Hoeveel vrije tijd heb jij? En je man?
Vrije tijd is tijd die je helemaal zelf mag invullen, dus zonder de zorg voor kinderen, of andere taken zoals werk, het huishouden en mantelzorg.
En je man? (de vader van je kinderen)
Stelle schreef op 29-07-2021 om 22:46:
Natuurlijk heb ik wel meer vrije tijd nu ik pubers heb, dat klopt zeker. Maar ik ben wel minder zeker van die vrije tijd, ik kan zomaar gestoord worden. Toen ze jong waren kon ik ze overdragen (aan school, opvang of oppas) nu lukt dat minder goed in noodgevallen.
Als er een plotseling noodgeval is met een klein kind, dan moet je die per direct ophalen bij school, de opvang, of bij de oppas. Kleine kinderen zijn vaak ziek en dan kunnen ze niet op school of op de opvang zijn, of ben je dat voor het gemak vergeten?
Een puber komt zelf ziek van school gefietst en duikt zijn bed in met zijn telefoon. Een klein kind dreint veel, wil alleen boven papa of mama liggen en kotst over je heen.
Wat is daar precies zo voorspelbaar en planbaar aan?
Partner en ik hebben nagenoeg evenveel vrije tijd. Ik werk een dag minder, maar heb op dat moment de zorg voor de kinderen. En na werktijd doen we alle huishoudelijke klussen en kindgerelateerde taken gelijktijdig. Niet persé alles samen, maar we zorgen wel dat je pas gaat zitten als alles gedaan is wat moet worden gedaan. Dat is omstreeks 19.30 uur. Dus nadien hebben we allebei vrije tijd.
In het weekend ga ik met kind mee naar zijn hobby, maar partner blijft thuis met de andere twee kinderen. Ik denk dat ik het bij die hobby net wat makkelijker heb dan hij thuis. Dus misschien loop ik daar wat in op hem. Maar het ontloopt elkaar niet veel denk ik. We geven wel beide andere invulling aan de vrije tijd.
De kinderen zijn nu nog jong trouwens. Afgaande op dit topic ben ik heel benieuwd wat me te wachten staat als ik over een jaar of 10 drie pubers in huis heb.. 
Julali schreef op 29-07-2021 om 23:06:
[..]
Als er een plotseling noodgeval is met een klein kind, dan moet je die per direct ophalen bij school, de opvang, of bij de oppas. Kleine kinderen zijn vaak ziek en dan kunnen ze niet op school of op de opvang zijn, of ben je dat voor het gemak vergeten?
Een puber komt zelf ziek van school gefietst en duikt zijn bed in met zijn telefoon. Een klein kind dreint veel, wil alleen boven papa of mama liggen en kotst over je heen.
Wat is daar precies zo voorspelbaar en planbaar aan?
Vergelijken is de slechtste manier van observeren.
To , weet je al wat je volgende nick gaat worden? Zelfs hier op een nieuw forum herkennen mensen jou al die van Viva komen. Je schreef daar precies hetzelfde . Telkens kwam je dan weer terug onder een andere naam maar steeds werd je weer herkend. Het was maar even totdat iemand schreef van o, zij is het weer. Wat denk je daarmee te bereiken en wat brengt het voor jou. Na al de reacties en topics van jou gelezen te hebben denk ik echt dat je hulp moet gaan zoeken en dat bedoel ik niet sarcastisch maar uit een goed hart. Ik meen dat echt!
Libertine schreef op 29-07-2021 om 23:09:
[..]
Vergelijken is de slechtste manier van observeren.
Er wordt hier beweerd dat je een klein kind bij een noodgeval naar school, de opvang of een oppas kan brengen.
Ik schrijf alleen dat dit in de meeste gevallen niet zo werkt. Kleine kinderen hebben je af en toe echt nodig. Niet de juf, of een leidster, of een oppas, maar specifiek jou als ouder.
In de pandemie was er al helemaal geen sprake van dat je je kleine kind bij iemand anders kon droppen, dus als we het dan toch over noodgevallen hebben?
