De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
A12345 schreef op 01-09-2021 om 19:28:
[..]
Ja, ze hebben eigenlijk een complete structuur nodig. Vaste tijden om te eten, iedereen aan tafel, nergens anders mee bezig. Iets anders grijpen ze vrijwel meteen aan als afleiding.
Voor mijn vriend is het erg lastig als hij al agentje aan het spelen is, ze duidelijk zegt dat ze geen frisdrank mogen, maar dat dan iemand anders zegt dat het geen kwaad kan. Voor zijn gevoel kan hij dan weer helemaal opnieuw beginnen met uitleggen en dan lukt dat niet meer.
Waar ze aan toe zijn? Denk niet dat ze dat beseffen. Volgens mij denken ze dat dit hun nieuwe huis is. Ze hebben het al over in Nederland naar school gaan, dat dit ook hun huis is, dat ze kleren nodig hebben om naar school te gaan, etc. Denk niet dat ze het besef hebben dat ze hier op vakantie zijn. Op elke opmerking in de zin van dat ze na de vakantie naar hun moeder gaan, dat hun moeder ze naar school brengt, etc. reageren ze boos en afwijzend. Dus denk niet dat ze beseffen dat dit een vakantie is. Misschien dat ze dat wel duidelijker wordt in een omgeving in de zin van een vakantiepark. Ze hebben ook weinig tot geen besef van tijd, in de zin van wat een dag is, wat een week is, wat een maand is, etc.
Ze zijn ook nog wel erg jong, ik weet niet meer zo precies wat ze wel of niet beseffen op die leeftijd want ik heb geen jonge kinderen (meer). Misschien is het een idee dat je vriend gelijk zegt dat ze water (of melk?) krijgen en geen limonade tijdens het inschenken als er anderen bij zijn? Dan hebben die geen reden meer om daar ongevraagd commentaar over te geven. Dit zijn maar voorbeelden maar zo kunnen jullie voor meerdere situatie al iets bedenken zodat een volgend bezoek beter verloopt.
gewist, had info gemist.
A12345 schreef op 01-09-2021 om 19:28:
[..]
Ja, ze hebben eigenlijk een complete structuur nodig. Vaste tijden om te eten, iedereen aan tafel, nergens anders mee bezig. Iets anders grijpen ze vrijwel meteen aan als afleiding.
Voor mijn vriend is het erg lastig als hij al agentje aan het spelen is, ze duidelijk zegt dat ze geen frisdrank mogen, maar dat dan iemand anders zegt dat het geen kwaad kan. Voor zijn gevoel kan hij dan weer helemaal opnieuw beginnen met uitleggen en dan lukt dat niet meer.
Waar ze aan toe zijn? Denk niet dat ze dat beseffen. Volgens mij denken ze dat dit hun nieuwe huis is. Ze hebben het al over in Nederland naar school gaan, dat dit ook hun huis is, dat ze kleren nodig hebben om naar school te gaan, etc. Denk niet dat ze het besef hebben dat ze hier op vakantie zijn. Op elke opmerking in de zin van dat ze na de vakantie naar hun moeder gaan, dat hun moeder ze naar school brengt, etc. reageren ze boos en afwijzend. Dus denk niet dat ze beseffen dat dit een vakantie is. Misschien dat ze dat wel duidelijker wordt in een omgeving in de zin van een vakantiepark. Ze hebben ook weinig tot geen besef van tijd, in de zin van wat een dag is, wat een week is, wat een maand is, etc.
Ik weet niet maar vaste structuur is toch vrij normaal op hun leeftijden? En geen besef van tijd of dagen is toch ook niet vreemd op hun leeftijd. En je vriend kan ze toch wel uitgelegd krijgen dat ze over zoveel nachtjes slapen terugrijden naar mama?
Begrijpt je vriend ook dat ze die structuur nodig hebben?
Want zo klinkt het inderdaad wel. Wat @dan hierboven ook zegt; ik zou ook jullie verwachtingen naar elkaar uitspreken. Daarbij mag hij ook rekening houden met jou uiteraard!! Ik voed zelf 2 kinderen met autisme op en dat is geen 'appeltje, eitje' en ik snap ook dat dat voor iemand die dat niet gewend is, doodvermoeiend is. Dat geldt denk ik ook voor kinderen met ADHD, ADD of iets anders.
