Vriend van dochter heeft geen verblijfplaats

TS, aub hou op met hem onderdak geven. Dit is niet je zoon, maar je dochters neukertje van net een maand. Ik zou je dochter eens goed door elkaar schudden en zeggen dat als zij die jongen onderdak wil geven dat ze dan maar zelf een huis moet vinden. Je bent Sinterklaas niet. Ik zou er echt niet goed van worden. En waarom duikt je dochter zo intens in een relatie? Wat is er mis met haar? En als het uitgaat wat dan? Ga je dan nog steeds voor die jongen zorgen? 

Het zou mooi zijn Natje1812 als hij zomaar op basis van wat jij zegt (ga werken en zoek een dak boven je hoofd) zou gaan denken: oh ja, wat een goed idee! Soms moeten mensen de bodem van de put raken, voordat ze weer omhoog kruipen. Dan pas kan de hulpverlening ook weer iets doen. Houd het ondertussen heel dicht bij jezelf: als het voor jou en je gezin goed te doen is om hem i het weekend in huis te hebben, dan is dat goed. Maar probeer je reddersfantasieën een beetje te negeren, hoe lastig dat ook is. Hopelijk kan je man de beschuldigende insteek verlaten. Dan heeft je dochter gewoon een gecompliceerd vriendje die een andere benadering vraagt dan je vooraf had kunnen bedenken.

Tsjor

Pubers drammen door, 
testen je grenzen, 
gaan altijd de strijd aan, 
lijkt alsof ze alleen aan zichzelf denken.
Ouders maken zich zorgen om de toekomst.
Voelen zich niet gehoord door hun jong volwassenen.

Jou tips gaan pas werken als ze zich vertrouwd voelen bij je.
Als je begrijpt wat er echt speelt in hun, daarvoor moeten zij jou toelaten in hun brein.
 
Onthou dit: "Het komt altijd wel goed."
En je doet het heel erg goed.

Ik vind dat de laatste posts wel makkelijk praten hebben! (Alles komt altijd goed, man moet beschuldigende insteek laten varen, wat is 'onze' rol, pubers willen niet luisteren, doe wat je normaal ook zou doen, ..., ...). Ik ken toch verschillende voorbeelden van jongelui bij wie het hé-le-maal niet goed is gekomen. Een gans leven miserie, aanraking met justitie, enkel kommer en kwel. Die beschuldigende insteek gaat er in mijn ogen ook over als iemand in zijn eigen huis niet meer mag zeggen hoe hij wil dat het loopt, en dat in combinatie met het feit dat dit een jongen is die ze tot voor kort van haar of pluim kenden. Pubers die niet willen luisteren, dat kan je deels tolereren van je kinderen maar toch niet van een kerel die plots bij je aan komt waaien en met geen stokken meer de deur uit te krijgen is. En ik wil ook niet medogenloos zijn hoor! Wat de rol van TO is? Als TO niet wil heeft ze imo geen rol te spelen. En alles wat ze doet is meegenomen. En daar mag ie dankbaar voor zijn. Het is niet aan TO om deze jongen nog een late opvoeding te geven.

Jullie vergeten dat dit niet TO's zoon is. Dan kan je al dit gedrag met de mantel der liefde bedekken en zeggen: het blijft mijn zoon/dochter. Als deze gast wel zo volwassen is om uit te gaan, pintjes te drinken, dan moet hij ook groot genoeg zijn om te weten dat dat geld voor uitgaan en drinken niet uit de hemel valt. De tering moet naar de nering gezet worden. En iedereen wil van 's morgens tot 's avonds in zijn luie zetel zitten en er dan nog op alle gebied een luxeleventje op na houden. OK, deze gast mist misschien een heel deel opvoeding, maar hij zal toch niet achterlijk zijn! Vindt hij het echt normaal dat een wildvreemde (sorry TO) familie zich zo voor hem inzet en dat elke stap die zij in zijn richting zetten, voor hem een kans is om weer een pas achteruit te gaan? Inderdaad, het minste wat je kan doen is werk zoeken en/of een bijdrage leveren aan de mensen die je alsnog een kans geven. Financieel of in hulp (hond uitlaten, garage poetsen, boodschappen doen). Hij snapt veel van het leven niet, maar dat hij bij TO met zijn gat in de boter is gevallen, dat lijkt hij maar al te goed te snappen. Want er is geen beweging meer in te krijgen.
En - ik heb een goede indruk van TO - eens dat haar dochter ook tot de jaren van verstand komt, dan zal ze inzien dat deze jongen niks voor haar is. Volgens mij heeft dat meisje een fatsoenlijke opvoeding gekregen en gaan haar ogen nog wel een keer open. Zowel naar haar moeder/ouders toe als naar het vriendje toe. Want - dat weet je toch zo - deze relatie zal niet blijven duren. 
Luister anders maar eens naar het lied van Boudewijn de Groot, meisje van 16.

TO, in mijn ogen heb je al veel meer gedaan dan wat je verplicht bent en veel meer gastvrijheid getoond dan wat vele mensen bereid waren te geven. Zelfs met een onverwachte maar dankbare inwoner in je huis.

letterkoekje schreef op 10-12-2024 om 16:42:

Ik vind dat de laatste posts wel makkelijk praten hebben! (Alles komt altijd goed, man moet beschuldigende insteek laten varen, wat is 'onze' rol, pubers willen niet luisteren, doe wat je normaal ook zou doen, ..., ...). Ik ken toch verschillende voorbeelden van jongelui bij wie het hé-le-maal niet goed is gekomen.

