Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
21-12-2013 om 21:20
De laatste tijd kom ik af en toe met nieuwe mensen in contact. Daarbij vertellen zij meestal wat over over hun banen, partners en kinderen. Dat zijn dan vaak goede banen, leuke partners met ook een goede baan en vaak studerende kinderen of kinderen met ook een baan. Zeg maar het gewone leven.
Vaak vragen mensen dan ook naar mijn leven/omstandigheden en die zijn heel anders. Zelf afgekeurd, gescheiden, geen mooi huis meer, geen studerende kinderen maar autistische VMBO-ers die met grote moeite hun schooltijd door komen.
Elke keer heb ik daar weer moeite mee. Voor mijn gevoel heb ik niet bepaald een succesverhaal of zelfs maar een interessant verhaal te vertellen. De laatste jaren heb ik veel ellende meegemaakt en ellende is niet zo interessant om te vertellen, zeker niet bij een eerste kennismaking. Mijn leven lijkt zo mislukt naast dat van mensen met een mooi huis, goede baan, leuke relatie en goedgelukte kinderen. Uiteraard realiseer ik me dat in ieders leven minpunten zitten maar er zullen niet zoveel mensen zijn met mijn score
Het is niet dat ik me in het algemeen onzeker voel of me ergens voor schaam maar onze levens/verhalen zijn zo verschillend dat ik het merk dat ik het moeilijk vind om iets over mezelf te vertellen.
Herkenbaar voor iemand of ideeën?
02-01-2014 om 20:06
Henk
'Waarom denken we dan wel dat mensen dat van ons zullen denken bij andere soorten pech?'
Dat komt omdat we opgroeien met het idee dat het leven maakbaar is. Je kunt worden wat je wilt, niet waar? Iedereen kan alles bereiken, als hij of zij maar echt wil en hard genoeg werkt. Het was een zinvol uitgangspunt toen mensen zich nog gevangen voelden in hun sociale omgeving, toen huwelijken zich uitsluitend binnen rangen en standen plaatsvonden en zonen van bakkers altijd bakker werden. Een boer werd nooit een landheer, van die gedachte wilde men af. De mens moest geemancipeerd worden en daarmee gestimuleerd om meer van zijn leven te maken.
Dat is volledig doorgeslagen. Nu denken we dat iedere rijke zakenman per definitie hard gewerkt heeft. De keerzijde is, dat iedereen die niet geslaagd is, DUS een loser is die het aan zichzelf te danken heeft. Want hij kon toch ook worden wat hij maar wilde ...?!?!
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.