Financiele verdeling
Hoe hebben jullie de financien verdeeld?
Ik woon samen met mijn vriend, en onze dochter van bijna 2. Eerst werkte ik 32 uur, na de komst van onze dochter is dat veranderd in 20 uur. Mijn vriend werkt nog steeds 36 uur.
De kosten delen we 50/50, dat zijn de kosten voor het huis, belastingen, eletriciteit, kleding van dochter, en de dagelijkse boodschappen. Ook de auto is gedeeld, evenals benzine en onderhoudskosten.
De verdeling 50/50 vond ik altijd redelijk, maar nu vraag ik me af of het eerder naar rato zou kunnen. We hebben er samen voor gekozen dat we geen kinderopvang wilden, en dat ik daarom minder zou gaan werken. Hierdoor is mijn maandinkomen flink gedaald, maar dat van hem is gelijk gebleven. Ergens wringt dat bij mij.
Maar misschien slaat dat nergens op, en is dit helemaal prima. Ik ben gewoon heel benieuwd hoe anderen de kosten verdelen?
Ik heb nooit anders gedaan dan alles op een hoop, ongeacht of ik de meer- of minderverdiener was. De zakgeldmethode wordt in het algemeen het meest eerlijk geacht, maar mijn huidige partner (waarmee ik nog niet samenwoon) verdient veel meer én heeft meer ‘zakgelduitgaven’. Dat zou dus niet fijn voelen als we daar die methode zouden toepassen en ik zakgeld krijg dat ik nooit heb gehad en wat ik ook niet eens nodig heb. Ik hoop dus dat we gewoon weer alles bij elkaar kunnen doen als we ooit gaan samenwonen. Naar rato zou ook een kunstmatig vehikel worden, onze inkomensverhouding is echt 30/70 of zo.
Ergens wringt dat? Ja natuurlijk! In feite ben je voor hem gaan werken. Want je verzorgt zijn kind toch? Dus ja, naar rato de kosten verdelen.
Wij deden altijd allebei naar rato een maandbedrag storten voor de gezamelijke uitgaven. Dan hou je ongeveer het zelfde over. Dat is eerlijk.
Dat het zo niet eerlijk is lijkt me volkomen duidelijk. Ik begrijp het nooit zo goed dat vrouwen niet beter voor zichzelf opkomen als het om geld gaat, maar waar ik nog minder van begrijp is dat je dit als man zo zou willen. Beetje de moeder van je kind uitmelken, bah.
Pippeltje schreef op 18-05-2022 om 20:32:
Ergens wringt dat? Ja natuurlijk! In feite ben je voor hem gaan werken. Want je verzorgt zijn kind toch? Dus ja, naar rato de kosten verdelen.
Wij deden altijd allebei naar rato een maandbedrag storten voor de gezamelijke uitgaven. Dan hou je ongeveer het zelfde over. Dat is eerlijk.
Het is toch ook haar eigen kind?
Battle-Royale schreef op 18-05-2022 om 20:52:
[..]
Het is toch ook haar eigen kind?
Het is HUN kind en dus zijn ze allebei even verantwoordelijk. Maar als ze samen de keuze maken dat zij minder gaat werken (en dus minder verdienen, niet alleen nu, maar de rest van haar leven) en ze nog steeds financieel even veel bijdragen aan het huishouden, heeft hij alleen de lusten en zij alleen de lasten. Lijkt mij niet de bedoeling en zou ik persoonlijk ook voelen als een vorm van uitbuiting.
Hier trouwens ook ervaren dat mannen soms rare kronkels hebben als het om geld gaat. Man hier had een eigen bedrijf, daarin werd kapitaal opgebouwd als pensioen. Hij vond dat dat zijn geld was, want hij had het verdiend. Over zijn salaris dat hij verdiende en verdient in loondienst had hij dat sentiment niet. Schiet mij maar lek…
TO, tijd voor een goed gesprek met je partner. Sowieso moet je als je kinderen hebt een hoop goed regelen voor als er een van beiden wat overkomt. Want dan moet de ander wel in het huis kunnen blijven en van een inkomen minder kunnen leven. Dat kan je opstapje zijn als je niet direct het ‘gevecht’ aan wil gaan over een andere verdeling.
Jonagold schreef op 18-05-2022 om 21:08:
[..]
Het is HUN kind en dus zijn ze allebei even verantwoordelijk. Maar als ze samen de keuze maken dat zij minder gaat werken (en dus minder verdienen, niet alleen nu, maar de rest van haar leven) en ze nog steeds financieel even veel bijdragen aan het huishouden, heeft hij alleen de lusten en zij alleen de lasten. Lijkt mij niet de bedoeling en zou ik persoonlijk ook voelen als een vorm van uitbuiting.
Hier trouwens ook ervaren dat mannen soms rare kronkels hebben als het om geld gaat. Man hier had een eigen bedrijf, daarin werd kapitaal opgebouwd als pensioen. Hij vond dat dat zijn geld was, want hij had het verdiend. Over zijn salaris dat hij verdiende en verdient in loondienst had hij dat sentiment niet. Schiet mij maar lek…
TO, tijd voor een goed gesprek met je partner. Sowieso moet je als je kinderen hebt een hoop goed regelen voor als er een van beiden wat overkomt. Want dan moet de ander wel in het huis kunnen blijven en van een inkomen minder kunnen leven. Dat kan je opstapje zijn als je niet direct het ‘gevecht’ aan wil gaan over een andere verdeling.
