Algemeen Ouderschap Algemeen Ouderschap

Algemeen Ouderschap

Lees ook op

de naam van je kleinkind


_Audrey schreef op 25-07-2023 om 15:27:

[..]

Dit. Mochten mijn kinderen ooit kinderen krijgen, hoor ik vanzelf wel wat de naam is, daar heb ik toch niks over te vinden.

Er zijn families (in mijn omgeving ken ik er 3, welke allen streng geformeerd zijn overigens) waar kinderen vernoemd "moeten" worden. Dan krijg je dus eerste kleinkind naar pa en dan naar pa andere kant of in het geval van 1 van de gezinnen worden ze naar beide grootvaders vernoemd. Dus opa Jan en opa Karel krijgen kleinzoon Karel Jan, oma Tine en oma Jannie wordt kleindochter Jantenny. Ga zo maar door. Het zijn vaak redelijk bijzondere namen en je moet vaak echt zoeken naar de vernoeming. 

Ik heb wel zo mijn voorkeur qua namen maar je hebt natuurlijk wel gradaties. Kleinkind kan een naam krijgen die ik niet zo leuk vind. Daar wen je dan wel aan ook al ga je het nooit een mooie naam vinden.

 Kleinkind kan natuurlijk ook een naam krijgen die echt in de irritatiehoek zit door onmogelijke of stomme spelling of een uitspraak die niet overeenkomt met de spelling. Dat zou al veel vervelender zijn. Of een naam die echt heel raar is. 

Ik zou het wel een dilemma vinden of je daar dan wat van moet zeggen (weet je zeker dat je het Djaimy wil spellen, is Jamie niet een leukere optie? )

EmmaT schreef op 26-07-2023 om 17:50:

[..]

Wat vreselijk Moradora! Maar begrijpt de familie dan niet dat dit bij een volgende toch echt afgelopen is? Of boeit het ze niet omdat ze er dan toch niet meer zijn?

Vreselijk? Als tweede naam? Serieus? Hoeveel last heb je daar nou helemaal van? 

Ik heb drie vreselijke katholieke doopnamen en een behoorlijk acceptabele roepnaam. Die maar heel losjes (ze delen een beginletter) verwant is aan de eerste doopnaam. Het slaat als een tang op een varken en ik vind het wel eens irritant als ik met die officiële, oubollige eerste naam word aangeschreven maar ik kan er niet van wakker liggen. Iedereen kent me immers onder mijn roepnaam. 

Mija schreef op 27-07-2023 om 13:27:

[..]

Vreselijk? Als tweede naam? Serieus? Hoeveel last heb je daar nou helemaal van?

Ik heb drie vreselijke katholieke doopnamen en een behoorlijk acceptabele roepnaam. Die maar heel losjes (ze delen een beginletter) verwant is aan de eerste doopnaam. Het slaat als een tang op een varken en ik vind het wel eens irritant als ik met die officiële, oubollige eerste naam word aangeschreven maar ik kan er niet van wakker liggen. Iedereen kent me immers onder mijn roepnaam.

Nou idd, ik zie het probleem ook niet zo. Ik had geen vernoem verplichtingen. Maar als ik een partner had gehad die kind heel graag had willen vernoemen in 2e of 3e naam zou ik daar niet zo mee hebben gezeten. Tenzij het echt een genante naam is of vernoemt moet worden naar iemand die ik echt niet kan uitstaan. Het is niet dat ik kind ooit met de 2e naam aanspreek. En de 2e, 3e enz naam is bij heel veel mensen niet perse mooi of hip. Mijn 2e naam is een mannennaam die ook echt niet door kan gaan voor een vrouwennaam. Nou en.

Asha schreef op 27-07-2023 om 13:26:

 
Ik zou het wel een dilemma vinden of je daar dan wat van moet zeggen (weet je zeker dat je het Djaimy wil spellen, is Jamie niet een leukere optie? )

Dat lijkt mij ook lastig idd. Dj namen vind ik vreselijk. Aan de andere kant raakte ik een beetje kriegel van mijn moeders opmerking in dit kader. Ik zei dat ik Amélie een mooie naam vond. Vond zij ook, maar ze zou de normale spelling, namelijk Emily, wel mooier vinden. Sja. Ik zou dan bang zijn dat mijn kind mijn opmerking over Dj hetzelfde zou ontvangen als ik de opmerking van mijn moeder.

Poezie schreef op 25-07-2023 om 11:39:

Mijn eerste kleinkind moet natuurlijk wel naar mij worden vernoemd, anders laat ik mijn kind heus wel weten dat ik het er niet mee eens ben.

Dit meen je niet serieus he?

De ouders beslissen hoe het kind gaat heten hooguit kun je zeggen wat jij n leuke naam vindt .


Mija schreef op 27-07-2023 om 13:27:

[..]

Vreselijk? Als tweede naam? Serieus? Hoeveel last heb je daar nou helemaal van?

Ik heb drie vreselijke katholieke doopnamen en een behoorlijk acceptabele roepnaam. Die maar heel losjes (ze delen een beginletter) verwant is aan de eerste doopnaam. Het slaat als een tang op een varken en ik vind het wel eens irritant als ik met die officiële, oubollige eerste naam word aangeschreven maar ik kan er niet van wakker liggen. Iedereen kent me immers onder mijn roepnaam.

Ja dat lijkt mij vreselijk, een tweede naam doet er ook toe en ik zou daar veel last van hebben. Maar ja, niet iedereen vindt alles even relevant in dit topic heb ik begrepen. Ieder zijn voorkeuren. 

Mijn kleinzoon heft een naam waar in aan moest wennen. Ik kende die naam in een andere context met een andere uitspraak. Inmiddels is dat losgekoppeld, is kleinzoon verbonden met de naam met een eigen uitspraak en is die associatie weg.

