BJZ

Ik dacht al zoiets

wat die verwijdering betreft. Ik hou het dan ook algemeen. Wees op je hoede, denk na over iedere stap die je zet en hou in je achterhoofd dat vele naievelingen u voorgingen. Helaas hebben instanties er een belang bij je iets toe te dichten waardoor zij nodig zouden zijn.

Maar je kunt er ook door rollen. En soms zijn er hulpverleners die wel helpen. Je moet ze alleen zoeken met een lichtje. Hou ons op de hoogte. Zodat we je kunnen helpen. We weten heus wel hoe alleen je je voelt op dit moment.

en tel tot tien

Soms kunnen er kamikaze acties zijn. Je moet ineens de volgende dag opdraven, dat soort. Denk goed na en houd je rug recht. Niet direct reageren. Eerst kalmeren en nadenken wat je volgende actie zal zijn.
Ik wens je heel veel sterkte. Hopelijk loopt het wel met een sisser af. Dat kan ook. Je weet het alleen niet, dat maakt het zo onzeker.

Leah

Je verhaal is wat warrig. Ik heb geen idee van wat voor instelling, stichting, hulpverlening, clientenondersteuning, BJZ? de dames zijn waar je het over hebt.

Ik zou het zo realistisch mogelijk bekijken.
Het is onfatsoenlijk om mensen de ene dag uit te nodigen voor de volgende dat.
Toch, als het enigszins mogelijk is zou ik het wel honoreren, maar ook vastleggen in je eigen dossier.
Ik heb gesprekken geweigerd om de volgende reden: ik had een begrafenis. Ik had met een freelancecontract een spreekuur dat ik niet kon afzeggen op korte termijn.
Dat ging echt zo van vrijdagmiddag brief in de bus, maandagmiddag afspraak.
Verder heb ik aan alle, ook schier onmogelijke en onfatsoenlijke afspraken voldaan.
Ik had gevraagd om geen afspraak te plannen in de week voor Kerst. Dan is het op mijn werk giga druk, met ook nog je werk moeten doen terwijl er recepties en borrels zijn en er van alles af moet omdat iedereen weg is met de Kerstvakantie.
Op de basisscholen van mijn kinderen moet er gekookt worden voor het Kerstdiner, de uitvoeringen moeten bezocht, er moeten ineens knoopjes aan een kerstjurk genaaid en meer.
De raad zou dat niet doen, echter ze deden het toch. Ik heb nog nooit zulk niet integer volk meegemaakt.
Toen ik dat desondanks geregeld had en met mijn vader klaar stond om naar de afspraak te gaan, kreeg ik een telefoontje dat de medewerker zie was en de afspraak niet door kon gaan.
Jij doet altijd het uiterste maar houdt goed bij waar deze instellingen falen.

hulpzoekend gezin

Het onfatsoenlijk is dat je een gezin bent dat op een moment hulp zoekt en dat doe je niet voor de grap. Dan komt er zo'n organisatie overheen die jou niet helpt maar het drama juist groter maakt en het hele gezin ondermijnd. Onfatsoenlijk.
Mag allemaal in het belang van 'kindermishandeling'. Schandalig.
Dus wie dat nog in zijn partijprogramma heeft krijgt mijn stem niet.

Kindermishandeling

Naieve mensen denk nu dat BJZ of de Raad voor de Kinderbescherming te weten kan komen, hard kan maken, kan aantonen, of de kinderen van Leah en haar man 'mishandeld' worden.
Dat is een vergissing. Het is helemaal niet mogelijk om te bewijzen of aan te tonen dat kinderen mishandeld worden. Dat is een slechte grap.
Dus wat ze doen is jou als ouders van van alles betichten, kijken of je 'hapt' en of dat de recht kan overtuigen.
Dus houd je in. Er is geen bewijs, komt er ook niet, maar er zijn wel suggesties, roddel en aanvallen op jou als ouders.
Maar onthoud dat: BJZ en de Raad kunnen niet aantonen dat je kinderen 'mishandelt' worden, ze kunnen het niet. Dus ga jij je daar ook niet mee bezighouden, of tegen verdedigen, wat niet is kun je je ook niet tegen verdedigen.

