Bang om kinderen nu met een bus mee te sturen op reis?

Neen

Neen, het recente busdrama verandert hier voor mij niet veel aan.
We mogen niet vergeten dat dergelijke ongelukken eerder uitzonderingen zijn. Er sterven veel meer mensen in het dagelijkse verkeer, maar daar wordt minder publiciteit rond gemaakt. Als een bus crasht, of een vliegtuig neerstort, zijn er meer slachtoffers in één klap. Daarom maakt dit wellicht ook meer indruk.

Hilde

Nee

Nee hoor, voor mij verandert er niets aan. Ben nogal rationeel ingesteld geloof ik

Dan moet je geen kinderen krijgen

...als je ze liever thuis in een hokje houdt.

Overbodige risico's mag je mijden, maar opgroeien gaat van auw.

Ook niet

In aanvulling op rodebeuk: dat gevoel is inherent aan het hebben van kinderen. Als moeder heb ik al zo vaak meegemaakt dat ik bv. een ambulance hoorde en meteen bevroor: Waar zijn de jongens? Of dat ze niet thuis zijn op het afgesproken moment, en dat je ze in gedachten al in zeven sloten ziet liggen.

Maar omdat je dat al zo vaak gedacht hebt, heb je het leren wegrelativeren: Welnee, dat komt wel op z'n pootjes terecht.

Toen ik van dit busongeluk hoorde had ik wel direct even de paniek van 'het zal je kind maar wezen', maar intussen weet ik waar de aan-knop van het relativeermechanisme zit. Dan ga je bedenken dat het statistisch niet zo vaak voorkomt, dus dat de kans dat je kind in zo'n bus zit veel kleiner is dan dat-ie thuis van de trap valt, dat soort dingen.

Dus uiteindelijk: nee. Niet banger dan anders.

Margje

Nee

Ik weet uit ervaring dat nare dingen niet alleen een ander overkomen, de ambulance die ik hoorde bleek een keer voor mijn kind te zijn, de EHBO ken ik ook goed inmiddels en echt rustig zit ik niet, als ze alledrie weg zijn. Maar er ook maar iets om laten kan ik van mijn kinderen niet verlangen, vind ik.

Ja maar...

Ja en nee, want ik ben altijd al bang geweest om ze met een bus op pad te sturen. Ik vind bussen eng. ik heb in m'n nabije omgeving 2 x meegemaakt dat iemand in Thailand een vreselijk ongeluk kreeg en ik vertrouw bussen gewoon niet zo. Dat is niet erger geworden sinds dat ongeluk, maar zeker ook niet beter!
Ik heb me altijd afgevraagd waarom het nodig is dat kinderen op schoolreisjes gaan. ik snap dat zulke uitstapjes vroeger werden georganiseeerd omdat die arme bleekneusjes nog nooit de zee in het echt hadden gezien maar waarom het tegenwoordig moet?! Mijn 3jarige werd gevraagd om mee te gaan op een schoolreisje van het kdv! Nou vraag ik je!?
Maar goed, ik ben nooit heldhaftig genoeg geweest om mijn kinderen echt te verbieden mee te gaan (behalve bij dat kdv), maar ik zit wel altijd in de zenuwen.

Altijd weer blij als ze aangekomen zijn

Dat is niet meer geworden, maar ik heb het altijd gehad. Zoonlief vorig jaar naar Berlijn geweest en dan ben ik blij te horen dat de reis is goed gegaan. Natuurlijk is het procentueel niet veel, maar elk jaar gebeuren er toch weer busongelukken met ernstige en minder ernstige afloop.

Samen in de bus

Mijn moeder was vroeger al bang als alle kinderen samen met de bus naar een uitstapje gingen. Opgroeiend gingen we weleens met een gehuurd busje, broers en zussen met aanhang, naar een pretpark samen. Liever had mijn moeder dat we een paar auto's regelden.
Ook al zijn het incidenten er gaat nog weleens wat fout in het verkeer.

Ja en nee

Mijn reactie was wat hier ook al werd gezegd. Vreselijk, en hoe erg als het jouw kind betreft of jouw school. Maar ik heb niet direct de link naar mijn eigen kinderen gelegd. Echtgenoot wel, die begon direct over informeren naar busmaatschappijen die onze school inschakelt. Zijn ze wel betrouwbaar etc. Dus hier twee verschillende reacties van één ouderpaar.

