De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
Nou, hij is daar vandaag pas vertrokken en gaat niet in één keer rijden, maar onderweg ergens slapen.
A12345 schreef op 13-09-2021 om 16:16:
[..]
Het kan wel, maar dan wel zonder deze relatie.
Dan kan hij om de 2 weken doen, om de 3 weken, voor mij part om de week. Als hij dat prima vindt (de consequentie accepteren), dan zou ik echter eerder om de 2 weken doen dan om de week. In een week kun je niet veel doen als je de eerste dag deels de kinderen hebt en de recht moet reizen en de laatste dag ook moet reizen.
Wacht effe, daar heb jij dan toch helemaal geen mening meer over te hebben, laat staan iets mee te maken? De relatie is uit, hij vertrekt uit jouw leven en uit het leven van jouw kinderen.
Ik snap wel dat je je eigen gedachten aan het categoriseren bent (welke oplossing/wat vind ik dan etc) maar de manier waarop je het schrijft is alsof jij dan nog ergens stakeholder bent.
gr Angela
Angela1967 schreef op 13-09-2021 om 16:41:
[..]
Wacht effe, daar heb jij dan toch helemaal geen mening meer over te hebben, laat staan iets mee te maken? De relatie is uit, hij vertrekt uit jouw leven en uit het leven van jouw kinderen.
Ik snap wel dat je je eigen gedachten aan het categoriseren bent (welke oplossing/wat vind ik dan etc) maar de manier waarop je het schrijft is alsof jij dan nog ergens stakeholder bent.
gr Angela
Ik geef alleen aan wat ik zou doen. Als hij met iets anders dan deze relatie uiteindelijk gelukkiger is, dan is dat zo en gun ik hem dat. Maar ik denk dat dan om de 2 weken geschikter is dan om de week.
Jullie hadden deze relatie nooit aan moeten gaan.
En waarom schrijf je dingen als ‘Nou, hij is vandaag pas vertrokken’?
Omdat jij het niet kan hebben dat hij een of meerdere dagen daar langer blijft, want hij moet immers zo snel mogelijk weer bij jou zijn??
A12345 schreef op 13-09-2021 om 16:16:
[..]
Het kan wel, maar dan wel zonder deze relatie.
Dan kan hij om de 2 weken doen, om de 3 weken, voor mij part om de week. Als hij dat prima vindt (de consequentie accepteren), dan zou ik echter eerder om de 2 weken doen dan om de week. In een week kun je niet veel doen als je de eerste dag deels de kinderen hebt en de recht moet reizen en de laatste dag ook moet reizen.
Gelukkig genoeg vrouwen die er wel overeenstemming in zouden kunnen vinden en het dan toch als een volwaardige relatie kunnen zien, omdat zij weten dat kinderen áltijd op nummer 1 staan. Hij is nu weer een ervaring rijker en zal vast zijn lesje hebben geleerd, althans, dat hoop ik uit de grond van mijn hart. Een relatie als dit is sowieso gedoemd te mislukken, dat moge duidelijk zijn inmiddels.
Metallover schreef op 13-09-2021 om 17:07:
Jullie hadden deze relatie nooit aan moeten gaan.
En waarom schrijf je dingen als ‘Nou, hij is vandaag pas vertrokken’?
Omdat jij het niet kan hebben dat hij een of meerdere dagen daar langer blijft, want hij moet immers zo snel mogelijk weer bij jou zijn??
Achteraf niet inderdaad. Pas, omdat hij blijkbaar niet heel erg veel haast heeft.
A12345 schreef op 13-09-2021 om 17:09:
[..]
Achteraf niet inderdaad. Pas, omdat hij blijkbaar niet heel erg veel haast heeft.
Had je dat serieus verwacht dan?
A12345 schreef op 13-09-2021 om 17:09:
[..]
Achteraf niet inderdaad. Pas, omdat hij blijkbaar niet heel erg veel haast heeft.