Vreemde zaken

Zo'n traject hangt van de vreemde ervaringen aan elkaar. Een psychiater bleek te kunnen aantonen dat dochter wat betreft haar sexuele ontwikkeling prima in elkaar stak. Geen misbruik dus.
Natuurlijk wist ik dat wel. Maar toch was dat vreemd. Mijn kinderen hebben een vorm van autisme. Het had me helemaal niet verbaasd als ze wat haar sexuele ontwikkeling betreft heel anders zou reageren dan een 'gemiddeld' kind. En dan zou je ineens zomaar wel een situatie van mishandeling bij de kop hebben?
Kortom, het valt gewoon niet aan te tonen. En toch doet men alsof dat wel zo is! En houdt daarmee de hele luchtballon op poten. Met ellendige gevolgen voor ouders en kinderen.

en...

De illusie dat we groots inzetten tegen kindermishandeling, er gaat veel geld heen en meldcodes en meldpunten zijn vanzelfsprekend en we zijn zo trots op ons zelf dat we tegen kindermishandeling zijn.
Maar er wordt alleen geen kind minder om mishandeld, die cijfers dalen maar niet. En de cijfers van de zogenaamde 'kindermishandelaars' die zogenaamd wel 'gevonden' zijn zijn vervuild. Dat kan werkelijk iedereen overkomen, niemand uitgezonderd, ook al denk je dat je nog zo'n 'keurig' gezinnetje hebt. Een onenigheid of misverstand is snel geboren en voor je het weet ben je zo'n jarenlang gevecht aan het doen met de instanties. Tot je instort onder de druk van deze onfatsoenlijke en kafkaeske machine. Dan is het 'bewijs' ook geleverd dat je het niet kunt.
Wij 'helpen' mensen namelijk niet, we criminaliseren ze liever. En door 'kindermishandelaar' te roepen raken mensen ook de steun van hun omgeving kwijt. Want wie wil er nou te maken hebben met een 'kindermishandelaar'?

Maar AnneJ

Hoe waar ook wat je zegt (vooral dat dat cijfer waar het allemaal om begin, die 100.000 kinderen die jaarlijks mishandeld zouden worden, steeds stabiel blijft terwijl er toch steeds meer ingegrepen wordt), denk ik dat we deze discussie nu verder wel aan Leah en haar probleem moeten wijten. Namelijk: er is een amk-melding gedaan, bjz wil dat ik toestemming geef om in mijn leven te graven, zo niet gaat de melding door naar de raad. Wat moet ik doen?

Oke

Ik wou er ook nog wat 'algemeens' ingooien.

beiden

Door de heftige aanklacht van de medewerkster van de bascule, de 3e lijns autismepoli en gecombineerd dat er net een pilot 'beter beschermd' opgestart was, werden we door het AMK (BJZ) na de 1e vergadering direct opgeschaald naar de Raad voor de Kinderbescherming. Het onfatsoenlijke gedrag van al die dames vond ik opvallend. Te beginnen met de Bascule.
Ik had het nog niet door maar de dames pressten mij voor een afspraak op korte termijn. We hadden altijd een afspraak op een vaste dag, dus dat viel even niet mee. En men begon zich vreemd tegen mij te uiten alsof ik geen afspraak zou willen maken. Nog dezelfde week hadden we die afspraak. Gewoon een stelletje amateurs.
Nadat ik direct naar de huisarts ging, de hoogleraar mailde, het afdelingshoofd belde en van mijn vrienden en collega's het advies kreeg zelf met het AMK te bellen ging ik dat maar doen. Nog overtuigd van de goede bedoelingen en een mogelijk misverstand, zorgen ja die heb ik ook, er was nou eenmaal wat met mijn kinderen.
Het AMK heeft mij aan het lijntje gehouden, de dossierhouden was er niet en kon mij pas einde van de week spreken.
Toen bleek dat men mij al doorgezet had naar het project Beter Beschermd. Inderdaad vriendelijke dames die je graag aanhoren hoe goed je het doet met je kinderen en dan een verhaal maken waar de honden geen brood van lusten.
Gelukkig zo dwaas allemaal dat ik het zelf goed kon pareren.
En ondanks meerdere dossiers en onderzoeken vanwege de trage voortgang rond de hulp aan mijn kinderen, was de kinderrechter het met mij eens.
In shock dat was ik. En het heeft me heel wat stress, gezondheid, financien, relaties en tijd van normaal leven met mijn kinderen gekost.

