Aangepraat schuldgevoel

Ik ook hoor

Ik was vorig jaar zo gelukkig omdat ik een van mijn kinderen ergens naar toe kon brengen en twee van mijn kinderen alleen thuis konden blijven. Voor het eerst. Ze hebben nu de leeftijd dat ze eventjes alleen kunnen blijven. En dat scheelt anders moest ik altijd 4 kinderen meenemen. En mijn nummer twee gaat sinds vorige week naar groep 3 en ik hoef hem alleen nog een kus bij het hek te geven en hij zet zelf zijn fiets weg en gaat naar binnen. En zo heb ik alle tijd om zijn zusje weg te brengen. En mijn oudste gaat op vrijdagmiddag alleen naar school en komt dan ook alleen weer terug. Ik hoef hem niet meer van school te halen. En ik geniet ervan. Ze worden al wat groter en ik vind het hartstikke leuk.

Ik geniet juist ook erg van het groter en zelfstandiger worden van de kinderen. Wij hebben er 4 en misschien scheelt dat ook. Ik kan mij voorstellen dat als je er eentje hebt, je meer moeite hebt met dergelijke mijlpalen. Met 4 weet je dat je het allemaal nog 3x mee gaat maken... En bovendien heb je met veel kinderen zo je handen vol dat elk beetje zelfstandigheid alleen maar welkom is.

Mooie indruk maakte ik

Mijn dochter, de oudste, kwam gisteravond thuis na een weekje kamperen. Ik had haar vandaag pas thuis verwacht (foutje van mij) en reageerde met 'Ben je er nú al??' Waarop zij fijntjes reageerde met 'Dag 'dochter', leuk dat je er bent!' Aiai...

Ach, ik bracht zoonlief naar de peuterspeelzaal

was het de eerste keer de bedoeling dat ik het eerste uur erbij bleef om het afscheid tussen moeder en kind wat minder moeilijk te maken. Dan kon de moeder zien dat het kindje goed op zijn plek was en het allemaal een plekje geven.

Uhm ok?

Toen ik wegging drong de juf me op mijn hart dat ik altijd mocht bellen als ik me zorgen maakte om mijn zoontje en dat hij echtechtecht in goede handen was.

Hartstikke lief natuurlijk, maar ik (en zoon ook) hadden het er eigenlijk niet zo heel moeilijk mee. Hartstikke leuk juist!

Zelf doen

Nou Janna,dat is toch ook genieten,zien dat je kind het zelf kan,daar ben je dan toch trots op.Mijn kinderen zijn al ouder,maar ik weet nog hoe heerlijk ik het vond op het moment dat ik me begon te realiseren dat ik niet meer achter een kind aan hoefde te huppelen.Na jaren achter een kind aan huppelen in de Market Dome bij Centerparcs en dan ineens met z'n tweetjes aan tafel kunnen blijven zitten.Dat speelafspraken vanzelf gaan,niet meer halen en wegbrengen.
Vandaag was zoon op een feestje en dochter ging logeren,dan zegt dochter zelf al'Dan zijn jullie lekker met z'n tweetjes'Dat is dan toch ook genieten,weer met z'n tweetjes eten,alle aandacht voor elkaar.

Ha,kaaskopje......

Fraai is dat,hihihi,ik ben dochter, toen ze 9 was een keer vergeten op te halen van ponykamp,was ook een dag verkeerd.Voor schut,werd ik gebeld of ik haar kon komen halen.
Zo was er een keer een brandje bij zoon op school,alle kinderen mochten naar huis,alleen was ik gaan paardrijden en dan zet ik mijn telefoon uit.Zat mijn zoon als enige leerling nog op school,zelfs de kinderen van de werkende ouders waren opgehaald.Maar ik als niet werkende moeder was onbereikbaar,ach hij had een superdag gehad,alle aandacht voor hem!!!!!!!Hij had zelfs in de leerlarenkamer met alle meneren en juffen mee mogen eten!

Heerlijk deze reacties!

Gelukkig dat er meer moeders zijn die dit hebben. Ik begon me al af te vragen of ik wel een goede moeder was. Maar ik kan er echt van genieten dat ik op bepaalde punten niet meer nodig ben. Hun aandacht krijgen ze heus wel, maar dan op een andere manier. Misschien heb ik net veel vriendinnen die alles met hun gezin willen samen doen en die met tranen in hun ogen het kind wegbrengen naar psz/basisschool etc.
Kaaskopje, mooi verhaal! Zoiets gaat me vast ook wel eens gebeuren...