Eerlijk, ik zou na alles wat je hier ge-/beschreven hebt de afgelopen weken ook niet al te veel haast hebben om terug te komen.
Desire schreef op 13-09-2021 om 17:07:
[..]
Gelukkig genoeg vrouwen die er wel overeenstemming in zouden kunnen vinden en het dan toch als een volwaardige relatie kunnen zien, omdat zij weten dat kinderen áltijd op nummer 1 staan. Hij is nu weer een ervaring rijker en zal vast zijn lesje hebben geleerd, althans, dat hoop ik uit de grond van mijn hart. Een relatie als dit is sowieso gedoemd te mislukken, dat moge duidelijk zijn inmiddels.
Geen idee eigenlijk dat eerste. Natuurlijk zullen er vrouwen zijn die dit prima zouden vinden en er zijn er ook die dat niet vinden. Of die in het begin het prima vinden, maar toch wel een keer wat stappen willen zetten.
Net zoals dat er vrouwen zullen zijn die om kunnen gaan met het gedrag van zijn kinderen en er vrouwen zijn die dat niet kunnen.
Ik hoop ook dat hij zijn lesje heeft geleerd. Anders herhaalt het zich.
Desire schreef op 13-09-2021 om 17:10:
[..]
Had je dat serieus verwacht dan?
Ja, had gedacht dat hij in elk geval zondag zou vertrekken. Of anders in elk geval uitgerust in één keer door zou rijden.
Desire schreef op 13-09-2021 om 17:07:
[..]
Gelukkig genoeg vrouwen die er wel overeenstemming in zouden kunnen vinden en het dan toch als een volwaardige relatie kunnen zien, omdat zij weten dat kinderen áltijd op nummer 1 staan. Hij is nu weer een ervaring rijker en zal vast zijn lesje hebben geleerd, althans, dat hoop ik uit de grond van mijn hart. Een relatie als dit is sowieso gedoemd te mislukken, dat moge duidelijk zijn inmiddels.
Zeker weten, ik had nooit willen samenwonen in jullie situatie maar een latrelatie had wel een optie kunnen zijn.
Poezel_en_Wip schreef op 13-09-2021 om 17:12:
[..]
Eerlijk, ik zou na alles wat je hier ge-/beschreven hebt de afgelopen weken ook niet al te veel haast hebben om terug te komen.
en daarbij: hij moet nadenken en had daar ivm zorg voor kinderen gewoon geen tijd voor. reizen is vermoeiend. leven met TO is vermoeiend. Tijd voor rust en nadenken.
@TO maak nou niet de fout dat jij centraal staat in het gesprek en dat je je ongeduld laat merken. Gun hem tijd en rust. Jullie hebben allebei een probleem, de vraag is of jij snapt dat jij deel van zijn oplossing kan zijn. Hij kan jouw oplossing alleen maar zijn als hij doet wat jij wil. Maar misschien kun jij flexibeler worden.
gr Angela
Desire schreef op 13-09-2021 om 17:10:
[..]
Had je dat serieus verwacht dan?
Als hij niet 100% bij to is, dan is het natuurlijk geen relatie.
A12345 schreef op 13-09-2021 om 17:13:
[..]
Ik hoop ook dat hij zijn lesje heeft geleerd. Anders herhaalt het zich.
Heb jij ook iets geleerd? Lijkt me niet onbelangrijk in dit verhaal.
Poezel_en_Wip schreef op 13-09-2021 om 17:17:
[..]
Heb jij ook iets geleerd? Lijkt me niet onbelangrijk in dit verhaal.
Ik werk aan mezelf. Daarnaast wil ik voorlopig even rust. Als ik ooit weer in een relatie stap, dan in elk geval niet met een man met kinderen. En eerst een hele tijd latten. Anders wennen mijn kinderen in de toekomst weer aan iemand die daarna ook weer verdwijnt.
