Het traditionele gezin

Julali schreef op 21-09-2021 om 16:56:

[..]

Dat kan, maar meestal zal het niet opgaan. Juist traditionele gezinnen zijn vaker laagopgeleid. De meeste van die mannen verdienen echt niet veel meer dan modaal. En zelfs al zou het een keer dubbel modaal zijn, dan nog komt dat niet in de buurt van de inkomsten van al die tweeverdieners.

Wat heerlijk dat jij in een wereld leeft waar 'al die tweeverdieners' ruim boven 2x modaal verdienen. 

Julali schreef op 21-09-2021 om 16:53:

Lieve hemel, ik probeer dit topic bij te lezen, maar het is haast niet te doen

Wat ik mis in de discussie is het perspectief van de mannen en de vaders, die door de vrije keuze van hun vrouw geen enkele vrijheid hebben  

Jawel, want die keuze is samen gemaakt. De rest van je betoog is gebaseerd op een aanname dat die heksen van vrouwen geen enkel oor hebben voor de man waar ze notabene een relatie mee hebben. 

Mijn man heeft bakken vrijheid, want hij mag morgen stoppen met werken, gewoon omdat ik hem dat wel gun. Ik heb ook bakken met vrijheid, want ik mag morgen ook zomaar stoppen. Dat kost hem echter wel mijn pensioen, maar ik mag zómaar stoppen. Gewoon, omdat hij mij lief vind. 

Leene schreef op 21-09-2021 om 16:59:

[..]

Let's agree to disagree... lijkt mij beter. Het is sowieso niet zo fijn als er één onderdeel uit je verhaal wordt genomen en daar op geschoten wordt. Natuurlijk hebben mensen het recht om te doen wat ze willen,dat recht is er gewoon. En ja ik weet dat heel veel mensen die geen betaalde baan hebben heel veel doen in de informele zorg en zo ook kosten besparen. Daar heb ik het helemaal niet over. Maar ik behoud mij het recht voor om iemand die geen kleine kinderen of andere zorgtaken meer heeft en alleen zin heeft om leuke dingen te doen enigszins asociaal te vinden in deze tijden waarin zo'n schreeuwend tekort is aan zowel vrijwilligers of arbeidskrachten.
Gelukkig zijn die er niet heel veel dus laat ik er maar over ophouden hoef ik me ook niet meer te ergeren.

Asociaal nog wel  

Julali schreef op 21-09-2021 om 16:53:

Lieve hemel, ik probeer dit topic bij te lezen, maar het is haast niet te doen

Wat ik mis in de discussie is het perspectief van de mannen en de vaders, die door de vrije keuze van hun vrouw geen enkele keuze hebben. Zij moeten werken, fulltime 45 jaar lang zonder enige onderbreking, anders is er geen geld om hun vrouw en kinderen te onderhouden. Ze krijgen weinig kans hun kinderen te leren kennen en tijd met hen door te brengen, al zouden ze dat graag willen.

Waar is hun vrijheid? Waarom is dat minder belangrijk? Wat nu als zij eens minder willen werken, of meer voor de kinderen willen zorgen, of graag ander werk willen doen, of nog een leuke opleiding willen doen die hen intetessert, of een dag in de week vrijwilligerswerk willen doen? Is daar dan ruimte voor?

In de meeste gezinnen met een traditionele verdeling zal daar geen ruimte voor zijn. Daar moet de man werken tot aan zijn pensioen, fulltime want anders is er geen geld voor de hypotheek, het eten, de kleding en de tennisclub van zijn vrouw.

Ik vind het idee van niks moeten nogal kinderlijk en getuigen van weinig respect voor je eigen man. Hij moet immers wel vijf dagen in de week werken om jou (een volwassen vrouw!) te voeden, te kleden, jouw sport en hobbyclubje en het dak boven jouw hoofd te bekostigen en dat van jullie kinderen.

Waar is zijn vrijheid?

bij het tekenen van het huwelijkscontract levert de man zijn vrijheid in, dat weet je toch? Een getrouwde man is overgeleverd aan de grillen van zijn luie, niet werkende vrouw. Duh… 

Ik weet hoe hoe jouw relatie met je partner is, maar ik denk niet dat ik mijn partner tot iets kan dwingen. 