Er gebeurt heel veel wat je niet weet

...in mijn ogen is iedere ouder 1 stap verwijderd van gedonder met het amk/jeugdzorgbemoeienis/ots/uhp. Er hoeft maar iets mis te gaan in je leven of een boze buur te zijn die melding doet en hop, je staat vooraan in een traject wat begint met onderzoek. Of iets wat daarvoor door zou moeten gaan. Voor ze bij je op de stoep staan, worden je gegevens al opgevraagd bij de gemeente, inclusief de namen van alle kinderen op je adres. Er is dan ook al uitgezocht wie de biologische ouders zijn van die kinderen, wie er gezag heeft, etc. Ik weet niet of BJZ rechtstreeks in de gemeentegegevens kan of dat ze een vraag doen daar. Er is in ieder geval niets wat je ertegen kunt doen, deze gegevens kunnen zo opgevist worden onder de noemer opsporing mogelijke kindermishandeling. Bv geheim adres bij gemeente helpt daar niet tegen. Dit wordt straks met de neiuwe jeugdwet alleen maar erger, omdat er dan nog veel meer gegevens aan elkaar gekoppeld kunnen worden. Jeugdzorg mag al gegevens opvragen, om een melding te onderzoeken. Maar de opgevraagde gegevens moeten het doel dienen. Anders klachtwaardig als de pest. Behalve als jij toestemming geeft. Ook dit zou je kunnen aangeven: dat er in de wet vastgelegde bevoegdheden zijn, waarvoor je op dit moment geen aanleiding ziet om deze uit te breiden. Als ze wat willen weten kunnen ze het je vragen.

Heb je al gereageerd en heb je al een reactie terug? Heel vaak wordt er niet gereageerd. Ik zie het als onderdeel van het spel. Ook dat niets horen is slopend. En een vorm van druk zetten. Want in jouw hoofd zijn inmiddels je kinderen al uit huis geplaatst omdat jij van vanalles wordt beschuldigd. En daardoor raak je in een toestand dat je zo blij bent wat te horen en op vriendelijke toon nog wel, dat je vooral de medewerker te vriend wilt houden. En dus maar doet wat gezegd wordt. En dat weten ze, dat kan niet anders.

geen moment

Nadat ik de dossiers gelezen had heb ik geen moment meer het idee gehad dat iemand wenste dat het mij en mijn gezin goed zou gaan. Uit alle macht werd getracht mijn kinderen UHP te maken dan wel mij minimaal een gezinsvoogd te bezorgen. Hulp moest ik verder zelf maar zien voor elkaar te krijgen, ik was jaren verdachte en men wachtte tot er een gezinsvoogd zou zijn zodat je daar dan zaken mee kon doen. Het was maar wat lastig dat moeder maar door ging en zelf alles ging regelen. Met goede hulp dat moet ik zeggen. Gelukkig waren er ook mensen die het wel goed voor hadden met mijn kinderen en mijzelf en met hun vader. En die de deskundigheid en de praktische instelling hadden om mij goed van advies te dienen. Maar niet bij het AMK of de Raad. Dat is namelijk justitie, dat is geen hulpverlening, dan ben je verdachte.

