De consequentie: ouders zijn daders
De consequentie van het 'daderschap' van ouders, eerst denken aan mishandeling dan pas aan hulp, is het veroorzaken van ommetelijke stress in situaties waarin je al buiten jezelf bent vanwege zorgen over je kind.
Dit is wat publiek en politiek wenst. Alles 'in het belang van het kind'. De consequentie is dat wij een politiestaat veroorzaken voor onze kinderen.
Zolang je maar blijft denken dat het niet over jezelf gaat.
"Onze zoon overleden en mijn dochter naar een pleeggezin....
....Ook hadden zij informatie over de doodsoorzaak: het was epilepsie. Tijdens de aanval werd er geen sein meer naar de hersenen gegeven om adem te halen en is hij overleden....
....Het is nu bijna twee jaar geleden, maar wij hebben nog steeds de angst voor jeugdzorg die zich als duivels over mijn dochter ontfermden en haar ontvoerd hadden. Nooit meer zal ik vergeten hoe wij behandeld zijn als vuile criminelen."
Privacy
AnneJ: '1 Telefoontje naar de huisarts had hier mogelijk wel het verschil gemaakt.' Nee, dat willen we niet, privacy. Dat kan dus niet. Gelukkig niet. En ik ben ook geen voorstander van die electronische dossiers.
Ik kan me trouwens een soortgelijk verhaal uit het verleden ook herinneren en dat er toen wel degelijk politie-onderzoek bij plaats vond. Wat de betreffende vader ook begrijpelijk vond en daar laconiek mee om ging.
Hoe wil je dan ooit achterhalen als kinderen wel vermoord zijn door de ouders? Wil je nu waarheidsvinding of niet?
Ik heb al aangegeven welk punt ik aan zou pakken en hoe ik dat zou doen. Ik heb gewoon een andere manier van omgaan daarmee, ik ga niet schreeuwen, schelden en alles op een hoop gooien met een hoop gejank en gehuil over hoe erg het allemaal is. Dat helpt niet. Het maakt mensen alleen maar immuun voor de verhalen. En je biedt geen alternatief. die zelfregulerende maatschappij, AnneJ, dat zijn de ouders van Savannah die haar zelf wel gingen begraven in het bos.
Tsjor
savannah ouders
We zijn niet allemaal de ouders van Savannah maar zo kun je dus wel behandeld worden. Het gaat hier om de redelijkheid Tsjor, die is ver te zoeken. Het is een doddoener om dan maar te stellen dat ik er voor ben dat er niets gebeurt. Ik ben voor waarheidsvinding, ik ben voor onderzoek, ik ben voor verhoren, ik ben voor obductie. In alle redelijkheid en niet als standaardprotocol voor hulpvragende ouders.
Zo ziet waarheidsvinding eruit
AnneJ, je wil waarheidsvinding, maar zo ziet waarheidsvinding eruit. Dan is niets op voorhand uitgesloten en wordt alles onderzocht.
Er lopen geen ouders rond met een sticker op hun hoofd: ik ben een Savannah-ouder. Wie bepaalt dan en op welke wijze bepaal je dan hoe je een hektische en dramatische situatie moet inschatten? Dat kan alleen maar na onderzoek. Niet op voorhand.
Ik hoorde gisteren een situatie van enige tijd geleden: pas geboren kindje, hond in huis, op een onbewaakt moment gaat hond bovenop het kindje liggen. Kindje dood. Daar is ook alles bijgekomen: politie, ambulance, helikopter etc.
Ik zou niet weten hoe het anders moet.
Tsjor
Twee jaar
AnneJ, bespaar jezelf die twee jaar en kijk wat je nu kunt doen voor jezelf. Behandeling van PTSS kan via de huisarts, het is geen langdurige behandeling en geen behandeling die alles overhoop haalt. Het is een vrij eenvoudige behandeling, zeg maar het tikje tegen de naald geven, waardoor de langspeelplaat weer door kan draaien. Je moet alleen even kijken of het nog vergoed wordt. Sommige huisartsen hebben een praktijkondersteuner GGZ die mogelijk daarbij behulpzaam kan zijn.
Je verliest er je kritische vermogen niet mee, het is niet zo dat er onmiddellijk een alarm uitgaat naar jeugdzorg, het leven wordt er wel iets dragelijker door, je angsten wat minder en jij wat sterker.
Tsjor
Eens met Tsjor en aanvulling
Misschien maakt de suggestie van Tsjor je juist om effectiever je strijd tegen het wanbeleid van jeugdzorg aan te gaan. Doe je daarna inspiratie op doordat je meer ruimte hebt in je denken of inzichten krijgt die helpen. Ik denk dat je door zo'n behandeling geen positieve dingen kunt verliezen, alleen negatieve dingen van je afschudt en positieve dingen wint.