Hoe krijg je het je toetsenbord uit na de anderhalf jaar die we net achter de rug hebben?
watertoren schreef op 29-07-2021 om 23:25:
To , weet je al wat je volgende nick gaat worden? Zelfs hier op een nieuw forum herkennen mensen jou al die van Viva komen. Je schreef daar precies hetzelfde . Telkens kwam je dan weer terug onder een andere naam maar steeds werd je weer herkend. Het was maar even totdat iemand schreef van o, zij is het weer. Wat denk je daarmee te bereiken en wat brengt het voor jou. Na al de reacties en topics van jou gelezen te hebben denk ik echt dat je hulp moet gaan zoeken en dat bedoel ik niet sarcastisch maar uit een goed hart. Ik meen dat echt!
Amen!
Er komen klachten binnen over verschillende deelnemers in dit topic en helaas hebben we ook al iemand moeten bannen. We snappen de irritatie en zijn er mee bezig. Tot die tijd zou het fijn zijn als jullie bijvoorbeeld de negeerknop gebruiken 
maar in ieder geval niet over elkaar praten. Bannen is een rotklus, het voelt zo tegenstrijdig omdat je, als beheerder, het gewoon leuk en gezellig wil zien op het forum. Dat is het tenslotte het hele idee van ons forum. Dus heb even geduld, we willen dit zorgvuldig doen.
Nou als het puur om vrije tijd gaat ben ik het wel met Julali eens. Mijn oudste kinderen zijn echt een stuk zelfstandiger en ik kan veel makkelijker iets anders doen met hun in de buurt. Als ik alleen de oudste kinderen had gehad dan had ik nu echt een stuk meer vrije tijd. Ik kon dan zeker meer buitenshuis ondernemen of er hobby's op na houden die meer tijd kosten. De jongste kinderen hebben echt veel meer zorg nodig en dat kost heel veel tijd. Je moet gewoon altijd fysiek aanwezig zijn (of zorgen dat er iemand anders aanwezig is), je moet ze constant in de gaten houden, je bent constant bezig met luiers, slaapjes, snacks en de zorg kan vaak niet uitgesteld worden dus even een hoofdstuk uitlezen is er niet bij.
Het gras lijkt groener in Noorwegen. 
Blokkeren is een handige uitvinding.
Het is geen wedstrijd, toch?🥴
Nee, ik ben niks vergeten.
En nee, ik weet niet hoe de lockdown was met kleine kinderen want die had ik toen niet.
Ik weet wel hoe de lockdown met pubers was🥴
Het zal vast persoonlijk en ook kind afhankelijk zijn.
Ik heb in de hele kindertijd maar eenmaal mijn werk afgebroken vanwege een noodgeval met de kinderen. Dat heb ik in hun pubertijd ook nooit hoeven doen maar ze bellen me wel als iets is of appen. Dat mogen ze ook van mij dus zeker ligt dat ook aan mij.
Maar minder ernstige noodgevallen of verdrietjes regelden ze toen ze klein waren bij de persoon waar ze waren: school, oppas, vader enz. Nu hebben ze soms echt even nood aan mij.
Maar goed, het wordt een beetje herhaling. Ik vond de pubertijd iig veel zwaarder dan de kindertijd. Al die strijd, discussies. Die ook leuk kan zijn en zeker zinvol. Maar je moet er maar net zin in hebben altijd. Al die hormonen. Leuk hoor, een dochter met flinke hormoonschommelingen en een moeder in de overgang 😩
watertoren schreef op 29-07-2021 om 23:25:
To , weet je al wat je volgende nick gaat worden? Zelfs hier op een nieuw forum herkennen mensen jou al die van Viva komen. Je schreef daar precies hetzelfde . Telkens kwam je dan weer terug onder een andere naam maar steeds werd je weer herkend. Het was maar even totdat iemand schreef van o, zij is het weer. Wat denk je daarmee te bereiken en wat brengt het voor jou. Na al de reacties en topics van jou gelezen te hebben denk ik echt dat je hulp moet gaan zoeken en dat bedoel ik niet sarcastisch maar uit een goed hart. Ik meen dat echt!
Ik ben blijkbaar onnozel want ik herken TO niet. (Vind de manier van communiceren wel vervelend).
Mijn kinderen waren helemaal niet vaak ziek toen ze klein waren. Ik denk dat ze allebei in hun 8 jaar op de basisschool niet meer dan 5 dagen thuis hebben gezeten.
Stelle schreef op 30-07-2021 om 01:22:
Het is geen wedstrijd, toch?🥴
Nee, ik ben niks vergeten.
En nee, ik weet niet hoe de lockdown was met kleine kinderen want die had ik toen niet.