Emma

Geweldig, die mobiele telefoons zijn er ook om uit te zetten, toch?

Mijn kinderen zijn nog erger dan ik

Op het kdv en de speelzaal presteerden ze het rustig om, als ik even met de leidster stond te praten, tegen mijn rug/kont te gaan duwen met de mededeling: "Ga jij nou naar huis? Tot straks!" En dan moet ík me schuldig gaan voelen omdat ik het wel stoer vind als ze zomaar weer zo'n stap in de zelfstandigheid zetten? Weemoedig word ik wel om andere dingen

En aan de andere kant...

Ach,ik denk gewoon dat iedereen anders is.De een staat snikkend in de klas,de ander loopt opgewekt de klas in,en wenst juf veel succes met kind wat errug aan school toe is..
Ik word meewarig aangestaard omdat ik het helemaal niet leuk vindt dat de zomervakantie voorbij is,de meeste meoders verlaten nog net niet juichend de school,op de eerste schooldag van het nieuwe schooljaar.
Bastet

Herken ik niet

wat voor gesprekken heb je dan ? En met wie ?

Gut zeg ! Ik vind het heerlijk dat als het mooi weer is die kinderen op straat spelen en niet hier binnen. Ik vind het heerlijk om op een kinderloze dag een gebakje voor mezelf te halen en dat als ontbijtje op te eten en daarna nog een uur te gaan slapen en dan mis ik ze echt helemaal niet !

ok als ik een week zonder ze ben dan mis ik ze heel erg maar een paar uur, echt niet !

Grappig

Ik krijg juist veel vragen in de trant van:"ga je je jongste niet vreselijk missen als hij op school zit?" Nee, denk ik dan, zo lang duurt bovendien die school niet, er blijft genoeg tijd over. Mijn kinderen zijn er ook vaak aan toe om iets zelf te doen, zo kon onze middelste niet wachten om een keer alleen naar school te lopen. Ik vond dat best spannend maar gunde het hem wel, hij was ook zo trots dat hij het kon!

Oh ja

maar dat zijn gewoon maar van die algemene kletspraat, zo ook het gepraat over het weer. Ik zeg momenteel heel vaak, ja het gaat zo snel. En ook ' ach dat gaat wel weer over dat is weer zo'n fase hadden we met de oudste ook'.

Je moet toch iets vragen niet waar, echt interesseert het hun/en ook mij niet dus dan stellen ze een algemene vraag.

IK maak mij eigenlijk niet druk meer om algemene vragen, of ik geef het gewenste algemene antwoord terug of ik zeg ' ach ja die kinderen, hoe is het eigenlijk met jou ?, nog op vakantie geweest'. Frankrijk toch ? oh ja daar hebben we ook wel eens gezeten, nou ik moet weer de kleine uit bed halen, dag....

oor in oor uit

Tranen op de stoep

Ik stond te huilen op de stoep van de creche. Een andere moeder probeerde me te troosten: het went wel. Toen ik snikkend zei dat ik zo blij was dat ik even van hem af was, keek ze vol afgrijzen naar me. Ik mis m'n kinderen ook niet als ze zijn logeren. Mijn vader vroeg me eens of ik de kinderen ook erg had gemist. Toen ik dat ontkende zei hij dat ik best eerlijk mocht zijn. Tuurlijk had ik ze gemist... Sinds die tijd knik ik altijd in het koor mee: ik heb ze héél heel erg gemist. En zo houden we de mythe in stand

Hahaha manda

...als je zooo eerlijk gaat worden (ik doe dat ook altijd, mijn god, wat voelen dat soort gesprekjes toch gemaakt op het schoolplein. Ze worden ook steeds korter, ik kan het gewoon niet meer opbrengen.) maar goed, als je zoooo eerlijk gaat worden dan moet je iedere week van nick wisselen hier!

Stel je voor dat die mensen die dat soort gesprekken met jou en mij voeren hier lezen hoe we daar echt over denken.

Nou, groeten van

Blauwe eik!

Maar blauwe eik

ik heb dit soort gepsrekken vooral hier in de straat, met de oude mensen die wel een praatje willen maken maar eigenlijk ook niet (denk ik). Aardig aardig, dag dag.

op school ben ik veel eerlijker en openhartiger, dan wil ik ook wel eens zeggen 'ik word gek van d'r, oh ben zo blij dat X er vanavond weer is'.

Hier ben ik juist heel eerlijk en open op het botte af etc etc toch ?

