Hoe en waar: klacht indienen over instelling

Klachten

Ik begrijp dat je zelf niet betrokken bent bij de instelling, alleen via anderen. en dat die anderen medewerkers zijn die niet durven klagen over de situatie op hun werkplek.
Ik weet niet precies waar het over gaat, zijn dat arbeidsomstandigheden of de wijze van omgaan met kinderen?

Tsjor

Omgaan met de cliënten

Het gaat om een soort sfeer die er in is geslopen. Bepaald personeel dat van bepaalde cliënten niets meer kan hebben, respectloos over cliënten en bv. ouders praat. Afspraken die niet worden nagekomen, behandelplannen die niet worden nageleefd. Autistische kinderen die bv. aggressief reageren omdat hun routine volledig weg is, aan hun armen naar boven sleuren en de kamer in kwakken omdat ze niet aggressief mogen zijn. Een kind dat gewend is op een bepaalde manier te eten, en dan van een begeleider dat niet mag, in paniek raakt, en met geweld van een grote afstand in een stoel wordt gegooid.
Zogenaamd 'geef me de vijf' hoog in het vaandel hebben staan, maar constant van autistische kinderen flexibiliteit verwachten die ze niet hebben (elke vier uur een andere begeleider met andere verwachtingen bv), waarna ze aggressief of verbaal reageren, en dan weer straffen vanwege die reactie.
Een kind van zeven dat al meer dan een half jaar niet naar school gaat . Een ander kind van zes dat aan zelfkastijding doet, en nu altijd in een lege kamer zit (met niets erin), en dan aan de muur gaat krabben, en daar weer voor wordt gestraft. Uit frustratie in zijn broek plast, en dan wordt gedreigd dat hij dan maar bloot moet rondlopen.
Dit zijn geen geestelijk beperkte kinderen, maar kinderen met gedragsmoeilijkheden.
Mijn bekenden zijn vanuit het diepste geschokt. Dit zijn huizen waar kwetsbare kinderen wonen die wel moeilijk gedrag vertonen, maar met liefde en aandacht behandeld moeten worden. Veel van het personeel komt uit het gevangeniswezen waardoor ze heel anders over de aan hen toevertrouwde kinderen/jongeren denken. HEt gaat in termen als: ze 'eronder' houden, gelijk onderdrukken, direct laten weten wie de baas is...
Zoals wel eens gebeurt op een werkplek is dit de sfeer gaan bepalen: andersdenkenden houden hun mond en proberen zo snel mogelijk overgeplaatst te worden, maar die kinderen kunnen niet weg...

Eerst raadde ik mijn bekenden aan de ouders te informeren, maar beiden zijn ze bang voor collega's, en dat hun naam dan wordt genoemd in het dossier.
Ik hoorde vanmiddag weer verhalen waar ik bij heb zitten huilen, zo erg. Dit mag niet doorgaan zo.
Maar hoe kunnen we dit het beste aanpakken?

Temet?

In de eerste plaats roep ik Temet maar weer aan, die weet misschien wat je juridisch kunt doen.
Wat zou ik doen? Ik denk bewijsmateriaal verzamelen. Want anders is het jouw woord tegen dat van de instelling, hoe ga je aantonen dat er misstanden zijn? Dus ik zou stilletjes mijn telefoontje trekken als er weer aan haren wordt getrokken, wordt geroddeld over de kinderen en/of hun ouders enz. Ik zou anoniem her en der informeren of ik bij een klokkenluidersregeling terecht kan. Had ik voldoende bewijsmateriaal, dan zou ik eerst zorgen dat ik een andere baan had, denk ik. Klokkenluiders komen soms lastig weer aan werk. Maar als je al iets nieuws hebt, zal dat schelen neem ik aan. En dan zou ik naar de Inspectie stappen, of de ombudsman of wie dan ook. Als er niet snel wordt gereageerd, zou ik de volgende instantie proberen. Dit is kindermishandeling, dus misschien is het AMK ook een mogelijkheid. Maar die gaan misschien alleen achter ouders aan, dat weet ik niet.
Hoe komt het trouwens dat de direct leidinggevende van deze medewerkers niet reageert op hun signalen?

Oh ik lees het al

Sorry, in je eerste post schreef je dat de leidinggevenden meedoen danwel toelaten. Dus daarom reageren ze niet.

Ik geef niet thuis

Sorry, ik moet je teleurstellen, echt veel sjoege heb ik niet. Wat ik nog niet heb zien langskomen: bestaat er binnen de organisatie misschien een vertrouwenspersoon? Dat lijkt me dan de aangewezen weg.

Verder is er een inspectie voor de jeugdzorg.

Het probleem is denk ik dat een melding "er zijn misstanden bij organisatie Y" te vaag is. Er zullen concrete zaken benoemd moeten worden. En hoe concreter het wordt, hoe groter de kans dat e.e.a. te herleiden is tot bepaalde medewerkers.

