Bloeddonor ja/nee nav donorcodicil draadje
Buiten beschouwing houden dat sommige mensen geen bloed mogen geven dan en die dan wel bloed mogen/kunnen ontvangen vanwege hun ziekte oid.
Ik geef vanaf mijn 18e bloed,iedere keer weer.
HB is altijd boven de 9 en moet boven de 7,5 zijn om te mogen geven als vrouw.
Heb alleen niet gegeven tijdens zwangerschap en mag nu tijdelijk niet geven ivbm een onderzoek dat ik gehad heb.
Graag meningen nav donorcodicil wel/niet nu dan voor bloeddonor of niet en dat als we kijken naar geen orgaan donor/geen donor ontvanger,geen bloeddonor wel bloed ontvanger/geen bloeddonor,ook geen bloed krijgen?Dat zouden ze dan ook moeten verplichten,want blijkbaar is er wel een te kort .Waarom zouden ze anders mijn man bijna smeken om te komen geven,als hij aan de beurt is?
orgaandonatie vind ik moet vrijwillig blijven en bloeddonor ook en dan zouden niet orgaan donoren wel mogen ontvangen en geen bloed donoren ook.
dus nu de vraag: Wat vinden jullie er van?
Jacoline
Bloed geven
Zelf geef ik geen bloed. Ik heb het gevoel dat ik mijn energie zelf hard genoeg nodig heb, en heb daarom de keuze tot doneren nooit gemaakt. Mijn echtgenoot gaat echter trouw, hij heeft al heel wat speldjes verdiend (haha) en aangezien wij een stevig verbond hebben, doneert hij tevens namens mij 
Tonny
Ook niet
Wat betreft donoren die willen dat niet-donoren niet in aanmerking komen heb ik hierboven al gezegd dat het niet aan mij is om te beslissen over het leven van een ander. Gelukkig niet, zulke ethische afwegingen zou ik nieteens willen maken.
Wat betreft bloeddonor: dat ben ik niet en dat heeft voornamelijk een praktische reden: het dichtsbijzijnde plasma-afnamepunt (dat zou voor mij de optie zijn, ik heb een Hb net onder de 8) is ruim 3 kwartier rijden hier vandaan. Dat gaat me letterlijk en figuurlijk te ver.
Verschil
Het is nogal een verschil of je toch dood in je kist ligt en er nog wat bruikbare onderdelen gerecycled worden, of dat je elke keer naar het afnamepunt moet en daar moet worden geprikt. Voor dat laatste moet aanzienlijk meer moeite worden gedaan.
En soms is bloeddonatie in theorie wel mogelijk, maar in de praktijk erg lastig. Als je een twijfelachtig Hb hebt bijvoorbeeld en regelmatig voor nop komt, of als je aderen zo diep liggen dat prikken erg lastig gaat.
Maar ook 'geen zin'kan ik wel begrijpen. Ik heb aanzienlijk meer begrip voor mensen die geen bloeddonor willen zijn dan voor mensen die geen orgaandonor willen zijn. Maar ik breng dan ook altijd mijn overbodige zooi naar de kringloop 
groeten,
Temet
Nou
Je kunt eigenlijk niet buiten beschouwing laten dat mensen die bloed ontvangen geen bloed geven. Heb je na 1980 een donatie gehad, dan kun je geen donor zijn. Dan gaat het er dus om of je in theorie wel bloed zou willen geven om het te mogen ontvangen? Lijkt me oncontroleerbaar en onzinnig.
Ja bloeddonor
Jaren lang geweest en ook plasmadonor vanwege bloedgroep.
Omdat ik zelf een aantal jaren geleden een fikse bloeding heb gehad en 3 zakken bloed mocht ontvangen mag ik niet meer doneren helaas. Bloeddonor worden juich ik toe.
Dus
Ik kan dus geen bloed geven. Dat van mij kan waarschijnlijk zo bij het chemisch afval Om dezelfde reden gaan mijn organen na mijn dood ook niemand blij maken. Je zou van elk individueel geval een uitvoerige studie moeten maken of ze wel of niet mogen ontvangen, of het wel of niet gerechtvaardigd is dat ze niets geven, etc. Dat is onmogelijk en onnodig. En ik vermoed ook nog eens dat mensen die niets willen afstaan er na het ontvangen van een (bv) donornier weer heel anders tegenaan kijken, niets veranderlijker dan de mens.
