Help! Ik ben 43, we hebben al pubers en ik ben overtijd!
Hopelijk komt er nog een bloeding, maar ik had altijd een hele regelmatige cyclus. Nu ben ik overtijd. Het is maar 2 dagen, maar ik zit in de zenuwen! onze kinderen worden dit jaar al 12 en 15, we zittenbeslist niet te psringen om het ehel circus van slapeloze nachten, poepluiers en altijd een kindje bij je nog eens mee te maken.
ik vond het pas echt leuk worden toen ze naar de basisschool gingen, eerlijk gezegd. En nu dreigt er gezinsuitbreiding. Ik zie mijn eigen kamertje in rook op gaan. Ik zie visioenen van met de vinger wijzende OOL-moeders: Ẅat ben jij een egoïstiche, ontaarde moeder!"
We hadden allang eens onder het mes gemoeten natuurlijk; het bleef er altijd bij, omdat man niet wilde en ik vond dat het zijn beurt was om eens een offer te brengen 
Oh dear, is er hier een moeder die ook zo'n laatkomer heeft gekregen? Doet dit niet een enorme aanslag op je gezin?
Help!
Metarelax
Ik zie ineens die pillenreclame hiernaast; doe mij maar een doosje. In één keer achterover 
oei
eerst een test, daarna panieken, Peenvogel!
tjemig
Je bent toch geen puber meer? Hop test doen, dan weet je het over een uurtje....
niet zo'n paniek
Eerste tekenen overgang wellicht? Ben zelf nooit precies regelmatig geweest dus toen ik met 45 jaar ineens een cyclus had van 35 dagen sloeg de paniek niet toe, dacht eerder aan de overgang dan aan een zwangerschap.
Joh
Twee dagen over tijd... ik zou het niet eens merken. Misschien iets teveel ermee bezig 
Wat voor anticonceptie gebruik je eigenlijk?
Maar goed, als je het zeker wil weten kan je 'n test doen, je bent immers al overtijd. Ter geruststelling: ik ben -volgens mij- best regelmatig, maar soms zit er ineens 'n week of twee extra tussen. Dat gebeurt, ik ben geen atoomklok.
uhm
Niet zo vooruitlopen op de zaken.....er zijn meer opties dan 1. Er is ook nog zoiets als een overtijd behandeling of is dat iets wat een no go is?
met 43 jaar
Ging bij mij de boel op de schop. Van 32-34 dagen naar 26-27 dagen. Soms een paar keer terug naar het oude ritme.
Je hormonen veranderen, je gaat richting de overgang, misschien zijn dit de eerste signalen.
Sommige vrouwen gaan van een normale naar hevige, of hevige naar normalen bloeding. Langer, korter, oversla-dagen, oversla-maanden, alles is normaal.
Dus in plaats van in paniek hier te posten had je een test kunnen doen
Gebruik je wel anticonceptie dan? Ik zou deze paniek gebruiken om dit voortaan beter in de gaten te houden of man toch maar eens naar een dokter te sturen; jullie zijn volwassen. Als je wel anticonceptie gebruikt heb ik dat laatste niet gezegd.
Dus: testen.
alweer?
Niets geleerd van ca. anderhalf jaar geleden?
En mocht je wel zwanger zijn.
Vroeger kwamen nakometjes meer voor. Ouders groeiden mee in de vernieuwing/ verandering in het gezin. In Vriendin staat het verhaal van Louisa. En ze is dolgelukkig ook al was het niet gepland. Opvallend dat er geen woord staat over de 'nadelen'. Blijkbaar bestaan die er niet meer als een kind geboren is.
Alweer?
Dacht ik, maar ik ben niet de enige zie ik.
Meten is weten, dus ik was eerst gaan testen voordat ik in de stress schiet. Of lijkt het je stiekem misschien best wel leuk, en hoop je op een ongelukje?
Nakomer.
Je bent al een hele stap verder. Twee dagen over tijd en je bent al bezig met info over nakomers. Wat ik nog wel weet toen ik rond de 40 was dat ik dacht: als we nog een kindje willen dan kan het nog. Een beetje now or never gevoel. Loslaten, definitief geen zwangerschap meer, ik zag ook veel 40 plussers met een baby/peutertje, die wilde ik zien blijkbaar. Eigenlijk best nog wel leuk, of is het goed zo en ben ik er klaar mee?
Boven de 40=geen kind meer baren. Mijn verstand was het daar snel mee eens, maar mijn gevoel had daar wat langere tijd voor nodig.
Zit je een beetje in dat verwerkingsproces?
Nadelen
"Blijkbaar bestaan die er niet meer als een kind geboren is."
