Geen zin in kinderen....
Ik ben een vader van 2 jonge kinderen en inmiddels in de 30. Ik vind het best schaamtelijk om hier over te praten dus probeer ik het maar eens zo.
Probleem is namelijk dat ik totaal geen zin heb om tijd aan mijn kinderen te besteden.
Papadag heb ik sowieso al niet. Als ze thuis komen van opvang of van mijn (schoon) ouders, meestal rond 1800hr kan ik niet wachten tot het 1900 is, zodat ze naar bed gaan. De weekenden vind ik verschrikkelijk want dan zijn ze altijd thuis.
Ik kan egt wel lachen met mijn kids, maar ben het na een half uur spuugzat. Ik hou egt wel van ze, kan me niet indenken ze niet te hebben...maar geef ze eigenlijk geen aandacht.
Zodra het vrouwtje savonds naar bed is begint voor mij de dag pas. Eindelijk rust en tijd voor mezelf.
Het komt waarschijnlijk super egoïstisch over, maar het liefst ga ik gewoon weg. Vrijheid, zoals vroeger
Voor al deze ellende.
Het is misschien beetje vaag uitgelegd en niet super duidelijk maar ik vind het zeer moeilijk om dit er uit te gooien.
Ik ben R6-Rider, geen R6-Ridder haha en ik ben ook niet degene die dit topic heeft aangemaakt, vandaar mijn vraag ook aan de topic starter of alles beter wordt en hoe hij er nu over denkt.
Wat betreft de kinderen neem ik gewoon mijn verantwoordelijkheid, dat is het hele punt niet. Ik luister naar ze, verzorg ze, ik speel met ze, ik neem ze mee naar verschillende plekken.
Het is meer dat ik mezelf er echt toe moet zetten, omdat ik liever gewoon andere dingen doe en echt meer behoefte heb aan tijd voor mezelf.
Noem het egoïstisch maar achteraf gezien had ik nooit verwacht dat het zo'n grote verantwoordelijkheid zou zijn.
Ook praat ik er met mijn vrouw over en die snapt het allemaal heel goed en heeft heel heel soms ook hetzelfde dat ze even geen zin heeft in de kinderen.
Ik snap ook wel dat alles in fases en dat het beter wordt maar af en toe.. pff.. haha
Eerst het werk, dan de vruchten. Ik hoop dat je op een dag trots kunt gaan staan stralen als ze een diploma hebben, of hun rijbewijs, of hun eerste salaris of de sleutel van hun nieuwe woning. en ook dan zul je nog aan de bak moeten, meehelpen schilderen, verhuizen, administratieve problemen oplossen, luisteren naar liefdesverdriet, en ze ondersteunen als ze zuchten dat een baby toch wel heel erg veel werk vraagt. Tegen die tijd ben je opa, veel wijzer, en zeg je alles wat wij nu zeggen: komt goed.
Tsjor
Ow maar ik ben ook wel trots op ze hoor, ook dat is het punt niet. Ik mis voor nu gewoon de tijd voor mezelf.
Anonieme vader schreef op 14-05-2018 om 15:29:
Ik ben een vader van 2 jonge kinderen en inmiddels in de 30. Ik vind het best schaamtelijk om hier over te praten dus probeer ik het maar eens zo.
Probleem is namelijk dat ik totaal geen zin heb om tijd aan mijn kinderen te besteden.
Papadag heb ik sowieso al niet. Als ze thuis komen van opvang of van mijn (schoon) ouders, meestal rond 1800hr kan ik niet wachten tot het 1900 is, zodat ze naar bed gaan. De weekenden vind ik verschrikkelijk want dan zijn ze altijd thuis.
Ik kan egt wel lachen met mijn kids, maar ben het na een half uur spuugzat. Ik hou egt wel van ze, kan me niet indenken ze niet te hebben...maar geef ze eigenlijk geen aandacht.
Zodra het vrouwtje savonds naar bed is begint voor mij de dag pas. Eindelijk rust en tijd voor mezelf.
Het komt waarschijnlijk super egoïstisch over, maar het liefst ga ik gewoon weg. Vrijheid, zoals vroeger
Voor al deze ellende.Het is misschien beetje vaag uitgelegd en niet super duidelijk maar ik vind het zeer moeilijk om dit er uit te gooien.
ik ga even heel eerlijk en hard mijn mening geven kwil niet dat je je gehaat voelt door dit maar het is gewoon mijn mening.
ik vind dat je nooit aan kinderen had moeten beginnen want nu gaan de kinderen de dupe ervan zijn dat jij geen veilig sex had plus de kinderen hebben niet gevraagd om op de wereld te komen dat heb jij gedaan.
ten tweede jou prioriteiten liggen ergens anders niet bij je kinderen en daarom voel je dit
mocht je er verandering in willen brengen in je gevoel dan zul je toch echt je kinderen een prioriteit moeten maken.
zit je er niet mee dat de kinderen nu de dupe zijn omdat jij ze gemaakt hebt en er uiteindelijk toch niet achterstraat ?
Rachel ik denk dat de topicstarter niet meer meeleest, het bericht is 3 jaar oud, R6-Rider heeft gereageerd op dit topic omdat hij het herkent.
R6-Rider: Het kan best zijn dat je wat minder met (jonge)kinderen hebt hoor R6, dus probeer om en om als ouders tijd voor jezelf in te blijven plannen en wat anderen ook al schrijven, het komt goed, waarschijnlijk krijg je meer raakvlakken als de kinderen wat ouder zijn, waardoor alles wat leuker wordt.