BJZ

Ik weet tegenwoordig niet meer zo goed waar ik dat allemaal vandaan heb, moet je me maar vergeven, maar het meest treffend is natuurlijk dat BJZ een januskop heeft. Werk je niet goedschiks mee, ben je het niet eens, vind je de geboden hulp niet passend, wacht je liever even met goede redenen, match je niet met een te jonge onervaren en ondeskundige en door de kindermishandelingshysterie gek gemaakte jongedame, dan heb je ineens te maken met de dwangkant.
Als je vooraf weet dat de hand die je helpt je zomaar kan gaan slaan, dan kijk je toch wel beter uit voor je daar mee in zee gaat.

origineel

Wat een originele gedachte. Je kunt natuurlijk altijd zelf proberen om door een rechtzaak van ze af te komen? Helaas. Je komt nooit zo van ze af. Ik heb de rechtzaken dan wel 'gewonnen' maar elke gek kan ons onmiddelijk weer in het ongeluk storten. Je moet het maar als een chronische ziekte beschouwen waarvan je zoveel mogelijk de symptomen bestrijdt. En ondertussen heel goed voor jezelf en voor je gezin zorgt want dat is een groot risico.
Het is misschien wel zo dat als BJZ hun dreigement waarmaakt dat je dan via de Raad voor de kinderbescherming voor de kinderrechter komt. Maar in alle gevallen weet je niet hoe lang het duurt, het kan ook zomaar weer over zijn, of het kan een jarenlange slepende affaire worden. Net een chronische ziekte.
Ik dacht zelf toen ook nog: een goed gesprek kan dit wel ophelderen. Dat is een valkuil. Je wilt er zo snel mogelijk vanaf en dan ben je al gauw geneigd om compromissen te sluiten of toe te geven. Dat helpt echter niet maar je komt vaak dan juist nog verder in het drijfzand terecht. Het beste is je rug recht houden, er wordt hier niet mishandeld en mijn gezin heeft rust nodig niet deze onnodig dramatische 'toestand'.

zen, valium en meer

Zorg er voor dat je zelf je hoofd koel kan houden. Doe wat daarvoor het beste werkt bij jou. Ik las stoicijnen, bad veel, studeerde nieuwe liefst moeilijke stukken muziek in dan kon ik eindelijk alle zorgelijke gedachten blokken en ik haalde maar veel diep adem.
Ook heb ik onmiddelijk mijn collega's en vrienden en familie ingelicht. Dat is heel dubbel want er blijken er dan een hoop te zijn die dan ook aan je mentale verstand gaan twijfelen maar ze helpen je tenminste wel, zonodig tegen de instanties.
Ik heb nog een diepe band met sommige inmiddels ex-collega's die zo precies hebben begrepen wat ik en mijn kinderen hebben meegemaakt. En ik heb inmiddels ontelbare ouders ontmoet en gesproken die hetzelfde hebben meegemaakt. Je vraagt om hulp en je krijgt een 'toestand' en zie daar dan maar weer eens vanaf te komen. Stuk voor stuk flinke mensen die het gelukkig grotendeels ook gered hebben tegen het onbegrip en de verdrukking in.

Rug recht

De rechte rug van AnneJ kan ook ontaarden in 'moeder ziet het niet in en dus is gedwongen hulp aangewezen.' Toegeven terwijl er werkelijk niet is, kan echter ook in gedwongen hulp ontaarden, soms/vaak ook ondanks de bereidheid vrijwillige hulp te aanvaarden. Of met een omweg, als je vrijwillige hulp aanvaardt, maar het op een punt oneens wordt met de hulpverlening. Het is zo'n raar spel. En het is voor iedereen anders. Maar er zijn wel overeenkomsten.