Voor die mensen is een lidmaatschap van de vakbond misschien aan te raden, als er dan (nog meer) problemen komen hebben ze hopelijk ruggesteun (en zonodig juridische bijstand).

Geen briljante inzichten, helaas. In theorie zal je vast kunnen klagen en zal je ongetwijfeld beschermd zijn tegen 'victimisatie' zoals dat dan heet, in de praktijk is het risico natuurlijk inderdaad groot dat een serieuze klacht een eerste stap is op weg naar de uitgang. Dat gaat niet zomaar, maar dat hele verhaal kan wel ontzettend veel stress meebrengen.

Groeten,

Temet

Kinderombudsman?

Zoals mijn nick al aangeeft, heb ik geen enkele ervaring met Jeugdzorg e.d. Wel ben ik geschokt door de schrijnende verhalen hier. En wat is dit een afschuwelijk verhaal!

Misschien is het een goed idee om je vraag ("waar moet ik zijn om geestelijke en lichamelijk mishandeling binnen een jeugdzorginstelling te melden?") aan de kinderombudsman te stellen. Dat lijkt mij een heel betrouwbaar en geschikt persoon/instituut. En de vraag heeft twee relevante aspecten:

- het algemene aspect, letterlijk "waar kun je zoiets effectief melden". Lijkt mij heel belangrijk bij het tegengaan van misstanden in jeugdzorg;

- ten tweede het specifieke aspect: de bewuste mishandelingen in deze instelling. Ik dacht dat de Kinderombudsman een dossier aan het aanleggen is over misstanden in de Jeugdzorg? Daar past dit natuurlijk goed bij! En misschien kan de Kinderombudsman zelfs wel iets doen met dit specifieke geval.

Hoe dan ook lijkt het mij inderdaad slim om zo snel mogelijk bewijsmateriaal vast te leggen. En dat je vrienden alvast op zoek gaan naar een andere baan.

Bij goed bewijsmateriaal (opnames, kopieën, getuigen) is naar de pers gaan ook een optie om druk uit te oefenen. Maar dan is het wel het beste om eerst de geijkte paden gevolgd te hebben. Vangen julllie daar bot, dan is het terecht om de pers erbij te halen.

Kinderombudsman

www.dekinderombudsman.nl

Telefoonnummer (gratis)

0800 – 876 54 32 (maandag t/m vrijdag van 12.00 tot 17.00 uur).

" U kunt bij de Kinderombudsman terecht met:

vragen over de rechten van kinderen;
klachten over de naleving van de kinderrechten door overheidsinstanties en instanties op het gebied van gezondheidszorg, onderwijs, kinderopvang en jeugdzorg;
signalen over structurele problemen in de naleving van de kinderrechten door de overheid of instanties op het gebied van gezondheidszorg, onderwijs, kinderopvang en jeugdzorg."

"U kunt een klacht indienen als u vindt dat kinderrechten geschonden worden door overheidsinstanties en instanties die een wettelijke verplichting hebben in de zorg voor kinderen. Dit zijn organisaties in de jeugdzorg, de kinderopvang, het onderwijs en de gezondheidszorg. De klacht moet gaan over schending van de kinderrechten zoals die zijn beschreven in het Kinderrechtenverdrag.

De klacht moet te maken hebben met een kind of jongere die ten tijde van het voorval 18 jaar of jonger was. Het voorval waar de klacht over gaat mag niet langer geleden zijn dan een jaar.
Het is belangrijk dat u de klacht eerste hebt ingediend bij de instantie zelf. Wanneer u bij de betrokken instantie geen gehoor hebt gekregen, of u bent niet tevreden met het antwoord, dan kunt u terecht bij de Kinderombudsman."

"Iedereen die vindt dat kinderrechten worden geschonden, kan terecht bij de Kinderombudsman: kinderen, jongeren en volwassenen. U kunt bij de Kinderombudsman een klacht indienen over een individueel geval, maar u kunt ook een signaal afgeven over het structureel schenden van kinderrechten."

"Een klacht gaat over het schenden van kinderrechten in een individueel geval. Dus als u vindt dat één kind of één jongere gedupeerd is. Een signaal gaat over het structureel schenden van kinderrechten door bijvoorbeeld een instantie. Hier worden meer kinderen de dupe van."

"De Kinderombudsman registreert uw signaal. Als er meer signalen binnen komen dan kan de Kinderombudsman hier onderzoek naar doen of er een advies over uitbrengen aan de betrokken partijen of het parlement."