Ik verbaasde mij slechts over het op zijn kind passen zodat hij kan werken. Het is hun beider kind dus dan zorg je er samen voor. Ik ga ervan uit dat TO en haar vriend hun redenen hadden waarom zij bij de kleine zou blijven ipv hij maar ideaal gezien zou ik eerder voor 3 dagen opvang kiezen en allebei uren inleveren.
Maar ik zou toch ook nog een keer met hem praten als ik haar was, of gewoon alsnog kind naar de opvang en zelf ook meer uren gaan werken.
Gingergirl schreef op 18-05-2022 om 19:53:
[..]
Wij zijn getrouwd en hebben alle afspraken omtrent een eventuele scheiding vast laten leggen in de huwelijkse voorwaarden. Mocht een scheiding op ons pad komen, emoties of niet, dan zijn de afspraken rechtsgeldig. Inmiddels gelukkig 10 jaar getrouwd.
Vrienden van ons waren niet getrouwd maar hadden afspraken omtrent een scheiding vast laten leggen bij de notaris. Zij zijn helaas wel gescheiden, maar de afwikkeling ging soepel omdat het vast lag. Daar zit denk ik wel de kneep, maak je afspraken officieel. Alleen opschrijven en bewaren heeft denk ik niet veel zin als je uit elkaar gaat.
Thanks! Wist niet dat dit mogelijk was.
Hoe wij het al 15 jaar doen:
Totale gezamenlijke maanduitgaven berekenen (vaste lasten, boodschappen).
Dat naar rato inleggen op een gezamenlijke rekening.
De rest is voor persoonlijke uitgaven, daaronder valt ook kleding, benzine, zorgverzekering.
De bedragen en verhoudingen zijn flink op en neer gegaan, maar het heeft altijd prima gewerkt zo. Inmiddels verdien ik meer dan hij terwijl ik minder werk en dus vaker bij de kinderen ben, vind ik leuk :-p
Onze afspraken hebben we al royaal voor het huwelijk gemaakt en ook verschillende scenario's. Ligt vast in huwelijkse voorwaarden. Er kan in overleg wel wat aangepast worden als dat nodig is omdat de situatie daar om vraagt. Bijvoorbeeld afstand tot elkaar (woningmarkt is heel anders dan toen) of als een van ons ziek/arbeidsongeschikt raakt of als er bij dochter onvoorziene dingen komen kijken qua kosten of behoeften.
Wij delen ons leven, lief en leed, onze kinderen, ons geluk, en natuurlijk ook ons geld. Alles komt op één rekening binnen. Soms werkt mijn partner meer, soms ik. Soms geef ik meer uit, soms hij. We hebben ongeveer dezelfde ideeen over geld uitgeven en sparen. En als we onverhoopt zouden scheiden, gaat alles 50/50.
Ik zou het zó raar vinden als we binnen ons gezin een ongelijke financiële situatie hadden, dat de één ruimer kan leven dan de ander. Onbestaanbaar voor mij, en dat geldt ook voor mijn man.
Wij hebben een gezamenlijke rekening waar we allebei ons loon op storten, op 250 euro p.p. na. Dat de lonen verschillen, maakt ons niet uit. We houden allebei evenveel over voor onszelf.
TO, hoe gaat het nu met je? Hebben jullie een oplossing kunnen vinden waar jij je (wel) goed bij voelt?
Hier allebei onze eigen lopende rekeningen ( wij waren toen we een relatie begonnen 16 en 19 jaar ) en één gezamenlijke spaarrekening. Hypotheek en energieleveraciers gaan van man z'n rekening af, boodschappen en zorgverzekering van de mijne. Waarom weet ik ook niet, kennelijk is dit zo ontstaan.
Man is zzp-er in de bouw en geeft zichzelf naast de vaste lasten van zijn eigen inkomsten een vast loon. Aan het einde van het jaar stort hij alles wat boven een bepaald bedrag is gekomen terug in onze hypotheek als extra aflossing en jaarlijks stort hij een vast bedrag aan pensioen voor zichzelf.
Ik stort en verdeel maandelijks alles wat ik overhoud aan loon in online spaarpotjes: zomervakantie, studie kinderen en onderhoud huis. Als er iets is dat ik heel graag voor mezelf wil kopen, is dat nooit een probleem. Ik heb een aantal hobby's, man heeft geen hobby's. Ik geef meer uit aan mijzelf dan dat man dat doet en man vind het allemaal prima.
Als we ooit zouden scheiden of één van ons zou overlijden, dan zijn we allebei financieel onafhankelijk van elkaar.
Gek genoeg hebben wij samen nooit echt heel veel gesprekken gevoerd over financiën of verdeling naar rato. In één zin was alles wel beklonken. Wel komen wij allebei uit gezinnen die ( door nare omstandigheden ) rond moesten komen van de bijstand, misschien dat dat iets doet met je blik op financiën.
Als ik dit zo teruglees, ben ik trouwens best trots op hoe we het financieel voor elkaar hebben. We komen van ver en we hebben het toch maar mooi op de rit. We hebben nooit gedoe over geld, terwijl we als mens echt heel verschillend zijn. Leuk om me dat eens te realiseren.
