Hoe had je leven eruit gezien als je geen kinderen had gekregen?

Vooral

Vooral zou ik veel meer gewerkt hebben en, bij gebrek aan contragewicht thuis, me zo vaak over de kop gewerkt hebben dat ik nu misschien wel definitief opgebrand zou zijn. Verder zou ik er een stuk beter uitzien denk ik en ik zou veel meer gelezen hebben, meer naar musea geweest zijn en naar concerten. En o ja, ik zou geen relatie meer hebben met mijn man, want zonder kinderen zou ik het veel gemakkelijker uitgemaakt hebben.

Jammer van dat figuur en die wallen onder mijn ogen, maar al met al ben ik toch wel bijzonder blij dat ik mijn kinderen heb gekregen (en nog met mijn man samen ben).

Oei

Als ik geen kinderen had gehad,

Dan was ik een stuk minder rijk geweest.

Geen flauw idee

straks in bed zal ik er eens over filosoferen. Ik ben al 27 jaar moeder...

Dan

Had ik nu veeeeeeeel meer geld op de bank,maar was ik toch een stuk armer geweest.
en ik denk dat mijn leven veel meer voorspelbaar en saaier zou zijn.( Maar zeker weten doe je dat nooit natuurlijk)( ben al 23 jaar moeder)

Of er een mes in mijn hart omdraait

Alleen al de gedachte dat ik geen kinderen gekregen zou hebben doet zeer, dat zegt genoeg denk ik
Ik zou een gemis met mij meedragen, dat sowieso. Ik weet zeker dat ons leven er anders uitgezien zou hebben. Veel is gebeurd omdát we kinderen hadden/hebben. Zowel positieve als negatieve dingen.
Elke beslissing, élke wijziging heeft invloed op wat daarna komt. Ik kan daarom niet met zekerheid zeggen hoe mijn leven er zonder kinderen uitgezien zou hebben.

Absoluut

Geen kinderen was geen optie geweest. Geen eigen kinderen, dan zou ik voor de pleegkinderen optie gegaan zijn. Als ik geen leuke man had ontmoet had ik zonder problemen alleen kinderen gekregen. Geen kinderen, dat zou voor mij niet genoeg leven zijn. En dat is dus heel persoonlijk, twee van mijn allerbeste vriendinnen zijn kinderloos en bijzonder gelukkig, evenwichtig, goed gelukt en prachtig, inclusief vervuld leven. Maar bij mij past dat niet.

Bekentenis

Toevallig heb ik er gisteren over zitten filosoferen. Als ik van tevoren had geweten wat ik nu weet en in de toekomst had kunnen kijken, dan had ik het anders aangepakt.

Ahh

Mooie vraag, alhoewel het ook een heel moeilijk te beantwoorden vraag is, zoals zoveel mooie vragen.

Voor mij was het ook geen optie, geen kinderen, net als Yta eigenlijk. Ik zou anders hebben geadopteerd, en als dat niet was gelukt misschien pleegmoeder zijn geworden, en/of met kinderen zijn gaan werken.

Maar ik heb ze!!!! En ik weet twee dingen heel zeker: als ze er niet waren zou ik die liefde niet kennen, en door mijn kinderen sta ik heel dichtbij de ware schoonheid in het leven. En daarmee bedoel ik: de schoonheid van het pure, ongelaagde plezier wat kinderen kunnen hebben en waarvan ik dan meegeniet. Maar ook de schoonheid van je twee kinderen die samen spelen, samen lachen. (lijkt Willeke Alberti wel, oh oh)

Om nog maar niet te spreken van het geluid van twee slapende kinderen in een kamer, die lieve slaap/adem-geluidjes.

Voor mij geeft het dus heel veel geluk om kinderen te hebben. En ook nog eens heel veel wijsheid. Constant naar jezelf kijken en bewust bezig zijn met het goede voorbeeld geven.

Zonder kinderen zou ik met een bord op schoot voor de tv eten, nu doe ik dat misschien eens per week. Dat soort dingen dus.

Liora

Toevoeging

Oh ja, nog een toevoeging. Als ik een man had gehad, dan±

zou ik eerder kinderen hebben gekregen,
zou ik meer kinderen hebben gekregen
zou ik minder werken
een groter huis hebben
en dan zou ik hopelijk nog wel binnen de ring van Amsterdam wonen..

Liora

Moedervantwee

Wil je vertellen wat je anders zou hebben aangepakt?

Biene m.

Ik hou het bij gedachten en ik vind het niet verstandig om het op te schrijven. Maar een goed verstaander heeft maar een half woord nodig.

