Gewoon benieuwd Favoriete leeftijd kind

Elke nieuwe leetijd

Leuke vraag!
Mijn kinderen zijn al groot, maar je zult merken dat elke leeftijd zijn charmes heeft. Ik vond tussen zes en tien ook leuk. Dan leren ze heel veel, kunnen lezen, orden intelligenter en je kunt onderwerpen met ze bespreken die buiten de huis-tuin-en-keukensfeer vallen. En ze krijgen een leven buitenshuis, met eigen vrienden. De interactie met andere kinderen vond ik ook altijd leuk om te bekijken. Maar ze zijn in die periode ook nog erg afhankelijk, gehoorzaam en knuffelig.

Nu studeren mijn kinderen en ook dat is leuk om te zien hoe ze als volwassene zijn. Heel verschillend, maar wel uit hetzelfde nest.

Geniet van je meisje en je zult zien dat ze ook leuk is als ze zes of acht is.

Ha ha

Ik heb niet een favoriete leeftijd maar wel een niet favoriete, of beter twee niet favoriete: peuter- en kleutertijd. Daarvoor en daarna vond ik het weer oké. Maar peuters en kleuters, waarmee zoveel moet in mijn beleving, vond ik hard werken.

En verder, in tegenstelling tot een aantal hier, ik was dol op de babytijd. Vond het altijd erg jammer dat die tijd voorbij was.

Aagje

re aagje

Baby's die nog niets kunnen maar heerlijk volledig k.o. gaan op je arm, lekker rustig kunnen rondkijken en beginnen wat te grijpen aan speelgoed. Prima. Maar als ze een keer beginnen rond te kruipen, net kunnen staan, al rond kunnen lopen maar nog niet praten en soms moeite hebben met zichzelf bezig te houden. Wel rondlopen, overal aanzitten en op klimmen, nog niet zelf kunnen eten en drinken, verschonen. Zucht. Vanaf een jaar of 4 weer leuker. Daarna heeft elke leeftijd wel wat leuks en minder leuks

Margaretha

Ja, daar zit wat in, hoor. Maar in de baby- dreumestijd hadden we lang de box. Dat ze daar nog in konden, was een welkome afwisseling tussen het kruipen, klimmen en graaien door.

Aagje

re aagje

de oudste liep met 9 maanden, de anderen iets later maar wel voor hun eerste verjaardag. Allemaal klommem ze er al zelf uit. Kleuters kunnen zelf eten en drinken, praten, begrijpen al veel meer.

niet echt een favoriete leeftijd

de babytijd vond ik heel leuk, dreumes- en peutertijd wat minder. De jaren op de basisschool waren ook goed te doen evenals de puberteit, al was onze zoon dan wel wat meer in zichzelf gekeerd maar verder niet lastig. Hij studeert nu en ook dit vind ik een leuke fase, het in zichzelf gekeerde van de pubertijd is helemaal weg en we hebben fijne gesprekken over allerlei onderwerpen.

0-2

Ik vond juist de babytijd en de vroege peutertijd het leukst, als ze alles voor het eerst leren en alle reacties nog primair zijn. De kleutertijd vond ik het minst leuk, kleuters zijn draken, en de periode 10-16 het zwaarst.

Eigenlijk dacht ik bij bijna elke leeftijd: dit is de leukste! Behalve zo 12-14 jaar, dat was pittig wat betreft onzekerheid en sociale contacten en dat herken ik ook van mijzelf van vroeger als een zware tijd en nu vond ik het als moeder ook lastig.

Toch heb ik ook nog steeds een zwak voor kinderen van een jaar of 3. En dan vooral de taal. Die verhalen, die je wel ongeveer kan volgen maar net niet helemaal, waar nog zo veel zelfverzonnen woorden en magische realiteit in zit, dat vind ik echt genieten. En trouwens ook de onbedaarlijke vrolijkheid van die kleintjes (soms dan...). Zo stralend blij als ze kunnen zijn met alles.