Ik ben heel geinteresseerd in het antwoord, maar snap je punt wel. Ik schat zo in dat je een antwoord hebt gekregen waarmee ze zichzelf keurig hebben ingedekt en jij nog niet weet wat je moet doen.

rechte rug

Alles aan jou kan tegen je werken, dus ging ik er maar vanuit dat ik dan maar beter mijn eigen plan kon trekken.
En ook niet voor de lieve vrede een gezinsvoogd of hulpverlening accepteren. Dat is niet nuttig en niet nodig. Tenzij de kinderrechter daar argumenten voor vind die je zelf niet hebt. Wat voegt hulpverlening toe? Wat voegt een gezinsvoogd toe wat jij niet al zelf in huis hebt. Per slot ga jij over je gezin en niet de overheid. Daar moeten sterke argumenten voor zijn wil de overheid in het gezag van ouders treden. Niet een onbewezen aantijging of 'zorgen'. Ouders gaan over de zorgen.

Rust

Toegegeven bij ons kon het natuurlijk niet erger. Er dreigde onmiddelijk UHP en daar werkte ik natuurlijk niet aan mee, zo dat was al snel duidelijk.
Ik heb dan ook benadrukt, naast alle andere argumenten, dat mijn gezin rust nodig heeft om op eigen kracht 'normaal' de besognes van alledag rustig mee te nemen in je gezinstempo. Daar kun je geen staatsbemoeials bij gebruiken. Dat geeft alleen maar stress wat de rust in je gezin niet ten goede komt.

AKJ

Kijk op de site van het AKJ, advies en klachtenbureau jeugdzorg. Daar hebben ze clientvertrouwenspersonen, zij kunnen je wegwijs maken en je ondersteunen zonder dat je bang hoeft te zijn dat je identiteit bekend wordt. Lees het en benader ze!

recht op inzage

http://www.stichtingkog.info/pages/posts/iemand-heeft-een-melding-over-u-gedaan-bij-een-amk-175.php
"Als u niet het hele dossier hebt kunnen lezen voor de datum van het gesprek (bijvoorbeeld omdat u het dan nog niet hebt ontvangen), schrijft u dat u eerst het dossier wilt lezen en daarna een afspraak zult maken. Soms is dit aanleiding u te schrijven dat u toch echt verwacht wordt, en dat het AMK een melding zal doen bij de Raad voor de Kinderbescherming (en daarmee de zaak uit handen geven aan een “hogere” instantie) als u zonder voor het AMK acceptabele reden niet komt."

Lees in deze tekst, onder bovenstaand bericht, wat je kunt doen.
Schrijf ze in elk geval een briefje dat je ondanks herhaald verzoek (gedaan dd..) nog niet in het bezit bent van alle over jou gezin gemaakte verslagen en dat je daar wel recht op hebt. Zonodig kom je ergens de gegevens inzien waarna je kopien kunt (laten) maken.
Of zaken overschrijven. Ze kunnen het je knap moeilijk maken.
En geef nogmaals aan dat je geen toestemming geeft voor het benaderen van derden. Je beschermt je privacy en dat van je kinderen. En daar heb je recht op op grond van Artikel 8 van het EVRM en de WBP.

Ik was al even op zoek naar voorbeeldbrieven, misschien kent een van de anderen er wel een want als je wetsartikelen wilt vermelden moet je dat natuurlijk wel goed doen.

Je kunt dit samen met je man doen. Maar vooral: lees die stukken zodat je een beter beeld hebt wat je te wachten staat. Het is een zenuwslopend gedoe waarbij je je hoofd koel moet houden.
En goed moet formuleren: je hebt hulp gezocht en gekregen, met jou gezin is verder alles goed. Je geeft geen toestemming voor verder onderzoek, (waarschuw school en mogelijke anderen dat je geen toestemming geeft, mochten er vragen komen verwijst de school maar naar jou, school hoeft geen hulpverleners binnen te laten waar jij geen toestemming voor geeft).
Het is zaak zo kort mogelijk en zo nondramatisch en feitelijk mogelijk te formuleren.
Maar beschrijf in de brief waar BJZ al in gebreke is gebleven, je hebt om alle gegevens gevraagd en die niet gekregen.

misschien

Kun je ook wel gewoon een koel briefje schrijven zonder vermelding van de wetsartikelen. Het spreekt van zelf dat je daar recht op hebt. Zelfs als BJZ dat recht niet respecteert.

je geeft wel informatie

Je vraagt wat BJZ wil weten je bent zelf bereid om informatie te geven op op te vragen. Maar eerst wil je alle reeds verzamelde informatie zien.