Interessante vraag

Ik zou dan nog wel steeds binnen de ring van Amsterdam wonen ( woon ik nu ook), evenveel werken, maar waarschijnlijk hobbies hebben (heb ik nu dus niet), in een kleiner huis wonen, een studie erbij gedaan hebben (had mij al ingeschreven en toen bleek ik zwanger), andere vriendinnen gehad hebben, vaak naar de bioscoop gegaan zijn. Van de vakanties ben ik heel blij dat ik lekker suf naar Frankrijk en zo kan, want ik ben helemaal niet avontuurlijk wat dat betreft. Mijn kinderen zijn een goed excuus om slome vakanties te houden. Ook zou ik een stuk minder mild en meer navelstaarderig zijn, denk ik. Kinderen zetten je met beide benen op de grond. En ik zou nooit op OOL zitten

Haha zus

Inderdaad, geen OO zonder kinderen . Hier kan ik alleen maar zeggen dat ik voor de geboorte van mijn dochter al een gelukkig mens was, en sinds haar geboorte een nog veel gelukkiger mens. Ik zie de wereld nu mede door haar ogen en word daar intens blij van.
Een leven zonder haar kan ik me nu niet meer goed voorstellen. En wat andere kinderen betreft, ik zit al dertien jaar in het (speciaal) onderwijs en heb zeven broers en zusjes. Ik heb nooit een periode in mijn leven gekend zonder kinderen. Zelfs toen ik student was, kwamen mijn broertjes en zusjes vaak logeren en zat ik zelf vaak thuis omdat ik iedereen zo miste .
Als ik geen kind had, kon ik uitslapen. Op een groter voordeel kom ik even niet.
Helaas is deze vraag voor mijn lieve zus heel actueel. Zij zal hoogstwaarschijnlijk nooit kinderen krijgen, hoewel ze geen grotere wens heeft dan een kind. Zij is zich nu met haar man aan het beraden op alternatieven. Het blijft buitengewoon wrang, en heel verdrietig voor haar, haar man en voor iedereen die van haar houdt.
De reactie van moedervantwee kan ik me trouwens ook voorstellen. Sterkte, moedervantwee, ik hoop zo dat je ooit vrede zult hebben.
Groetjes
Massi

Ehhh

Ik ben er nooit van uit gegaan dat ik sowieso kinderen zou krijgen, net zo als ik er nu niet van uit ga dat ik sowieso kleinkinderen zal krijgen. Ik had geen kinderloos-leven willen hebben, maar als dat wel gebeurd zou zijn vermoed ik dat ik nu of eerder in het buitenland, Afrika of Azië, had gewerkt (met kinderen). Die droom zit nog steeds ergens in mijn hoofd, maar is nu niet reëel.

Heel anders

Toevallig zit ik daar dit weekend ook steeds aan te denken (regenachtig weekend, alleen met 2 kleine kinderen thuis ;-(

Ook ik zou nog in Amsterdam wonen, mijn leuke baan nog gehad hebben en gewoon mezelf nog geweest zijn.

Als ik het over mocht doen zou ik in tegenstelling tot iedereen hier geen kinderen willen.
Ik hou echt heel veel van ze en zou ze nooit meer kwijt willen maar door alles wat ik opgegeven heb ben ik mezelf niet meer, het moederschap zit gewoon niet echt in me...

Maar ik kan het niet overdoen en maak er het beste van, wat niet echt slecht is maar ook niet wat ik gehoopt had.

Saai

er is hier geen dag hetzelfde en hoewel ik weleens om 6 uur 's morgens denk, waarom slapen jullie nou nooit uit, zou ik me echt geen leven zonder de kinderen voor kunnen stellen en zelfs niet wensen!!

Interessante vraag

Als ik 6 jaar geleden niet zwanger geraakt zou zijn, was ik
- zeker & vast allang niet meer met huidige partner
- minstens 15 kg lichter geweest dan nu
- niet de mensen tegengekomen die ik nu ken
- wellicht net zo gelukkig geweest als nu maar met andere dingen.
Toen ik de andere postings las, dacht ik: 'jeetje, wat een clichés, alsof je geen echt leven hebt zonder kinderen'. Ik denk dat ik als kinderloze jonge vrouw wel een tof leven zou lijden maar op den duur dan meer op zoek zijn naar iets, een doel. En daarnaast ook meer aan m'n eigen geluk denken. Lang heb ik me afgevraagd hoe het toch mogelijk is dat mensen zo'n intense liefde kunnen geven aan kinderen.
Nu ben ik er gelukkig dan toch zelf achtergekomen.

Zwelgje

Hee Zwelgje,

Waarom nou zo uithalen naar de anderen?~Is toch niet nodig joh.

Liora

Maar maar maar liora

ik schreef toch dat ik er uiteindelijk toch zelf ben achtergekomen? Misschien niet zo duidelijk dat het juíst om begrip naar andere postings ging...