Ik heb

het sowieso niet zo op busreizen. Ook niet als het met ons is. Ik ben ook altijd weer blij als mijn kind weer terug is van schoolreis. Maar dat is niet erger geworden door dat ongeluk.
Dendy

Nee

Mijn kinderen zijn weliswaar niet meer klein, maar de jongste bijvoorbeeld heeft over een paar maanden een toernooi waarvoor ze met een touringcar heen en terug gaat. En net als dat ik niet in paniek raak als de oudste door een schoolvriendin wordt opgehaald met de auto, raak ik ook niet in paniek als de jongste met die bus mee gaat. Als je in elk drama een risico voor jezelf of je gezin ziet, kun je beter in bed blijven liggen.
Kraai had het over een ongeluk in Thailand. Wat ons elke keer weer opvalt is dat men het in sommige Aziatische landen niet zo nauw neemt met de maximale belastbaarheid. Een reisje met een veerboot zou ik in die contreien toch ietwat met argusogen tegemoetgaan geloof ik.

Ja, maar altijd al 'bezorgd

ook ik vind het onnodig, die uitjes/busreizen; wat ik ook altijd vreemd vind is dat er geen gordels in die bussen zitten, hoewel tegenwoordig wel geloof ik. En geen enkele kreukelzone lijkt het wel! Maar ja, je kunt niet alles voorkomen.. (ps een busreis naar zwiterserland vind ik persoonlijk ech totaal overbodig...)

Kraai

Over hoeveel vroeger hebben we het als het om bleekneusjes gaat? 50 jaar, 60? Bleekneusjes is vooral een term die gebruikt wordt voor kinderen die naar kinderkolonies gingen. Mijn man was zo'n kind (hoewel de zee voor hem 10 km fietsen was vanuit huis) en ik had zulke kinderen in de klas. Dan praten we over 40 jaar geleden. Wij, kinderen uit een badplaats, gingen op werkweek naar Lunteren en Schoorl. Vanuit Amsterdam ben ik ook ergens geweest met een speeltuin en een pannenkoekenhuis, waar weet ik niet meer. Dat is nóg langer dan 40 jaar geleden. Het is dus al héél lang traditie dat scholen op schoolreis gaan, omdat dat leuk is, de lokatie geschikt is voor spelletjes in de natuur e.d..
Mijn kinderen hebben op een peuterzaal gezeten. Met de peuterzaal is ook een 'schoolreisje' gedaan. Het groepje ging naar de dichtstbijzijnde bushalte, ging een rondje met de stadsbus en stapte niet ver van de peuterzaal weer uit. Daar werd een ijsje gegeten, de kinderen gingen de bus weer in en bij de peuterzaal er weer uit. Qua afstand stelde het niets voor. Ik denk dat ze niet eens doorhadden dat dat ijsje op 3 minuten van de peuterzaal uitgedeeld werd, maar ze vónden het leuk! Wat wil je? 99 procent had nog nooit een bus van binnen gezien.

Nee

maar nadat mij had bedacht dat dit een nachtmerrie van elke ouder is, bedacht ik wel dat mijn kinderen in mei ook nog met schoolreisje gaan, zoon met bus, naar Duitsland en dochter met auto's naar pretpark in de buurt. Gelijk bedacht ik me ook dat de kinderen uit de achtbaan kunnen vallen, maar ook aangereden kunnen worden voor school op weg naar de bus. En tja, dat is nu eenmaal het risico van het leven.
Je kunt je kinderen binnen houden....maar als het dak instort door een contructie fout ben je nog nergens en mijn dochter bleek allergisch voor wespen, zo erg dat ze ook in het ziekenhuis belande!

Heb geleerd dat je soms gevaren moet ervaren, anders kun je niets. En de meeste kinderen komen moe maar voldaan weer thuis van het schoolreisje alleen dat lees je nooit in de krant.

Pham

Nee

Ik was altijd van het laconieke soort, ook toen mijn oudste naar de brugklas ging en elke dag 2 x 8,5 km moest fietsen. Na drie maanden middelbare school kreeg ik op een middag een telefoontje vanuit de ambulance. Dochter was geschept op de fiets en werd afgevoerd naar de SEH. Schrikken! Nu, drie maanden later, zwaai ik haar 's morgens weer ontspannen uit 'dag lieverd, rijd voorzichtig'. Schoolreisjes e.d. vond ik altijd alleen maar leuk, en tegen andere ouders (die meer bezorgd aangelegd zijn) maak ik semi-leuke grapjes over dat ze meestal alle kinderen weer mee terug nemen.

