Financiele verdeling
Hoe hebben jullie de financien verdeeld?
Ik woon samen met mijn vriend, en onze dochter van bijna 2. Eerst werkte ik 32 uur, na de komst van onze dochter is dat veranderd in 20 uur. Mijn vriend werkt nog steeds 36 uur.
De kosten delen we 50/50, dat zijn de kosten voor het huis, belastingen, eletriciteit, kleding van dochter, en de dagelijkse boodschappen. Ook de auto is gedeeld, evenals benzine en onderhoudskosten.
De verdeling 50/50 vond ik altijd redelijk, maar nu vraag ik me af of het eerder naar rato zou kunnen. We hebben er samen voor gekozen dat we geen kinderopvang wilden, en dat ik daarom minder zou gaan werken. Hierdoor is mijn maandinkomen flink gedaald, maar dat van hem is gelijk gebleven. Ergens wringt dat bij mij.
Maar misschien slaat dat nergens op, en is dit helemaal prima. Ik ben gewoon heel benieuwd hoe anderen de kosten verdelen?
Ginevra schreef op 18-05-2022 om 15:28:
[..]
Wij hebben een gezamenlijke rekening waar we naar rato van inkomen op storten en waar alle boodschappen en alle benzine van betaald wordt. Als je al 20 jaar samenleeft vinden wij het wat gek om nog bij te houden dat Henk en Gerda zíjn vrienden zijn en dat hij dus de benzine betaalt als we op bezoek gaan. Anderen zullen dat anders doen.
Dit dus, heel simpel hoor.
Ysenda schreef op 18-05-2022 om 14:13:
Waarom zijn jullie niet beiden wat minder gaan werken, hij is toch vader, en zou ook zorgtaken moeten hebben. Niet dat alleen jouw leven ingrijpend veranderd na de komst van een kind.
Sowieso naar rato, maar eigenlijk hij nog een beetje meer want doordat jij de opvang doet kan hij werken. Want het financiele blijft doorspelen tot aan je dood want jouw nadeel loopt door tot in je pensioen.
Na mijn scheiding zijn de opvangkosten bij ons buiten de alimentatie gehouden en die werden naar rato van inkomen verdeeld want hij heeft daar net zo veel belang bij als ik. En alimentatie zijn directe kind kosten, dat is opvang niet, want dat is in het belang van de ouders aldus het argument van de advocaat.
Juist!
Naar rato is niet eens voldoende!
Mayra schreef op 18-05-2022 om 15:22:
Dank voor jullie inzichten.
Hoe doen jullie een verdeling naar rato, als in, welke kosten zijn dat? Bijvoorbeeld de boodschappen, verdeel je dat ook naar rato? En autokosten, als de een regelmatig een tank leegrijdt om vrienden te bezoeken (alleen), deel je die benzinekosten dan ook, of komt dat bij de eigen kosten?
Wat mij betreft zijn er een aantal opties. Bij ons ging alles op een gezamenlijke rekening gestort en daar alles van betaald. Je kunt er ook voor kiezen om daar eventueel elk x euro/maand zakgeld uit te krijgen voor 'echt eigen hobby's/zaken'. Andere mogelijkheden zijn bv. elk 80% storten op een gezamenlijke rekening en ieder houdt dan 20% voor eigen zaken. M.i. is dat laatste minder eerlijk omdat je man dan weliswaar meer bijdraagt, maar 20% van zijn salaris is nog steeds meer dan 20% van jouw salaris. Dus hij heeft dan meer zakgeld dan jij (naast ook een hogere pensioen-opbouw). Wat dat laatste betreft is onze optie ook al niet helemaal eerlijk, maar ik vond het te veel werk om dit nauwkeuriger te berekenen.
Ginevra schreef op 18-05-2022 om 15:23:
[..]
Nee joh, je weet toch. We hebben de staat niet nodig om tegen elkaar te zeggen dat we van elkaar houden. Liefde zit niet in een papiertje of in een contract. Je gaat toch niet terwijl je van elkaar houdt de scheiding alvast regelen. We komen samen niks te kort en al die afspraken op papier dat is maar georganiseerd wantrouwen.
Liefde moet je vieren met een mooi feest maar dat kan ook wel een keer als de kinderen wat groter zijn.
Etc
Etc
(Sorry voor mijn sarcasme. Hou ouder ik word hoe meer ik me verbaas over al die stellen die huizen kopen en kinderen krijgen zonder zakelijke afspraken)
Wij hebben serieus onze scheiding geregeld voordat we samen gingen wonen en voordat er überhaupt een kind was, maar eventuele toekomstige kinderen zijn daar wel in meegenomen.
Het is niet romantisch, maar het zijn wel afspraken die gemaakt zijn op een moment dat we nog goed met elkaar door een deur konden, van elkaar hielden en elkaar wat gunden. Gelukkig ligt het nog ongebruikt stof te vangen ergens diep weggestopt in een la.
