Hoe krijg ik het weer gezellig aan tafel

Combi

Of een kind een goede of slechte eter is (veel of weinig lust) is een gegeven denk ik wat niet afhankelijk is van de ouders. Vervolgens is het natuurlijk aan de ouder om daar mee om te gaan en dat kan wel negatieve of positieve effecten hebben op het gedrag van een kind.
Ik heb met 8 kinderen nooit de behoefte of de tijd gehad om maar voor iedereen wat aparts te koken of er een drama van te maken als iemand slecht at.
De regel is hier altijd geweest dat ze gewoon aan tafel zitten ,dat er niet gezegd wordt dat het eten vies is of andere negatieve opmerkingen en daarnaast nog een lijst met regels over hoe netjes te eten (niet smakken, knoeien, met volle mond praten, niet van tafel voordat wij als ouders zeggen dat het mag, pas beginnen als iedereen heeft opgeschept en zo een eindeloze lijst). Wie zich hier niet aanhield waarschuwde ik één keer en dan bij de tweede keer gingen ze maar verder eten in de keuken.
Wie het eten niet lekker vind hoeft niet te eten maar ze krijgen geen alternatief, ook niet later op de avond behalve wat ze normaal toch al zouden krijgen.
Ik maak altijd verschillende dingen klaar (gezien de hoeveelheden kan ik net zo goed twee verschillende groentes klaarmaken bijvoorbeeld) en ze mogen nemen waarvan ze willen. Ook niet eten is prima maar geen gezeur, ze blijven aan tafel zitten en geen alternatief. Wel altijd de regel gehad toen ze kleiner waren dat ze een hapje moesten proeven.
Geen idee of dit positief of negatief heeft doorgewerkt op hun algemene eetgedrag maar duidelijkheid vermijdt gezeur. Verder had ik geen zin om een strijd van elke maaltijd te maken.
Mijn oudste 6 kinderen (15 en ouder) eten allemaal gevarieerd en zijn niet echt moeilijke eters hoewel ze wel hun voorkeuren hebben. De jongste twee van 12 en 9 zijn de moeilijkste eters. Die van 12 eet weinig en vindt dingen vlug raar aanvoelen in haar mond of vervelend smaken en de jongste van 9 eet wel veel als hij eet maar is vrij argwanend tegenover dingen die hij niet kent en hij heeft vind ik een vrij beperkt repetoire. Ik hoop dat het wat bijtrekt als hij ouder wordt.

Maylise

Truus

Wij eten ook wel bij de MacDonalds en persoonlijk kom ik daar graag. Ik vind vooral een BigMac erg lekker maar dan zonder kaas en met frietjes uiteraard en dan voor toe een appeltaart of een flurry. Verder natuurlijk de mckroket of een gewone hamburger is ook altijd prima.

En ondanks deze voorkeur voor de Macdonalds eten wij thuis ook aan tafel (met servetten) en eten we niet apart van de kinderen maar altijd met elkaar en dat hebben we ook altijd gedaan. Ik zie niet in wat het één met het anderte maken heeft.

Maylise

Truus,gezellig

Tuurlijk,wij zijn zo gezellig,daar heb je geen servetten of kaarsen voor nodig..)
Wij komen er weinig,bij hamburgergiganten,meer tijdens een rondje winkelen of zo,even een burgertje eten,maar zelden met ons hele gezin.Maar als ik dan mijn zestienjarige even voor mijzelf heb,ontstaan er de leukste gesprekken.Een sprankelende persoonlijkheid doet wonderen.
Bastet

Bastet

"Zijn broer(11) is een Den Blijker in de dop"

volgens mij hebben wij er ook zo een,hij is pas twee maar af en toe zit hij te eten en dan roept hij ineens "er moet zout bij, er moet zout bij mammaaaaaa"

Wij vinden dat hysterisch! Wij gebruiken nooit zout aan tafel dus hij kan het niet van ons hebben.

Maar het is bijzonder grappig!

en dan ontopic: als je het gezellig wil hebben, moet je geen eisen stellen, gewoon eten en geen gezeur dulde. Willen ze eten, prima, leuk, willen ze het niet ook prima. Zelf weten. Wel aan tafel blijven zitten zonder te zeuren tot iedereen klaar is.

groet, polly

Gezellig aan tafel, hoe het hier ging en gaat

Ook hier was er een drama in geslopen.....gek werd ik er van.....Opeens was ik het zat. Heb 3 papieren gepakt, elk met de naam van kind, op de deur geplakt, kookwekker op 20 minuten.....Wie binnen die tijd zijn bord leeg eet, zonder morren, krijgt een sticker. Nieuwe dingen op zijn minst 3 happen proeven.....Wie 10 stickers haalt, mag de volgende dag kiezen wat er gegeten wordt.....en het helpt!

