Gedrag volwassenen richting kinderen.

Erg herkenbaar

Ik ben het met je eens dat veel volwassenen erg lomp en onbeleefd tegen kinderen en jongeren zijn. Ik maak het regelmatig mee als ik met mijn dochter naar de stad ga en men niet doorheeft dat we bij elkaar horen. Mijn dochter heeft een heel eigen kledingstijl en ziet er erg leuk en erg opvallend uit. Het lijkt net alsof vooral oudere volwassenen, vanaf zo'n veertig jaar dan menen nog onbeleefder tegen haar te mogen zijn, alsof ze van haar verwachten dat zij wel zo'n respectloos kind zal zijn. Mijn dochter is juist erg open naar iedereen toe, praat erg gemakkelijk en is niet verlegen. Ze is ook absoluut niet onbeleefd. Maar ze wordt er wel steeds geïrriteerder door.
Ik merk ook vaak dat volwassenen bij kinderen gewoon voordringen. Als ik met een kind in de rij voor de kassa sta, en nog iets pak terwijl kind in de rij blijft staan, zijn er zat mensen (vooral ouderen) die gewoon voordringen of dat zouden willen. Ook bijvoorbeeld als ze bij een optocht langs de straat staan te wachten. Altijd weer zijn er mensen, ook met kinderen, die zich langs hen heen dringen en ervoor gaan staan. Daar kan ik me erg over opwinden, alsof kinderen niet meetellen, of minder waard zijn of zo.
Vaak wordt een kind ook ofwel helemaal niet aangesproken, of afgeblaft of zo. Echt verbijsterend vind ik dat.

En bedankt mirreke

Mirreke "Het lijkt net alsof vooral oudere volwassenen, vanaf zo\'n veertig jaar dan menen nog onbeleefder tegen haar te mogen zijn, " En bedankt hè, heb je een rollator voor me dan?
Ik merk ook wel dat volwassenen onderling erg onbeleefd kunnen zijn en dat idd met name de ouderen erg ongeduldig kunnen zijn. Laatst ook in de rij bij de kassa: ik was de volgende en de rij was lang achter mij dus de kassa ernaast gaat open en de cassière zegt: de eerstvolgende mag hier komen. Dat was ik dus. Staat er een man achter me die met zijn (halfvolle) mand voor wil dringen en hij zegt: ik ga wel even eerst. Nou, dat dacht ik dus even niet dus ik zei: de mevrouw van de kassa zei dat de eerstvolgende mocht komen en dat ben ik. Misschien als die meneer vriendelijk gevraagd dat ik hem nog voor had laten gaan, maar de manier waarop maakte me recalcitrant. Meneer weer mokkend en scheldend terug naar de andere rij en ik begin mijn kar uit te laden. Ben halverwege de kar toen een stel dat achter me geanimeerd in gesprek was het beurtbalkje er al op zette zodat ik lang niet al mijn boodschappen er op kon. Dus ik vraag vriendelijk: meneer, mag het balkje nog iets naar achter? Geen probleem, die meneer doet het en we staan er een beetje grapjes over te maken begint die opgefokte meneer twee kassa;s verderop door de winkel te roepen: ach gewoon laten staan. Hij werd geloof ik door de hele winkel uitgelachen toen ik tegen de meneer achter me zei dat hij boos was omdat ik hem terug stuurde toen hij voor wilde dringen. En zo zijn er genoeg voorbeelden te verzinnen.
En tja, hoe zou je het kunnen verbeteren, eigenlijk geen idee, in ieder geval zelf gewoon netjes blijven.

Serieus nemen

Volgens mij hebben die mensen niet geleerd dat een kind ook een echt Persoon is, die je serieus moet nemen. Ik vind het wel treurig. Gelukkig kunnen de meeste mensen zich beter inleven in kinderen. Vooral mensen die zelf kinderen in die leeftijd hebben. Veel oudere mensen of kinderloze mensen hebben daar alweer wat moeite mee. Ik kijk sinds ik zelf kinderen heb toch ook iets anders tegen kinderen aan dan vroeger. Wel nam ik ze altijd al serieus, maar ik begreep ze gewoon wat minder.

Puck, ik ook

Ik ben zevenenveertig...
Wat ik eigenlijk wilde zeggen is dat mij dat met jongere volwassenen minder opvalt. Dochter wordt door twintigers niet afgeblaft.

