Hoeveel geld ben jij kwijt aan je kinderen?

Bijtje82 schreef op 03-08-2022 om 22:47:

[..]

Tuurlijk kan dat, alles kan. Ik ben ook niet het type dat gevoelig is voor een burnout.

Maar ik heb geen kinderen gekregen om ze hele dagen weg te stoppen in een opvang. Mij hoor je niet klagen hoor over mijn werkdagen en lage salaris. Ik ben tevreden met wat ik heb en hoe ik het doe. Meer werken heeft voor mij geen toegevoegde waarde. Als ik meer uren maak en vervolgens netto nauwelijks meer over hou. Wat heb ik mijn kinderen dan meer te bieden? Het enige resultaat is dat ik de kinderen dus naar de opvang brengen de hele week. Dat betekend dus dat ik ze de ene week 9 uur max zie en de week erop iets meer.

Als jij je geroepen voelt om fulltime te werken, vooral doen. Ik besteed liever extra tijd aan mijn kinderen.

Als jij prima rond kan komen van de uren die je werkt is er ook geen probleem. Ik maak hier echter twee kanttekeningen bij:

1) het is duidelijk dat meer werken niet gelijk meer loont want hierdoor worden mensen dus niet gestimuleerd om meer te werken. Dat is een weeffout in het systeem

2) als iemand (niet perse jij maar in het algemeen) die parttime werkt alleen kan rondkomen door toeslagen is dat ook een weeffout in het systeem. Het zou niet zo moeten zijn dat iemand bewust minder gaat werken en de rest aanvult uit de staatskas. 

Belastingen omlaag is misschien toch het beste.

Dat gezeur over dat je kinderen niet krijgt om naar de opvang te brengen laat ik terzijde. Daarvoor krijgt niemand kinderen. Maar die kinderen moeten wel in leven blijven en dus zal er geld voor moeten binnen komen en zullen de ouders dat toch moeten bekostigen. Kan je het redden met een parttime baan dan ga je maar je gang zolang je verder niet afhankelijk bent van de belastinggelden die anderen opbrengen.  Andere mensen redden het niet met alleen parttime werken en die gaan dus fulltime aan de slag. Die willen misschien de kinderen ook niet fulltime naar de opvang brengen maar die nemen hun verantwoordelijkheid voor hun eigen financiële huishouding.

Pistache schreef op 04-08-2022 om 00:05:

[..]

Maar je snapt toch wel dat wanneer je je kinderen maar de helft van de week ziet en de helft van de weekenden, dat jouw week er dan totaal anders uitziet dan van een gezin waar de kinderen er altijd zijn? Iedere dag, iedere nacht, ieder weekend?

Het scheelt 50% waarin je 0,0 hoeft te doen voor je kinderen, dat is nogal wat. Ik vind het niet fair om dan alleen een overzicht te geven van de dagen dat je kinderen er wel zijn, terwijl dit maar in de helft van de dagen het geval is.

Net zo min dat het niet fair is mijn drukke leven te vergelijken met een gezin met twee ouders. Ik klaag niet hoor, dat doe jij oa wel voor me.

Jij voelt de behoefte om jouw leven te projecteren op anderen. Ik leef gewoon mijn eigen leven en laat iedereen daarbij in hun waarde. Jij hebt je redenen waarom je dingen op een bepaalde manier doet en zo heb ik die ook. 

Er speelt veel meer dan ik hier uit de doeken doe, maar ik hoef hier geen verantwoording over mijn vrije uren te geven of waarom ik niet meer dan 24u werk.

Battle-Royale schreef op 04-08-2022 om 00:26:

[..]

Das het voordeel van scheiden, die moeders kunnen de zorg gewoon overdoen aan de vader en zijn dan gewoon lekker kindvrij.

Ja, daar kijk ik iedere week weer naar uit. De dagen dat ik ze niet in de buurt heb en alle tijd helemaal voor mezelf.

Asha schreef op 03-08-2022 om 23:58:

[..]

Als jij prima rond kan komen van de uren die je werkt is er ook geen probleem. Ik maak hier echter twee kanttekeningen bij:

1) het is duidelijk dat meer werken niet gelijk meer loont want hierdoor worden mensen dus niet gestimuleerd om meer te werken. Dat is een weeffout in het systeem

2) als iemand (niet perse jij maar in het algemeen) die parttime werkt alleen kan rondkomen door toeslagen is dat ook een weeffout in het systeem. Het zou niet zo moeten zijn dat iemand bewust minder gaat werken en de rest aanvult uit de staatskas.

Belastingen omlaag is misschien toch het beste.

Dat gezeur over dat je kinderen niet krijgt om naar de opvang te brengen laat ik terzijde. Daarvoor krijgt niemand kinderen. Maar die kinderen moeten wel in leven blijven en dus zal er geld voor moeten binnen komen en zullen de ouders dat toch moeten bekostigen. Kan je het redden met een parttime baan dan ga je maar je gang zolang je verder niet afhankelijk bent van de belastinggelden die anderen opbrengen. Andere mensen redden het niet met alleen parttime werken en die gaan dus fulltime aan de slag. Die willen misschien de kinderen ook niet fulltime naar de opvang brengen maar die nemen hun verantwoordelijkheid voor hun eigen financiële huishouding.

