Fulltime werken?

Echt niet?

Kan je bedrijf deze functie echt niet als 32uursfunctie beschikbaar maken? Het scheelt maar zo weinig (en zoveel voor jou en je gezin, van een verhouding 4:3 dagen werken tegenover vrij, naar een 5:2 verhouding). Volgens mij is je werkgever zelfs verplicht parttime werk mogelijk te maken tenzij extreem bedrijfsbelang.

Persoonlijk moet ik er niet aan denken! Ik werk ook 32 uur in een directie functie.

Maar, ehm, jij was zelf toch ook werkgever? Las ik in een van je andere berichtjes? Of heb ik dat verkeerd begrepen?

Dat ben ik geweest

nu weer in loondienst, dat bevalt me toch beter. Mijn werkgever is niks verplicht. Dit is een extra taak die een enorm leuke uitdaging is, maar het normale werk gaat gewoon door, dus het is of de kans pakken en ft werken, of alles blijft zoals het nu is.

Flexibel

is het wel, al zal ik wel geregeld naar het buitenland moeten voor een paar dagen tot een week. Opvang is al goed geregeld en we hebben een stabiel netwerk.

Lanza

Misschien er eens met je man over praten? Of ben jij echt degene die gaat over flexibel zijn met kinderen?
Dat jij fulltime wil werken kan natuurlijk onbespreekbaar zijn.

Hoe bedoel je

of ik daarover ga? Onbespreekbaar is niks bij ons. Lijkt me ook heel gek als je over zoiets niet kunt praten met je partner?

Creatief denken

Even out of the box denken:

Ik weet natuurlijk niet wat de bestaande baan inhoudt, maar veel banen zijn eigenlijk een collectie taken en niet per definitie exact 32 uur. Wellicht kun je een andere taak of taken afstoten ten gunste van deze nieuwe uitdagende taak. Wie weet is je werkgever daar wel voor in, als jij een goed onderbouwd voorstel maakt.

Je kan ook gewoon ermee beginnen en dan na enige tijd samen met je werkgever evalueren. Als je het dan zelf eigenlijk te veel uren per week vond, maar het werk wel heel goed gaat, wie weet heb jij dan al mooi laten zien hoe goed die nieuwe taak bij je past, en dan kun je alsnog het afstoten van andere taken onderhandelen.

Waarom niet?

Er zijn toch ook meer dan genoeg vaders die fulltime werken? Die zijn echt niet een mindere ouder. Ik ken best wel veel vrouwen met een fulltime baan. Vaak werkt dan de partner wat minder uren.

Mijn man werkt fulltime en reist ook veel. Ik werk 32 uur. Voordelen van het werk van mijn man is dat hij veel flexibeler is. Hij kan zo tussendoor even naar school voor een 19 minuten gesprek. Studiemiddagen hij regelt dat wel. Op mijn werk is dat lastiger. Ik moet aanwezig zijn en ik ben daardoor veel minder flexibel.

Wel vond ik de reizen van mijn man zwaar toen de kinderen nog klein waren. Het is pittig om er een hele week alleen voor te staan 's avonds en 's morgens. Zelfs als de opvang verder prima is geregeld.

Als jullie er samen uit kunnen komen en jij vindt de maand de moeite waard dan zou ik het doen.

Flexibel

Ik werk fulltime met jonge kinderen. Dat bevalt prima maar ik kan wel flexibel werken dus als ik een keer een dag wat korter werk en een andere dag wat langer is dat prima. Als ik doordeweeks wat minder uren maak dan werk ik bij in het weekend en/of de avonden. Ik werk ook vaak vanuit huis en dat scheelt ook logistiek geregel. Mijn man heeft ook een fulltime baan en is ook redelijk flexibel. Dus over het algemeen genomen kunnen we wel aanwezig zijn bij schoolactiviteiten (mits het niet al te veel en vaak is) en we zijn flexibel genoeg om ziekte op te vangen.