Wel zou ik het belangrijk vinden om hier vooraf al afspraken over te maken. Boodschappen zou ik naar rato doen. Eigen hobby's en uitgaven eigen kosten. Kosten voor kind naar rato van gezamenlijke rekening.
Marie111 schreef op 18-05-2022 om 15:29:
Wat een gedoe zeg. Wij doen gewoon (ouderwets?) alles op 1 "bult" en daar betalen we ook alles van. En als het op is, is het op.
We zijn toch samen? Dus ook samen verantwoordelijk voor alles? Dat geldt dus ook voor de kosten van kinderopvang en hobbies.
Bij grote uitgaves overleggen we natuurlijk.
O, ja. Ik werk 24 en partner 40 uur in de week.
Kun jij het een gedoe vinden en alles op 1 hoop het best, totdat hij jou verlaat en jij je eigen broek moet gaan ophouden! Kun je wel denken dat het jou niet overkomt, maar de statistieken geven een helder beeld.
Juist goed dat TO dit ter sprake brengt, beter goed op je toekomst voorbereid dan wanneer de nood aan de man is! Alles op 1 hoop is leuk zolang de relatie goed gaat, maar daarna liggen de zaken er toch anders voor, zeker als parttimer!
Kersje schreef op 18-05-2022 om 15:43:
[..]
Kun jij het een gedoe vinden en alles op 1 hoop het best, totdat hij jou verlaat en jij je eigen broek moet gaan ophouden! Kun je wel denken dat het jou niet overkomt, maar de statistieken geven een helder beeld.
Juist goed dat TO dit ter sprake brengt, beter goed op je toekomst voorbereid dan wanneer de nood aan de man is! Alles op 1 hoop is leuk zolang de relatie goed gaat, maar daarna liggen de zaken er toch anders voor, zeker als parttimer!
Maar dat probleem is toch niet anders als je naar rato bijdraagt?
Bovendien blijven er nog steeds meer mensen bij elkaar dan er scheiden. Dus de statistieken tegen zou ik niet zeggen.
MamaE schreef op 18-05-2022 om 15:41:
[..]
Wij hebben serieus onze scheiding geregeld voordat we samen gingen wonen en voordat er überhaupt een kind was, maar eventuele toekomstige kinderen zijn daar wel in meegenomen.
Het is niet romantisch, maar het zijn wel afspraken die gemaakt zijn op een moment dat we nog goed met elkaar door een deur konden, van elkaar hielden en elkaar wat gunden. Gelukkig ligt het nog ongebruikt stof te vangen ergens diep weggestopt in een la.
Wel zou ik het belangrijk vinden om hier vooraf al afspraken over te maken. Boodschappen zou ik naar rato doen. Eigen hobby's en uitgaven eigen kosten. Kosten voor kind naar rato van gezamenlijke rekening.
Ben bij dit soort dingen altijd benieuwd hoe dat standhoudt als het uitloopt op een scheiding met ruzie.
Due-scimmie schreef op 18-05-2022 om 15:55:
[..]
Ben bij dit soort dingen altijd benieuwd hoe dat standhoudt als het uitloopt op een scheiding met ruzie.
daarom bestaan er vormen van afspraken die bindend zijn en blijven, ook als je tegen die tijd elkaar de hersens wil inslaan.
Ik weet niet wat MamaE precies gedaan heeft, maar je kunt gewoon vastleggen wat van wie is en aan wie bv waardestijging van een huis toekomt.
Neemt niet weg dat dat in principe wat anders is dan wie er hoeveel bijdraagt aan de dagelijkse kosten van levensonderhoud. Het lijkt me glashelder dat TO en haar partner dat verdraaid oneerlijk verdeeld hebben en dat zo ongeveer iedereen het daar wel over eens is.
Begin eens met de eerste alinea vsn Ginevra. Zijn jullie apart of samen, en als dat samen is, in hoeverre zijn jullie samen? Belangrijke vragen.
Wij hebben in het begin van onze relatie naar rato van ons salaris geld op een gezamenlijke en/of-rekening gestort. Die was voor huis, boodschappen en gezamenlijke uitjes. We hielden elk een klein deel over voor kleding/hobby's/sparen etc. We verdienden ongeveer evenveel, maar we deden het toen al naar rato.
Toen er kinderen kwamen zijn we getrouwd en na verloop van tijd vonden we het niet meer passend om financieel zo gescheiden te leven. Toen hebben we alles op de grote hoop gegooid. We bleven allebei 32 u werken en brachten ongeveer evenveel in.
Als een van jullie een gat in zijn hand of een dure hobby heeft, is het wel een idee om allebei maandelijks (evenveel!) zakgeld op een eigen rekening te storten, zodat de uitgaven een beetje in balans blijven ( zakgeld op = op).
