Vriend van dochter heeft geen verblijfplaats

Sorry, maar dat suggereer ik helemaal niet. Ik vind niet dat ze de jongen maar moet opvangen. Er is alleen nu een probleem, de jongen is bij haar in huis. Dan is de vraag hoe verder? Dat is praktisch voor de situatie nu, hoe ga je daarmee om (bijvoorbeeld rond de kasten leegeten). En op langere termijn. Ik zou bijvoorbeeld toch echt vasthouden aan de eis dat er kontakt komt met de begeleiding. En ik zou mijn dochter meer aanspreken als iemand die hiertoe het initiatief genomen heeft en nu moet nadenken over hoe dat verder moet, ook heel praktisch, bijvoorbeeld met alle extra kosten. Dat zou ik stevig aandikken, zodat ook bij haar duidelijk wordt dat het niet zomaar allemaal kan. Ik zou zelf meer rondkijken welke initiatieven er zijn voor dakloze jongeren en daar contact mee leggen etc. etc.
Dus veel meer praktisch gaan handelen en dingen doen, in plaats van op een moreel standpunt blijven staan dat dit niet kan. Nee, het kan niet, maar het is nu zo. En dan?
Doel: natuurlijk moet die jongen het huis uit, op zichzelf gaan wonen, de hulpverlening erbij, en weer zelf zijn eigen weg uitstippelen. En ondertussen mag dochter verliefd op hem zijn, maar geen logeerpartijen meer.

Tsjor

tsjor schreef op 26-11-2024 om 15:53:

Sorry, maar dat suggereer ik helemaal niet. Ik vind niet dat ze de jongen maar moet opvangen. Er is alleen nu een probleem, de jongen is bij haar in huis. Dan is de vraag hoe verder? Dat is praktisch voor de situatie nu, hoe ga je daarmee om (bijvoorbeeld rond de kasten leegeten). En op langere termijn. Ik zou bijvoorbeeld toch echt vasthouden aan de eis dat er kontakt komt met de begeleiding. En ik zou mijn dochter meer aanspreken als iemand die hiertoe het initiatief genomen heeft en nu moet nadenken over hoe dat verder moet, ook heel praktisch, bijvoorbeeld met alle extra kosten. Dat zou ik stevig aandikken, zodat ook bij haar duidelijk wordt dat het niet zomaar allemaal kan. Ik zou zelf meer rondkijken welke initiatieven er zijn voor dakloze jongeren en daar contact mee leggen etc. etc.
Dus veel meer praktisch gaan handelen en dingen doen, in plaats van op een moreel standpunt blijven staan dat dit niet kan. Nee, het kan niet, maar het is nu zo. En dan?
Doel: natuurlijk moet die jongen het huis uit, op zichzelf gaan wonen, de hulpverlening erbij, en weer zelf zijn eigen weg uitstippelen. En ondertussen mag dochter verliefd op hem zijn, maar geen logeerpartijen meer.

Tsjor

De jongen is al weg. En waarom zou TO met hem moeten gaan leuren bij instanties, als hij de opvang die hem wordt aangeboden weigert? Hoe verder? TO heeft geprobeerd te helpen, hij wil niet meewerken. Dan is het nu weer aan hem zelf.

Natje1812 schreef op 25-11-2024 om 22:27:

Hij had zelf al aangegeven dat het gesprek met zijn begeleiding niets zal opleveren op het vlak van verblijfplaats.Ik heb hem bij ons laten slapen op voorwaarde dat hij zijn zaken wat op Orde zou kunnen krijgen,actief solliciteren etc…Dat deed hij niet,slapen tot ‘s middags,mijn kasten eten plunderen,…dit was niet de afspraak dus zag ik niet in waarom ik mij nog aan mijn afspraak zou moeten houden.De spanningen liepen te hoog op en daarom heb ik gevraagd vroeger te vertrekken.Ik heb de hele dag gevraagd of ik zijn begeleiding mocht bellen maar dat schoof hij weg…Alles wat ik hem voorleg,telefoonnummers,vacatures,…hij doet er niks mee.

Het lijkt nu duidelijk dat hij niet zielig is en vooral van dochter gebruik maakt. 