Ik zeg zeker niet dat het makkelijk is, om meer op je handen te gaan zitten. Sterker nog, ik denk dat dat het moeilijkste is wat er bestaat.

Natje zegt zelf dat ze deze jongen niet op straat wil zetten. En hij is gewoon de vriend van haar dochter. Dus je kunt hem helemaal uit huis willen weren, maar dat is de snelste manier om de relatie met je eigen kind te verslechteren.

Ik zeg juist; je doet al genoeg door hem in het weekend te laten slapen en je hoeft niet meer te doen.

En tuurlijk, als zij hem niet meer als logé willen in het weekend is dat aan hen, maar koppel dat niet aan werk. Ik waarschuw ervoor dat het slapen voorwaardelijk maken aan het vinden van werk waarschijnlijk een doodlopende route is. Je kunt hopen dat hij dan ineens het licht gaat zien, maar de kans is groter dat dochter zich van haar ouders afkeert en hij zich vooral onbegrepen en uitgekotst voelt.

En soms moet het eerst slechter met iemand gaan voordat het beter gaat. Maar Natje hoeft zich alleen bezig te houden met hoe het gaat als hij ben hen thuis is. Hebben ze dan last van hem? Meer dan als het andere jongen zou zijn?

Eigenlijk maak je je eigenaar van zijn problemen als je hem gaat proberen te managen en naar werk te sturen. Laat het probleem bij wie het hoort, en richt je alleen op wat bij jou hoort (is hij als gast in het weekend welkom en hoe loopt dat).

Dat deze jongen opeens verstandige keuzes gaat maken omdat jullie dat zeggen, is sowieso wel wensdenken. Anders had hij dat al lang gedaan omdat begeleiding dat zegt. En jongeren die dat uit zichzelf snappen, hebben ook geen intensieve begeleiding nodig.
Een baan zoeken is dan één, een baan behouden een tweede uitdaging. 

Jullie doen nu wat je kunt. Relaties kunnen in het weekend blijven slapen en doordeweeks niet. Dat is voor iedereen duidelijk en ook redelijk. Houd je daar dan ook aan.

ik vraag me ook af er bij deze jongere geen depressie of trauma meespeelt. Ook omdat hij niet in staat lijkt te zijn om tot werk zoeken en überhaupt te kunnen werken...
Heeft hij werkervaring?

En is hij als jongere van de straat niet vooral aan het overleven? Stap 1 is toch een stabiele leefomgeving in de vorm van een kamer/ flatje/ huisje waar alles op orde is. Dan pas 'ruimte' om te werken.

Het leger des heils vangt deze jongeren ook op, zij krijgen dan een begeleider soms (afhankelijk van de plaats) van de gemeente, die de hulpvragen van de jongeren in kaart brengt en hen daarmee verder begeleiden. Deze jongeren stromen dan door naar opvanglocaties met 24 uurs begeleiding speciaal voor jongeren. Dan heb ik het ook over jongeren van 18plus. Het is niet zo dat je als je 18 jaar bent en geen huisvesting hebt, op straat moet slapen. Als hij hulp wil is die er zeker. Werk zelf in deze sector met mensen van alle leeftijden die dakloos raken. 

Labyrinth schreef op 10-12-2024 om 21:51:

Het leger des heils vangt deze jongeren ook op, zij krijgen dan een begeleider soms (afhankelijk van de plaats) van de gemeente, die de hulpvragen van de jongeren in kaart brengt en hen daarmee verder begeleiden. Deze jongeren stromen dan door naar opvanglocaties met 24 uurs begeleiding speciaal voor jongeren. Dan heb ik het ook over jongeren van 18plus. Het is niet zo dat je als je 18 jaar bent en geen huisvesting hebt, op straat moet slapen. Als hij hulp wil is die er zeker. Werk zelf in deze sector met mensen van alle leeftijden die dakloos raken.

En dat bieden ze in België? 

Meesje schreef op 10-12-2024 om 22:36:

[..]

En dat bieden ze in België?

Wat l'Armée du Salut in België heeft opvangcentra, maar wellicht minder dan hier in Nederland. Verder biedt het CAW in Belgie opvangplekken. CAW heeft ook jongerenopvang. https://www.caw.be/hoe-wij-helpen/opvang/opvang-voor-jongeren/

Heel goed dat er over Leger des Heils, CAW en l' Armée du Salut (wat ik niet ken) als opvangmogelijkheid wordt gesproken . Maar ik heb er allemaal geen goed oog in. Als deze kerel de goedbedoelde, bijna-gratische, op-zijn-maat-gemaakte-opvang-bij-TO niet respecteert, wat zou hij dat dan doen in een voor hem onbekende organisatie waar hij zich - zonder pardon - aan de regels moet houden?  Want: als hij zich niet schikt zijn er tien anderen die het ook nodig hebben en die zich wel weten te gedragen. 

TO, intussen is jouw man terug aan land. Hoe heeft zijn aanwezigheid het gedrag van deze kerel beïnvloed en hoe lang is jouw man thuis om de problemen samen met jou binnen de perken te houden?