Je kind is nu een dossier

Het hangt er vanaf hoe ernstig bjz de situatie opneemt (met hun beperkte inschattingsvermogen) of je beter mee kunt werken of niet. In het ergste geval mogen ze een spoed uithuisplaatsing aanvragen en dan onderzoeken ze je kinderen op een eigen locatie. Meestal raken de kinderen dan zo van slag dat je ze niet meer terug krijgt. De meeste advocaten adviseren daarom om maar mee te werken om de doodeenvoudige reden dat bjz de wet toch aan hun laars lapt. En als je tegen ze in gaat dan hebben ze nou eenmaal de macht om met je kinderen te doen wat ze willen.

Hoe je het wendt of keert, er wordt nu een dossier opgebouwd over je gezin, en alles wat ook maar enigszins negatief uit leggen is wordt daarin nadrukkelijk uitvergroot. Het kan zijn dat ze nog niet genoeg bewijsmateriaal kunnen verzamelen om in te grijpen. Dan laten ze het dossier liggen tot er een volgende melding komt zodat ze alles weer uit de kast kunnen halen.

Je moet er rekening mee houden dat je erg op je hoede moet zijn wanneer je eenmaal onder de plak zit van bjz. Als mensen er achter komen dat er problemen spelen in je gezin dan zijn ze eerder geneigd om jullie extra in de gaten te houden. Elk wissewasje kunnen ze doorspelen aan bjz en het amk spoort de school en je huisarts ook aan om dit te doen. Je zult verbaast staan hoeveel verraders er zijn die jullie over van alles en nog wat zwart kunnen maken, maar echt helpen ho maar. Mocht je toch hulp nodig hebben, zorg dan dat je een netwerk om je heen hebt van mensen die je goed kunt vertrouwen, maar boven alles uit geldt: hou je sores binnenskamers en uit dit nooit naar bjz, de politie, ggz, huisartsenpost, ziekenhuis of elke ander (overheids)instantie dat aan dossiervorming doet.

Wat het nog extra moeilijk maakt is dat bjz ontzettende druk gaat uitoefenen op je gezin. Onderschat dit niet. Je zult meer stress hebben, de kinderen gaan dit voelen en er ontstaan meer spanningen. Dit kan leiden tot meer ruzies, slechtere schoolprestaties, eventueel baanverlies voor jezelf of je partner. Bjz zal heel veel aandacht en energie van jullie opeisen. Ook zul je het financieel minder breed gaan krijgen. Het is daarom belangrijk dat jullie binnen je gezin veel begrip tonen voor elkaars emoties en geef elkaar de ruimte om hier mee om te gaan. Kijk uit dat je niet in een vicieuze cirkel beland. Meestal ontstaan de problemen pas, of worden de problemen verergerd, als bjz met je kinderen gaat bemoeien. Ingrijpen doet bjz bijna altijd op grond van de problemen die ze zelf hebben veroorzaakt.

De snelste manier om van die ratten af te komen is door de schijn op te houden en net te doen of je met ze meewerkt. Ze zijn makkelijk te manipuleren als je hun spel doorhebt. Maar daar moet je wel tegen kunnen, want je verliest daarmee je gevoel voor eigenwaarde. Sommige denken 'het zal wel', en doen datgene wat bjz van ze vraagt, om daarna weer op de oude voet verder te gaan. Die hebben het minste last van bjz maar houden daarmee wel het werk van bjz in stand. Alleen degenen die nadenken krijgen het zwaarst te verduren met bjz.

