De kinderen van mijn vriend
Laat ik met mezelf beginnen.
Ik ben moeder van twee kinderen. Na de geboorte van het tweede kind gescheiden van de vader van mijn kinderen. Die heeft daarna nooit meer omgekeken naar zijn kinderen. Nooit geholpen met de opvoeding, financieel nooit geholpen en heeft nooit meer contact gehad met de kinderen. Mijn kinderen zijn nu pubers en ik vind het enorm vervelend dat ze nooit een vader hebben gehad.
Daarna wel een relatie gehad, maar dat is uiteindelijk fout gelopen, omdat diegene veel verschil maakte tussen zijn kinderen en mijn kinderen. Met mijn kinderen wilde hij nooit eens ergens naar toe, maar als zijn kinderen er waren, dan was hij de hele dag op pad met ze.
Mijn nieuwe vriend heeft twee kinderen. Daarna is zijn vrouw er vandoor gegaan met ‘n ander. Daarna heeft vooral hij voor de kinderen gezorgd. Doordat hij veel tijd en aandacht gaf aan zijn kinderen en hun moeder niet, zijn ze erg gehecht geraakt aan hem.
Sinds ‘n jaar wonen we samen. Door de grote afstand tussen hem en zijn kinderen (nu) ziet hij z’n kinderen vooral in de vakanties. Door corona is dat wel lastig soms.
Het contact tussen hem en mijn kinderen is goed. Hij gaat met de kinderen sporten, helpt ze met hun huiswerk, brengt en haalt ze naar school, vriendjes, vriendinnetjes, etc als dat nodig is. Voorheen kon ik me financieel weinig veroorloven, maar nu gaan we ook regelmatig naar de bioscoop, kermis, weekendje weg, etc.
Het enige waar we ruzie over hebben is over zijn kinderen.
Soms wil hij een cadeautje voor ze kopen. Dan is het winkel in, winkel uit en meer dan ‘n uur rondkijken. Dat heeft al een paar keer geleid tot ruzie. Hij wil dan iets kopen wat ze echt leuk vinden, terwijl het volgens mij vooral om het idee gaat. Tijdens de laatste ruzie heeft ‘ie gezegd dat ‘ie voortaan wel in z’n eentje gaat om iets te kopen als ik er toch het geduld niet voor heb.
En wat ook voor ruzie zorgt is dat hij er hier soms met zijn hoofd totaal niet bij is. Zijn kinderen missen hem heel erg. Als hij met ze belt, is het voor hem ook bijna onmogelijk om een normaal gesprek te voeren met zijn kinderen. Ze huilen alleen maar dat ze hem missen, vragen wanneer hij weer komt, of ze naar hem mogen komen, etc. Ook zijn ex voert de emotionele druk flink op met dingen als dat de kinderen erg te lijden hebben dat ze hem niet zo vaak meer zien, dat de kinderen altijd naar hem vragen, etc.
Hij is dan soms dagen depressief. Valt moeilijk in slaap, is vroeg wakker, zit dan met glazige ogen wat voor zich uit te staren, is vergeetachtiger, etc. Hij is dan niet chagrijnig of zo, maar eerder geestelijk afwezig. Ik herken ‘m dan niet meer terug. Hij is over het algemeen erg vrolijk, sociaal, positief ingesteld, maar zo gauw als het over zijn kinderen gaat, verandert hij in een emotioneel wrak.
Ik vind dat niet leuk om hem zo te zien. Snap ook niet zo goed dat hij dit niet vooraf heeft bedacht dat zijn kinderen hem zouden gaan missen en hij zijn kinderen. Dit heeft al een aantal keren tot ruzie geleid. Als ik hem zo zie, dan wekt dat flinke irritatie bij mij op. Ook deze discussie heeft ‘ie op dezelfde manier afgesloten als die discussie over die cadeaus. Hij praat amper nog over zijn kinderen.
Ik voel me nu aardig buitengesloten voor wat betreft zijn kinderen. Hij zegt dat ik het daar zelf ‘n beetje naar gemaakt hebt.
Heeft er iemand tips? Ik ben bang dat er vaker ruzie komt, dat hij uiteindelijk voor zijn kinderen kiest of dat hij echt in een depressie komt.
Het is ook nooit goed bij sommigen uiteraard. Als je tijdens ‘n lange rit (2 dagen in de auto in totaal) en met 5 kinderen in huis geen updates op een forum geeft, dan levert dat verwijten op.
En een enkeling lijkt zelfs enorm te balen dat de kinderen naar hier mochten komen en het nog leuk hebben ook.