Liefdadigheid
Zoals boven al geschreven beschouw ik het doneren van bloed meer als liefdadigheid, onvergelijkbaar met het doneren van organen bij leven. Een gezond persoon kan probleemloos bloed geven. Als man 3 keer per jaar een halve liter. Zie http://www.sanquin.nl/sanquin-nl/sqn_donorstart_nl.nsf/All/Donor.html voor feiten.
Afstand/tijd is jouw "gift". In veel buitenlanden worden bloeddonoren betaald. Bloed is dan ook big business.
Niet meer
Na jarenlang bloeddonor te zijn geweest, ben ik er noodgedwongen mee moeten stoppen omdat het dichtstbijzijnde afnamepunt verhuisde naar een locatie 1 uur fietsen verderop. Ik wil graag helpen, maar daar stopt het toch wel.
Geen tekort
Even googlen leverde dit artikel uit augustus 2008 op: http://www.depers.nl/binnenland/230544/Bloedbank-ontkent-tekort-donoren.html
Blijkbaar is er toch echt géén tekort aan bloeddonoren.
@ Yta: als je organen niet bruikbaar zijn, dan misschien weefsels wel? Huid, hoornvliezen, botweefsel, kraakbeen en pezen, hartkleppen en bloedvaten zijn allemaal dingen die gebruikt kunnen worden en een reden kunnen zijn om je toch als donor te registreren. Donatie van weefsels kan bijna altijd, ook als iemand thuis overlijdt.
Zie bv. http://www.donorvoorlichting.nl/
Ja!
iedere maand een half uurtje tijd (of iets meer), een prik en een korte check-up. Ik heb het er graag voor over, kleine moeite (voor mij), ik doe het al jaren.
Dankzij bloed en plasma donoren heeft onze zoon zijn leukemie en zijn chemokuren overleefd. Als die zakjes trombocyten, erythrocyten...niet te tellen.
Ieder heeft zijn eigen beweegredenen om het wel of juist niet te doen. En natuurlijk respecteer ik die.Ik weet alleen niet of iedereen op de hoogte is van wat een transfusie een verschil tussen leven en dood kan betekenen, vandaar mijn voorbeeld.
groet,
Andrea2
Temet
"Het is nogal een verschil of je toch dood in je kist ligt en er nog wat bruikbare onderdelen gerecycled worden, of dat je elke keer naar het afnamepunt moet en daar moet worden geprikt. Voor dat laatste moet aanzienlijk meer moeite worden gedaan."
Twee maanden geleden dacht ik dit ook; nu weet ik dat er bij orgaandonatie heel veel komt kijken. Weliswaar is dit van kortere duur (in tijd voor de overledene en nabestaanden), maar geloof me; als je alles bij elkaar optelt qua aantal manuren en kosten denk ik dat orgaandonatie een veel kostbaarder zaak is.
Er gaat een heel protocol in werking waarbij heel veel mensen en apparatuur aan te pas komen. Eerst uitgebreid onderzoek, daarna een zeer uitgebreide en soms langdurige operatie door een speciaal transplantatieteam die naar het betrokken ziekenhuis moet komen. Bij zou het team vanuit Groningen naar Maastricht ingevlogen moeten worden. En dat doen ze; ook als dat hele team uren of langer moeten wachten op het daadwerkelijke moment van overlijden. Organen zijn heel wat waard...
heli
Wat ik bedoel
(ik drukte te snel op verzenden)
wat ik bedoel is dat bloedgeven voor 1 persoon wellicht veel moeite is; die moeite kan naar mijn mening niet vergeleken worden met de moeite die gedaan moet worden voor orgaandonatie. Het is maar net hoe graag je het ook zelf wilt (als het mag).
Probleemloos
"Een gezond persoon kan probleemloos bloed geven."
Dat is iets te makkelijk. Er zijn namelijk veel redenen waarom (ook gezonde) mensen geen bloed mogen geven. Verre reis en malariapillen geslikt? Zeven maanden niet doneren. Tussen 1980 en 1996 in totaal een half jaar in Engeland geweest? (met pak en beet 8 zomervakanties zit je daar al aan) Nooit meer bloed geven. Ooit bloedtransfusie nodig gehad? Nooit meer bloed geven. En zo gaat het lijstje nog wel even door.