Ik herken het ook

Nog niet eens zo met mijn eigen kinderen (zal het eens navragen) maar wel om me heen. Eerst dacht ik dat die pubers gewoon onbeleefd reageren op opmerkingen van volwassenen. Maar ondertussen ben ik erachter dat het eerder komt door de soort opmerkingen van volwassenen. Zelf heb ik nooit last van vervelende opmerkingen van pubers naar mij toe, terwijl ik ze zeker op dingen aanspreek. Maar dat gaat dan wel op een normale toon. En blijkbaar maakt dat het verschil want ik krijg ook een normale toon terug.

Herken het ook

Ik weet nog een keer dat mijn dochter bij de ijsjeswinkel op een stoel zat een ijsje te eten en een oudere dame (zonder ijsje) die stoel opeiste met een sneer.

En inderdaad als je een normale toon opzet tegen pubers dan krijg je meestal ook een normaal antwoord.

Ook herkenbaar

Ik herken het gedrag ook....en wordt er ook recaltritant van....en nog erger..puber ook. Wat we laatste meemaakten slaat alles..Puber helpt mij met de kerstboodschappen (op mijn verzoek) in de supermarkt waar ze werkt. Ik moet iets hebben waar we allebei niet bij kunnen, puber pakt een krukje (tenslotte werkt ze daar dus ze weet de weg goed) en klimt op krukje om het te pakken. Krukje staat nét om eenhoekje omdat dus daar dat artikel staat dat ik wil hebben. Puber staat erop. Er zeilt een meneer van 2 meter in een pak de hoek om en die loopt puber omver...puber valt (hard ook nog en er valt van alles om) en meneer begint meteen uit te varen tegen puber...of ze niet kan uitkijken (huh, ze stond daar toch al???) puber ligt nog bij te komen van de schrik...en roept vanaf de grond..."kijk zelf beter uit gek!" Er komt ondertussen een meneer van de supermarkt bij (op het geluid af) van de andere kant die dochter van de grond plukt. Ondertussen is de meneer des duivels geworden omdat dochter hem gek noemde...en er onstaat al een hele discussie...de meneer merkt meteen dat ze haar kennen aldaar omdat de winkelmeneer haar bij de naam noemt en vraagt of ze dat echt gezegd heeft? Ik zie alles gebeuren, maar kan niet zo snel bij dochter komen omdat ik sta te wachten bij het brood en er een druk pad tussen zit tussen mij en dochter op de hoekje. Maar kom net op tijd om te zien dat de winkelmeneer dochter op de kop begint te geven omdat ze niet 'uitkeek' en de man ook nog 'gek' noemde....Ja,halló zo ging het niet! En ik vertel het werkelijke verhaal...net op tijd,want winkelmeneer wil dochter aan het werk zetten de rotzooi op te ruimen. (Huh? in d'r vrije tijd? Terwijl ze mij helpt en ook nog klant is en die mafketel haar zomaar omver gooit omdat ie niet uit z'n doppen kijkt?) Maar meneer houd voet bij stuk, dochter keek niet uit....en dochter krijgt niet eens de kans zich te verdedigen. Ik zie dochter steeds bozer worden en grijp in voor het uit de hand loopt. Ik neem dochter mee en verklaar dat ze mij nu helpt en geen tijd heeft om de rotzooi die 'hij' (wijs op de man) verzoorzaakt heeft op te ruimen en dat hij in het vervolg beter uit z'n doppen moet kijken (ben ook boos ondertussen) waar hij loopt en niet zomaar mensen omver moet lopen...De man kijkt er vies bij als ik het woord ' mensen' zeg...(alsof dochter geen mens is). Al mopperend loopt dochter mee...later kreeg ze er alsnog wat van te horen, hoewel ze toen wel d'r verhaal mocht doen en de winkelmeneer beaamde dat sommige klanten wel erg onbeschoft zijn tegen pubers. Volgens dochter maakt haar uniform (wat ze dragen als ze werken) een groot verschil trouwens. Ik denk dat zulk gedrag wordt ingegeven door de media..dat sommigen denken 'daar heb je er weer zo 1' zodra ze een puber zien. Ongeacht of die puber zich netjes gedraagt of niet. gewoon vooringenomenheid van die mensen. Die scheren alle pubers over 1 kam.
groeten albana