Een baby zou ik niet meer willen, maar een mensje van drie, kom maar op haha.

dreumes en peuter

Ik vind het wel een beetje zielig voor mezelf om te lezen dat zo veel ouders de dreumes- en peutertijd het minst leuk vonden. Aangezien ik hier zit met een dreumes en een (nog niet pratende) peuter. Ik moet zeggen tot nu toe vond ik de periode dat ze in m'n buik zaten het leukst! (Grapje )

nou

Ik vind de puberteit echt heel erg leuk. Ik werk ook met pubers en ik vind het echt geweldige wezens Niet altijd makkelijk, maar dat zijn baby's en peuters ook niet (die van mij niet in ieder geval). Pubers weten je altijd weer te verrassen. Ook in negatieve zin, ja. Maar vooral toch vaak ik positieve zin, is mijn ervaring.

Verder heeft elke leeftijd wel zo zijn charmes, maar vind ik het wel leuker worden als ze kunnen praten en niet meer à la minute almaar aandacht en verzorging nodig hebben.

(voor de statistiek: mijn kinderen zijn 17, 14, 11 en 9, en ik werk op een middelbare school)

leukste leeftijd

Inderdaad alle leeftijden hebben hun charmes. Maar ik vond de basisschoolleeftijd eigenlijk het leukste. Ze zijn zo bezig met van alles te leren en vooral de jongste kon ook eindeloos spelen. Zowel alleen als met andere kinderen. Heerlijk!
Nu hebben we 2 pubers en dat heeft ook zeker zijn charmes. Leuk om te zien hoe ze steeds meer zelf hun leven vorm geven en hun eigen keuzes maken!

Alles

Hier twee kinderen. Elke leeftijd is tot nu toe boeiend gebleken, in elk geval in mijn zwaar bevooroordeelde ogen. Gisteren hilarische discussie met de oudste of een elfjarige een twitteraccount mag omdat ze anders niet mee kan doen aan een meet-en-greet-wedstrijd van de Dolan twins (don’t ask en nee) en een zevenjarige die vanuit bad om assistentie riep omdat hij had uitgeprobeerd welk dopje van diverse shampooflessen op zijn eh, edelste deel zou passen en nu zat er iets vast. Ik ging bijna dood van het lachen, vooral achteraf.
Laat het lekker over je heen komen allemaal, de weemoed, de vertwijfeling, de absurditeit en de schoonheid. Ik heb regelmatig een “ik stond erbij en ik keek ernaar” gevoel, zo snel gaat het. Volgend jaar een brugklasser in huis! Ik kijk ernaar uit en denk tegelijkertijd, dat waren echt geen acht jaar op de basisschool. Hoe kan dat nu. Mijn eigen lagereschooltijd duurde eeuwen, eindeloos, een vagevuur van verveling, en bij je kind knipper je na de eerste wenochtend van groep 1 een paar keer met je ogen en hangt er een rekwisietenlijst voor de musical op de koelkast.
Anyhoo, ik heb dus nog geen favoriete leeftijd. Vraag het over een jaar of twaalf nog eens .

Tja

Ik kan het ook echt niet zeggen hier. Elke leeftijd heeft zo weer nieuwe uitdagingen en plezier in de ontwikkeling.
Het meest fascinerend vond ik de geboorte en de eerste periode. Het intense besef dat er een nieuw mens bij is en dat jij er helemaal voor gaat. Op dat moment, met heftige emoties en gevoelens van wonderlijkheid. En je eigen transformatie daarin.
Maar dat zou ik toch niet over willen doen.

AnneJ

Ik kan natuurlijk nog niet op een al te lange periode terugkijken maar voor mij waren de geboortes ook echt fascinerend. Dat er opeens een mensje bij komt, zo heftig. Het gaf zo een kick ook, na beide geboortes had ik zo veel adrenaline dat ik meteen opstond, ging douchen en van alles ging doen (zoals koffie zetten voor de verloskundige), niet verstandig omdat je rust hoort te nemen maar ik had zo veel energie! Als ik er aan terugdenk denk ik zelfs: zo dat wil ik echt nog een paar keer overdoen Ik denk dat ik het gelukkigst ooit was vlak na de geboortes.