Nee, de menselijke geest kan prachtig werken. Kijken wat peenvogel over een paar jaar post. Ik ken aardig wat mensen van 43 die zitten te springen (letterlijk?) om een kindje...
De Amerikanen hebben daar een leuk gezegde over:
When life gives you lemons...
...you make lemonade.
en?
En? Ben je al ongesteld? Door stress kan het ook zomaar een paar dagen later zijn. En het is niet gezegd, en zeker niet op jouw leeftijd, dat een regelmatige cyclus alles zegt, eens komt de onregelmaat erin.
Ad Hombre,
Bespeur ik iets van kritiek op mijn zin?
Ik geef met 'blijkbaar' niet aan dat ik het grootbrengen van een kind als iets ervaar waar nadelen aan zit, integendeel. Met 'blijkbaar' geeft ik aan dat de zorgen die Peenvogel zich nu maakt, waarschijnlijk uit de lucht zijn. Net als Louisa. Mocht Peenvogel zwanger zijn, dan hoop ik dat ze dit kind als een groot geschenk zal koesteren.
Hier 39
maar mijn cyclus schuift al een jaartje van gemiddeld 28 dagen naar 24 en nu een 3 X21 en toen ineens 32 dagen. Was ook even zweten Maar sinds ik weet dat mijn moeder ook heel vroeg in de overgang was ben ik wat relaxter... (essure sterilisatie is hier mislukt dus het zou echt heel zuur zijn..)
Flanagan.
Ik lees niets van kritirk in de posting van Ad Hombre. Ik lees een (grappige ) aanvulling op jou uitspraak. Ja, als er een kindje komt, al is het ongepland, dan ben je de nadelen vergeten. Althans, de roze wolk gaat overheersen, liefde maakt blind zullen we maar zeggen.
Het ongeplande kindje is "een cadeautje" hoor ik dan.
Ongepland is gelukkig niet altijd ongewild.
Nakomertje
Ik ken een gezin met een nakomertje. De moeder nog niet zo oud trouwens; ze heeft haar oudste twee kinderen gewoon heel jong gekregen. Haar dochters zijn nu 21, 19 en 4 jaar oud.
Natuurlijk is iedereen dol op de jongste dochter, maar het is toch echt een andere fase. De oudste twee studeren, eentje woont samen en dan ga je nadenken over een geschikte basisschool.
Deze mensen hebben wel de instelling van: we doen het ermee zoals het komt. En al met al vormt het wel een gezellig geheel daar. Maar het jongste meisje is wel erg gewend om veel aandacht te krijgen. Er is altijd wel een volwassene die met haar op pad wil of een spelletje wil doen.
Arnon Grunberg
had ook zo'n ouwe moeder, deze week is ze overleden.
Het enige zou zijn dat ik nog meer bang zou zijn voor afwijkingen, want hoe ouder hoe meer kans op.
tja, afwijkingen
daar zeg je zowat Mijntje, maar ook in het leven zelf kun je heel wat afwijkingen oplopen die er bij de geboorte nog niet waren.
Het leven is sowieso een avontuur. Kansberekening is van belang voor de statistieken, maar voor het individu kan het heel anders uitpakken.
bromvlieg
Nou, zo lichtzinnig zou ik het niet opvatten. Kijk maar naar de statistieken: na je veertigste nemen de afwijkingen schrikbarend toe.
Natuurlijk kan je ook voor die tijd een gehandicapt kind krijgen (kijk naar mij), maar het is wel een dingetje
Valt wel mee hoor Mijntje
Op macroniveau is het al snel een indrukwekkend cijfer maar op microniveau, persoonlijk, is het maar een lichte stijging van het risico. Inderdaad, op jongeren leeftijd loop je al risico.
cijfertjes
Even opgezocht, dames,
Leeftijd moeder Kans op syndroom van Down
20 jaar 1 op 1530
25 jaar 1 op 1350
30 jaar 1 op 900
32 jaar 1 op 660
34 jaar 1 op 450
35 jaar 1 op 360
36 jaar 1 op 280
38 jaar 1 op 170
40 jaar 1 op 100
42 jaar 1 op 55
44 jaar 1 op 30
En dan hebben we het alleen over down, er zijn nog veel meer chromosoomafwijkingen. Trouwens ook: hoe ouder de man is hoe meer kans op afwijkingen.
inderdaad
Noem dat maar 'een lichte stijging'...
Bijna jaloers
Peen, ik ben bijna jaloers op je.. Zoiets dat je 'overkomt'.. Stiekem, ergens heeeeel diep in mijn hart en ver van de stem van de rede vandaan, zou ik ook wel willen.. In mijn geval een soort van 'tweede leg' dan. Maar met mijn 47 en een man van mid-50 zit dat er echt niet meer in.. (en poeh, dat moet dan wel een kans van 1 op 2 zijn!)