Als er dus zoiets speelt, snap ik je wel wat beter. Ik denk wel dat het dan nog belangrijker is dat je dan samen op 1 lijn zit, maar eigenlijk denk ik vooral dat jij je af moet vragen of jij dit wilt.
NeverMind73 schreef op 01-09-2021 om 19:49:
maar eigenlijk denk ik vooral dat jij je af moet vragen of jij dit wilt.
Dit inderdaad, ik zou het niet kunnen.
zelf ben ik iemand die vooral in mogelijkheden denkt en niet in problemen. Dat zie ik vaak zelfs als een uitdaging. Ik zou in jullie situatie denken: waar zijn we tegenaan gelopen en hoe kunnen we dit zo goed mogelijk oplossen?
In jullie geval dus vooral veel structuur bieden en zorgen dat jullie zoveel mogelijk op 1 lijn zitten. En misschien ook dagen met uitstapjes iets meer afwisselen met dagen thuis. Op die dagen kun jij, indien je daar behoefte aan hebt, wat meer de deur uit gaan. Ik denk dat jullie met veel goede wil een heel stuk verder kunnen komen.
nog even een aanvulling: die wil moet er natuurlijk wel zijn, je moet het wel zien zitten anders gaat het niks worden.
A12345 schreef op 01-09-2021 om 19:28:
[..]
Voor mijn vriend is het erg lastig als hij al agentje aan het spelen is, ze duidelijk zegt dat ze geen frisdrank mogen, maar dat dan iemand anders zegt dat het geen kwaad kan. Voor zijn gevoel kan hij dan weer helemaal opnieuw beginnen met uitleggen en dan lukt dat niet meer.
Waarom bemoeit je bezoek zich met jouw vriend en zijn kinderen op deze manier? En niet één keer, maar meerdere keren begrijp ik uit je tekst. Heb je je bezoek verzocht zich er buiten te houden?
Schemerlampje schreef op 01-09-2021 om 20:02:
[..]
Waarom bemoeit je bezoek zich met jouw vriend en zijn kinderen op deze manier? En niet één keer, maar meerdere keren begrijp ik uit je tekst. Heb je je bezoek verzocht zich er buiten te houden?
zoiets is inderdaad erg vervelend, niet alleen voor de kinderen maar ook voor je vriend. Daarom dan de tip alvast een opmerking bedenken die hij standaard kan zeggen in zo'n situatie.
zijn dat altijd dezelfde mensen die zich bemoeien met de limonade of steeds verschillende? Die mensen dan tijdelijk niet of zo min mogelijk uitnodigen in de periode dat de kinderen bij jullie zijn.
dan schreef op 01-09-2021 om 20:11:
zijn dat altijd dezelfde mensen die zich bemoeien met de limonade of steeds verschillende? Die mensen dan tijdelijk niet of zo min mogelijk uitnodigen in de periode dat de kinderen bij jullie zijn.
Dezelfde mensen meestal.
dan is het wel zo handig om die mensen of zo min mogelijk uit te nodigen in de periode dat de kinderen van je vriend er zijn of hen goed duidelijk te maken dat die regel over geen limonade er niet zonder reden is. Dat bezoek gaat na een tijdje weer weg maar jullie zitten de rest van de dag met de gebakken peren.
dan schreef op 01-09-2021 om 20:26:
dan is het wel zo handig om die mensen of zo min mogelijk uit te nodigen in de periode dat de kinderen van je vriend er zijn of hen goed duidelijk te maken dat die regel over geen limonade er niet zonder reden is. Dat bezoek gaat na een tijdje weer weg maar jullie zitten de rest van de dag met de gebakken peren.
Ja, dat is het. Bezoek vindt het allemaal prima, soms zelfs grappig hoe ze zich gedragen, maar wij zitten er daarna mee.
een achternichtje van me drinkt meestal water, zelden tot nooit limonade. Ook bij anderen op visite drinkt ze water. Dat is iets wat ik dan zeker respecteer.
A12345 schreef op 01-09-2021 om 20:30:
[..]
Ja, dat is het. Bezoek vindt het allemaal prima, soms zelfs grappig hoe ze zich gedragen, maar wij zitten er daarna mee.
Dat zou je dus duidelijk moeten aangeven of nog beter, jullie beiden, dat hebben ze maar te respecteren en anders blijven ze gewoon een tijdje weg.