Als hij welwillend was geweest, dan zou hij zich niet zo gedragen. 

Is helemaal prima als je hem helemaal de toegang ontzegt of alleen 2 x per week laat bezoeken voor een paar uurtjes. Je moet zelf weten wat je doet, maar je bent niet slecht als je voor jezelf kiest. Ik vind dit nu geen schrijnend geval meer. 

BeesAreCool schreef op 26-11-2024 om 16:30:

[..]

Het lijkt nu duidelijk dat hij niet zielig is en vooral van dochter gebruik maakt.

Als hij welwillend was geweest, dan zou hij zich niet zo gedragen.

Is helemaal prima als je hem helemaal de toegang ontzegt of alleen 2 x per week laat bezoeken voor een paar uurtjes. Je moet zelf weten wat je doet, maar je bent niet slecht als je voor jezelf kiest. Ik vind dit nu geen schrijnend geval meer.

Nou, hij klinkt vooral als een doorsnee puber/jongvolwassene met problemen. Dat betekent niet meteen dat hij dochter gebruikt. Ik geef het je te doen, op zo'n jonge leeftijd alleen komen te staan, zonder ouders. Er zijn mensen die van minder in de knoop komen te zitten. Het is dus niet nodig om deze jongen neer te zetten als iemand die willens en wetens de boel op stelten zet.

Maar...het is duidelijk dat Natje niet in de positie is om hem tijdelijk onderdak te geven. Dat vraagt teveel van haar gemoedsrust, en dat mag. En ook de gesprekken met dochter die anderen benoemen kunnen te veel zijn om nu te voeren. Daarvoor is de dynamiek tussen Natje en dochter nog te ingewikkeld. Als je niet in staat bent om samen kalme gesprekken te voeren over dit soort dingen moet je soms de conclusie trekken dat je beter helemaal niet dat soort gesprekken moet willen. Het laatste wat Natje wil is de relatie met haar dochter op het spel te zetten door conflicten hierover te krijgen.

Zoals Natje het nu bedacht heeft is het prima, want hier kan zij mee leven. Hij mag in de weekenden en op feestdagen logeren. En eventueel, als zij (dochter of vriend) om advies komen vragen, dan kan je daarop in gaan.

Misschien is hij inderdaad niet in staat om te voldoen aan de normen en waarden in 'gewone' gezinnen. Dat is gezien zijn jeugd en situatie niet zo gek. Dat hij puur primair bezig is met overleven. Maar hij doet dat wel op een manier waarop hij telkens grenzen van mensen in zijn omgeving overschrijdt waardoor die er - terecht - niet mee kunnen leven. Dat moet hij gaan leren; hoe het werkt als je ergens te gast bent, hoe je je sociaal gezien gedraagt en rekening houdt met andere mensen.

Hem helpen is lastig. Die voorwaarden accepteert hij omdat hij dan weer een nacht onderdak heeft, maar doet er uiteindelijk niks mee. Ik zou je dochter ook medeverantwoordelijk maken voor het oplossen van deze situatie; zij is immers degene die ongevraagd een huisgenoot naar binnen sleept zonder overleg en hem zijn goddelijke gang laat gaan met haar erbij. 

tsjor schreef op 26-11-2024 om 15:53:

Sorry, maar dat suggereer ik helemaal niet. Ik vind niet dat ze de jongen maar moet opvangen. Er is alleen nu een probleem, de jongen is bij haar in huis. Dan is de vraag hoe verder? Dat is praktisch voor de situatie nu, hoe ga je daarmee om (bijvoorbeeld rond de kasten leegeten). En op langere termijn. Ik zou bijvoorbeeld toch echt vasthouden aan de eis dat er kontakt komt met de begeleiding. En ik zou mijn dochter meer aanspreken als iemand die hiertoe het initiatief genomen heeft en nu moet nadenken over hoe dat verder moet, ook heel praktisch, bijvoorbeeld met alle extra kosten. Dat zou ik stevig aandikken, zodat ook bij haar duidelijk wordt dat het niet zomaar allemaal kan. Ik zou zelf meer rondkijken welke initiatieven er zijn voor dakloze jongeren en daar contact mee leggen etc. etc.
Dus veel meer praktisch gaan handelen en dingen doen, in plaats van op een moreel standpunt blijven staan dat dit niet kan. Nee, het kan niet, maar het is nu zo. En dan?
Doel: natuurlijk moet die jongen het huis uit, op zichzelf gaan wonen, de hulpverlening erbij, en weer zelf zijn eigen weg uitstippelen. En ondertussen mag dochter verliefd op hem zijn, maar geen logeerpartijen meer.

