voorop staat : zolang zij dit wil, wil ik er best moeite voor doen en tijd/geld in steken, maar als zij er geen zin meer in heeft, ga ik haar niet "pushen" om toch te gaan...... Haar broer is ook al aan zijn derde sport bezig juist omdat wij het plezier in sporten voorop stellen.

Maarrrrrrrrr...... dat wij er zo instaan en niet fanatiek zijn, kan men niet aan het puntje van onze neus zien.

De buitenwereld ziet alleen dat mijn dochter na een half jaartje kleutergym niet alleen lange trainingsuren ging draaien op de turnschool, maar ook nog eens in de selectie zit. Zij zien alleen dat mijn dochter in een jaar vier niveaus in turnen is gestegen. En dus zegt de buitenwereld in de kleedkamer net iets te hard (zodat ik het goed hoor) dat zij hun kinderen dat nóóit aan zouden doen, al dat gepush en die uren in de turnschool. Dat die turnschool toch alleen maar is voor van die vreselijk fanatieke ouders die vinden dat hun kind zo goed is. Dat kinderen geen lol beleven aan een sport als ze zoveel uren moeten trainen.

Ik kan natuurlijk uitleggen dat het mijn dochter zelf is die die turnschool zo leuk vindt (zelf vind ik het heen-en-weer-gerij helemaal niet zo leuk, hihi), dat mijn dochter zélf het échte turnen veel leuker vind dan die spelletjes..... Soms probeer ik dat ook wel..... Maar meestal laat ik het maar, omdat ik heb ervaren dat mensen toch wel denken wat ze willen denken. Ik weet dat ik gezien wordt als push-ouder, alleen al omdat ze op hoger niveau turnt : dat kan een zesjarige nóóit zelf willen, is de gedachte. Het feit dat dochter op school een jaar over heeft geslagen is een extra bewijs van mijn push-ouderschap .

Maar ik weet dat ik hierin alleen het vrolijke enthousiasme van mijn dochter volg. Waar mijn zoon steeds "gehopt" is van sport om wat leukers te vinden, heeft mijn dochter kennelijk een sport gevonden die ze gelijk leuk vindt. Waarschijnlijk mede omdat ze er goed in is. Of dat zo blijft ? Pfff, misschien vindt ze er volgend jaar wel niets meer aan, dat zou best kunnen. En dan kijken we wel eens om ons heen voor wat anders.

Het gekke is : ik ben juist helemaal niet zo ambitieus waar het de kids betreft. Tuurlijk, ik vind het leuk als ze het goed doen op school of sport. Ik ben trots op mijn dochter als ze medailles haalt..... maar net zo trots op mijn zoon die alle wedstrijden verliest maar wél erg zijn best heeft gedaan. Je best doen gaat voor ons vóór winnen. Als mijn kinderen maar gelukkig zijn, is onze redenatie. Desondanks worden we door sommigen al gezien als push-ouders. Ken je nagaan als ik ambitieus zou gaan worden !

Martine

Het hoort erbij

Ik vind niet dat ik push, maar ik vind het wel leuk om mijn kinderen te helpen met dingen. Mijn oudste doet het heel goed op school, maar had vorig jaar wat moeite met het automatiseren van de tafels. Die hebben we dus een tijdje elke dag geoefend. Gewoon in de auto of aan tafel overigens, en elkaar sommetjes voorgelegd, geen dramatische push-toestanden Mijn jongste gaat bijna naar groep 1. Het is mijn streven om haar voor die tijd alle leerdoelen van groep 1 te laten halen, dus we oefenen lekker met tellen en kleuren en begrippen als boven/onder/op etc.
Aan sporten hecht ik niet zoveel belang. Oudste is totaal niet sportief en heeft al genoeg moeite met zwemles. Jongste heeft volgens kenners 'balgevoel'. Het lijkt me wel grappig als zij over een jaar op voetbal gaat (als ze dat wil).