Heb het al eerder gezegd, dus ik val in herhaling. Ik krijg geen toeslagen, want daar heb ik geen recht op. Ik hou dus mijn eigen broek op. 

Behalve de toeslag waar iedere werkende ouder recht op heeft met een kind op de opvang. Dus in feite zijn we gewoon gelijk, ik hou alleen iets minder over per maand.

Pistache schreef op 04-08-2022 om 00:05:

[..]

Maar je snapt toch wel dat wanneer je je kinderen maar de helft van de week ziet en de helft van de weekenden, dat jouw week er dan totaal anders uitziet dan van een gezin waar de kinderen er altijd zijn? Iedere dag, iedere nacht, ieder weekend?

Het scheelt 50% waarin je 0,0 hoeft te doen voor je kinderen, dat is nogal wat. Ik vind het niet fair om dan alleen een overzicht te geven van de dagen dat je kinderen er wel zijn, terwijl dit maar in de helft van de dagen het geval is.

Lees even het stukje terug van Bijtje over hoe haar dagen zonder kinderen eruit ziet.

-Nienke- schreef op 03-08-2022 om 22:51:

[..]

Dat begrijp ik, maar bij co-ouderschap waarbij de kinderen daadwerkelijk de helft bij de andere ouder zijn, is een groot deel van het ‘werk’ ook gehalveerd (halen en brengen, naar bed brengen, koken voor een heel gezin).

Klopt, bepaalde taken zijn dan minder of niet aanwezig. Veel gescheiden ouders werken in de dagen dat kinderen bij ex zijn ook meer in de kinderloze week. Huishoudelijke taken blijven natuurlijk en is toch een verschil of je partner stofzuigd terwijl jij boodschappen doet of dat je dat alleen moet doen. En vergeet niet dat het leven uit meer dingen bestaat zoals bv mantelzorg van familieleden, onderhoud huis en tuin. Het is qua tijd echt wel een verschil of je dingen samen kunt doen of dat je alles alleen moet doen. De week dat de kinderen er niet zijn, is geen feestweek waarin niks te doen is en je geen verplichtingen hebt. 

Pistache schreef op 04-08-2022 om 07:50:

[..]

Zoiets als mantelzorg heb je als stel x2, want je partner heeft zijn eigen familie waar mogelijk zorg nodig is.

Dat bedoel ik niet. Neem Bijtje die mantelzorg heeft voor haar moeder. Deze taak kan zij niet doen in de week dat de kinderen er zijn want zij heeft geen partner die de zorg van de kinderen even overneemt terwijl zij naar haar moeder gaat. Dat doet zij dus in de week dat de kinderen er niet zijn. Als je met zn tweeen bent kun je elkaar afwisselen ook als je beiden mantelzorgouders hebt. Jouw opmerking van " wat doe je dan op de dagen/ weekenden als je kinderen er niet zijn" nou...dingen waar je als alleenstaande ouder niet aan toe komt op de momenten dat de kinderen er zijn.

O jee gaan we nu de discussie ombuigen naar de mantelzorg en hoe we dat het beste vorm moeten kunnen geven? 
Er is er natuurlijk maar 1 die weet hoe dat moet en dat is Pistache.😉
Dat ik,  doordat ik net ben geopereerd,  alleen telefonisch kan mantelzorgen is natuurlijk helemaal fout. Ik moet ernaartoe, want alleen dan kan ik echt zien wat er nodig is om te doen in huis en alleen dan kan ik beoordelen of ik iemand moet regelen die met de ontstoken ten van mijn moeder naar de dokter kan gaan. 

Idealiter verdeel je de mantelzorgtaken onder alle kinderen. In de praktijk werkt dat vaak niet zo omdat niet alle kinderen in de buurt wonen en ook niet iedereen even veel werkt. Of zelf ziek/beperkt is, een zorgintensief kind heeft, behept is met allerlei ander vrijwilligerswerk.

In mijn moeders gezin trok één tante de kar. Die heeft dat zelf min of meer zo geregeld en niemand ging daar over in discussie. Ze werkte ook bijna het minst van alle kinderen en haar zoon was al wat ouder en kon makkelijker een paar uurtjes alleen thuis blijven. 
In mijn vaders gezin trok mijn vader de kar. Zijn zus woonde ver weg en zijn broer had een eigen bedrijf. 
Ik woon dicht bij mijn ouders. Mijn zus niet. Mantelzorgtaken zullen t.z.t. meer bij mij komen te liggen. Mijn man woont weer verder van zijn ouders. Het gaat dus echt niet automatisch x2 als je een stel bent.

Pistache schreef op 04-08-2022 om 09:20:

[..]

Je vult nu wel heel veel voor mij in, dat vind ik niet zo prettig.

O.... Jij mag wel vanalles voor iedereen invullen hier een vertellen hoe wij ons werkzame leven moeten combineren met kinderen en als ik iets invul voor jou dan geef je aan dat niet prettig te vinden? 

Ik/wij proberen jou al 25 pagina's te overtuigen van het feit dat iedereen zelf mag kiezen hoe het leven in te vullen en dat we jouw manier van  hoe je ons leven meent te interpreteren/ in te vullen waar wij niet het achterste van onze tong laten zien als niet prettig ervaren. Helaas tegen dovemansoren je blijft maar doorgaan...........