Truus

Jouw stelligheid hierin herken ik, heb ik ook lang gehad. Onze dochter (nu bijna 11) eet alles, van slakken tot kikkerbillen, spruitjes, gember, echt werkelijk alles vindt ze lekker en ze eet met veel plezier. Ook ik dacht het aan onze opvoeding lag, Mc Donalds (inderdaad walgelijk)vermijden, geen speciaal kindereten koken/kopen, gewoon overal sambal, knoflook etc in doen. Maarrrrrr toen werd onze zoon geboren. Hij krijgt precies dezelfde opvoeding maar lust bijna niets. We koken nooit apart voor hem, als hij het niet lust dan eet hij maar niet of alleen dat wat hij wél leker vindt. Kortom, ik ben mijn stelligheid over wat de juiste opvoeding is kwijt. Wél houden we vol, want we hebben de hoop dat het het ooit leert om meer te lusten.
Groet Une Femme

Jeetje

wat vervelend. Wat ik doe als hij zonder proeven begint te morren dat hij het niet lust, is zeggen dat hij niet hoeft te eten, maar niets anders krijgt. En als hij niet wil eten, mag hij in z'n kamer gaan spelen. Verder negeer ik hem. Bij driftbuien, gaat hij dus naar z'n kamer, en eten we gezellig met z'n drietjes. Het is nog niet gebeurt dat hij niet na een tijdje weer aan kwam druipen en heel braaf ging eten. Waarna we hem natuurlijk de hemel in prijzen.

Ik wil het na een dag werken gewoon gezellig hebben aan tafel, en dat laat ik niet vergallen door een knul die nog niet eens een meter hoog is!

Andere truuk

Wat ik ook wel eens toepas, is dit. Ik vertel dat ik vroeger toch beslist ook niet alles lekker vond. En dat ik het opeens wél lustte toen ik x jaar oud was. Champignons lustte ik bijvoorbeeld pas met 12 jaar. Nu heeft mijn zoon zich voorgenomen om ze al met 10 jaar lekker te gaan vinden, want dan `verslaat` hij mij! `Mama, wanneer lust ik champignons?`. `Nou, ik toen ik 12 was, dus jij met 11 jaar denk ik`. `Nee, dan lust ik ze als ik 10 ben!`

Ook van die andere planeet

Onze zoon van 5,5 weet als één van de weinigen van zijn leeftijd niet wat McDonalds is. Wij komen daar niet, want man en ik vinden het allebei niks. Wel halen we geregeld patat bij de snackbar. Of roti. En we gaan ook vrij vaak uit eten bij een eetcafé.
Eetopvoeding? Mwah... Het enige wat wij doen is een beetje investeren in de sfeer. Dat wil zeggen: de jongens hoeven niets te eten, mogen alles laten liggen. We willen alleen geen gemopper horen over het eten. En we doen wel wel eens een poging om iets te laten proeven. Dat lukt wel eens, maar vaker ook niet. Jammer, dan probeer je het een andere keer. Verder bepaalt het kind wanneer het genoeg heeft. Bord leeg eten hoeft niet. Korstjes opeten wel.
Ik houd trouwens wel rekening met hun smaak. De oudste houdt erg van gekookte groenten en niet van sausjes of prutjes. Daar wil ik best rekening mee houden. We eten meestal verschillende groenten (we eten vegetarisch) en daar zit altijd wel een pannetje bij dat hij graag lust.
De jongste at in het eerste jaar bijna helemaal niet. Stopte van alles in zijn mond en liet het er weer uitvallen / uit lopen. Pas met 11 maanden slikte hij af en toe iets door. Ik heb me daar nooit druk over gemaakt. Nu eet hij nog steeds niet veel en hij loopt ook nog eens veel van tafel. Maar hij blijft steeds langer zitten en steeds meer 'meedoen' aan tafel en lust steeds meer.
Ik geloof erg in deze benadering, maar of het voor iedereen werkt weet ik echt niet.
Groeten, Maw.

Mijn eigen consequentie

uit de gedachte dat zoon niet alles hoeft te lusten, is vooralsnog dat ie altijd een droge boterham mag. Ook komt het nogal vaak voor dat we twee keer in de week hetzelfde eten en het dan ook iets is wat ie echt niet lekker vindt (bijvoorbeeld aardappelschotels, waar ik zelf dol op ben en die ook zo makkelijk vooruitkoken). Bij de 2e keer in de week mag ie dan een boterham met beleg.
Maar goed, die droge boterham komt zelden voor, als het elke dag was zou ik er misschien weer op terugkomen, dat weet ik niet.
Voeren werkt hier overigens ook vaak goed, en ik vind het prima (bied het soms ook zelf aan) maar dan wel zonder gemopper over hoe het voeren precies moet. Dan maar niet - hij hoeft van mij ook niks te eten, maar vanwege het toetje (niks eten=geen honger=geen toetje hier) wil hij zelf vaak wel.

Tip van flip...

Hier is het eten niet altijd een probleem. Ik weet wat ze wel en niet lusten en ik probeer zo om en om te koken, dus in hun ogen, dag niet lekker, dag wel lekker. Als we iets eten wat ze niet lekker vinden, moeten ze er een beetje van proeven. Het kan dus voorkomen dat ze niet genoeg eten. Nou dat is dan hun probleem...

een collegaatje van mij vertelde dat ze vroeger thuis 1 ding mochten kiezen wat ze echt niet luste. Dat hoefden ze dan niet te eten en dan mochten ze een boterham. De rest moesten ze gewoon mee-eten. Ik heb de tip in mijn achterhoofd gehouden. Misschien ga ik dat nog eens invoeren hier. Maar tot nu toe is het nog niet nodig.