Ja, zo is het martine

zo 'werkt' het volgens mij inderdaad!! je schrijft precies zoals ik het ook bedoelde....
dat met die boeken van jongste....het komt me mijlenver de keel uit....dat ze nu álweér de bubs uit heeft!! en élke week naar de bieb, die bieb heeft amper nog boeken die ze níet gelezen heeft! en hellup ze is pas 10 jaar!! dus in hemelsnaam hoe moet dat over 2 jaar ofzo???? en dan loop ik daar (alweer) met haar en dan hoor ik achter het zóveelste boekenrek 2 moeders praten....:" ooo, dié, ja hallo vindt je het gek ? dat zo'n kind zo goed kan lezen als je d'r elke week naar de bieb sleept???" (dat ging dus over mijn dochter!!!)
ik wou eerst nog roepen, van "hallo, wie sleept nu wie??" want ik geloof dat dochter meer mij mee moet slepen dan andersom.....(ik heb ze namelijk nog lang niet uit!)
zucht
en oudste met die eeuwige muziek van d'r....túúrlijk pushen wij die, want ja halve familie in de muziek, die ook nog hun geld ermee verdienen. dat arme kind dat móet gewoon 2 instrumenten per sé spelen.
dat jongste totaal geen enkele interesse voor welke muziek dan ook toont (aha, toch nog een toontje..) dat vergeten ze dan voor 't gemak even.
ik zal 't oudste eens voorstellen zonder muziek, ze zou erin blijven.
zo makkelijk te oordelen. maar ze zijn gewoon jaloers of 't is de kift of weet ik veel....als ze een ander z'n kind iets goeds of bijzonders zien doen móet er ergens iets afgekraakt worden. mensen laat dié kinderen toch gewoon trots zijn op hun ding! en er blij mee zijn en van genieten. als je kind dat niet heeft ook goed toch?
als ze (de kinderen dus) maar gelukkig zijn, dáár gaat het om!
groeten albana

Annet

Annet: "Dochter van 11 kan goed leren. Ze wil graag naar het gymnasium waar ze qua type kind goed zou passen. Entreetoets wijst ook op dit niveau dus dat zit wel goed."

Hartstikke mooi! Daarom vind ik het zo jammer wat je daarna typt: "Dit jaar (groep 8) werken we aan: hoe doe je zo'n opdracht snel en net goed genoeg?"

Dat lijkt me nu juist helemaal de verkeerde kant op pushen! Nog voordat je dochter zelfs maar op de middelbare school zit, train je haar al om net zesjes te halen. Maar wie zegt dat ze het moeilijk zal krijgen op het gymnasium? Als ze een beetje een slimme meid is, dan kan ze ook op het gymnasium kwaliteit leveren. Met vlug-vlug net een voldoende werk je alleen maar afraffelen en demotivatie in de hand. Zo min mogelijk doen, dan is het zo snel mogelijk af. Dat hebben pubers toch al genoeg van zichzelf, dat hoef je ze niet te leren! Laat haar nu lekker tijd steken in haar werkstukken. Dat is hartstikke leuk voor haar en de hoeveelheid huiswerk wordt ook straks op de middelbare school rustig opgebouwd. Dan leert ze zelf wel hoeveel tijd ze ergens in kan steken en ook kwaliteit leveren.
Ik voorzie trouwens ook nog een mogelijke andere consequentie, nog in groep 8: juf of meester vraagt zich af waarom dochter zo in niveau is gedaald en twijfelt of ze het gymnasium wel aankan!

Elisa

Leuk, je reactie en heel begrijpelijk.
Het gaat voorbij aan een aantal zaken die jij niet kunt weten:
- net voldoende betekent bij dochter een 8 (of zoiets) en dus geen 6.
- voor haar laatste werkstuk kreeg ze een 8,5. Enige opmerking van de juf was dat ze meer aandacht had kunnen besteden aan .......onderwerp want op dat gebied had het werkstuk uitgebreider gekund. Verder was alles dik in orde. Conclusie: missie geslaagd. Dochter heeft ongeveer 33% van de tijd besteed aan dit werktstuk ten opzicht van het vorige werkstuk (in groep 7) en heeft maar een half punt minder. Ze wil er eigenlijk helemaal niet zoveel tijd aan kwijt zijn maar ze verliest zichzelf nog in details. Dit keer was dus meer in controle. Resultaat is een tevreden leerkracht en een tevreden dochter (lees: meer tijd voor dingen die ze zelf wil doen).
- Ik heb aan ouders van brugklassers (van de school waar zij heen wil) gevraagd hoe het nu gaat in de brugklas (na 6 weken VO). De boodschap is: het is vooral veel werk. 1,5 uur per dag besteden aan huiswerk/opdrachten is heel gewoon, knap als je dat haalt, vaak is het meer. Op OOL las ik al eerder verschillende ervaringen over de hoeveelheid huiswerk en zo. Deze ervaringen zijn van de school waar mijn dochter heen wil, dus die neem ik serieus. Het rustig opbouwen van huiswerk is hier dus niet aan de orde. Alles waar straks routine in is opgebouwd, is meegenomen.
- Dochter vindt veel tijd besteden aan werkstukken en boekverslagen helemaal niet leuk. Ze wil graag leren hoe dat sneller kan (wel graag inclusief die 8).