Tsjor

joky schreef op 27-07-2023 om 14:35:

[..]

Dit meen je niet serieus he?

De ouders beslissen hoe het kind gaat heten hooguit kun je zeggen wat jij n leuke naam vindt .


Ik had het als een grap opgevat..

Waar is dat topic met 'afschuwelijke' kindernamen gebleven? 
(  Ik zag vandaag een bord met de naam Jaylen, schijnt een jongetje te zijn.
Vast niet vernoemd.
Een tijdje geleden ook een bord met Dez, lijkt me ook niet vernoemd.)


Ik heb geen kinderen of een kinderwens, dus het was allemaal hypothetisch. Ik heb wel eens tegen ex gezegd dat stel wij krijgen een jongetje dan krijgt hij alle aparte familienamen. En dat zijn er sowieso 3. En bij elk zou iemand denken: whut??

Ouders bepalen de namen van hun kinderen, niet de grootouders. Die mogen een mening hebben over een naam, maar als je niks aardigs te zeggen hebt, kun je ook gewoon je mond houden. 
Ik bedoel, als iemand anders, de buurman of een collega of zo, zich voorstelt met een naam die je drie keer niks vindt, dan zeg je toch ook niet 'wat een stomme naam' of 'voor mij heet je X'. 

Ik snap het best als je nare associaties hebt met een bepaalde naam, maar als je dan iemand leert kennen die wel leuk is met die naam, kun je je associatie ook weer (deels) bijstellen.

Hier vonden schoonouders de namen van dochter heel mooi. Mijn ouders vonden ze 'een beetje apart' (vooral de tweede en derde naam), maar niet verkeerd en de eerste 'best wel leuk eigenlijk'. 
Dochter is niet vernoemd, dat vonden wij onzin en we vonden andere namen mooier.

MamaE schreef op 28-07-2023 om 23:30:

Ouders bepalen de namen van hun kinderen, niet de grootouders. Die mogen een mening hebben over een naam, maar als je niks aardigs te zeggen hebt, kun je ook gewoon je mond houden.
Ik bedoel, als iemand anders, de buurman of een collega of zo, zich voorstelt met een naam die je drie keer niks vindt, dan zeg je toch ook niet 'wat een stomme naam' of 'voor mij heet je X'.

Ik snap het best als je nare associaties hebt met een bepaalde naam, maar als je dan iemand leert kennen die wel leuk is met die naam, kun je je associatie ook weer (deels) bijstellen.

Hier vonden schoonouders de namen van dochter heel mooi. Mijn ouders vonden ze 'een beetje apart' (vooral de tweede en derde naam), maar niet verkeerd en de eerste 'best wel leuk eigenlijk'.
Dochter is niet vernoemd, dat vonden wij onzin en we vonden andere namen mooier.

Nou dat valt vies tegen. Ik krijg soms ongezoten meningen over mijn naam en ongevraagd leuk bedachte afkortingen naar mijn hoofd. Dan moet ik echt op mijn strepen staan. In het echt heet ik dan ook geen Emma natuurlijk, haha

Verder ben ik het helemaal met je eens hoor! 

MamaE schreef op 28-07-2023 om 23:30:

Ouders bepalen de namen van hun kinderen, niet de grootouders. Die mogen een mening hebben over een naam, maar als je niks aardigs te zeggen hebt, kun je ook gewoon je mond houden.
Ik bedoel, als iemand anders, de buurman of een collega of zo, zich voorstelt met een naam die je drie keer niks vindt, dan zeg je toch ook niet 'wat een stomme naam' of 'voor mij heet je X'.

Ik denk dat sommige grootouders zichzelf héél wat anders vinden dan een buurman Dus voor hen gaat die vergelijking dan niet op, vanuit henzelf gezien. Ik zag bij mijn schoonmoeder (en in zwijgzamere mate, mijn schoonvader) dat ze na de aankondiging van de zwangerschap heel erg in de 'dit wordt ons kind' en 'nu hebben we een levensinvulling' -stand gingen. Daar ben ik echt allergisch voor geworden, maar ik geloof niet dat zoiets alleen bij deze mensen speelde. Een beetje alsof ze zich tot een nieuw (oma-)geloof hebben bekeerd en vervolgens hun hele leven daarop inrichten, alsof ze daarvoor geen leven hadden. Daarbij past een mening over de naam natuurlijk ook.

Valeria schreef op 29-07-2023 om 08:03:

[..]

Ik denk dat sommige grootouders zichzelf héél wat anders vinden dan een buurman Dus voor hen gaat die vergelijking dan niet op, vanuit henzelf gezien. Ik zag bij mijn schoonmoeder (en in zwijgzamere mate, mijn schoonvader) dat ze na de aankondiging van de zwangerschap heel erg in de 'dit wordt ons kind' en 'nu hebben we een levensinvulling' -stand gingen. Daar ben ik echt allergisch voor geworden, maar ik geloof niet dat zoiets alleen bij deze mensen speelde. Een beetje alsof ze zich tot een nieuw (oma-)geloof hebben bekeerd en vervolgens hun hele leven daarop inrichten, alsof ze daarvoor geen leven hadden. Daarbij past een mening over de naam natuurlijk ook.

Goh, waren ze niet gewoon blij? Ik zie juist bij veel jonge gezinnen dat de kinderen heel erg op de grootouders leunen qua altijd beschikbaar moeten zijn voor opvang enzo. Er wordt juist vaak nogal heel erg vanuit gegaan dat het de nieuwe 'levensinvulling' van de opa's en oma's zou zijn. terwijl dat soms best nuance behoeft.....

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.