Lanza

Dan bespreek je dat toch met je partner, of wil je hier een discussie starten over full time werkende moeders in het algemeen?
Met andere woorden: hoe lossen jullie dat op?

Hoeveel uur?

Hoeveel uur is die baan? 36 of 40?
Bij 36 is wellicht 4*9 een optie. En als je man ook handig plant, dan kan er misschien 2 werkdagen iemand thuis zijn voor de kinderen. Of de woensdagmiddag, handig met speelafspraken.

Heb je nog ouderschapsverlof?

Dan kun je inderdaad doen wat Babylon voorstelt. Ga ervoor en houd goed in de gaten of je genoeg tijd overhoudt voor jezelf. Mocht het tegenvallen, dan kun je mogelijk wat extra vakantiedagen kopen, maar misschien is het opnemen van (gedeeltelijk) ouderschapsverlof dan ook nog een optie.

Verder is het handig (soms noodzakelijk) om af te spreken wie van de ouders 'in charge' is. Ook op de dagen dat je allebei werkt. Maar dat doen jullie misschien al.

Een overweging die je mee kunt nemen, is hoe belangrijk het voor jou is om ook tijd voor jezelf te hebben en in hoeverre je ruimte hebt om in je vrije tijd echt vrij te zijn. Anders gezegd: die 8 uur extra gaan ergens vanaf. Goed om te bedenken wat je inlevert en of het dat waard is.

Natuurlijk gewoon doen

Mijn kinderen zijn inmiddels volwassen. Twintig jaar geleden zat ik in deze discussies. En ik dacht in mijn onschuld dat het een kwestie van tijd was. Dat over 20 jaar hier geen discussie meer over zou zijn.

Maar helaas. Nog steeds.

Ik heb een korte periode 80% gewerkt. Ik heb dat weer omgezet naar fulltime toen ik merkte dat ik wel 20% salaris inleverde, maar dat ik in praktijk toch minstens 50 uur bleef werken. Dat geldt volgens mij voor de meeste mensen met een stevige baan.

Ik zou er dus geen seconde over twijfelen.
Gewoon die baan aannemen.

Vrije tijd

Die uren gaan inderdaad ergens van af. Aangezien volgens het CBS je minstens 30 uur besteedt aan huishoudelijke taken, zie ik een prima manier om uren vrij te spelen.

Die uren moeten niet af gaan van je hobby's. Die uren moet je kwijtspelen door vervelende taken uit te besteden.

Maar dan niet die schamele paar uurtjes per week.
Eerder een Downton Abbey equivalent
Schoonmaken, bijhouden, de was wegwerken. Boodschappen laten bezorgen.

Het leven met jonge kinderen is al druk genoeg. Alle taken die je niet leuk vindt en die je kunt uitbesteden, moet je gewoon uitbesteden.

Tijd is een kwestie van prioriteit

Heeft je man nog recht op ouderschapsverlof? Kan er door een van jullie thuis gewerkt worden als de kinderen slapen of naar school zijn? Wat zou jouw fulltime werken betekenen voor de kinderen qua opvang en kunnen ze dat aan qua prikkels, rustmomenten, hobby's etc. Ik kan de keuze niet voor jullie maken, maar ik zou je kinderen centraal zetten en het vanuit dat punt met je man bespreken wat er (on)mogelijk en (on)wenselijk is. Zij hebben immers met jullie beslissing te leven.

Maar Tihama

"En ik dacht in mijn onschuld dat het een kwestie van tijd was. Dat over 20 jaar hier geen discussie meer over zou zijn."
Er is toch ook niet zozeer een discussie over? Wel twijfel, maar daar lijkt me niets mis mee.

Een paar jaar geleden...

Toen dacht je dit:
"Sinds ik zwanger was van de tweede ben ik een dag minder gaan werken, omdat dat mogelijk was op mijn werk en ik zwanger zijn met een peuter erbij pittig vond in combinatie met een ft baan."