Onbegrijpelijk

Dat dit soort mensen niet eens schrikken als ze iemand omduwen of omver rijden en alleen maar boos worden. Zelfs als het je eigen schuld niet is maar duidelijk die van een kind of jongere, dan nog ben je toch begaan met die ander en niet alleen maar bezig met je eigen gelijk.
Erg hoor, Albana! Ik vind dat de winkelmeneer er ook nog eens niets mee te maken heeft dat je dochter iemand in haar vrije tijd 'gek' noemt. Dat is eventueel jouw taak en niet de zijne. Bovendien begrijp ik goed dat je door de schrik er iets uitflapt.
Bah, en dat verhaal van die boodschappen komt me ook erg bekend voor. Mijn oudste zoon heeft nadat hij al lang en breed van en naar school en vriendjes mocht en kon fietsen een hele poos niet meer alleen willen fietsen, ook omdat hij bij het oversteken van een zebra (lopend, zoals het hoort) bijna was aangereden en daarna door de bestuurder was uitgefoeterd. Hij was er erg ontdaan van.

Hier ook

Wij hebben een buurman die niet tegen kinderen kan. Toen wij nog kinderloos waren hoorden we die man al kinderen uitschelden met woorden waarvan mijn oren klapperden. Hij had in principe toen gelijk, alleen de manier waarop....
Nu is mijn dochter (8) er en als hij haar betrapt op stoepkrijten krijgt ze de volle laag. Hij woont twee huizen verder en de eerste keer had hij niet eens door waar ze woonde.De man gaat echt uit zijn dag, buiten elke proportie en dochter komt elke keer overstuur naar binnen.

Laatst fietsten we hier in het dorp bij een winkelcentrum. Er is daar een soort van oversteek (geen zebrapad o.i.d.) van de parkeerplaats naar het winkelcentrum. Voetgangers hebben daar ook geen voorrang. Er kwamen zeker twintig fietsers aan, waarop de meeste mensen bleven wachten om over te steken. Een mevrouw stak toch over, keek ook niet en doordat ze schrok van een brommer en bleef staan, raakte mijn dochter haar net. Ze begon haar helemaal uit te schelden en zei dat dochter moest stoppen. Ik stopte ook en zei dat het geen zebrapad was en dat zij eerst had moeten wachten voor ze over ging steken. En bovendien, dat zij volwassen is en dus meer verkeersinzicht heeft. Omdat er inmiddels 50 mensen stonden te kijken liep ze weg. Dochter was helemaal ontdaan, want het was toch geen zebrapad en die mevrouw stond op eens stil en zij dacht dat ze er achterlangs kon.

Dit is ook wat mij het meest opvalt. Volwassenen die altijd hun gelijk willen halen in het verkeer, ook al hebben ze het niet en blijkbaar ook niet genegen zijn toe te geven als ze een kind zien. Natuurlijk moeten kinderen zich aan de regels houden, maar ze hebben aanzienlijk minder verkeersinzicht, dus ze doen gemakkelijker iets wat je niet hoort.

Inderdaad

Vorige week fietste dochter (brugklasser maar ziet er ouder uit ivm lengte) 's ochtends om ca half acht door de kou naar school. Het fietspad was slecht begaanbaar, er was maar een smal spoor waarover je kunt rijden. Terwijl ze daar fietst, wordt ze door een achteropkomende volwassen fietser aan de kant geduwd terwijl hij haar toesist: "Ga eens aan de kant, meid." Gevolg: dochter valt van de fiets door de gladheid en doordat ze uit het spoor raakt, alt op haar knie en loopt een paar dagen mank. Ze heeft de man niet horen aankomen en niet horen bellen en ze rijdt altijd redelijk door. De man is niet afgestapt maar fietste hard door.

Herkenning

Ik herken het, het is geen nieuw fenomeen, maar iets wat je denk pas opvalt als je zelf kinderen hebt in die leeftijd. Ik verbaasde me ook al regelmatig over het gedrag naar mijn kinderen toe. Ik herken overigens niet dat het m.n. om 40+ gaat, ook ouders van kleine kinderen konden/kunnen erg vreemd reageren op pubers. Aan de andere kant denk ik dat het een fenomeen is wat helaas een beetje bij de maatschappij lijkt te horen. Mensen zijn vaak onvriendelijk tegen elkaar, probeer eens een bus in te komen als het druk is, ik ben gewend te wachten tot er geen mensen meer uit de bus komen en dan in te stappen, maar menigeen drukt zich al naar voren zodra de deuren opengaan, daarin lijkt leeftijd geen verschil te maken, een deur voor iemand open houden die achter je aankomt door diezelfde deur is ook geen gewoonte die iedereen heeft, etc etc. Maar als puber en helemaal als je een jongen bent ben je vaak de pineut, dat is een groep waar heel vaak onterecht onaangenaam naar gereageerd wordt, ook dat valt je ws vooral op als je zelf een puberzoon hebt.