"De Kinderombudsman kijkt eerst of hij een klacht in behandeling kan nemen. Hiervoor moet de klacht voldoen aan een aantal voorwaarden. Kijk voor de voorwaarden waaraan een klacht moet voldoen bij 'Heeft u een klacht'. Voldoet een klacht aan de voorwaarden, dan beslist de Kinderombudsman wat de beste manier van handelen is. Dit kan zijn door direct in te grijpen door te bellen of door een bezoek aan de betrokken organisatie te brengen, maar hij kan ook een onderzoek instellen en een rapport schrijven.
De Kinderombudsman laat u altijd weten wat hij met uw klacht doet, of wat u zelf naar aanleiding van de klacht kunt doen."

"De organisaties waarover signalen of klachten binnenkomen, zijn niet verplicht om de adviezen van de Kinderombudsman op te volgen. Hij brengt geen bindend advies of een bindende uitspraak doen."

Bewijsmateriaal

Is heimelijk verkregen bewijsmateriaal wel rechtsgeldig? Ben je niet juist zelf strafbaar als je via je telefoon foto's of opnames maakt, waar bv ook cliënten op staan? Temet? Weet jij dat?

Ik heb zelf al aangeraden opnames te maken. Vanwege de werksituatie is dat niet gemakkelijk, maar ook zijn mijn bekenden bang dat ze betrapt worden.
Denken jullie dat het mogelijk is om als buitenstaander hiermee aan de gang te gaan? Mijn bekenden zijn nog vrij jong, voor 1van beiden is het een opleidingsplek, en ik denk niet dat ze zo'n klokkenluidersgebeuren kunnen overzien of aankunnen. Andere baan zoeken wil de ene juist niet omdat het een betaalde opleidingsplek is, en hij de kinderen niet in de steek wil laten. Bang dat het dan zo door blijft gaan zonder dat iemand ervan op de hoogte is..

Het fijnste zou zijn als ik het op me zou kunnen nemen, en mijn bekenden 'gewoon' door zouden kunnen werken,
Het betreft een complex binnen een grote, bekende stichting... Die heeft ook een verplichte eigen klachtenregeling, maar dat zie ik niet zo zitten. Bovendien is die bedoeld voor cliënten of ouders. Dit gaat meer om structurele misstanden.

Kinderombudsman

Vereiste hiervoor is eerst een klacht bij de instelling zelf.

Mag je als begeleider trouwens met derden over situaties binnen een instelling praten? Of word je als werknemer dan verweten dat je de vertrouwelijkheid schendt...

Ik moet denk ik eerst goed overzicht van de (on)mogelijkheden hebben, voordat ik kan bepalen wat we hier het beste kunnen doen.

Bedankt voor alle tips, so far.

Ik vind het erg moeilijk, wil en kan dit niet laten gebeuren, maar vraag me af of mijn bekenden hier tegenop gewassen zijn.

Leerlingen

Soms worden misstanden juist gemeld door leerlingen of stagiaires, .met name in de jeugdzorg.
Een leerling heeft ook praktijkbegeleiders en docenten. Mogelijk dat daar steun en advies te vinden is? Hoe meer mensen geinformeerd worden, hoe meer publiek een misstand is, des te beter de zaak te beinvloeden en te stoppen.

Waarschuwing

Mochten er klachten ingediend worden of adviezen opgevolgd vergeet dan niet je doel: het doel is om het verblijf van deze kinderen goed en zorgzaam te maken door de medewerkers goed toe te rusten zich deskundig en liefdevol te gedragen. Dat is je doel. Je kunt enorm verdwalen in klachtenprocedures.

Inspectie voor de gezondheidszorg?