Je bent nu niet zwanger maar je hebt een peuter en een kleuter. Dat is niet pittig in combinatie met een ft baan? Als je zelf het gevoel hebt dat er eigenlijk weinig gaat veranderen, weinig aanpassingen in je gezin, je nu ook energie genoeg hebt dan zou ik er voor gaan. Vooral als het een geweldige kans is, dan zal de uitdaging zwaarder wegen dan wat uren extra werken.
Kan je bij spijt eenvoudig terug naar je huidige functie?

Gelijk

Je hebt gelijk, Emmawee. Er is wel wat veranderd. Twintig jaar geleden was het nog neersabelen als je als moeder fulltime werkte. Nu is de discussie of het niet te druk is.

Wel discussie, maar inderdaad een stuk minder.

ik zal het zelf niet doen

Zelf vind ik het te veel, nu zijn ze nog jong, maar als ze een paar jaar ouder zijn, dan krijgen ze het ook drukker, dan willen ze afspreken, kinderfeestjes, buitenschoolse activiteiten, sporten enzo, Hoe wil je dat combineren? Of je man moet dit op zich kunnen nemen. Of heb je andere mensen die dit allemaal op zich neemt, want dat kun je jou kinderen natuurlijk niet ontnemen toch? Denk er gewoon even over na! hoe wil je dit combineren met kijktijden op school of hulp op school, want kinderen vinden het wel leuk als mama er ook wel eens is? Vandaag hadden ze hier voorlezen op school door ouders of grootouders. Ik moet al jaren werken , maar ze baalden er wel van dat ze bij een andere oma of opa aan moesten schuiven, vandaag maar een half uurtje later gaan werken. Je moet doen wat je zelf wilt maar denk ook aan het kind! Ik ben misschien ook een beetje ouderwets, ik was eerst fulltime thuisblijf moeder en nu werk ik onder schooltijd, ik heb mijn kinderen nooit bij de oppas willen brengen.

Bregje

Echt? Dat je de dingen als kijktijden en voorlezen op school laat meewegen in of je meer zou werken of niet?

Ok Tihama..

Kom maar weer terug! 😉

Tihama

"En ik dacht in mijn onschuld dat het een kwestie van tijd was. Dat over 20 jaar hier geen discussie meer over zou zijn."

Oh, Tihama, dus de emancipatie valt je tegen? Is het weer de schuld van het patriarchaat?

Dacht je dat homo- c.q. lesbo paren geen issues hebben over wie er full- en wie er parttime werkt? Of zou daar de vrouwelijkste partner het PT werk doen?

"Maar helaas. Nog steeds."

Je moet ergens voor vechten toch?
Er is altijd wel wat te vinden als je je best doet...

Ik zou het doen

als het te regelen is binnen je gezin. Flexibiliteit van jullie beiden is wel essentieel. Ik heb een tijd ft gewerkt in de tijd dat de oudste kinderen heel klein waren. Mijn man werkte ook ft. Juist toen de kinderen klein waren vond ik het goed te doen.

Maar het hangt van veel af:
- zijn je kinderen gezond en ‘makkelijk’
- al eerder genoemd: wat is ft in jouw branche: 36 of 40 uur. Kun je 4x9 werken igv 36, behoudens de keren dat je naar het buitenland moet?
- steunt je man deze keuze?
- flexibiliteit van jullie beider banen

Kan nog een boel vragen bedenken, maar die heb je voor een groot deel ook vast zelf bedacht.

Lieve lieve lieve

Hombre,

Ik zou willen dat het de schuld van het patriarchaat was, maar de werkelijkheid is erger: het komt van vrouwen zelf.

Woensdag en vrijdag

Wij zorgden in ieder geval dat er woensdagmiddag en vrijdagmiddag iemand thuis was. Dat waren hier echt de speelmiddagen en ik ben nog steeds blij dat er dat gedaan hebben. Verder begon standaard 1 van ons vroeg en de ander bracht de kinderen weg en begon laat (na 9 uur vaak, dus eerste afspraak plannen om half tien. Degene die vroeg begon haalde op, at met de kinderen en logde in de avond vaak nog even in. Degene die laat begon kwam zo laat thuis als nodig was.