Ik weet wel hoe de lockdown met pubers was🥴
Het zal vast persoonlijk en ook kind afhankelijk zijn.
Ik heb in de hele kindertijd maar eenmaal mijn werk afgebroken vanwege een noodgeval met de kinderen. Dat heb ik in hun pubertijd ook nooit hoeven doen maar ze bellen me wel als iets is of appen. Dat mogen ze ook van mij dus zeker ligt dat ook aan mij.
Maar minder ernstige noodgevallen of verdrietjes regelden ze toen ze klein waren bij de persoon waar ze waren: school, oppas, vader enz. Nu hebben ze soms echt even nood aan mij.
Maar goed, het wordt een beetje herhaling. Ik vond de pubertijd iig veel zwaarder dan de kindertijd. Al die strijd, discussies. Die ook leuk kan zijn en zeker zinvol. Maar je moet er maar net zin in hebben altijd. Al die hormonen. Leuk hoor, een dochter met flinke hormoonschommelingen en een moeder in de overgang 😩
Het is zeker geen wedstrijd! In mijn optiek gaat deze discussie ook niet om zwaar of minder zwaar. De openingspost ging over de hoeveelheid vrije tijd die je hebt. Ik interpreteer dat als tijd die je zelf kan invullen (en nu ik nog midden in de tropenjaren zit is dat dus ook dat kopje koffie in rust (warm!) kunnen opdrinken. Ik denk zeker dat het met pubers ook zwaar is, dat heb ik nergens ontkend.
Jammer dat het topic zo zuur is geworden.
Libertine schreef op 29-07-2021 om 11:04:
[..]
Ja, dat heb je, een vertekend beeld. Ik heb 3 pubers thuis (15, 17 en 18) waar ik echt niet bovenop zit. Ook zijn het best zelfstandige exemplaren. Ze koken zelfs allemaal een keer per week en doen hun eigen was. Maar ondanks dat kosten die kinderen echt veel aandacht. Er is er altijd wel eentje thuis, er gooit er altijd wel eentje z’n planning om, er neemt er altijd wel eentje iemand mee, er is altijd iemand die iets van je wil (vragen, onderhandelen, uitzonderingen, overleggen, hulp) Etc.
Er is voortdurend reuring, je staat als ouder daardoor eigenlijk voortdurend ‘aan’. En dan ook nog eens tot heel laat, zelfs diep in de nacht.
Bovendien zijn ze een kei in het laten slingeren van een onnoemelijke hoeveelheid tassen, truien, schoenen, serviesgoed etc en moeten ze aanhoudend aangespoord worden die klerezooi op te ruimen. (Dat vaat ín de vaatwasser hoort blijft hier een moeilijk uit te voeren handeling). Om nog maar te zwijgen over de hoeveelheid voedsel er in pubers gaat. Ik blij́f boodschappen doen … Pubers lijken zelfstandig, maar zolang ze oorzaak en gevolg nog niet helemaal goed kunnen overzien heb je je handen er vol aan.
Voordeel is zeker dat je als puberouder af en toe prima het huis kunt verlaten om iets bv naar de bios te gaan. Sterker: dat wordt bij ons enorm op prijs gesteld, uithuizige ouders. (Let wel: gegarandeerd een keuken met tosti/noodlesoep restanten die je verwelkomen als je weer thuis komt)
Aangezien je nog geen eigenaar bent van de ervaring zou je het best aan kunnen nemen van de puberouders die je dat proberen uit te leggen. Dat je zelf ooit puber was is significant anders dan er met een aantal in huis leven
Ik vind dit echt een eye opening post over pubers, heel goed. Ik heb zelf geen pubers (baby en een peuter), maar ik geloof het allemaal direct en ook dat ze heel veel, al dan niet meer, aandacht nodig hebben dan kleintjes.
Jammer dan ook dat de TO het nodig vindt om er zo'n welles niettes topic van te maken.
_melon schreef op 30-07-2021 om 08:34:
[..]
Ik vind dit echt een eye opening post over pubers, heel goed. Ik heb zelf geen pubers (baby en een peuter), maar ik geloof het allemaal direct en ook dat ze heel veel, al dan niet meer, aandacht nodig hebben dan kleintjes.
Jammer dan ook dat de TO het nodig vindt om er zo'n welles niettes topic van te maken.
Vind ik ook. Mijn bedoeling was dat helemaal niet. Ik deel gewoon mijn ervaringen.