Kritiek e.d. is prima, maar er zijn er hier 1 of 2 die echt alleen maar erop uit zijn om te vitten. Zogenaamd in het belang van zijn kinderen, maar als die dan een leuke tijd hebben komt de aap uit de mouw en (b)lijkt dat ook weer niet de bedoeling te zijn.
Jammer dat je dat denkt. Ik zie vooral een nogal merkwaardige manier van schrijven. Waarom de hele tijd die ex erbij halen, en vriendjes en kindjes die dit of dat denken?
Ik krijg het gevoel dat ik bij bijna elke zin 'lekker puh' erachteraan hoor.
Maar goed, het zal ook wennen zijn. Hopelijk trekt het wat bij, ook bij jou. Succes.
Wasmachine schreef op 13-08-2021 om 22:28:
De kinderen gedragen zich zoals te verwachten nadat ze hun vader zolang niet hebben gezien. Als de kinderen echt ontzettend achterlopen kan dat niet alleen op de moeder afgeschoven worden. Tot een aantal maanden geleden was er een co-ouderschap.
Tot een tijd terug was er co-ouderschap ja. Daarna niet meer.
Wat ik van hem begreep is dat het gedoe was elke keer om de kinderen in haar tijd naar bijvoorbeeld de logopedie te krijgen en dat dat vaak niet lukte.
Verder hebben ze compleet verschillende inzichten over de opvoeding van de kinderen, wat ook niet hielp/helpt. De hele waslijst met restricties waar de kinderen het over hebben vind ik bv akelig.
Waar er twee bij waren, hebben er twee schuld natuurlijk.
A12345 schreef op 14-08-2021 om 10:14:
[..]
Toen gisteren de moeder aan de telefoon zei dat ze hen mist, antwoordde de kleinste dat ze het heel erg leuk vindt hier.
Ik voel steeds zo'n ondertoon in je berichten, alsof je dergelijke uitspraken ziet als een overwinning op hun moeder? Ik zou dergelijke gevoelens eens goed onderzoeken bij jezelf, waar komt dat vandaan?
En over die verschillende talen, het is heel normaal dat kinderen die tweetalig worden opgevoed een achterstand hebben, maar dat trekt later bij en dan kennen zijn wel twee talen van binnen en buiten.
A12345 schreef op 14-08-2021 om 11:09:
Zogenaamd in het belang van zijn kinderen, maar als die dan een leuke tijd hebben komt de aap uit de mouw en (b)lijkt dat ook weer niet de bedoeling te zijn.
Nog geen twee weken geleden was je vriend een zwaar depressief iemand die uren deed over een cadeautje voor zijn kinderen kopen.
Nog geen twee weken geleden wilde jij niets van zijn kinderen weten want die zouden wel eens op de eerste plaats komen te staan en dan zouden jouw kinderen minder aandacht krijgen.
Ineens kunnen jullie allebei twee weken vrij krijgen om de kinderen in het buitenland op te zoeken (wat nou corona) en is moeder zomaar bereidt om haar kinderen voor een maand mee te geven.
feit is dat de kinderen bij de moeder wonen en je vriend in Nederland. Het is aan hen om te zorgen dat de zaken rondom de kinderen goed geregeld worden. En dat ze samen uitzoeken hoe de kinderen wel naar oa de logopedie gaan waar nodig.
A12345 schreef op 14-08-2021 om 11:16:
[..]
Tot een tijd terug was er co-ouderschap ja. Daarna niet meer.
Wat ik van hem begreep is dat het gedoe was elke keer om de kinderen in haar tijd naar bijvoorbeeld de logopedie te krijgen en dat dat vaak niet lukte.
Verder hebben ze compleet verschillende inzichten over de opvoeding van de kinderen, wat ook niet hielp/helpt. De hele waslijst met restricties waar de kinderen het over hebben vind ik bv akelig.
Waar er twee bij waren, hebben er twee schuld natuurlijk.
Nou ja schuld? Ooit vonden ze elkaar prima oudermateriaal.
Die kinderen krijgen nogal wat te verduren. Ze groeien op in een land waar beide ouders niet thuis zijn.
Dan een scheiding van de ouders wat al traumatisch is voor kleine kinderen. Daarna hun vader die plotseling verdwijnt, terwijl hij juist hun primaire en meest stabiele verzorger was.
Vervolgens begint hun vader in het nieuwe land een relatie met een vrouw die zelf ook kinderen heeft en haar eigen issues en moeten ze zich daar ook nog toe verhouden. Ze krijgen geen enkel momentje met hun vader, want ze komen in het huis met de nieuwe vrouw en haar kinderen terecht na een lange reis.