Ik vond hert zelf wel fijn om 1 dag thuis te zijn toen de kinderen klein waren en nog niet naar school gingen. Mijn man ook. We gingen pas meer dan vier dagen werken toen ze beiden naar school gingen.

Ook fulltimer

Maar mijn kinderen zijn van bovenbouw basisschool tot eindexamen dus dat is andere leeftijdsfase. Toen ze kleiner waren werkte ik 32, later 36 en nu dus 40. Sleutelwoord wat mij betreft zijn flexibele werktijden. Dat zorgt bij mij dat het goed te doen is en er in heel veel dingen voor mijn kinderen kan zijn. Ik doe ook best veel op school en met sport. Nou zit ik wel zelden een avond zomaar op de bank, ik ben meestal wel wat aan het doen, ook geregeld werk als ik bv smiddags eerder gestopt ben ofzo
Ik zou het gewoon gaan proberen mits je dus flexibel kunt zijn.

De opmerking van @emma dat het onbespreekbaar kan zijn snap ik niet. Hoezo onbespreekbaar?

Doen

Gewoon doen als jij je er goed bij voelt.
Zouden we deze discussie ook hebben als het over de vader ging?

Natuurlijk

ga je dat doen - kans die je niet moet laten gaan! Ik heb altijd ft gewerkt met 2 kinderen en daar ben ik maar was blij om carrierewijs en om het goede voorbeeld te geven

Bregje

Hoe je dat allemaal combineert met een fijne fulltime baan? Nou dat kan dus. Naast mijn pleidooi voor flexibel werken hier de aanvulling: samenwerken als ouders. Dus op dag van clubje x werk ik thuis. Ik haal mijn jongste kind van school, breng hem naar zijn clubje, Desgewenst samen met één of meerdere vriendjes, blijf even kijken, klets wat met deze of gene, zwaai en ga weer achter mijn laptop. Een andere moeder haalt ze op, meestal zijn de speelafspraakjes dan zal rond. Dat kan bij mij thuis of elders. Als ze meer aandacht willen haal ik savonds nog wat werk in of start ik de dag daarna vroeg als mijn man de ochtendshift thuis kan doen.
De bso (op verzoek van jongste want gezellig) rijdt ook clubjes
Daarnaast ben ik op school geweest en/of nog steeds:
Voorleesmoeder, luizenpluizer, meerdere jaren klassenouder, diverse commissies en ga ik elk jaar meermaals mee bij een uitje of dingetje.
Als gezegd, bij sport doe ik ook mee.
Echt, het kan, tuurlijk niet bij elke baan en tuurlijk vis ik niet hoogstpersoonlijk elke luis uit elke haar bij elke klasgenoot en tuurlijk is het allemaal niet perfect maar we hebben een heerlijk leven en het is echt prima te doen

Uren

Persoonlijk vind ik dat die 32 uur maken dat je ruimte hebt om te kunnen puzzelen met plotselinge wijzigingen in de zorg van je kind. Ik werk sinds mijn kind naar school gaat dus 3x9 en 1x 5 uur dat maakt 32 uur en zorgt dat ik twee middagen na schooltijd (14:00 uur) bij mijn kind ben mijn man werkt 3x8 en 2x 6 en realiseert zo ook dat hij 2 middagen bij ons kind is.

Indien nodig (bijvoorbeeld ivm afspraken op het werk) kunnen we zelfs schuiven met middagen vrij en mijn vrije dag maakt het mogelijk om zo te schuiven dat studiedagen geen vakantieuren of opvanguren kosten. En gaat mijn kind gewoon naar school op mijn vrije dag dan heb ik ruimte voor allerhande afspraken waar anders vakantie voor opgenomen moet worden. En het geeft me ruimte om overuren te maken als dat nodig is en mijn eigen rust te pakken als het nodig is.

Ik zou niet meer naar 40 uur kunnen of willen, want mijn tijd met mijn kind is heel belangrijk voor je het weet is hij volwassen en heb je te veel gemist.