1968 schreef op 09-04-2021 om 10:28:
Rachel ik denk dat de topicstarter niet meer meeleest, het bericht is 3 jaar oud, R6-Rider heeft gereageerd op dit topic omdat hij het herkent.
R6-Rider: Het kan best zijn dat je wat minder met (jonge)kinderen hebt hoor R6, dus probeer om en om als ouders tijd voor jezelf in te blijven plannen en wat anderen ook al schrijven, het komt goed, waarschijnlijk krijg je meer raakvlakken als de kinderen wat ouder zijn, waardoor alles wat leuker wordt.
ohhh ik snap em inderdaad ! Dankjewel voor de uitleg 😊
R6-rider schreef op 09-04-2021 om 09:14:
Ow maar ik ben ook wel trots op ze hoor, ook dat is het punt niet. Ik mis voor nu gewoon de tijd voor mezelf.
ik begrijp het is het dan niet misschien gewoon een kwestie van zo nu en dan even iets leuks voor jezelf te doen? Even iets wat totaal buiten het gezin staat echt iets voor jezelf
kijk het is zeker zo dat het erg lastig is met een gezin om alle tijd voor jezelf te nemen maar zoals ik begrijp wil je jezelf gewoon niet verliezen je wil iets meer van de tijd voor jezelf en dat mag ook zeker ! Al kan je helaas niet heeel veel doen in deze tijd maar in ieder geval iets met je vrienden of al is het maar met 1 vriend. Geeft je misschien toch het gevoel dat je even terug kan trekken.
het is en blijft natuurlijk een feit dat als je thuiskomt het gewoon allemaal meteen weer doorgaat en ik begrijp dat ook wel lastig is
maar het is in ieder geval wel een start
ik moet zeggen ik heb het ook soms als moeder, maar meer dat ik echt een moment voor mezelf mis en dat zijn de dagen dat ik dan of zelf afspreekt met een vriendin, of soms neemt mijn partner de kleine mee na buiten of mee naar familie en dan heb ik even het hele rijk voor mezelf terwijl ik in mijn badjas met bakken vol eten op de bank lig realityshows te kijken heerlijk🤩. en het laad me ook echt op voor wanneer mijn kleine en partner weer terug komen dan geniet ik weer even van de kleine en als de kleine gaat slapen heb ik weer wat tijd
dit zorgt er ook voor de je je vrolijker en opgeladen voelt als je kinderen wel weer wakker zijn en bij je zijn
doe jij wel eens iets voor jezelf?
R6-rider schreef op 09-04-2021 om 09:14:
Ow maar ik ben ook wel trots op ze hoor, ook dat is het punt niet. Ik mis voor nu gewoon de tijd voor mezelf.
kijk het moet natuurlijk niet zo zijn dat de kinderen zich een last voelen of jij ze als een last ziet omdat je meer tijd voor jezelf wil
dan kunnen we beter kijken hoe kunnen we zorgen dat je die tijd voor jezelf tussendoor creëert.
je doet het misschien niet bewust maar doordat je er last van heb dat je erg die tijd voor jezelf mist kan het soms zo zijn dat je dat in sommige momenten uitstraalt of misschien wat sjaggie reageerd ik weet niet of dat zo is maar mocht dat zo zijn kijk daar mee uit zoals ik al zei zorg dat de kinderen zich geen last voor je gaan voelen doordat ze merken dat je wat anders gesteld bent als ze er zijn dit kan hun ontwikkeling en zelfvertrouwen onbewust 3rg omlaag halen.
als dit niet het geval is heb ik niks gezegd maar mocht het toch soms een beetje het geval zijn dat je daardoor soms wat meer geirriteerd bent let daar dan een beetje op.
Tijd voor jezelf. Ik denk dat ouders dat anno nu harder nodig hebben dan toen 'we' nog allemaal gewoon naar ons werk konden, konden socializen met collega's, vrienden en familie. Die behoefte doet niets af aan de liefde en zorg voor je kind(eren). Het is gewoon niet zo makkelijk te organiseren, alleen al vanwege de contactbeperkingen.
Het kan vast helpen als ouders elkaar bijstaan, af en toe eens op elkaars kinderen passen zodat een ander stel 'vrij' heeft. Daar heeft een mens gewoon nu en dan behoefte aan.
Het is begrijpelijk, maar het is niet anders. De een heeft ook meer tijd voor zichzelf nodig dan de ander. En ‘tijd voor jezelf’ is ook voor iedereen anders, want misschien wil je wel echt helemaal alleen zijn en tot diep in de nacht muziek luisteren en prutsen aan een of ander apparaat zonder daarbij te bedenken dat drie uur later er weer een kind huilend aan je bed staat. Het is gewoon echt wat het is.. ik weet niet hoe het gaat zijn, maar mij lijkt dat meer onafhankelijkheid staat voor meer ruimte voor jezelf als ouder. Dat komt met de jaren.
Er zijn hier genoeg ouders met oudere kinderen die dat misschien wel kunnen beamen.
En als je het echt niet meer volhoudt, trek dan aan de bel zou ik zeggen. Laat schaamte daar geen rol in spelen en weglopen is ook geen oplossing. Maar goed misschien is dat ook niet aan de hand.