Je kan je ook wenden tot de inspectie van de gezondheidszorg. Dat kan ook anoniem. Dus misschien willen je vrienden ook wel een klacht indienen als dat anoniem kan?
Zie hier:
http://www.igz.nl/onderwerpen/handhavingsinstrumenten/incidententoezicht/melden/patient-of-client/#alinea3
De inspectie doet niets aan klachten oplossen die nu plaatsvinden (doet dus b.v. niets aan situaties nu), maar wil wél dat er dingen veranderderen als ze misstanden zien en daar ook een gedegen aanpak van zien. Zodat ze niet meer voor komen. En dat is wat je vrienden ook willen toch?
De instelling wordt wel geïnformeerd over de klacht/signaal. Maar dat lijkt me in dit geval ook niet verkeerd. Misschien weet het hogere management van niets en zijn het dingen die alleen op 1 afdeling spelen? Daarna komt er een inspecteur en die praat ook in vertrouwen 1 op 1 met meerdere personeelsleden (die worden ook uitgezocht door de inspecteur) én cliënten en w.s. ook met hun vertegenwoordigers.Wat in die gesprekken gezegd wordt blijft strikt geheim. Daarna trekt die inspecteur zijn conclusies, schrijft een aanbeveling uit en de intelling heeft dat op te volgen. W.s. volgen er nog meer inspectierondes, onverwachts én op afspraak ter controle.
Ik denk niet dat je bewijsmatriaal moet verzamelen. Het gaat om nogal gevoelige privé gegevens....Hoogstens kunnen je vrienden incidenten bij houden en zo een soort dossier opbouwen. Maar dan puur de incidenten zonder namen waarvan ze getuige waren b.v. B.v. leidinggevende sluit cliënt op in kamer voor 6 uur zonder overleg met collega's en wettelijke vertegenwoordigers. Opsluiten van cliënten mag nooit. Niet zonder toestemming van de cliënten of in geval ze onder de 18 zijn hun wettelijke vertegenwoordigers...daarvoor is minimaal hun toestemming nodig en als dat nog verder gaat (b.v. separeren op stoel) zelfs nog van hogere instanties. Dus dat zijn behoorlijke misstanden als dat gebeurd.
Lees die site van de inspectie en overleg met je vrienden. Ik vind zelf wel dat je vrienden wel wat méér hadden kunnen doen als deze situatie al langer bestaat...Ze hadden best ergens melding kunnen maken desnoods anoniem, of met andere collega's/klasgenoten of weet ik wie erover kunnen hebben hoe dit aan te pakken, te melden....Ik snap dat ze ermee zitten en het misschien ook invloed zou kunnen hebben op hun inkomsten en toekomst, maar toch....het gaat om kwetsbare kinderen waar ook zij een verantwoordelijkheid in hebben en door het oogluikend toe te staan zijn zij wat mij betreft medeverantwoordelijk. Dat zou ik (denk ik)ook aan die vrienden duidelijk maken. Zij moéten ook een stukje verantwoordelijkheid nemen. Wedden dat ze zich ook veel beter voelen daarna?
groeten albana

Adviespuntklokkenluiders

http://www.adviespuntklokkenluiders.nl/
Groet,
Miriam Lavell

Angst voor baan

Je bekenden zullen zich af moeten vragen wat ze over hebben voor deze baan. Ik herken de verhalen wel. Een schrijnend verhaal van een oudmedewerker die eruit is gestapt vond ik het verhaal over een collega die zag dat het mooi weer was. Collega wilde wel in de tuin gaan werken, maar er moesten zoveel mensen op de groep blijven. Toen bedacht men dat als ze die op kamer zouden zetten en een ander een beetje zouden oplaten, dan zou die ontploffen en kon hij/zij de isoleer in. Aldus gebeurde, de groep werd zo uitgedund en de collega kon lekker in zijn/haar tuintje gaan werken.

Maar nu de vraag wat doe je ertegen en vooral in hoeverre laat je de angst voor het verlies van je baan een rol spelen.

De tip van Mirjam is prima.

Iemand (maakt niet uit wie) kan ook een email sturen naar de inspectie voor de jeugdzorg, desnoods maak je een anoniem gelegenheidsemailadres aan en zoek je een internetcafé op.

Effectiever is (helaas) de pers opzoeken. Er zijn enkele programma's en mensen die zich daadwerkelijk in willen zetten voor dit soort zaken. Achtergrondnnieuwsprogramma's of meer documentaireachtige programma's. De kans is dan wel groot dat bekend wordt wie de filmpjes en de informatie geleverd heeft. Vandaar die klokkeluidersregeling.

Een andere tip is: zorg dat je eerst kontakt hebt met iemand uit de Tweede Kamer, als er dan problemen komen, dan kan het zijn dat dit onmiddellijk op kamerniveau wordt getild.

Er blijven uiteraard risico's aan zitten, maar je moet je afvragen wat erger is, dit voort laten bestaan en je baan houden, of het aan de orde stellen. Het ergste is natuurlijk: aan de orde stellen, je baan verliezen en vervolgens verandert er niets.

Ik hoop dat je bekenden de moed hebben om naar buiten te treden en met jouw hulp uitzoeken hoe ze dat zo verstandig mogelijk kunnen doen.

Tsjor

Albana, m lavell en anderen

Bedankt, hier kan ik wat mee. Met de reacties van eerderen trouwens ook hoor! Ik ben echt blij met de feedback! Ik ga aan de slag, ga eerst zelf bellen.