Succes ermee

Gisteren

Ik had besloten toch een andere tactiek toe te passen.
We hadden braadworst, spruitjes en aardappelen, dreumes kreeg op voorhand eten en kon later nog wat meepikken maar dan was bij hem de grootste stress ervan af.
Dochter is verzot op worst. Ik heb haar zonder iets te zeggen een braadworst neergelegd, 1 aardappel met een flinke hoeveelheid appelmoes, precies zoals ze het wilt, geen spruitjes, dat hoeft niet perse.
Ze at natuurlijk meteen de braadworst op, ik heb niets gezegd, manlief ook niet. Daarna was haar buikje vol zei ze, Gezegd dat ze de aardappel moest opeten, nee haar buikje was echt. Uitgelegd datz e dan nog een toetje mocht maar daarna niets meer. Prima want ze had echt geen honger meer. Als toetje heeft ze wat druifjes gehad. Om 7 uur begon het, mama ik heb honger, oh ja schat, dat is dan jammer, dan had je je aardappeltje moeten eten. mama ik wil peperkoek, nee schat, je krijgt niets meer.
Mama je bent stom.... je bent stom en je bent voor altijd een stommerik. Oke schat daar kan ik wel mee leven. Toen begon ze heel hard te gillen en heb ik haar om af te koelen even apart gezet. Maar we hebben rustiger gegeten en ze heeft niets meer gehad.
mama-dochter= 1-0

Hoera

de eerste stap gezet! op naar de 2-0

Heeft je dochter trouwens echt een hele braadworst opgegeten? Dan kan ik me eigenlijk niet voorstellen dat ze dan om 7 uur echt honger had. Mijn 4 jarige krijgt max een halve (eerder een derde) en dan nog wat aardappels (die hij niet eet) en groenten. En daar heeft hij echt genoeg aan (en de kcal uit de groenten compenseren echt die halve worst niet)

Zou het ook geen gewoonte geworden zijn om rond die tijd te roepen dat ze honger heeft?

Ja hoor

een hele braadworst, ze is ook echt verzot op braadworst. normaal hebben we ook een regel, halve braadworst, dan aardappelen en dan nog een halve. Maar deze keer wilde ik haar expres zelf laten klooien.

Ideetje

Nu ben ik gezegend met een kliko op 2 benen. Maar wij eten bijna nooit gewoon aardappelen. Ik maak dochterlief vreselijk blij met couscous ipv aardappelen. De katten ook trouwens want er beland nog wel eens wat op de grond. Ook eten wij heel vaak pasta ipv aardappelen, dus geen saus, maar grote macaronies of fusilie. Kun je als 3 jarige best leuk je vingers in stoppen en dan opeten.
Misschien is daarin wat varieren ook leuk. En ook aardappelpuree doet het hier altijd goed, met kaas, met kruiden om te varieren.
Misschien dat ze dat lekkerder vindt.

groet,
angela

Amk

ze is verzot op de grote pijpmacaroni, liefst kaal zonder iets erop. Ze is er zo dol op dat ze ook weigert andere macaroni te eten, alleen maar die. Kale rijst vind ze trouwens ook lekker. Maar dat in combi met worst? vind het zelf niet zo smakelijk
Aardappelpuree eet ze niet, ook geen aardappelkroketjes of iets van dat soort. Het enige aardappelgerecht wat ze lust zijn frietjes

Valt erg mee hoor

wij eten het idd in combi met worst en eigenlijk alle andere vlees en vis. Lekker klontje boter er over voor de smaak. Ik kook het wel in bouillion overigens, geeft wat extra bite.

groet,
angela

Van frietjes naar aardappels

He Ayla, dat had mijn zoon eerst ook, dat hij dacht alleen patat te lusten en geen andere aardappelvormen. Toen heb ik de voetbalpatat geïntroduceerd, dus gefituurde krieltjes. Groot succes! En toen hij daar eenmaal aan gewend was, de gekookte voetbalaardappelen. Nu draait hij zijn hand/mond niet meer om voor alle soorten aardappelen!
Je kunt je dochter trouwens zelf eens in de winkel de pastasoort laten kiezen, wie weet ziet ze iets leuks dat ze wil proberen! Doet me eraan denken, ik zal vanavond eens tortellini uittesten op onze zoon, ik denk dat ie het geweldig gaat vinden.

Patat voor de mayo

Patat mag met je handen (bij ons wel) en je mag het in de mayonaise dopen. Dat is niet alleen lekker, maar dat eet ook leuk. Wij maakten om die reden wel eens patat-aardappels, pata-boontjes, patat-worteltjes. Klodder mayonaise erbij en eten maar.
Misschien een idee?
Groeten, Maw.