Aha

Ok Zwelgje, verkeerd begrepen dan!

En ik kan heel goed begrijpen dat als je geen kinderwens hebt, je ook dolgelukkig kunt zijn zonder kinderen. Maar als je wel een kinderwens hebt, zoals ik, en ze dan niet krijgt... dat lijkt me vreselijk. En ik denk inderdaad niet dat ik dan gelukkig had kunnen zijn.

Over inleveren

Ik kan me nu geen leven zonder kinderen meer voorstellen, ze hebben mijn leven enorm verrijkt. Ik denk dat als ik geen kinderen had kunnen krijgen, dat ik dat als een gemis zou hebben ervaren, maar hoe ik daar precies mee om zou zijn gegaan weet ik niet.
Ik lees hier veel dat voor kinderen opgegeven moet worden, ik wil toch ook even zeggen hoe wij dat doen: ik heb nog steeds die leuke baan van vóórdat ik kinderen had, ik maak nog steeds avontuurlijke rondreizen in verre landen (met de kinderen, heerlijk, ook al zijn ze nog zo jong, gaat prima), we rijden ook ook nog steeds met de kids naar vrienden in Polen, we gaan nog steeds naar concerten en ik heb ook nog steeds hobby's, lees nog steeds boeken. Ik vind niet dat ik veel heb moeten inleveren of zo.
Ja wat uitslaaptijd, maar ik heb het vrij luxe want mijn kinderen zijn niet zo heel vroeg. En ik werk sinds ik kinderen heb parttime, maar jeeeeee, tegen al mijn verwachtingen in, wat is dát heerlijk zeg!

Zonder kinderen

Ik lees dat een aantal mensen vertrokken zijn uit Amsterdam en daar spijt van hebben. Dat snap ik niet. Ik leef met mijn kinderen in Amsterdam en dat gaat prima. Ik heb veel voor mijn kinderen over, maar verhuizen uit mijn stad is geen optie.
Zonder kinderen zou ik wel een duurder huis hebben. Meer vrijheid. Meer van de wereld gezien. Vaker uit en uit eten. Ik zit nu in een scheiding. Zonder kinderen was die scheiding er waarschijnlijk eerder geweest. En had ik nu misschien al een andere relatie. Kortom, zonder kinderen een heel ander leven. Niet slechter of beter. Niet minder of meer. Maar anders.
Mijn kinderen zijn mijn alles, ik zou ze niet willen en kunnen missen. Maar dat is omdat ik ze ken, ze er zijn, en ik zielsveel van ze hou. Als ze er niet zouden zijn gekomen dan had ik een soort rouwverwerkingsproces gehad en was ik doorgegaan met mijn leven. Een ander leven. Maar ook een goed leven.

Ook gelukkig maar anders

Zonder kinderen zou ik ook gelukkig zijn geweest. En zou ik een heel ander, want kinderloos, leven hebben gehad. En was ik misschien wel in een heel ander land gaan werken, Afrika of India of China misschien, zou ik meer impulsieve opwellingen hebben kunnen volgen. Had ik veel meer met mijn schilder- en schrijftalenten gedaan. Ik zou zeker niet ongelukkig zijn geweest, en ook geen gat in mijn leven hebben gehad.
Maar, nu ik ze heb kan ik me niet meer voorstellen dat ik ze zou niet zou hebben. Die intense liefde, dat onvoorwaardelijke, ja dat ik had ik van het één op het andere moment toen mijn eerste kind werd geboren. Die ervaring is zo speciaal, ik ben heel blij dat ik dat heb mogen meemaken. En ook heel wonderlijk, dat je hart twee keer zo groot wordt als er een kindje bij komt, dat vond ik ook zo bijzonder om mee te maken.
Maar zonder kinderen zou ik dat niet geweten hebben, en dus ook niet gemist.

Geinig

Interessant om te lezen dat er zoveel mensen zijn die denken dat ze zonder kinderen creatiever zouden zijn en in andere werelddelen nuttig werk zouden doen. Ik ken wel mensen die bijvoorbeeld ontwikkelingswerk doen, maar die hebben ook kinderen. Net zoals ik creatieve mensen ken met kinderen, en mensen met uitdagend werk en prachtige huizen mét kinderen. Als je het allemaal niet hebt had je het ws. gewoon niet zo in je en ligt het vast minder aan die kinderen dan je denkt

Als ik geen kinderen had gehad..