Albana: degene die werkt waar de meeste misstanden zijn heeft een vreemde positie. Klein beetje uitleg: het betreft een betaalde opleidingsplek, HBO. Echter, er is niets geregeld, zoek het maar uit, ook de opleiding zelf maar uitzoeken. Feitelijk wordt bekende tegen zeer laag tarief als volwaardig teamlid ingezet, zonder opleiding, zonder kennis, zonder aanspreekpunt. Bekende werkt er nu ongeveer drie maanden. Er is ook geen praktijkbegeleider, geen opleider, enz. enz. Volgens mij mag dit niet.
Bekende wordt ingezet in zware groepen, en draait daar volwaardige diensten, zonder enige achtergrondkennis. Eerdere banen waren in een volstrekt andere sector. Duurt even voordat je dan je je plek vindt, en patronen gaat herkennen. Bekende heeft dus geen eigen vertrouwenspersoon. De manager, groepsleider en ev zijn al benaderd. Wat schijnbaar ook telt is dat voor lastige cliënten die niet in de groep passen soms veel geld wordt betaald door de plaatsende organisatie. En dan wil men (management) deze cliënt graag houden, en moeten de verzorgers mond houden. Kortom, bekende voelt zich met rug tegen muur, wil iets doen maar weet niet wat, en wil ook werkplek niet kwijt, zeker niet in deze tijd met hoger wordende jeugdwerkloosheid.

Andere bekende zit in een veel betere positie wat dat betreft, in officieel opleidingstraject, al enkele jaren, staat op eerdere plekken zeer goed bekend, wordt door opleider vertrouwd, en is niet bang! Deze bekende heeft ook een goede manager die ook hogerop deze bekende wil verdedigen. De instelling wil deze bekende wat graag houden. Deze bekende krijgt ook een gedegen opleiding, en weet bv. ook dat je cliënten niet fysiek mag wegsleuren of gooien, Eerdere bekende reageert vanuit gutfeeling, "dit kán toch niet", maar heeft niet de feitelijke kennis. Zoals wat Albana zegt, dat iemand niet zes uur opgesloten mag worden zonder dat hierover afspraken zijn... Dat weet bekende niet. Ik nu wel, ga dat dus ook zeggen.

Overigens moet ik even iets rechtzetten: ik dacht dat beide bekenden bij dezelfde instelling werkten, maar dat is niet zo. Wel beide zeer grote en bekende instellingen, de namen komen vaak voorbij in de berichtgeving.
Het jongetje van 6 dat in een volstrekt lege kamer wordt opgesloten is, bij de misstanden dus, is onder voogdij van de W.S. stichting en heeft een woonplek op de instelling. Voogd is onbenaderbaar, reageert schijnbaar niet.

Hoe kan dit toch?

Hoe kan dit toch, ik snap het echt niet. Hoe kunnen mensen zo hard zijn en zo met hun medemensen (kinderen zijn ook mensen) omgaan? En hoe kan het dat dit juist in deze tak zo veel voorkomt? De sector lijkt wel vergiftigd. Ik weet niet wat ze zouden kunnen doen, anders dan dat er al gezegd is. Maar ik wens je vrienden veel wijsheid.

Tsjor

Wat jij vertelt speelt inderdaad ook bij bekende -1. Jongetje van 7 flipt tamelijk voorspelbaar, en wordt nu direct na flippen op kamer gezet (fysiek naar boven gesleurd). Zo, weer eentje minder op de groep.
Uit de verhalen die ik hoor lijkt mij dat de EV (eerst verantwoordelijke) voor dit jongetje een sadistische kinderhater is, die in de verhalen die we allemaal kennen van de vroegere Roemeense en Russische kinderhuizen niet zou misstaan. Of in de verhalen uit ons eigen verleden, de Katholieke kindertehuizen waar bv. de nonnen zo sadistisch tekeer konden gaan. Deze verhalen die ik nu hoor zijn exact hetzelfde...
Ik zit nu te schrijven in een publieke ruimte, maar als ik er aan denk springen de tranen me in de ogen.
Ik ga hier echt wat aan doen!

Ik snap het ook niet

Als eerste: er zijn ook goeien, dat hoor ik van mijn beide bekenden. Alleen, die houden het niet vol.
Ik denk zelf ook dat het moeilijk werk is, dat het niet erg goed betaald wordt, dat niet veel mensen het willen doen. Ik hoor dat op de moeilijke groep, de kinderen/jongeren met gedragsproblemen vooral mensen uit het gevangeniswezen werken, die daar murw gewerkt zijn, en dan nu met kwetsbare kinderen en jongeren moeten werken.
Wat ik ook hoor is dat vrijwel niemand voor de doelgroep is opgeleid. Het gaat hier vooral om autistische kinderen/jongeren, maar niemand van de verzorgenden weet daar echt iets van. Het gaat vooral om macht: jij gaat nu naar je kamer, omdat ik dat wil. Zo wordt het letterlijk gezegd, en erger, zo gaan ook collega's met elkaar om.
Bekende1 wordt afgebekt zodra hij aangeeft dat eea niet volgens afspraak verloopt. Het wordt ook slim aangepakt, want sleuren, in de hoek gooien ed, vooral als niemand erbij is. Of alleen een stagiaire die niets durft te zeggen.