Niet alleen pubers en fietspad.

Mijn dochter zit op een ponyclub en moet dan met haar pony over een fietspad.Mijn dochter weet dat mensen angstig voor een paard kunnen zijn en ze gaat als er een fietser aankomt altijd netjes de berm in en gaat stilstaan.Na een paar keer alleen naar de ponyclub te gaan,heeft ze me gevraagd toch maar weer mee te lopen,want het is niet normaal wat ze te horen krijgt onderweg als ze alleen is.Ze wordt dan zenuwachtig ,pony voelt dat aan en wordt daardoor schrikkerig,dus dan is de lol van een uurtje rijden er wel af.
Mirreke,ik merk ook dat mijn dochter kriebelig wordt dit soort ervaringen.Dat vind ik jammer.Vervelend dat je dochter alleen al om haar kleding een oordeel krijgt.
Pippin,wat een vreselijke juf,dat zo iemand voor de klas staat,snap ik echt niet.door jouw berichtje bedenk ik me inderdaad dat als ik er iets van zeg,de volwassen excuses aanbieden aan mij,niet aan mijn kind.
Fraz,echt te gek voor woorden,ik heb trouwens een keer meegemaakt dat ik met zoontje aan m'n hand in de stad liep en een oud vrouwtje met haar tas richting zoontje sloeg,omdat hij te dicht langs haar liep.Kind was echt nog klein,ik denk een jaar of 3,ik vroeg heel verbaasd"slaat u nu mijn zoon?"zelfs andere mensen bleven staan om me te helpen en mevrouw aan te spreken.
Ulla,dat bedoel ik nu.kinderen raken echt hun zelfvertrouwen kwijt door dit soort ervaringen.Dat die mensen dat niet snappen.
Albana,ook echt zo een voorbeeld,man loopt puber omver,maar maakt niet uit,puber is schuld en moet oppassen.Ik vind dat haar baas ook niet echt correct reageerde.
Nu vind ik dat niet alleen met pubers is,hoor,maar ook met jongeren kinderen,als ze alleen zijn.kijk,naar mijn zoontje,hij is 9 en de rolator wordt gewoon gepakt zonder te vragen.Dat kan toch niet???Zoon had rolater ook echt vast,hij stond zelf ook pas voor de derde keer op schaatsen.
Maakt trouwens niet uit,je pakt toch niet zomaar iets van iemand,doe je bij een volwasse ook niet,maar omdat het dan MAAR een kind is wordt het gewoon gedaan.
Toen mijn man er iets van zei,gaf de andere man meteen toe ,dat het niet netjes was,waarom doe je het dan?Dat bedoel ik.Volwassenen willen dat kinderen beleefd tegen ze zijn,maar andersom hebben ze totaal geen manieren tegenover kinderen.

Vreselijk

Ik heb kinderen van 10,12 en 17 jaar,en ben vaak verbijsterd om hun verhalen,zo onbeschoft als ze bejegend worden.Het wantrouwen,de onvriendelijkheid,echt heel naar.
Bastet

Wat mij zo stoort

Ik weet niet goed hoe ik het duidelijk moet zeggen.Maar ik merk,dat als men denkt dat kind alleen is ,dat mensen denken dat ze alles mogen doen en zeggen,maar als er dan een ouder reageert ,men terugkrabbelt en een excuus heeft.Dat snap ik niet.Men weet heel goed ,dat het niet klopt,maar toch doen.Vind ik gewoon respectloos naar kinderen toe.
Ik kan het ook niet laten ,dat als ik bv bij de bakker sta en er is een kind in de winkel,dat ik oplet of er iemand voorgaat.Kan dat niet uitstaan,zeg ik altijd wat van.en dan had men het kind niet gezien!!!!Tuurlijk!!!!