KimLita

Ik denk dat het ook ligt aan wat voor kind je hebt en dat het er maar één is. De combinatie peuter en dreumes is echt doodvermoeiend, vooral omdat peuterzoon zo mega druk is. Dochter heeft een wat rustiger karakter.

Ooow ja, dat pasbevallen gevoel

dat is misschien wel het mooiste gevoel dat ik ooit heb meegemaakt. Zo bijzonder en niet te omschrijven wat ik toen voelde. Ik heb het drie keer gehad en had het nog wel vaker willen meemaken. Maar ja, om daar nu nog meer kinderen voor te krijgen is ook zo onlogisch.

Ik heb wel de indruk dat ik als genieter van de babytijd wel zwaar in de minderheid ben hier. Niet erg hoor, gewoon een observatie.

Aagje

Peuter en baby

Kan heftig zijn. Maar ik was ook trots op mezelf dat ik het zo praktisch mogelijk wist op te lossen. En het was hier pas het begin van voortdurend twee kinderen (met autisme) die ieder hun eigen aandacht nodig hebben en je hebt maar 1 paar handen en 1 hoofd.

Ja hoor baby's

Ik heb nog weleens de droom gehad dat er twee ! baby's bijkwamen toen mijn kinderen al pubers waren. Ik was helemaal stapel op de droombaby's en ik werd zeer teleurgesteld wakker. Ze waren er niet meer. Ik ben destijds heel erg verliefd op mijn baby's geweest en ook de fase van 2-3 ,jaar vond ik geweldig. De kleutertijd viel me tegen, heel veel dingen die andere kinderen zelf konden zoals aankleden, deed mijn oudste niet. Maar wel oreren over de meest ingewikkelde dingen. Ik begreep hem niet en dat leidde helaas tot conflicten. Bij de tweede heb ik dat aankleden gewoon gelaten, ik kleedde hem zelf aan zodat de ochtend tenminste rustig verliep. Kleuters zijn inderdaad lastige mensjes. Ik verwachtte er teveel van, ook omdat ze verbaal zoveel ouder leken.

Mijn zoon is 5 en dit is een super leeftijd. Vanaf een jaar of 4 al toen hij begon te lezen en sommige woorden verhaspelde. Zo leuk!!

Vanaf een jaar ofzo vond ik het leuk maar nu het leukste. Ook dat hij zelf wat vaker spontaan zegt "wat heb je lekker gekookt" of "zullen we even op de bank gaan zitten om te knuffelen" of "mamma mag ik jou nu eens voorlezen" dat soort dingen.

af en toe?

"Af en toe probeerde ze me eens uit maar over het algemeen ging het goed en gezellig."

Wauw. Prijs jezelf gelukkig! Mijn zoon probeert me elke dag elk uur wel een paar keer uit.

Hoeft niet hoor

Ik had zo'n makkelijke peuter dat ik hierboven zelfs 3 als leukste leeftijd heb opgegeven. Als puber (nu 17) heeft ze wel typische puberproblemen gehad maar dat was meer medisch en psychisch, nauwelijks vervelend tegen ons. Dus je kunt hoop houden inderdaad haha.

Oef moeilijke vraag

Ik was geen baby moeder. Vanaf het moment dat ze echt een gesprekje konden houden vond ik het echt leuk. Zeg maar van 3 tot 6. En nu. Ik heb een leuke puber! Mijn zoon (16,5) heeft de droge humor van zijn pa, is meestal heel erg lief met mij (ik zeg meestal) en je kan een goed, interessant gesprek met hem voeren, over politiek of kunst of over het leven.
Mijn dochter daarentegen was het leukste tussen 2 en 9. Daarna werd ze een vrij gesloten puber. Nu met 26 jaar is ze een leuke jonge vrouw. Dat dan wel weer
Sini

in gesprek

O het lijkt me toch zó vreemd om volwassen kinderen te hebben! Ik ben daar echt benieuwd naar. En voor nu kijk ik vooral uit naar in gesprek kunnen, iets kunnen vertellen, bespreken. (In plaats van: "mamaaaaa melk"...)