Ik denk dat het systeem verkeerd in elkaar zit. Men controleert elkaar niet, voogden geven niet thuis, ouders worden buiten spel gezet, collega's wordt de mond gesnoerd, geld speelt een belangrijke rol, het werk is moeilijk dus ze zijn allang blij als iemand wat langer blijft. Een verzorger heeft feitelijk de volledige macht over kwetsbare mensen. En dat macht corrumpeert, zeker zonder controle, dat weten we allemaal...

Die site van miriam

Miriam, dank voor de link. Hope, ga daar even kijken. En geef het webadres door aan je kennisen. Zo te zien staat daar gewoon precies de informatie waar die mensen behoefte aan hebben. En `slechte zorg aan hulpbehoevenden´ staat op de openingspagina expliciet genoemd als reden voor actie.

Groeten,

Temet

Opleidingsplek

Ook bij opleidingsplekken waar amper begeleiding is vanuit de instelling heeft iemand die nog in opleiding is ook áltijd een begeleider vanuit de opleiding. Daar kan hij/zij ook terecht. Daar kan hij advies vragen over deze situatie en ook zonder dat dit verder bekend wordt. Want school hoort dat onder de pet te houden. School kan dan de klokkenluider zijn zonder namen te noemen. Misschien heeft school van vorige mensen die daar een opleidingsplek hadden ook al wel signalen gehad?
Feitelijke kennis is op te zoeken (internet of bij opleiding) er zijn wel degelijk best ver gaande afspraken m.b.t. allerlei doelgroepen over welke maatregelen zijn toegestaan en welke niet. Overtreding van die afspraken/richtlijnen worden instellingen best zwaar aangerekend. Er bestaan boetes voor en instellingen kunnen beperkingen opleggen. Dat instellingen voor bepaalde cliënten meer geld krijgen is een feit. Bij sommigen is de problematiek zo complex dat er meer vergoed wordt rondom die persoon. Maar dat zijn vaak ook de moeilijkste cliënten, de zwaarste qua zorg. Dan kun je wel zeggen die willen we graag houden (qua inkomsten) maar als die cliënt daar niet op de goede plek zit is dat alsnog geen goede optie. Die verdient óok goede zorg.
groeten albana

Meldcode jeugdzorg

http://www.pvda.nl/standpunten/zorg/Jeugdzorg
"•Om signalen van kindermishandeling beter en eerder te herkennen moet er in alle organisaties waar men met kinderen te maken heeft, gewerkt worden met een meldcode kindermishandeling. Ook moet men getraind zijn in het tijdig herkennen van kindermishandeling."

Meldcode andersom

Als je dat binnen de instelling doet zullend e signalen worden geïnterpreteerd als 'kindermishandeling dor ouders'. Ik pleit al heel lang voor een meldcode andersom (dus een signaleringslijst die ouders kunnen hanteren) en de mogelijkheid voor ouders om de raad voor de kinderbescherming in te schakelen als ouders vermoeden dat het niet goed gaat met hun kind in een instelling of pleeggezin.
Helaas krijg ik het nog niet voor elkaar om die meldcode andersom op tafel te krijgen.
Het zou vergelijkbaar moeten zijn met de LIRIK, maar dan op signalen die ouders kunnen zien.

Tsjor

Omgekeerde lirik een mogelijk formulier

Een omgekeerde Lirik zou er ongeveer zo uitzien:

A. DIRECT3 VEILIGHEID
< > Bedreiging door pleegouders/hulpverleners:
0 ernstige kindermishandeling
0 onvoldoende bescherming
0 onvoldoende basiszorg
0 pleegouders/hulpverleners belemmeren zicht op/toegang tot jeugdige.

Zijn er vermoedens of aanwijzingen dat de jeugdige op dit moment fysiek in gevaar is? Ja/ nee/ onbekend.
Toelichting:

B. OMGANG PLEEGOUDERS/HULPVERLENERS - JEUGDIGE

Zijn er concrete aanwijzingen voor:
0 lichamelijk of psychisch geweld ja/nee/onbekend
0 verwaarlozing ja/nee/onbekend
0 seksueel misbruik ja/nee/onbekend
0 getuige van geweld ja/nee/onbekend

Zorgen over opvoeding en verzorging:
0 bescherming en veiligheid zorgen/geen zorgen/onbekend
0 basale verzorging zorgen/geen zorgen/onbekend
0 emotionele warmte (ondersteuning) zorgen/geen zorgen/onbekend
0 regels en grenzen zorgen/geen zorgen/onbekend
0 stimulering zorgen/geen zorgen/onbekend
0 stabiliteit zorgen/geen zorgen/onbekend
0 medische zorg zorgen/geen zorgen/onbekend
0 onderwijs zorgen/geen zorgen/onbekend
0 anders namelijk ........
(0 pleegouder/hulpverlener geeft geen inzicht in eigen handelen
0 onvoldoende informatie beschikbaar)

Zijn er aanwijzingen voor bedreigend handelen of nalaten van de pleegouders/hulpverleners? ja/nee/onbekend.
Toelichting:

C. JEUGDIGE

0 psychosociaal functioneren zorgen/geen zorgen/onbekend
0 lichamelijke gezondheid zorgen/geen zorgen/onbekend
vaardigheden en cognitieve ontwikkeling zorgen/geen zorgen/onbekend
0 Anders, namelijk......