Oh je

bedoelt toch niet dat ik toen mandarijntje uit bed moest halen toen we een keer gebeld hebben, dat was dus wel echt zo hoor.

Ik heb dus ook wel eens dat ik met zo'n oude buurvrouw op straat sta en het maar door gaat en doorgaat en bla bla vroeger kinderen, bla toen had je nog geen tv bla bla. En dan vind ik het onbeleefd om ze niet helemaal uit te laten praten. maar meestal heb ik dan mijn oudste die dan iets zegt in de trant van "afkappen, ophouden met praten ik wil een roze koek en naar dat vreselijke nickelodeon kijken, schiet op jij".

haha

Nee, grapa fruit

Ik bedoelde vooral dus dat mensen je aanspreken over je kinderen, en ik dacht vooral aan school enzo. Omdat ik daar zelf momenteel een beetje tegenaan loop. Dat ik een format van reageren heb dat weinig te maken heeft met wat ik echt denk, maar wat ik doe om het gesprek goed en soepel te laten verlopen. Blablabla.

Wat jij ook beschrijft "ja inderdaad, en hoe was jullie vakantie?". Dat bewust meteen omdraaien omdat echt ingaan op vragen over jezelf alleen maar gedoe geeft. Doe ik nu heel veel op het schoolplein.

Oh en hier

TerrorRuud gaat bijna naar school... nog 2 weken...
iedereen zegt: oh wat zal je hem gaan missen... Is hij er al aan toe??

ik zeg: nou IK ben er vooral erg aan toe! Kan niet wachten als ik eerlijk ben.. heerlijk! eindelijk RUST!! whahahahh

Ik heb een huppeltje gemaakt op het schoolplein

toen ik de jongste voor het eerst had weggebracht. Tijd voor mezelf, wat een luxe. Ik heb me daar echt nooit schuldig over gevoeld...

Ik voel me nooit schuldig

Juist mooi toch, als je je kinderen ziet opgroeien en steeds zelfstandiger worden. Dan doe je je 'werk' als ouder goed. Mijn kinderen doen daar gelukkig leuk aan mee. Toen oudste voor het eerst ging wennen op school, zei ik tegen de juf dat haar broodtrommeltje nog in de tas zat. Waarop juf antwoordde dat het wennen niet met overblijven was. Ik had al andere plannen dus heb juf mijn telefoonnummer gegeven en gezegd dat ze maar moest bellen als het niet ging. Ondertussen zat dochterlief allang op een stoeltje in de kring, te zwaaien en gebaren dat ik wel eens weg kon gaan. Toen jongste voor het eerst ging wennen, keek ze eens rond, en stortte zich toen vol overgave tussen een stel rondhollende jongetjes. Een kusje kon er nog net vanaf toen ik weg ging.

Laatst

Ging baby slapen, oudste hing voor de tv en ik ging lekker liggen kezennop mijn bed. Mar torn voelde ik me schuldig. Ik dacht dat ik toch op zijn minst kon lezen naast grote zoon op de bank. Dan is hij niet alleen.

Dus ging ik met boek naast hem zitten. Na een paar minuten zei hij: mam, ik vind het fijner om alleen tv te kijken. Dat vond ik prima dus ik stond op om weer naar mijn slaapkamer te lopen. Toen zei hij: het is niet dat ik je niet lief vind hoor, maar ik wil graag even alleen kijken.

Dat was dus zowel grappig als een wijze les.

Liora

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Liora ha ha (ot)

laat jij je zoon alleen als je gaat liggen kezen op bed? hi hi.....zou ik me ook schuldig over voelen.......

En bedankt liora

de thee zit nu via mijn neus op het toetsenbord. )))

Geweldig liora

ik lig helemaal dubbel hier

Help!

Dank Liora! Had overigens niet iemand even kunnen waarschuwen in de kop van een posting om de posting van Liora vooral niet met volle mond te lezen. Nu moet ik mijn knackebrod-ontbijtje van mijn beeldscherm gaan poetsen.

Ha liora

Hier ook zo'n gevalletje, vanochtend mochten de ouders even iets langer blijven voor een kopje koffie. Zegt jongste tegen mij: "ik heb liever dat je nu weggaat, drink thuis maar koffie". Nou doei dan!
Middelste precies als jouw zoon: "mam, ik hoop dat ik je niet teleurstel, maar ik kijk liever alleen naar dit programma..."

O ja

Ik ga me natuurlijk wel zorgen maken als ze 15 zijn en alleen naar een programma willen kijken...