En dan zijn er nog allerlei redenen waarom je net nu (terwijl je net je oproepkaart hebt gekregen) even niet mag doneren. Koortslip, behandeling bij de tandarts, HB iets laag, even niet zo fit etc.
Ik wilde mijn hele volwassen leven al bloeddonor worden, maar mocht steeds niet. Pas sinds kort mag ik dan eindelijk bloed geven!
Tink, en tekort...
Tink: Ik ben reeds donor, als ze iets bruikbaars vinden mogen ze het hebben
Qua tekort, van sommige dingen is er altijd een (dreigend) tekort; zoals b-negatief, ab-negatief, nul-negatief (op voorraad nodig bij alle eerstehulpposten), (specifiek) plasma (duurt erg lang), alle donoren in de zomervakantie, etc. Nieuwe donoren zijn dus altijd welkom. Da's weer wat anders dan een acuut tekort. Sanquin heeft een enorme groep trouwe donoren, die tientallen jaren bloed geven, veel werkgevers willen er nog steeds best een uurtje vrij voor geven trouwens.
Jij hebt tenminste een keuze en borstklopperij
Ik wordt een beetje misselijk van deze discussie m.b.t. bloeddonor zijn of niet. Wat even over het hoofd gezien wordt is dat er mensen zijn (een heleboel) die wat dat betreft helemaal geen keuze hebben!! Lekker makkelijk om dan te zeggen jij geeft niet, dus je krijgt ook niks. En bedankt maar weer.
Mensen met een chronische ziekte b.v. en die daarvoor vanaf hun vroege jeugd (of vanaf geboorte)(ik dus)of mensen die medicatie slikken (ik b.v.), mensen met levenbedreigende ziektes, mensen die na 80 gedoneerd bloed hebben gehad (ikke dus ook).
Wat is dat voor 'n bloeddonatie als je later zulke dingen gaat rondroepen??
sorry, maar ik wordt er misselijk van.
Jij hébt tenminste nog een keuze wat bloeddonatie betreft.
Als je al vanaf je geboorte iets hebt, héb je die keuze niet eens, en dan wel uitsluiten? Want jij hebt ook nooit gegeven???
Het lijkt wel gepraat aan de schoolpoort........
En ik ben blij dat niet alle nederlanders er zo als jij over denken want dan was ik al zeker 10 keer dood geweest (euh, als 5 jarige al...).
groeten albana
Heli
maar ik bedoelde het verschil voor de donor. Die hoeft voor een orgaandonatie na zijn dood zelf geen moeite meer te doen.
Groeten,
Temet
Tink/artikel
Tink:
"Even googlen leverde dit artikel uit augustus 2008 op: http://www.depers.nl/binnenland/230544/Bloedbank-ontkent-tekort-donoren.html Blijkbaar is er toch echt géén tekort aan bloeddonoren."
Dat artikel geeft kort aan wat het punt is, ik citeer: "Volgens de landelijke woordvoerder hebben de verhalen in de media vooral te maken met natuurlijk verloop. Elk jaar moeten de mensen die geen donor meer zijn, worden vervangen." Er is geen tekort, maar er moeten voortdurend nieuwe donoren worden geworven om ervoor te zorgen dat er op termijn geen tekort komt.
Temet
dat snap ik; daarom gaat die vergelijking ook mank.
Naar mijn mening is het vooral een kwestie van hoe graag je donor wilt zijn of niet; heb je het er voorover om daar tijd in te steken of niet.
Een discussie aangaan om alleen bloed te mogen krijgen als je al donor bent staat voor mij hierbuiten. Die discussie begin ik niet aan om de redenen die Albana hierboven al noemt.
heli
Tinus
Snap ik, maar in het andere draadje werd het gebracht alsof er een schreeuwend tekort aan bloeddonoren is en dat is dus niet zo.
Yta 
Hier dito: als ze iets bruikbaars vinden mogen ze het van me hebben
Dankbaar afneemster
Ik ben elke donor dankbaar, elke drie weken hangt er bij mij een infuusje aan waar ik (en vooral mijn lijf!) erg blij van wordt.