Mocht het echt uit de hand lopen dan kun je altijd nog naar het buitenland vertrekken. Maar schrijf je uit bij je gemeente voordat er een ots is uitgesproken anders gaan ze een klopjacht uitoefenen op je kinderen.

In ieder geval veel sterkte toegewenst. Bjz is de meest walgelijke instantie wat er bestaat. Voor jou als ouder zijn je kinderen belangrijk en je hebt er een band mee. Voor bjz is het alleen maar een zakelijke aangelegenheid en het doet hun er niet toe waar jouw kinderen gestationeerd zijn. Maar goed, het redden van kinderen die wel mishandeld worden is heilig voor bjz, en dus moeten wij onze kinderen hier maar voor opofferen.

Kalm blijven

Het is inderdaad zaak om kalm te blijven, zakelijk en vriendelijk, oprecht mee te werken aan hun vragen en zorgen, maar tegelijkertijd zeer goed alert blijven op wat er gebeurt.
Bewaar alle papieren, briefjes en emails goed in een map, zodat je alles terug kunt vinden.
Houd een dagboek bij, zodat je weet wat je wanneer gevraagd hebt en wat er wel of niet gebeurd is.
Als je zelf zekerder wilt zijn van je positie kun je je vraag voorleggen aan het college bescherming persoonsgegevens. Zij gaan zeer serieus met je vraag om. Je kunt ze bellen of mailen. Op de website staat al veel informatie, maar dat is even zoeken en soms worden er termen gebruikt die moeilijk te vertalen zijn naar jouw situatie. Je vraag is eenvoudig: BJZ wil dat je een verklaring ondertekent, waarmee je toestemming geeft aan BJZ om informatie op te vragen bij de huisarts en het consultatiebureau. Aangezien het om medische informatie gaat wil jij die toestemming niet geven. BJZ dreigt met het inschakelen van de raad voor kinderbescherming. Wat zijn nu je rechten? Kan en mag weigeren afgestraft worden met een onderzoek door de Raad? Heeft de raad voor de kinderbescherming wel inzage in jouw medische gegevens, zonder jouw toestemming?

Als je zle fniet wilt mailen kan een van ons dat doen en het antwoord doorgeven.

Schrijf ondertussen rustig een brief, waarin je je eigen punten herhaalt:

Geacht BJZ,

U bent blijkbaar op zoek naar bepaalde informatie over ons gezin. Het is ons niet duidelijk welke informatie u zoekt en op wie die informatie betrekking zou moeten hebben.
Wij willen u graag de informatie verstrekken die nodig is voor u om in te schatten of er in ons gezin mogelijk een hulpvraag ligt. Daarom willen we graag:
- inzage in ons dossier, zodat wij weten over welke informatie u reeds beschikt en mogelijke fouten in het dossier hersteld kunnen worden;
- een gesprek met u, waarin u de vragen stelt en wij waar mogelijk antwoord geven. Vervolgens kunnen we bespreken of er nog aanvullende informatie nodig is en hoe die informatie verkregen kan worden.
- U mag uw vragen ook schriftelijk aan ons doen toekomen.

Met vriendelijke groet, (naam)