Pushen,,,

Ik ken een pusher in het kwadraat. Managet niet alleen de schoolcarriére, maar ook de vrijetijdsbesteding van haar kinderen. Kijkt naar wat (naar haar idee) hun talenten zijn, waar "gaten" in hun allround ontwikkeling zitten en probeer het een en ander te combineren. Tsja, zelf bedenken ze het niet allemaal wanneer ze jong zijn... Voorbeelden?

Kind 1: béta pur sang, binnenvetter, sociaal en motorisch onhandig. Laag zelfbeeld. Als zesjarige op schaken gezet. Blijkt toch wel aardig met anderen om te kunnen gaan, incasseert goed en wint af en toe. Maar ja, schaken valt niet lekker bij de peers. Na de Cesar-therapie op judo gedaan, daar kan je op school wél over praten, je wordt wat weerbaarder en je doet ook nog aan beweging. Zomerkamp met stoere, mannelijke mixsporten. Kind 2: intelligent, lief, te verlegen exemplaar met spraakproblemen en aversie van sport, kan zich moeilijk sociaal handhaven op school met "vrije" kinderen. Mix van koor en toneelschool. Blijkt zowaar aardig te kunnen zingen en acteren, maar haar zwakke vak op de toneelschool is dans. Dus ja, inderdaad: een beetje beweging in de vorm van extra dansles kan geen kwaad. 's Zomers verplicht een sportkamp; ze mag wel kiezen welke sport. En ach, als ze op de BSO op haar dag schilderles geven, kan dat er ook nog wel bij.

Zowel Kind 1 en 2 volgen doorgaans met veel plezier de door hun moeder uitgekozen activiteiten. Lanceren af en toe een eigen idee, maar volgen dat zelf nooit op.

Wat hun schoolcarriére betreft: ik wil niet dat ze zich nu al conformeren aan de op hun school heersende idee dat je je nergens echt voor in hoeft te spannen, dat gemiddeld goed genoeg is en dat je daarbij al helemaal niet netjes hoeft te gedragen. In die zin ben ik zeer rebels

Grapje mamasan?

´Mijn jongste gaat bijna naar groep 1. Het is mijn streven om haar voor die tijd alle leerdoelen van groep 1 te laten halen, dus we oefenen lekker met tellen en kleuren en begrippen als boven/onder/op etc.`
Sorry als ik het niet zo goed snap, is dit nu humor of niet? Zo niet een mooi staaltje van waar we het in dit draadje over hebben, lijkt me. Lijkt mij niet zo ´erij horen`.
gr billie

Dus gelijk door naar groep 2, mamasan?

Waarom moet je dochter voordat ze naar groep 1 gaat de leerdoelen halen?? Wat gaat ze dan doen op school? Beetje oefenen met tellen en kleuren ed. gebeurt vaak spontaan bijv. ivm kleding/sokken dat je de kleuren benoemt, pakken melk tellen bij het boodschappen doen. Maar voordat ze in een bepaalde groep zitten door echt te oefenen de leerdoelen al proberen te halen, sorry maar ik kan me er niets bij voorstellen.

Gut

Ach, ik ga er ook niets over zeggen

Was gewoon een vraag hoor

sorry als ik op je tenen stond. Ik kan me er echt niets bij voorstellen.

Mamasan

Ben je toevallig aziatisch?