Goede voorbeeld

Ouderen moeten met hun gedrag het goede voorbeeld geven aan kinderen, dan leren die ook hoe ze zich moeten gedragen. De ouders uit het eerste voorval gaven hun kind duidelijk het verkeerde voorbeeld: "als je iets wil hebben, moet je het gewoon pakken. Lekker brutaal zijn".
Laatst zag ik hiervan wel een heel stuitend voorbeeld: een vriendin heeft een zoontje met een handicap. Hij is 7 jaar, kan niet lopen en praten. Iedere ochtend wordt hij met een busje opgehaald, om naar zijn speciale school te gaan. Het busje verspert hiermee max. 2 minuten de weg. Laatst, toen ik haar andere kind ophaalde om met mijn kind mee naar school te nemen, zag ik een opstootje voor haar huis. Een woedende automobilist, die even achter het busje moest wachten, stond te schelden op straat. De meest groffe woorden kwamen uit zijn mond (en het arme kind in de rolstoel moest dat allemaal aanhoren). Hij was vooral boos omdat zijn kinderen nu misschien te laat op school zouden komen. En inderdaad, achterin zijn auto zaten twee kinderen, die aanhoorden hoe hun vader stond te schelden tegen een gehandicapt kind. Wat voor een voorbeeld geeft zo'n man?? De bestuurder van het busje stond er gelaten bij, hij vertelde mij dat hij dit zo vaak meemaakte.....

Ooooooooo

heb je effe? Het is inderdaad (volgens mij) het stukje: pubers deugen niet. Wanneer hoor je nou iets positiefs over pubers?? Ik word zo moe van het feit dat pubers bij voorbaat al fout zijn, bah. Vooral in winkels kan me dat verbazen: hallo, het zijn wél de klanten van de toekomst!
Ik heb er ook legio voorbeelden van, echt heel raar. En inderdaad, wat anderen ook al schrijven, als de kinderen in dezelfde zaak lopen met de kleren van hun werk aan dán doen mensen wel normaal tegen hen. Belachelijk.

Tirza

Word er boos van!

Ik word al lezende helemaal boos om jullie verhalen... Ik vind het ook ongelooflijk hoe volwassenen naar kinderen kunnen doen. Naar pubers al bij voorbaat negatief ("zal wel zo'n brutale k-puber zijn") en naar kleine kinderen alsof ze nog geen mens zijn of niet meetellen...

Mijn dochters zijn beide wat verlegen. Vooral de oudste leer ikdat ze voor zichzelf op mag komen, door het af en toe in haar plaats te doen. Maar als het soms om iets lmops gaat waar niet echt wat van te zeggen is of niet echt aanwijbaar is zeg ik (goed verstaanbaar): trek je er maar niets van aan schat, sommige mensen denken dat ze geen rekening met anderen hoeven te houden. Hoop daarmee een hint te geven maar dochters ook te leren dat mensen verschillend zijn, qua normen en waarden..

Vorig jaar in Engeland waren we in een supermarkt met kinderen die vrolijk en uitgelaten waren. Ze huppelden bij ons in de buurt rond maar keken wel goed uit etc. Waren in mijn ogen niemand tot last maar in ogen van keurige Engelsen achteraf gezien heel apart. Maar goed, op een gegeven moment wil ik ergens iets pakken en dochter (toen 7) stond daar ook. Ik sloeg van achteren even een liefdevolle arm om haar heen. Toen voelde ik dat haar hart heel snel ging: "wat is er?". Ze stond er heel stilletjes bij: "een mevrouw sloeg mij net".
Ik ontplofte bijna, mijn lieve, verlegen meisje die lekker vrij en happy loopt te zijn... Ze stond ergens voor een rek en die vrouw wilde er blijkbaar bij om iets te pakken waarop de dochter een pets geeft om haar naar achteren te sommeren. Ik was zo boos maar wist dus niet om wie het ging... Uieindelijk zagen we de betrffende vrouw maar ik heb niets gezegd... Achteraf had ik kunnen vragen of ze dochter geslagen had.. Ik weet niet meer waarom ik het niet heb gedaan. Ook omdat ik niet precies wist wat er gebeurd was (was het slaan of een tik of een harde duw), misschien omdat het in het engels moest? Wel heb ik haar heel bewust, heeeeel vuil aangekeken. Poten af van mijn kind...