Ik vind ook dat binnen een huishouden waarvan de een aan betaalde arbeid doet en de ander niet, dat dat financieel kwetsbaar kan zijn. Maar dat kun je allemaal op voorhand regelen en gaandeweg bijstellen. Samen dus, daar ga je dan samen mee akkoord. Er zullen best traditionele gezinnen zijn die dat niet goed hebben geregeld met armoedegeval als gevolg, maar dat risico speelt ook bij sommige tweeverdieners of alleenstaanden. 

Je hebt als gezin gewoon een gezamelijk inkomen. Wat bij een eenverdieners nu eenmaal hoger belast is dan bij tweeverdieners. Dit geldt overigens ook voor alleenstaande werkenden, hun inkomen is ook hoger belast dan het inkomen van tweeverdieners. Dan kun  jij het zielig vinden dat een man het leven en een dak boven het hoofd van zijn eigen kinderen moet bekostigen, maar dat is toch echt de keuze van die (en zijn partner) zelf. 

Mevrouw75 schreef op 21-09-2021 om 14:50:

[..]

Nou en? Ook niet door mij, de grootverdiener hier in huis.

Als die mensen in vitale beroepen stoppen heb ook jij als grootverdiener een probleem.

Kortom, we hebben een minimaal aantal mensen nodig die echt móeten werken en de mensen die dan niet werken zijn bevoorrecht. Veelal zijn de mensen in vitale beroepen ook mensen met hoge vaste lasten en lage lonen die niet zomaar kunnen stoppen met werken. Daar zit wel iets oneerlijks in. 

Hoeveel van die mensen zouden een vrouw hebben die thuisblijfmoeder is (of een huisman)? Of zelf ervoor kunnen kiezen dat te worden? Ik vermoed heel weinig.

Glamourlama schreef op 21-09-2021 om 17:32:

[..]

Als die mensen in vitale beroepen stoppen heb ook jij als grootverdiener een probleem.

Kortom, we hebben een minimaal aantal mensen nodig die echt móeten werken en de mensen die dan niet werken zijn bevoorrecht. Veelal zijn de mensen in vitale beroepen ook mensen met hoge vaste lasten en lage lonen die niet zomaar kunnen stoppen met werken. Daar zit wel iets oneerlijks in.

Hoeveel van die mensen zouden een vrouw hebben die thuisblijfmoeder is (of een huisman)? Of zelf ervoor kunnen kiezen dat te worden? Ik vermoed heel weinig.

Die mensen stoppen niet louter omdat thuisblijfmoeders thuis blijven hoor. En hoe graag we het ook zouden willen: bediening in een restaurant is nog steeds geen vitaal beroep. 

Julali schreef op 21-09-2021 om 17:37:

[..]

En dan? Gezellig samen onder een brug slapen? Hoe zie je dat voor je? De meeste mannen met een tbm moeten toch echt werken om geld te verdienen. Ik vind het zo kinderlijk om die kant te ontkennen.

Ja, en een vrouw met een thuisblijfvader ook. Dat beslis je samen, net als dat je samen beslist dat de één de 3 dagen in de week de hort op gaat zodat de ander thuisblijft. Overleggen doe je toch in je relatie, of niet soms? 

Beetje lullig ook, ik benoem én mijn man én mij en dan ga je het kinderachtig noemen dat ik volgens jou een kant ontken. Dát is pas kinderachtig. 

Littledragon schreef op 21-09-2021 om 17:27:

[..]

bij het tekenen van het huwelijkscontract levert de man zijn vrijheid in, dat weet je toch? Een getrouwde man is overgeleverd aan de grillen van zijn luie, niet werkende vrouw. Duh…

Ik weet hoe hoe jouw relatie met je partner is, maar ik denk niet dat ik mijn partner tot iets kan dwingen.

Ik vind ook dat binnen een huishouden waarvan de een aan betaalde arbeid doet en de ander niet, dat dat financieel kwetsbaar kan zijn. Maar dat kun je allemaal op voorhand regelen en gaandeweg bijstellen. Samen dus, daar ga je dan samen mee akkoord. Er zullen best traditionele gezinnen zijn die dat niet goed hebben geregeld met armoedegeval als gevolg, maar dat risico speelt ook bij sommige tweeverdieners of alleenstaanden.

Je hebt als gezin gewoon een gezamelijk inkomen. Wat bij een eenverdieners nu eenmaal hoger belast is dan bij tweeverdieners. Dit geldt overigens ook voor alleenstaande werkenden, hun inkomen is ook hoger belast dan het inkomen van tweeverdieners. Dan kun jij het zielig vinden dat een man het leven en een dak boven het hoofd van zijn eigen kinderen moet bekostigen, maar dat is toch echt de keuze van die (en zijn partner) zelf.