Ik zal dus niet kunnen doneren, en mijn organen, ik denk dat daar ook niemand op zit te wachten..maar als men wil..
Wel geweest
jaren geleden was ik bloeddonor maar doordat mijn hb gehalte vaak te laag was om te mogen doneren ben ik ermee gestopt wat ik overigens erg jammer vond (en nog vind).
Je-nee
Hoi,
Ik ben wel orgaandonor en was ook bloeddonor, maar het kost me teveel tijd elke keer. Sinds ik moeder ben heb ik nog maar 1 keer gegeven, kind moest mee, was eigenlijk geen doen.
Het zou goed zijn als de bloedbank in een bus door de stad zou rijden, dan zou ik heel makkelijk even die bus in kunnen hoppen eens per drie maanden.
Liora
Ooit doneerde ik
Maar na een paar keer voor Piet Snot gelegen te hebben omdat het zakje niet vol raakte (wat er in zit wordt dan weggegooid) ben ik gestopt.
Ik mag geen bloed doneren
Ik zou graag bloeddonor zijn, maar mag niet. Na geboorte middelste een nabloeding gehad, en zelf transfusie nodig gehad. Toen is mij verteld dat ik daarom zelf geen bloed meer mag doneren (ivm minimale kans dat ik zelf met iets besmet zou zijn....). 't Is mij niet duidelijk waarom dat risico in mijn geval onaarvaardbaar hoog is en bij een ander, waarvan je ook niet weet wat er in het verleden is gebeurd, niet.
't Bizarre is dat toen jongste kort na haar geboorte een transfusie nodig had (placenta praevia), ik juist WEL moest doneren, omdat uitsluitend onbekend donorbloed te veel kans op afstoting/problemen (oid?) zou geven.
Emel.
Dat is niet zo bizar. Jouw bloed stroomde immers al door haar aderen, dus als jij besmet was middels de transfusie dan was zij ook al besmet.
M.
Ik heb me inmiddels opgegeven,en begrijp dat er ook behoefte is aan rheusnegatief bloed...dus ik ga informeren de volgende keer.Daar werk ik graag aan mee,om te zorgen dat behandelingen met de antiD prik door kunnen gaan.Ik heb hier zelf vier keer gebruik van gemaakt,deze behandeling...
Groetjes,bastet
Stamcel donatie
Voor wie regelmatig bloed doneren te lastig is of om andere redenen niet kan is het misschien een idee om je op te geven voor stamcel donatie/beenmerg donatie wat oa voor leukemie patiënten van levensbelang kan zijn. Je staat 1x een buisje bloed af in eerste instantie wat in een data base komt. Je wordt pas opgeroepen als er een patiënt is die wat aan jouw cellen heeft. De kans dat je opgeroepen wordt is niet heel groot dus in veel gevallen gaat het maar om een eenmalige handeling maar hoe meer donoren er zijn hoe groter de kans om een passende donor te vinden voor iemand die het nodig heeft.
Mocht er inderdaad een keer een goede match zijn dan vind pas de echte donatie plaats. Dit is wel iets meer ingrijpend dan bloed af staan maar het blijft een relatief kleine procedure als het wordt afgezet tegenover het wat het op kan leveren voor de patiënt nl. een (veel) langer leven. Hiermee worden echt levens gered!
Maylise
Eh correctie
Stamcel donatie (zeker uit beenmerg) is dus wel een stuk meer ingrijpend voor de donor dan bijvoorbeeld bloed donoren maar het levert wel heel veel op. Het stond een beetje ongelukkig zoals ik het had opgeschreven.
Ik kan bloed geven
en daar ben ik alleen maar heel blij om: dat ik dus gezond genoeg ben dat het kan, en dat ik zelf ook nog nooit een transfusie nodig gehad heb. Want inmiddels ken ik flink wat mensen voor wie dat wel geldt (vooral door bevallingen). En die mogen dus niet meer geven, dat kan ik dus fijn voor ze doen (zo voelt het althans). Ik zie het dan ook helemaal niet als iets wat je alleen maar mag krijgen als je zelf ook doneert.