Dit zijn wel dingen die ik me soms afvraag. Hoe maak jeje kinderen weerbaar tegen dit soort (ook uit jullie verhalen) idioterien?? Doe je inderdaad je best ze van alles mee te geven en fijne mensen er van te maken... zucht...

Sorry voor de schrijffouten..

sorry voor de schrijffouten... ik lig ziek op de bank met wat onwillige laptop..

Balkenende aanschrijven?

Misschien kunnen we belakenende aanschrijven dat ie hier dit lijntje eens moet lezen? Offe die minister (of staatsecretaris) van gezin...jeugd, hoe heet ie ook al weer? Die hebben toch zo de mond vol van waarden en normen? Nou, hoe moet de jeugd dat dan ooit leren als ze zo worden bejegend??Laat ze hier dit lijntje maar eens volgen. Ik moet ook eerlijk zeggen dat dikwijls als er 'nieuws'is en het gaat over 'probleemjeugd' dat ik denk...'ja,ja...en wat heeft die andere partij gedaan???' Dat ik daar zo mijn vraagtekens bij heb. Eerst wordt al die jeugd tot hun 12-de bejegend alsof ze niet meetellen en daarna is alles in hun puberteit zowiezo hun schuld of ze nu iets gedaan hebben of niet. En krijgen ze meer grote monden en scheldpartijen over zich heen dan ik zou kunnen verdragen Ja,ja...En dan vinden ze het gek dat een groep daardoor 'ontspoort', nou mij verbaasd het helemaal niks.
Nog even ter verduidelijking van het verhaal over die man in het pak die dochter omver liep...de winkelmeneer was dochter nog overeind aan het helpen (die was ook geschrokken, hoort opeens veel kabaal en een medewerker die hij kent ligt op de grond en allemaal troep eromheen en een boze nette keurig man erbij die duidelijk erg woest is...), toen die man al begon 'uit te varen' in de geest van..."zij keek helemaal niet uit en toen schelde ze me nog uit ook!" Waarop winkelmeneer dochter vroeg: "Is dat zo 'naam dochter'?" Ik denk ook dat winkelmeneer enigzins verbrouwereerd was....hij kent dochter niet als 'puber die zomaar uitscheld', hij ken haar als winkelmedwerker en aangezien ze dat een jaartje of 2 doet en er wat dit betreft nog nooit klachten zijn geweest....Dus dochter begint net uit te leggen hoe het zit en bevestigd dat ze de man 'gek' heeft genoemd..., maar zover komt ze helemaal niet. want de nette schreeuwende man schreeuwt er zo overheen met allerlei beschuldigingen. Dus vandaar dat de toestand zo escaleerde....Allemaal door die man. Dochter kréég gewoon geen kans en de winkelmeneer ook trouwens niet. Ik geef de winkelmeneer ook niet de schuld. Maar dochter ging de keer erop wel met lood in de schoenen naar het werk....ze wist best dat de winkelmeneer er nog weer over zou beginnen. En dat was ook zo. Lijkt me ook logisch want achteraf wisten we dat winkelmeneer pas ná het verhaal van dochter (dus dagen erna) de werkelijke situatie had gehoord. Hoewel hij wel had aangenomen dat toen ik ingreep en ik man de schuld gaf, de situatie iets genuanceerder lag dan de man deed voorkomen. Voor winkelmeneer was het een vaststaand feit dat volwassenen tegen pubers altijd zó doen. Vandaar dat de uniformen ook ooit zijn aangeschaft voor de inpakkers (had ik nog nooit bij nagedacht). Dat geeft een 'andere uitstraling' zoiets als 'semivolwassen' horend bij de groep 'harde werkerkers' ofzoiets onder de pubers en dan worden ze wel voor 'vol' aangezien.
Kun je nagaan hoe erg en wijdverbreid dit al is...
groeten albana

Emma

Door mijn werk maak ik nogal wat mee aan gedrag wat mijn grens te boven gaat en we verbazen ons daar dus dagelijks over. Er is vaak maar érg weinig nodig voor onbeschoft gedrag. Beleefdheid tegenover kinderen maar ook tegenover volwassenen vind ik soms ver te zoeken en dan vraag ik me af wat voor voorbeeld die mensen geven naar hun gezin. Het kan niet schelen in wat voor stemming je bent, tegen wie je het hebt, of wat dan ook. Je hoort je fatsoen te bewaren.