Aangezien jij nu veel minder werkt, bouw je ook veel minder pensioen op. Daarom is het een goed idee om van de gezamenlijke rekening bij te storten in jouw pensioen, zodat jullie evenveel opbouwen. Dat is even rekenen, maar het moet even gebeuren. Een groot deel van jouw werk is nu immers onbetaald, maar het is wel werk en hij bespaart er veel geld mee. Wil hij jouw pensioen niet aanvullen, stel dan maar voor om te ruilen: jij fulltime en hij 20 u. Dan snapt hij het misschien.
Trouwen in gemeenschap van goederen kan trouwens ook, dan is dat probleem ook grotendeels opgelost, dan kun jij aanspraak maken op zijn pensioen en gaat het spaargeld gewoon doormidden als jullie uit elkaar gaan.
Op wiens naam staat het huis/huur/hypotheek?
Op wiens naam staat de spaarrekening?
Due-scimmie schreef op 18-05-2022 om 15:55:
[..]
Ben bij dit soort dingen altijd benieuwd hoe dat standhoudt als het uitloopt op een scheiding met ruzie.
Ik hoop het je nooit te kunnen vertellen.
Toen ik ooit in die situatie zat, hebben we gezamenlijk betaald aan een pensioenregeling voor mij. Daardoor liep ik minder risico op een te laag pensioen.
Daarnaast zou ik zorgen dat jullie allebei evenveel geld vrij te besteden hebben. En verder alle kosten naar rato verdelen. Een en/of rekening waar je allebei maandelijks op stort is het meest eenvoudig. Dan hoef je niet tussendoor te verrekenen.
Ginevra schreef op 18-05-2022 om 15:56:
[..]
daarom bestaan er vormen van afspraken die bindend zijn en blijven, ook als je tegen die tijd elkaar de hersens wil inslaan.
Ik weet niet wat MamaE precies gedaan heeft, maar je kunt gewoon vastleggen wat van wie is en aan wie bv waardestijging van een huis toekomt.
Neemt niet weg dat dat in principe wat anders is dan wie er hoeveel bijdraagt aan de dagelijkse kosten van levensonderhoud. Het lijkt me glashelder dat TO en haar partner dat verdraaid oneerlijk verdeeld hebben en dat zo ongeveer iedereen het daar wel over eens is.
Ik moet toegeven dat ik nogal gesteld ben op zekerheden in het leven en een beetje bindingsangst is me ook niet vreemd.
Het was mijn eerste relatie. Ik had al een huis, vaste baan, auto en hij studeerde nog. Hij kwam bij mij wonen toen hij klaar was met studeren en hier in de buurt een baan vond. Mijn huis is van mij, niet van hem. Pas als ik doodga, is het van hem.
Ik betaal het huis, hij betaalt de overige vaste uitgaven. Dat is wel ongeveer eerlijk verdeeld. Mijn hypotheek is sowieso laag omdat ik het huis deels met mijn spaargeld betaald heb. Ik betaal over het algemeen iets meer terwijl ik iets minder verdien (we werken beide 32 uur), maar dat is mijn eigen keuze geweest. Hij verdient wel genoeg om zelf iets te huren of kopen als we zouden scheiden.
We zijn inmiddels gelukkig getrouwd onder huwelijkse voorwaarden. Ik wilde dat wat ik al had opgebouwd niet kwijtraken. Hij had nog niet zoveel opgebouwd.
Mijn man kan zich er overigens prima in vinden hoe het gaat.
Schemerlampje schreef op 18-05-2022 om 15:52:
[..]
Maar dat probleem is toch niet anders als je naar rato bijdraagt?
Bovendien blijven er nog steeds meer mensen bij elkaar dan er scheiden. Dus de statistieken tegen zou ik niet zeggen.
Tuurlijk wel, want dan heb je de financiën volledig gescheiden en betaal je dus naar rato. Ik ga er in dit draadje dan ook vanuit dat TO niet getrouwd is en ook geen geregistreerd partnerschap heeft?!
en ja, er blijven nog steeds meer mensen bij elkaar, maar ik zou nooit de gok nemen dat ik niet bij dat percentage hoor die wél uit elkaar gaan. Vind ik namelijk best naïef. Beter op het ergste voorbereid dat het meevalt ipv andersom.
Wij deden ieder 70% van ons inkomen op de gezamenlijke rekening. Daarvan werden alle vaste lasten betaald en de kosten voor de kinderen. Persoonlijke zaken zoals mobiel abonnement enz van de eigen rekening.
Due-scimmie schreef op 18-05-2022 om 15:55:
[..]
Ben bij dit soort dingen altijd benieuwd hoe dat standhoudt als het uitloopt op een scheiding met ruzie.
Heel simpel, een zakelijke afhandeling dus. Juist goed om dit soort zaken goed van tevoren te regelen. Het huwelijk is niks romantisch aan, juist een zakelijke overeenkomst. Te weinig mensen die dit zo zien helaas.