Zijn er kindsignalen die wijzen op een onveilige leefsituatie of kindermishandeling? ja/nee
Toelichting:

D. RISICOFACTOREN

Functioneren als van voogd/pleegouder/groepsleiding/hulpverlener:
0 Geen VOG-verklaring ja/nee/onbekend
0 onvoldoende pedagogische kennis en/of vaardigheden ja/nee/onbekend
0 Problemen in interactie met kind ja/nee/onbekend
0 minimaliseren/ontkennen aangetoonde kindermishandeling ja/nee/onbekend
0 negatieve houding t.a.v. kind ja/nee/onbekend
0 negatieve houding t.a.v. ouders ja/nee/onbekend

Persoonlijk functioneren van voogd/pleegouder/groepsleiding/hulpverlener:
0 emotionele problematiek ja/nee/onbekend
0 functionele problematiek ja/nee/onbekend
0 cognitieve problematiek ja/nee/onbekend

Beschikbaarheid voor het kind van voogd/pleegouder/groepsleiding/hulpverlener:
0 fysiek ja/nee/onbekend
0 emotioneel ja/nee/onbekend

Risicofactoren bij jeugdige, leefsituatie

jeugdige:
0 jong kind (, 5 jaar) ja/nee/onbekend
0 eerder of langdurig OTS ja/nee/onbekend
0 (ernstige ziekte/handicap ja/nee/onbekend
0 gedrags- ontwikkelingsproblemen ja/nee/onbekend
0 mogelijk temperament ja/nee/onbekend
0 ongewenst ja/nee/onbekend
0 anders, namelijk ........

Leefsituatie van voogd/pleegouder/groepsleiding/hulpverlener:
0 groep, eenoudergezin, stiefgezin, groot gezin, ja/nee/onbekend
0 veel overplaatsingen ja/nee/onbekend
0 conflicten ja/nee/onbekend
0 geweld ja/nee/onbekend
0 instabiliteit, ongeregeld leven ja/nee/onbekend
0 materiële of financiële problemen ja/nee/onbekend
0 zeer beperkt kontakt met voogd ja/nee/onbekend
0 sociaal isolement/sociaal conflict ja/nee/onbekend
anders, namelijk......

Zijn er risicofactoren voor kindermishandeling? Ja/nee
Toelichting:

CONCLUSIE HUIDIGE VEILIGHEIDSSITUATIE

0 Er is sprake van een levensbedreigende sitautie of direct fysiek gevaar

0 Er is feitelijk aangetoonde kindermishandeling
- op dit moment
- in het verleden (nu gestopt)

0 Er is mogelijk sprake van kindermishandeling
- er lijkt sprake te zijn van bedreigend handelen of nalaten van de verzorgenden
- er zijn kindsignalen die daarop wijzen
- er zijn risicofactoren in de leefsituatie
- er zijn risicifactoren bij de jeugdige, leefsituatie en/of omgeving
- voogd/pleegouder/groepsleiding/hulpverlener geeft geen inzicht in eigen handelen.

0 Er zijn geen aanwijgingen voor kindermishandeling

0 Onvoldoende informatie om een oordeel te vormen.

Toelichting...................................

Procedure

Zo'n soort formulier zou beschikbaar moeten zijn voor ouders en opgestuurd moeten kunnen worden naar de Raad voor kinderbescherming, met aanvullende gegevens voor zover men dat op papier wil zetten.
De raad móet een dergelijk formulier serieus nemen en een onderzoek instellen op korte termijn.
Het laatste gedeelte (conclusie) mag de raad dan invullen, ná onderzoek van dossiers, gesprekken met betrokkenen en bezoek aan kind.
Op basis van de conclusie geeft de raad advies aan de rechter (overplaatsing, terugplaatsing, extra toezicht dor voogd) of draagt BJZ op om onmiddellijk in te grijpen en het kind te verwijderen uit de bedreigende situatie en over te brengen naar een tijdelijke andere, veilige situatie, bij voorkeur naar de thuissituatie. Daarna kan alsnog bekeken worden wat er verder moet gebeuren.