Grrr

Dochter ging een keer patat halen 's avonds en ik vond het erg lang duren, dus ik erheen. Was de snackbar bij ons in de straat dicht, dus op naar de andere, ligt 1 straat verder, kom ik daaraan, staat mijn dochter aan de zijkant, dus ik zeg, zo heb je al besteld ik vind het nogal lang duren.. Begint ze hard te huilen, er waren namelijk al 2 mensen gewoon zomaar voor gegaan en de 3de had haar gewoon opzij geduwd!!! Pardon zijn die mensen er nog? Ja die en die meneer duwde me. Oke ik eerst naar de frietbakker, zeg weet u wie er in u zaken komen?? Ja natuurlijk wat een rare vraag, weet u dan ook dat dat meisje al bijna 40 minuten bij u binnenstaat zonder te hebben besteld?? Uhhh nee dat wist hij niet. daarna ben ik even naar die meneer gelopen die haar geduwd had: meneer u moet wel ontzettende honger hebben? Hoezo? nou als u zelfs een meisje van 9 opzij duw om eerder aan de buurt te kunnen zijn.. Ja nou uhhh er werd gevraagt wie er was, en zij reageerde niet. Dus ik dacht dan ga ik maar! Lul hannes!

Gelukkig gaat het bij de snackbar bij ons in de straat anders, die hebben zelf kinderen en zeggen dan altijd, nee dat meisje/jongen was nog eerst..

En een keer mee gemaakt dat ik zit in mijn tuin en hoor mijn dochter (toen 7) heel hard lul roepen tegen iemand, dus ik loop naar de poort en kijk tegen wie ze het heeft. Blijk ze het tegen de buurman te hebben, dus ik neem haar mee naar binnen en vraag waar ze mee bezig is en waarom ze dat zegt?? En dat ik eis dat ze haar excus gaat aanbieden. Waarop dochter heel boos word en zegt. Ik ga sorry zeggen als hij dat ook doet!, waarop ik vraag waarom de buurman dan zijn excus moet aanbieden?? Bleek dat hij haar had geslagen. Dus ik ga aan de buurman vragen of dat zo is? Ja want ik voed mijn kinderen niet op, dus dat zou hij dan wel even doen. Ik was mega boos, en vond dat hij zijn excus moest aanbieden aan mijn dochter, dat weigerde hij, ze was maar een snotneus.. Waarop ik dochter wel haar excus liet aanbieden, en toen tegen mijn dochter zei, waar buurman nog bij stond, goed zo jij ben een beter persoon dan de buurman, jij weet wanneer je fout zit en geef dat dan ook toe!! waarop de buurman nog bozer werd!

Gelukkig

wat een herkenning. Ik dacht al dat het misschien toch aan mijn puberzoon lag, dat hij vaak zo grof en onheus behandeld wordt door (inderdaad toch meestal oudere) volwassenen. Al een paar keer door haastige automobilisten die de fietsende jongens van de weg rijden of uitschelden. Door zomaar een volwassenen in een winkel. Door een trainer die ook weigert excuses te maken aan een kind/jongere. Pas maakte ik het als buitenstaander echter ook in een winkel mee met een andere jongen. Die hield de deur open voor een oudere man, die hem vervolgens zeer grof uitschold, woorden die ik hier niet zal herhalen.
Mijn zoon is meestal zeer beleefd maar kan ook soms wel eens tamelijk brutaal antwoorden. Geen wonder eigenlijk, het is zijn/hen enig mogelijke verdediging. En ze krijgen het "goede" voorbeeld.
Volgens mij heeft het inderdaad wel met het in de media voortdurend opgeroepen beeld te maken van jongeren waar niets van deugt, en die slecht opgevoed zijn, etc.