Wat is huiverig

Wat is huiverig. De eerst volgende keer dat mijn kinderen op schoolreisje gaan zal ik vast even terug denken aan dit ongeluk. Om het vervolgens weer snel te vergeten.

Maar dat ligt niet aan 'kinderen zonder ouders' maar meer aan dat het een bus is. Mijn man gaat ook wel eens met de bus op vakantie. En als hij gaat zou ik ook er even aan denken.

Als er iets ergs gebeurt en je gaat daarna iets vergelijkbaars doen zal je er altijd even aan terug moeten denken. Maar ik zou ze er niet om thuis laten. De fietstocht naar school is waarschijnlijk gevaarlijker.

Volgens mij hebben 7 kinderen uit Lommel het overleefd.

Ja,

ik had al heel snel die gedachte; binnenkort gaat hij ook op kamp. Met de bus. Gelukkig niet zo ver weg!

Binnenlands/buitenlands

Ik zou bij een buitenlandse reis denk ik eerder in de zorgen schieten dan bij een binnenlandse reis. In Nederland ben je met een groep kinderen niet veel langer onderweg dan 2 uur heen en 2 uur terug, anders is de reis niet meer in verhouding met het doel en bovendien ben je dan Nederland al bijna uit (de meesten gaan niet vanuit Groningen naar Neeltje Jans in Zeeland neem ik aan). Ik zie bij een binnenlands reisje dus niet snel een vermoeide of afgeleide chauffeur. Bij buitenlandse reizen komt dat er wel bij en er zijn bovendien omstandigheden die niet Nederlands zijn. Ravijnen en zo.

Uur na vertrek

Het ongeluk in Zwitserland gebeurde toch een uur na vertrek? daar komen de meeste nederlandse schoolreisjes ook wel aan...

Mijn zoon zat vorige week in parijs

Maandag was ie met de bus vertrokken, een bus met ruim 50 14- en 15-jarige. Ik vind het niks zo'n busreis, maar dat vond ik voor dat afschuwelijke ongeluk ook al. Ik was erg blij dat ie vrijdagavond weer thuis was. Ik vraag me trouwens af of ze echt allemaal in de gordel zaten, ik zal het vanmiddag eens navragen.

Hartelijk dank!

Ik ga jullie genuanceerde reacties doorgeven!
Dank,
Justine

Elke dag met de bus

Onze dochter gaat naar het speciaal onderwijs en moet elke dag met een bus, 1 uur heen, 1 uur terug. Ik sta er niet te lang bij stil...

Nee, niet echt

Mijn dochter gaat over 2 maanden naar Rome met de bus. Toch ga ik niet extra in spanning zitten (behalve dan dat ik blij zal zijn als ze weer veilig terug is, maar dat is normaal).

Er kan altijd iets gebeuren.

Nee

Thuis moeten de kinderen ook het verkeer in, dat is veel meer risico.
Ook de gewone familiebezoekjes hebben een zeker risico, maar je kan moeilijk voortaan thuis blijven en niemand meer zien.

Justine

Waarom wijs je de journalist er niet op dat hij of zij zelf de vraag hier kan stellen? Jij bent toch geen tussenpersoon of woordvoerder?

Liora

Mijn dochter v 8 zei vanmorgen zelf

dat ze bang was om op schoolreisje te gaan. Toen we even praatten, vroeg ze of er onderweg dan ook tunnels zijn en toen ik zei dat die er volgens mij niet zijn, vond ze het al minder eng. Op school zien ze elke dag het jeugdjournaal en zijn ze er best wel mee bezig.

Ikzelf dacht er wel aan. Ik laat ze altijd wel gaan, maar ben altijd blij als de bus weer veilig terug is.

Niet meer dan anders

Ik ben altijd wel angstig voor schoolreisjes dat ben ik altijd al geweest. Dit ongeluk maakt het niet erger voor mij maar mijn dochter ziet het zelf niet meer zitten om met de bus op schoolreis te gaan in juni. Hopelijk is ze het dan wat meer vergeten want ik zou het wel jammer vinden als ze niet ging.
Toch heb ik wel het liefst dat ze redelijk dichtbij huis blijven zodat de reis niet te lang is want als ik er goed over nadenk vind ik het doodeng. Ook heb ik liever niet dat de kinderen helemaal voorin de bus gaan zitten.

De vraag in dit draadje is of je nu banger bent om je kind met de bus te laten gaan. Ik zeg dat ik me voor binnenlandse reizen minder zorgen maak dan voor buitenlandse. Dat staat los van de chauffeur van deze kinderen. Las jij dat ik de chauffeur een verwijt maakte?