Gedrag volwassenen richting kinderen.
Eigenlijk naar aanleiding van draadje hierboven.We leren onze kinderen beleefd te zijn,behulpzaam,zien graag dat ze respect hebben,dat volwassenen geen last van ze hebben,maar hoe is het andersom.Nu mijn kinderen ouder worden,kan ik me echt verbazen over het gedrag van volwassenen tegen kinderen.
B.v afgelopen middag.Mijn man gaat schaatsen met zoon en vriendje.We hebben een oude rolator en die ging mee.Mijn man staat aan de kant te praten,zoon en vriendje zijn bij hem,maar op het ijs.Zijn er een vrouw ,man en hun zoontje en kind kan niet blijven staan.Zegt vrouw tegen haar man,dan pak je die rolator toch even!!!!Mijn zoon kijkt verbaasd en laat rolator los.Die mensen hadden waarschijnlijk niet door dat mijn man bij de kinderen hoorde.Dus mijn man spreekt de andere man aan dat de rolator van de kinderen is.De man wil de rolator meteen terug geven,mijn man maakt duidelijk dat hij er geen probleem mee heeft dat het even geleend wordt ,maar dat de manier waarop het ging niet klopte.Ja,zegt de man,hij durft natuurlijk geen nee,te zeggen tegen een grote!Mijn man zegt,hij kon geen nee,zeggen want er werd hem niets gevraagd.Je neemt hem gewoon de rolator af."Ja,sorry,dat was inderdaad niet zo netje."Maar als mijn zoontje daar werkelijk alleen had gestaan,had hij gewoon de rolator gepakt.
Nog een voorbeeld.dochter en ik stappen in een lift,we moeten naar de derde verdieping,nog een stel moeten naar de tweede.Ik loop door naar achter,dochter blijft voor in de lift staan ,doordat er een buggie tussen ons instaat.Lift stopt op eerst verdieping,stapt een man en vrouw in,man zegt,oooh, ik heb niet op een knopje gedrukt,we moeten naar beneden.Mijn dochter drukt op het knopje,krijgt ze een grote mond van degene die naar de tweede verdieping moet,ik wacht af hoe dochter reageert,maar ze slaat dicht,krijgt rode kleur.Dus ik zeg tegen de vrouw dat dochter behulpzaam is,de lift eerst naar boven gaat en dat ik het jammer vind dat ze onterecht een grote mond krijgt.Vrouw mompelt,ja,sorry,ik reageerde te snel.Ik weet gewoon zeker dat als mijn dochter daar alleen had gestaan ze geen sorry had gehoord.Ik heb het er met dochter over en ze legt uit dat het dus heel normaal is,dat ze het meer meemaakt,dat ze er aan gewend raakt,ze zegt,in het begin schrok ik dan enorm en had ik daarna hoofdpijn,maar nu niet meer.Ze vertelde ook dat een poosje terug toen de sneeuw er net lag en de straat alleen in het midden schoon was,ze daar fietste met vriendin ,dat er een auto aankwam,dus ze moesten opzij,ze viel,de vrouw in de auto stopt, mijn dochter denkt om te vragen ,of het gaat,maar de vrouw begint moeilijk te doen en vraagt of ze haar auto geraakt had en of die niet beschadigd was.Mijn dochter zegt dat ze niets geraakt heeft en de vrouw zegt,dan heb je geluk gehad.En ze had nog meer voorbeelden,dat ze zonder dat ze zich ergens van bewust is,ineens een grote mond krijgt.
Ik schrik hier echt van.Blijkbaar zijn er volwassen mensen die vinden dat beleefdheidsnormen niet van toepassing zijn als ze het tegen een kind of puber hebben.
Ik word hier echt boos om.Ze zegt zelf ook,ik durf nooit iets te zeggen,amar vriendinnen soms wel,dan wordt het alleen maar erger,want dan ben je ineens zo een puber zonder respect en een grote bek.Hoe zouden jullie hierop reageren???
Hillary
Als jij na zo'n reactie van een ander rot thuis komt dan geef je het veel te veel eer. Joh, laat gewoon gaan, en blijf er al zeker niet door met een rotgevoel zitten, dat is het echt niet waard. Die mevrouw die jou heeft staan uitfoeteren is dat ook al 5 minuten later vergeten. Zonde van je energie om je daar beroerd over te voelen. En als mensen voordringen dan zeg ik er soms niets van en een andere keer wel, maar altijd op een vriendelijke normale manier. Iets van, mevrouw, volgens mij was u pas na mij. Als ze dan hoog van de toren gaan blazen dan heb ik al zoiets van: mij best.....leef je uit.
Voordringen winkel
Als er iemand voordring in de rij voor de kassa, dan vraag ik altijd vriendelijk of ze de trein moeten halen. Vaak krijg je dan als antwoord: nee, hoezo??
Waarop ik dan weer antwoord, nog altijd met een grote glimlach: omdat u zeker dacht dat ik op de bus stond te wachten?
De een gaat dan weer netjes achteraan aansluiten en andere worden boos.
"terugpakken"
Doe ik vrijwel nooit. En als het een keer voorkomt dat ik onaardig reageer schaam ik me daar juist over. Het is in ieder geval niet zo dat het me oplucht. Ik voel me rotter over mijn eigen gedrag dan over het gedrag van een ander. Ik wil juist niet meegezogen worden in de onvriendelijkheid naar anderen.
Wat ik juist regelmatig doe is mensen voorlaten. En als iemand voordringt vraag ik vriendelijk of die persoon soms eerder wil. En dat dat heus wel mag, maar dat ik het prettiger vind als men het even vraagt. Vaak krijg je daarna nog juist een leuk gesprekje ook.
Ik denk dat het veel meer resultaat heeft zelf te beginnen met vriendelijk te zijn. Het is geen strijd in een winkel. Wel kom ik altijd op voor kinderen, als iemand voordringt, of een kind zogenaamd niet ziet. Maar ook vriendelijk. Snerende opmerkingen hebben helemaal geen zin, je bevestigt mensen alleen maar in hun onaardige gedrag en er verandert echt niets door.