Supermarkt

Ik heb het idee dat veel mensen in de supermarkt sowieso nogal opgefokt en ongeduldig zijn. Misschien wekt die locatie een bepaalde aggressie op ofzo. Twee anecdotes: Hoorde opeens een hoop herrie en zag iemand bukken. Ik moest daar net langs, ik keek dus naar de hand van de dame wat er nu gevallen was. Het bleek haar mobiele telefoon. Helaas bleek er nog een onderdeel op de grond te liggen, maar omdat ik dus naar haar hand keek stond ik daar helaas op. Ik voelde me erg lullig en putte me uit in excuses. En wat zegt die mevrouw: "je zag het heus wel" Tja het enige zinnige antwoord hierop was uiteraard: "ja inderdaad, ik deed het expres". Waarom zou iemand in godsnaam denken dat ik met opzet op het telefoononderdeel van een volslagen onbekende zou gaan staan? Een andere keer sloot ik aan achter een kassa. Een stukje verder naar achter stond een kar, dus een flink gat tussen de kar en de kassa, de kar stond naast het koffieschap. Na een tijdje (ik had al het nodige op de band gezet) kwam er een mevrouw aan (jaartje of 55) en die begon me uit te foeteren: "wat denk je ik zet die kar gewoon op zij?" Ik had die kar met geen vinger aangeraakt. Daarna stonden we weer gelijktijdig bij de bakker (ik iets eerder) en toen heb ik haar terug gepakt. Toen de bakker vroeg: "wie is er aan de beurt?" Heb ik luid en duidelijk door de volle winkel geroepen: "helpt u die mevrouw maar hoor, anders zegt ze straks weer dat in voordring"

Mijn jongens.....

Mijn jongens,12 en 17,zeggen weleens hoofdschuddend tegen elkaar: die ouderen van tegenwoordig....
Bastet

Ik ben zo'n onaardige mevrouw...

Als ik zo alle reacties lees, is het niet alleen intolerantie tegen kinderen en pubers, maar intolerantie bij alle leeftijdsgroepen. Jammer is dat. Hoe zou dat toch komen? Ik heb mezelf voorgenomen om in het verkeer extra wellevend te zijn. Juist om zo'n opeenstapeling van boze reacties te voorkomen. En als zo'n groepje hangjongeren ergens in de weg staat te hangen, vraag ik blij en vriendelijk of ik er langs mag. Misschien wat overdreven, maar het werkt wel.
En aan de andere kant, ik heb een evenwichtsstoornis. En ben daardoor in een drukke stad soms overprikkeld. Zo is een brug voor mij soms heel moeilijk, omdat mijn evenwichtsorgaan dat stromende water niet kan begrijpen. En als een brug openstaat, en langzaam dicht gaat, kun je mij opvegen. Meestal doe ik dan mijn ogen dicht, maar op een gegeven moment moet je ze ook weer opendoen. Juist op zo'n moment, tikt een mevrouw mij op de schouder, en begint zonder inleiding op oorhoogte op mij in te praten, over of er nog een andere route enz. is. Ik ben ontploft! Ik heb haar gesommeerd van mijn schouder af te blijven, te stoppen met hijgen in mijn oor... Ze was perplex. Arme mevrouw.

Oja, en het hangen

zijn jullie eigenlijk ook hangjongere geweest vroeger? Ik wel. Na dansles en na catechisatie (!) hingen wij altijd met een groepje jongens en meiden nog een uurtje gezellig buiten rond. Beetje kletsen, stoeien, brutaal doen tegen voorbijgangers om indruk op elkaar te maken. Pubergedrag. Net als nu. Alleen kan ik me niet herinneren dat er toen zo op gescholden werd.

Hillary, je doet zelf ook mee.

jij begint weliswaar niet, maar je doet net zo hard mee in je reactie terug. Kan het me aan de ene kant wel voorstellen maar aan de andere kant houdt je het daarmee lekker in stand. Persoonlijk reageer ik helemaal niet meer en "terugpakken" in een andere winkel vind ik al helemaal kinderachtig.

Meedoen

Ja Puck dat is waar. Overigens heb ik negen van de tien keer in dit soort gevallen echt zo'n rotgevoel als ik thuis kom en denk ik achteraf had ik maar dit of dat gezegd. Dan voel ik de hele dag rot en vraag me af hoe iemand er toch bij komt dat ik met opzet ergens op zou trappen of voor zou dringen. En dit waren toevallig 2 van de tien gevallen dat ik wat terug zei. En ik moet eerlijk zeggen dat ik een stuk opgeluchter thuis kwam dan bij die andere 18 keren. Ik dit geval vond ik toch echt dat ik onheus werd bejegend. Al die keren dat er bij mij iemand voordringt in een winkel zeg ik niks en ga ervan uit dat men het niet in de gaten heeft gehad. mensen kunnen toch niet zo slecht zijn dat ze dat allemaal met opzet doen?