Ik heet ook geen Haley Berry natuurlijk.. Bij mij is 'over tijd' toch echt overgang... die cyclus-om-de-klok-op-gelijk-te-zetten kun je sowieso schudden als je over de 40 bent. Dat geldt hoogstwaarschijnlijk ook voor jou.
Maar ik ben wel nieuwsgierig.. hou ons op de hoogte hoe dit afloopt!
Volgens mij klopt die tabel niet
Vooral in het aantal nullen.
Deze tabel vond ik:Hoe vaak komt Downsyndroom voor?
In Nederland worden elk jaar ongeveer 180.000 kinderen geboren. Per jaar worden ongeveer 300 kinderen met Downsyndroom geboren. De kans op een kind met Downsyndroom neemt toe met de leeftijd van de moeder. Dus hoe ouder de moeder, hoe groter de kans. Dit kunt u zien in de tabel.
Leeftijd van de moeder De kans op een kind met Downsyndroom op het moment van de test
20 – 25 jaar 11 tot 13 van de 10.000
26 – 30 jaar 14 tot 19 van de 10.000
31 – 35 jaar 20 tot 45 van de 10.000
36 – 40 jaar 60 tot 155 van de 10.000
41 – 45 jaar 200 tot 615 van de 10.000
Bron http://www.prenatalescreening.nl/wat_is_downsyndroom.php
Ik ben benieuwd naar de bron van Mijntje
ja?
200 op de 10.000 = 1 op de 50
615 op de 10.000 = 1 op de 16
Dat is toch zo'n beetje dezelfde orde van grootte als in het lijstje van Mijntje?
Peenvogel
Inmiddels laat men hier de statistieken los op de mogelijk ontstane situatie.
Maar zo lang duurt het toch niet om zo'n testje te doen?
Of is de uitslag zodanig dat je spijt hebt dat je het spotlicht hebt aangezet?
Ik hoop het beste voor je.
Groet, Maw.
Inderdaad
Toch zou ik weleens een overzicht willen zien van cijfers. Even googelen heeft mij niets opgeleverd. Steeds komt Down boven, misschien wel het hoogste cijfer maar er zijn natuurlijk meer risico's en die zijn niet allemaal hetzelfde.
Down kun je natuurlijk laten onderzoeken als je dat risico wenst te verkleinen.
Ook al zal risico stijgen, de meeste kinderen worden dan nog steeds gezond geboren.
De vlag!
Hiephoi, de vlag hangt uit! Tjéééémig de pééémig, wat een opluchting!
Om jullie wat antwoorden te geven:
Simke: we gebruiken dus niets. Voor het zingen de kerk uit en periodieke onthouding. En ik heb een strakke cyclus, dus overtijd komt nooit voor. Behalve dan anderhalf jaar geleden, wat een goed geheugen heb je Jippox: Ja, toen zouden we ook aan de sterilisatie maar toen werd mijn schoonvader dement en raakte dat voornemen naar de achtergrond.
Barvauz: ik heb inderdaad een test gekocht bij de Action. Nu kun je het elk moment van de dag doen, maar ik ga voor de zekerheid toch graag 's morgens, dus ik wachtte nog een dagje. En vannacht brak de boel door en poeh, ik heb nog nooit zóveel slijm en bloed gehad. Misschien is het wel een vroege miskraam, dat schijn vaker voor te komen.
Wil en Katniss: NEE, ik wil beslist niet nog eentje! Onze eerste was al niet gepland. Mijn man en ik hadden pas 3 maanden verkering, sukkels dat we waren. En nee, ik had geen roze wolk, integendeel. Daarom wil ik er ook niet nog een.
Mijk: daar ben ik dus ook bang voor, dat die Essure mislukt en ik toch zwanger raak. Ik heb liever dat ze alles eruit halen, maar dat wil de dokter niet. Wat is er gebeurd met jouw operatie?
Wat mij betreft mag mijn man onder het mes. Ik vind dat ik genoeg heb opgeofferd voor ons gezin en nu mag hij. Dan is de kans dat het lukt ook veel groter denk ik.
Enfin, ik ga nu voor de operatie. Maar wel een hele betrouwbare graag. En tot die tijd komt ie er zonder regenjasje niet meer in Vergt van mezelf ook een hele strakke zelfbeheersing. Ik ga de condooms gewoon in de keukenla leggen. Misschien eentje voor onder het kussen van de bank
Nieuwsgierig
Inmiddels een paar dagen later... weet je al wat?