Meer niet. Ga nergens op in, herhaal dit, tot je hier antwoord op hebt. Leg het naast de telefoon, zodat je het bij de hand hebt als iemand opbelt. Houd voor ogen wat hun doel is, namelijk een inschatting kunnen maken van een mogelijke hulpvraag. Als BJZ zou vermoeden dat de kinderen niet veilig zouden zijn, dan hadden ze al lang de raad in kunnen schakelen. Dat kan namelijk zonder jouw toestemming. BJZ is er om de hulpvraag te inventariseren, dat is hun taak en daarvoor zouden zij met jullie in gesprek moeten gaan.
Laat alle boosheid verder voor wat het is. Ga nu niet in op één probleem (geen inzage in het dossier), maar neem dat mee in je uiteindelijke doel: samen bespreken of er hulp nodig is. De inzage zelf is niet het doel, wel dat je weet wat zij weten en eventueel kunt corrigeren als er fouten in staan. Als je een probleem wilt oplossen is het allerbelangrijkste dat je het erover eens bent wat het probleem is, en daarvoor moet je allebei over dezeflde informatie beschikken. Het kán zijn dat er verschillende inschattingen zijn: jullie denken dat de kinderen geen last hebben van de ruzie, maar BJZ denkt dat de kinderen er wel last van hebben. Bespreek dan samen hoe je dat verschil van inzicht kunt oplossen. Dat betekent ook, dat je niet op je eigen punt moet blijven staan: het is niet voldoende om te zeggen: maar ik zeg dat er niets aan de hand is. Je zult ook moeten nadenken over de vraag hoe BJZ jouw mening kan delen, wat hebben ze daarvoor nodig, wat kan hen overtuigen? En je kunt met hen bespreken of hulp waar het gezin niet op zit te wachten wel effectieve hulp kan zijn. Als de kinderen echt gevaar lopen, dan zal dat soms moeten. Maar in andere situaties mag je de vraag stellen naar het doel van de interventie en het effect van de in te zetten middelen. De raad inschakelen, terwijl er geen signalen zijn dat de kinderen gevaar lopen is, dat is een zwaar middel inzetten, terwijl het de vraag is of je daarmee het doel bereikt.

Een mogelijkheid is nog, dat je BJZ uitnodigt voor een gesprek (formeel, met datum etc.) bij jou thuis en dat je vraagt of een van de mensen hier daarbij aanwezig kan zijn, zodat die als gespreksleider kan optreden. Een externe is minder emotioneel betrokken en kan beter overzicht houden. DAt helpt soms.

Let wel, je moet wel goed kijken naar je situatie en eerlijk zijn tegenover jezelf. Stel je voor: de ruzie waar de politie bij kwam gebeurde terwijl jullie allebei of een van jullie teveel gedronken had. Dat drinken is geen incident, maar gebeurt elke dag en er zijn al vaker problemen geweest door alcohol. Allemaal opgelost, maar alles bij elkaar ontstaat er dan wel een problematisch beeld. Zoiets zul je vooraf eerlijk onder ogen moeten zien voor jezelf, om te weten of en waar je echt hulp nodig hebt. Dit is maar een voorbeeld, er kunnen ook andere factoren zijn. De vraag of je wel of geen hulp nodig hebt zul je eerlijk moeten bekijken. Een ruzie die zo er guit de hand loopt dat je de politie belt is geen kleine ruzie, dus je moet daarnaar zelf eerlijk kijken: wat zijn de oorzaken, hoe groot is de kans op herhaling etc. etc.

Tsjor

vertrouwenspersoon

Ik ken een dame die vertrouwenspersoon is bij Jeugdzorg in het noorden van het land. Ik ervaar deze dame als absoluut betrouwbaar en integer. Zij is een 'relatieve buitenstaander' wat betekent dat ze níet ingrijpt in het proces maar de client wel helpt om op de meest zinvolle (dat is vaak de minst schadelijke!) manier te reageren. Als ik in de problemen zou komen met deze lieden zou ik zeker contact zoeken met haar. Ik weet natuurlijk niet of de andere vertrouwenspersonen er dezelfde hoge standaarden qua functioneren op na houden maar ik geloof dat ik de gok wel zou wagen.

Groet,
Jo Hanna

professionele

Er zijn ook vertrouwenspersonen bij zorgbelang Gelderland, het AKJ etc. en er zijn 'ervaringsdeskundigen' die als vertrouwenspersoon of maatje kunnen helpen, bijvoorbeeld via oudernetwerk jeugdzorg Gelderland (ook andere provincies). Maar je kunt ook gewoon een bekende meenemen. Het belangrijkste is dat iemand zich neutraal kan opstellen, goed een gesprek kan leiden, alert is op eventuele manipulaties van wie dan ook, en liefst iemand die een beetje weet van wet- en regelgeving.

Tsjor