Als jij stopt met werken is het logische gevolg dat de ander veel moet werken en weinig tijd heeft voor zijn kinderen en andere dingen. 

Als je een gat in je cv hebt van jaren en jaren, dan maak je daarmee de keuzevrijheid van de ander steeds kleiner, want jij komt niet meer aan het werk. 

Julali schreef op 21-09-2021 om 17:40:

an maak je daarmee de keuzevrijheid van de ander steeds kleiner, want jij komt niet meer aan het werk.

In de zorg wel, heb ik hier gelezen.

Julali schreef op 21-09-2021 om 16:53:

Lieve hemel, ik probeer dit topic bij te lezen, maar het is haast niet te doen

Wat ik mis in de discussie is het perspectief van de mannen en de vaders, die door de vrije keuze van hun vrouw geen enkele keuze hebben. Zij moeten werken, fulltime 45 jaar lang zonder enige onderbreking, anders is er geen geld om hun vrouw en kinderen te onderhouden. Ze krijgen weinig kans hun kinderen te leren kennen en tijd met hen door te brengen, al zouden ze dat graag willen.

Waar is hun vrijheid? Waarom is dat minder belangrijk? Wat nu als zij eens minder willen werken, of meer voor de kinderen willen zorgen, of graag ander werk willen doen, of nog een leuke opleiding willen doen die hen intetessert, of een dag in de week vrijwilligerswerk willen doen? Is daar dan ruimte voor?

In de meeste gezinnen met een traditionele verdeling zal daar geen ruimte voor zijn. Daar moet de man werken tot aan zijn pensioen, fulltime want anders is er geen geld voor de hypotheek, het eten, de kleding en de tennisclub van zijn vrouw.

Ik vind het idee van niks moeten nogal kinderlijk en getuigen van weinig respect voor je eigen man. Hij moet immers wel vijf dagen in de week werken om jou (een volwassen vrouw!) te voeden, te kleden, jouw sport en hobbyclubje en het dak boven jouw hoofd te bekostigen en dat van jullie kinderen.

Waar is zijn vrijheid?

Mijn man is erg blij met zijn werk en is dankbaar dat ik het mogelijk maak om te kunnen blijven werken in deze baan. Ik heb zelf een groot deel van de relatie een eigen inkomen gehad en financieel bijgedragen. 

Valeria schreef op 21-09-2021 om 17:42:

[..]

In de zorg wel, heb ik hier gelezen.

😂

Mevrouw75 schreef op 21-09-2021 om 17:35:

[..]

Die mensen stoppen niet louter omdat thuisblijfmoeders thuis blijven hoor. En hoe graag we het ook zouden willen: bediening in een restaurant is nog steeds geen vitaal beroep.

Nee maar omgekeerd wel: je kunt er alleen voor kiezen om thuis te blijven omdat je 1) een partner hebt die genoeg verdient en 2) er genoeg mensen zijn die wél blijven werken  in vitale beroepen.

Zodat de supermarkten gevuld zijn, je verband in het ziekenhuis wordt verschoond, de trein rijdt, de benzinepomp open is, etc. En je geld hebt dat te betalen.

Dus dankzij al die andere mensen kun je thuisblijfmoeder zijn, en niet alleen dankzij je man. Als iedereen thuisblijfmoeder/huisman wordt houdt het snel op.

Deze redenering gaat overigens op voor álle mensen die niet werken.

Een drankje op een terras is daarbij inderdaad misschien niet vitaal. Maar eten kunnen kopen in een supermarkt is toch wel handig.

Julali schreef op 21-09-2021 om 17:40:

[..]

Als jij stopt met werken is het logische gevolg dat de ander veel moet werken en weinig tijd heeft voor zijn kinderen en andere dingen.

Als je een gat in je cv hebt van jaren en jaren, dan maak je daarmee de keuzevrijheid van de ander steeds kleiner, want jij komt niet meer aan het werk.

Maar die beslissing neem je niet alleen. In een huishouden overleg je daarover en kom je samen tot het besluit hoe je werk, zorg en inkomen regelt. En daar zijn legio verschillende vormen voor te bedenken. 

In het geval van tbm ziet de man daar dus ook voordeel in, want anders zou er voor een andere vorm gekozen worden. Dat dat niet jouw (en mijn) voorkeur heeft, is wat anders.