Ik heb het heel erg gevonden, dat een kind op een groep zodanig mishandeld was, dat de wonden drie dagen later nog zichtbaar waren, kind werd overgeplaatst naar de andere kant van het land zonder dat de ouders dat wisten, kind moest van (vervangende) voogden liegen over de aard van verwondingen, er waren foto's van verwondingen, aangifte bij politie leidde tot gesprek met (inval)groepsleiding: kind zou onhandelbaar zijn geweest en groepsleiding had kind over het vloerkleed gesleept (vandaar de verwondingen). Gevolg: voor de politie is daarmee de kous af, er verandert verder helemaal niets.

Ik heb me wel eens afgevraagd of we nu weer 20 jaar moeten wachten tot een commissie onderzoek gaat doen naar het verleden. Liefst nu een heldere procedure, waardoor ouders (en groepsleiding, voogden etc. die het beste voor hebben met het kind) signalen kunnen doorgeven over bedreigende situaties in instellingen of pleeggezinnen.

Tsjor

Aanvullingen gevraagd

Ik wil die omgekeerde Lirik toch eens gaan bewerken tot een echt stuk en dan voorleggen aan het NJI. Dus graag: aanvullingen, opmerkingen etc.

De vormen van kindermishandeling waarover ik gehoord heb en die in dit formulier zouden moeten worden gevat zijn:
- fysieke mishandeling;
- emotionele mishandeling;
- seksuele mishandeling
(allemaal ook eventuele door groepsgenoten)
- geen onderwijs of veel te laag niveau of veel schoolwisselingen
- medicijnen geven zonder de vereiste toestemming van ouders
- isoleren zonder melding bij de inspectie
- vastbinden zonder melding bij de inspectie
- veel overplaatsingen naar andere opvang, groep, pleeggezin;
- gezinsvoogd die maar twee keer per jaar op bezoek komt;
- nadrukkelijk ophitsen van kinderen, zodat ze over de rooie gaan, 'op kamers' moeten, waardoor de groep wat kleiner wordt;
- geen kontakt met oude sociale netwerk (familie, vrienden);
- afpakken van persoonlijke spullen (knuffels)
- geen goede kleding, geen fiets om naar school te gaan (men vindt dat ouders dat maar moeten doen, terwijl ouders al de LBIO betalen en andere inkomsten krijgen uit de opvang)
- geen vrij gesprek met ouders mogelijk (taal, meeluisteren aan de telefoon etc.)
- omgangsregeling met ouders beperken als straf;

Vul het maar aan en vul de omgekeerde Lirik ook maar aan, ik lees het graag.

Tsjor

Goed idee tsjor

Toegang van kind tot eigen advocaat voorkomen of verbieden.
Toegang van kind tot ouders en overige gezinsleden, familie en vrienden voorkomen of verbieden.

Albana

Jij schrijft:
Ook bij opleidingsplekken waar amper begeleiding is vanuit de instelling heeft iemand die nog in opleiding is ook áltijd een begeleider vanuit de opleiding. Daar kan hij/zij ook terecht. Daar kan hij advies vragen over deze situatie en ook zonder dat dit verder bekend wordt. Want school hoort dat onder de pet te houden. School kan dan de klokkenluider zijn zonder namen te noemen. Misschien heeft school van vorige mensen die daar een opleidingsplek hadden ook al wel signalen gehad?

Deze bekende is aangenomen via een sollicatie waarbij de werknemer een leerwerkplek zou krijgen, 4 dagen werken 1 dag naar school (hbo in dit geval) en dan minimuminkomen. Komt bekende daar, is er NIETS geregeld. Of bekende de opleiding zelf maar wil uitzoeken. Is direct volledig ingeroosterd, doet ook slaapdiensten enz., maar heeft nog steeds geen opleiding. Werkt dat zo? Dat je zelf dan maar een opleiding bij je stage/werkplek moet zoeken? En hoe weet je dan wat een goede opleiding is?
Enfin, heeft dus ook geen stagebegeleider via de opleiding, want er is geen opleiding. En dan zit je behoorlijk klem, volgens mij.
Overigens, ik ben ermee bezig, ook om bekende van informatie te voorzien.

Toevoeging lijst tsjor

Uit ervaringen van bekende:

-toediening van medicijnen door hulpverlening zonder dat deze dat mogen doen (oa. door mijn bekende, die dus geen enkele opleiding heeft)

-toediening van medicijnen, alleen maar om kind rustig (lees sloom en afwezig) te houden, in dit geval lorazepam (kind is 7 jaar)

-begeleiding houdt zich niet aan afspraken in het behandelplan, cg wijzigt de afspraken in het behandelplan eigenhandig en op eigen houtje

Ik ben niet bekend met dit soort formulieren, dus wellicht vallen deze punten al onder een ander punt. Andere punten heeft tsjor al genoemd. Afpakken van knuffels en vertrouwde spulletjes is ook aan de orde, maar was ook al genoemd.

Oh ja:

-machtsmisbruik door de begeleiding.