Tsjor

Sorry Tsjor, maar Natje heeft al een baan en is geen hulpverlener. Je kan eisen wat je wilt dat er contact komt met de begeleider, hij wil het niet. Dus kan je een datum stellen wanneer hij weg moet zijn en dat heeft ze (terecht) gedaan.

Die leeg gevreten kasten niet aanvullen en alleen voor jezelf eten halen? Thuiskomen en dan zeggen, ik zie dat jullie al gegeten hebben dus ik ga naar de pizzeria toedeloe.... zoiets?

Meer rondkijken naar initiatieven voor dakloze jongeren mag hij zelf doen, wat ze heeft aangedragen daar doet hij niets mee, dus daar zou ik ook klaar mee zijn. Zoals ik al schreef ze heeft al een baan en een huishouden, daarnaast heeft ze volgens mij niet de intentie om een dakloze opvang te worden. 

Natje is je man het weekend thuis? Of kan je iemand vragen om je te ondersteunen mocht het problemen geven als hij weg moet? 

'Dus kan je een datum stellen wanneer hij weg moet zijn en dat heeft ze (terecht) gedaan.' Ja, dat is een daad. Over het vervolg nagedacht, wat als hij niet weg gaat?

Tsjor

Wat is er met je dochter?

tsjor schreef op 26-11-2024 om 18:37:

'Dus kan je een datum stellen wanneer hij weg moet zijn en dat heeft ze (terecht) gedaan.' Ja, dat is een daad. Over het vervolg nagedacht, wat als hij niet weg gaat?

Tsjor

Als hij niet weggaat zou natje de politie bellen. Maar wat stel je voor, als hij niet weggaat moet ze er maar mee dealen? Het zou inderdaad kunnen dat het moeilijk gaat worden, als hij niet van plan is om te vertrekken en/of steeds blijft terugkomen. Aangezien dochter verliefd is, kan het een lange strijd worden... 

Waarom zou je ervanuit gaan dat hij niet weggaat? Hij heeft met begrip op Natje's deadline gereageerd. Als dat zover komt, bekijk je de oplossing dan weer. Niet teveel in allerlei doemscenario s denken.....

En mocht het nu toch zover komen, dan zou ik eerder aan een buurman denken, waarvan je weet dat die kalm met dit soort situaties omgaat, in plaats van direct politie.. er is niemand bij gebaat de boel te escaleren en ik neem aan dat deze jongen dat ook zelf wel begrijpt.

Natje1812 schreef op 26-11-2024 om 20:21:

Het gesprek heeft niet zoveel opgeleverd zoals verwacht.Hij krijgt een leefloon van 150€ per week waar hij zijn hostel ook van moet betalen.Maar het is al 35€ per nacht voor zijn hostel.Hij moet dus zsm gaan werken om zijn inkomen te vergroten en om dan,eens hij wat geld heeft gespaard een vaste woonplek te zoeken.

Als hij in het weekend dan bij ons slaapt en eet kunnen we het wel een beetje verlichten voor hem maar meer of dat doen we niet meer.

En vetgedrukte is al een mooi gebaar hoor Natje, dus voel je vooral niet schuldig of wat dan ook! Waar slaapt hij vanavond en de rest vd week dan? Ik hoop dat je dochter ook snel wat realistischer wordt en gaat inzien dat vriendjelief ook zelf aan de bak zal moeten, op welke manier dan ook!

Ik zou zeggen dat dit voor jou een reden is om hem niet meer doordeweeks op te vangen. Hij heeft nu een goed alternatief. Of hij deze kans pakt, moet hij verder zelf weten. Maar de noodzaak om bij jullie te zijn is er nu niet meer.