..dan werkte ik nog full-time, en misschien ook in andere steden (meer reistijd). Aangezien ik kinderen heb wil ik geen grote afstand afleggen naar een baan;
- ik zou geen idee hebben hoe het is om een zwangerschap en de geboorte te beleven. Ik zou mij steeds erover verwonderen hoe het mogelijk is dat mijn moeder en alle andere moeders van de wereld zoveel pijn hebben moeten doorstaan om een kind op de wereld te zetten;
- ik had helemaal niets geweten over de indeling van de groepen van de basisschool en zou nog steeds denken in de begrippen "kleuterschool" en de zes klassen van de lagere school. Ook zou ik geen idee of een slecht beeld hebben van het vervolgonderwijs (VMBO) en totaal niets weten over de indeling daarvan;
- De verzorging van babies en het grootbrengen/opvoeden van kinderen zou van een andere wereld zijn, laat staan pubers (ik heb alleen ervaring van de moeilijke puberteit van mijn broer en de opvoeding die ik genoten heb en dat is het). In mijn beleving waren alle pubers zeer moeilijke kinderen en door mijn eigen puberkinderen heb ik geleerd daar genuanceerder over te denken;
- ik zou niet zo veel van (kleine) kinderen verdragen of begrijpen als nu;
- ik zou de scheiding van mijn ex zwaarder hebben ervaren dan als ik geen kinderen zou hebben gehad;
- ik zou nooit een abonnement hebben genomen op Ouders van Nu en de site Ouders Online hebben bezocht;
- mijn leven zou bestaan uit: werken, uitgaan, sporten, muziek maken en reizen;
- ik zou mijn vriendinnen die kinderen hebben nooit goed kunnen begrijpen als ze hun verhalen over kinderen bij mij kwijt wilden;
- ik denk dat ik daarom zou ik meer omgaan met kinderloze vriendinnen.
Kortom: mijn leven zou heel anders uitzien dan nu. Daarom ben ik blij dat ik ze gelukkig wel heb gekregen, zodat mijn leven rijker is geworden met een enorme dosis levenservaring.
Groeten van Monique, moeder van een zoon (15) en dochter (13) jaar. Inmiddels overschrijden we samen de drempel van de fase "puberteit", wat weer boeiende ervaringen voor ons allemaal opleveren.

Het geheim van zwangerschap

Ik had voor mijn eigen zwangerschappen inderdaad ook een bijna magisch gevoel bij de zwangerschap van een andere vrouw. Daar gebéurde iets! Die magie is nu dus wel weg, maar mijn verwondering over het proces van het ontstaan van nieuw leven zal nooit verdwijnen.
Ik kan het lijstje van Monique nog aanvullen met
- zou onze zolder minder vol zijn omdat ik niets van kinderen had bewaard. Geen tassen vol met basisschoolmaaksels, geen houten winkeltje, geen kinderboeken, geen ledikantje, enz..
- zouden wij nu in de grootste kamer van dit huis slapen i.p.v de kleinste.
- zouden we, dat is al vaker genoemd, ons geld anders besteed hebben.
- wij zouden geen meningsverschillen hebben gehad over opvoeden en het voorbeeld wat je geeft.
- we zouden heel veel gesprekken nooit gevoerd hebben over bijvoorbeeld hoe leuk de kinderen het hebben bij hun verenigingen, dat dochter 1 van zowel van de muziek van pa als ma houdt, dat ze net als haar moeder van Afrika houdt en dat dochter 2 net als haar vader van voetbal houdt.
- Ik zou het Muizenboek nooit gelezen hebben, nooit de video's van Disney hebben gekocht, de Teletubbies niet gezien hebben en nog een keer en nog een keer...
- ik zou mijn man nooit in de rol van vader hebben gezien.
.
.
.

Leuke vraag

Ik zou denk ik meer reizen en vaker uitgaan als ik geen kinderen had. Verder denk ik niet dat er veel anders zou gaan. Wellicht was ik een echte hoogvlieger geworden op mijn vakgebied, hoewel ik betwijfel of ik dan wel de ijzeren discipline had kunnen opbrengen die daarvoor nodig is. Ik denk eigenlijk eerder dat ik misschien gefrustreerder was geweest over bepaalde aspecten van mijn werk, de organisatie waar ik werk, en over mijn eigen onvolmaaktheden. Ik merk dat ik bepaalde zaken veel beter kan relativeren vergeleken met kinderloze collega's, op mindere momenten ben ik me er nog altijd van bewust dat het een flexibele, best goed betaalde baan op niveau is. Wie weet was ik zonder kinderen wel compleet afgeknapt en had ik een ander talent aangeboord. En ja, dan zou mijn leven er wel eens heel anders uit kunnen hebben gezien.

Juist wel over een dochter

Ik dacht dat het juist wel over een dochter gaat.

En ik denk dat mijn leven wat voortgekabbeld zou zijn en nu maken we regelmatig wat mee hier. Het is er zeker niet saai geworden en anders misschien wel. Of waarschijnlijk was ik dan wat anders gaan zoeken.