Alsjeblieft TO laat die kinderen toch even met hun vader zijn. Laat ze een weekje samen naar een vakantiehuisje gaan om weer even hun vertrouwde band aan te halen. Dit is veel te heftig voor ze.
Het is wel fijn dat ze toch op vakantie mogen komen en dat ze het naar hun zin hebben. Jouw kinderen klinken erg lief. Ik heb zelf de indruk dat er meer met moeder te overleggen valt dan vriend denkt. Ik hoop dat er nu goede afspraken gemaakt gaan worden.
coolpack2 schreef op 14-08-2021 om 11:15:
Jammer dat je dat denkt. Ik zie vooral een nogal merkwaardige manier van schrijven. Waarom de hele tijd die ex erbij halen, en vriendjes en kindjes die dit of dat denken?
Ik krijg het gevoel dat ik bij bijna elke zin 'lekker puh' erachteraan hoor.
Maar goed, het zal ook wennen zijn. Hopelijk trekt het wat bij, ook bij jou. Succes.
Dat maak jij er zelf van, denk ik. Zoals gezegd, het lijkt sommigen erg tegen te vallen dat hij met zijn ex een mooie oplossing heeft gevonden voor deze vakantie en zijn kinderen het hier naar hun zin hebben.
Granny raad ik aan om vooral beter te lezen. Ze insinueert erop los, maar veel is al eerder besproken. En Corona? Ze zou eens moeten kijkeN hoe druk het is bij de grensovergangen.
Granny71 schreef op 14-08-2021 om 11:19:
[..]
Nog geen twee weken geleden was je vriend een zwaar depressief iemand die uren deed over een cadeautje voor zijn kinderen kopen.
Nog geen twee weken geleden wilde jij niets van zijn kinderen weten want die zouden wel eens op de eerste plaats komen te staan en dan zouden jouw kinderen minder aandacht krijgen.
Ineens kunnen jullie allebei twee weken vrij krijgen om de kinderen in het buitenland op te zoeken (wat nou corona) en is moeder zomaar bereidt om haar kinderen voor een maand mee te geven.
Precies, de TO vind ik ontzettend ongeloofwaardig. Ik denk dat het een gevalletje aandachttrekkerij is.
A12345 schreef op 14-08-2021 om 11:50:
[..]
Granny raad ik aan om vooral beter te lezen. Ze insinueert erop los, maar veel is al eerder besproken. En Corona? Ze zou eens moeten kijkeN hoe druk het is bij de grensovergangen.
Ik lees prima hoor. Ik lees een heel egoïstische to, ik lees heel veel negatieve oordelen over de moeder van de kinderen, ik lees een man die zijn kinderen achterliet in een waardeloos land.
Hetvrijewoord schreef op 14-08-2021 om 11:58:
[..]
Precies, de TO vind ik ontzettend ongeloofwaardig. Ik denk dat het een gevalletje aandachttrekkerij is.
Het is natuurlijk erg raar ja dat iemand die zijn kinderen enorm miste nu vrolijk is omdat ze er zijn. En dat iemand die zijn bedrijf grotendeels verkocht heeft een paar dagen nadat het besluit is genomen om te gaan weg kan en vrije dagen op mijn werk daarmee ben ik natuurlijk ook de enige in Nederland.
A12345 schreef op 14-08-2021 om 12:08:
[..]
Het is natuurlijk erg raar ja dat iemand die zijn kinderen enorm miste nu vrolijk is omdat ze er zijn. En dat iemand die zijn bedrijf grotendeels verkocht heeft een paar dagen nadat het besluit is genomen om te gaan weg kan en vrije dagen op mijn werk daarmee ben ik natuurlijk ook de enige in Nederland.
Ik denk dat hij het zichzelf veel te moeilijk maakt. Zijn ex lijkt in ieder geval gewoon open te staan voor vakanties.
A12345 schreef op 14-08-2021 om 12:08:
[..]
Het is natuurlijk erg raar ja dat iemand die zijn kinderen enorm miste nu vrolijk is omdat ze er zijn. En dat iemand die zijn bedrijf grotendeels verkocht heeft een paar dagen nadat het besluit is genomen om te gaan weg kan en vrije dagen op mijn werk daarmee ben ik natuurlijk ook de enige in Nederland.
Ja, ik vind je ongeloofwaardig en vooral egoïstisch. Succes ermee, je gaat het nodig hebben.
