Regels en eigen wil
Hallo allemaal,
Hoe denken jullie over het volgende.
18-jarige heeft een vriend (4 mnd) aan de andere kant van het land en als ze afspreken willen ze het hele weekend samen zijn. Nadat dochterlief van thuis uit, een ‘nee, nu niet’ te horen krijgt, loopt ze weg en wil vervolgens op zichzelf gaan wonen. Wij vinden het ook fijn om een weekend niets te hebben. Ze wilt alles naar haar zin maken en als ze haar zin niet krijgt, gaat ze vervelend doen, tot respectloos gedrag aan toe. Ze vindt de huisregels belachelijk.
Hoe gaan jullie hiermee om?
Groetjes Lonneke
irmama schreef op 02-12-2021 om 08:27:
[..]
Leg eens uit? Ik ben vanaf mijn 18e bij mijn man en nu 31 jaar verder.
Tja, uitzonderingen blijf je houden, maar de meeste jongeren gaan nog studeren/opleidingen doen, groeien uit elkaar door verschillende toekomstwensen. Heb je toch een paar jaar van je leven weggegooid door alleen maar oog te hebben gehad voor een tijdelijk liefje.
ik zou niet willen zeggen dat je tijd hebt weggegooid met een tijdelijk liefje. Het was grotendeels dan wel een leuke tijd. Ook ouderen groeien uit elkaar en gaan uitelkaar.
En studentenhuizen zitten vol met mensen die relaties hebben. De een wat korter dan de ander maar ook velen die meerdere jaren duren.
Wat ik een beetje jammer vind, is dat mensen een oordeel geven over de gevoelens van een ander.
Dat JIJ het niet erg vindt om logees te hebben en het geen inbreuk vindt op je privacy omdat 'ze toch de meeste tijd op hun kamer zitten', wil niet zeggen dat het voor een ander ook zo voelt.
Ik vind het persoonlijk heel anders om echt alleen thuis te zijn, dan als er ook andere mensen in huis zijn. En als die andere mensen niet-eigen zijn, is dat nog weer anders.
Dit losstaand van de vraag in hoeverre je gasten/logees/verkeringen van andere huisgenoten in je huis moet/wilt toelaten.
Ik vind het sowieso geen rare insteek om in ieder geval te stellen dat ze om-en-om bij de een en dan weer de ander verblijven. Maar daar kun je gewoon op een moment met je kind over in gesprek en niet 'nee' zeggen op het moment dat ze het vraagt. Als je vooraf besproken hebt dat om de week voor jou de max is, hoeft ze het andere weekend ook niet te zeuren. En het weekend bij jullie; op wat voor manier zou dat voor jou fijner worden? Ik denk dat het leuker wordt als hij dat weekend echt een onderdeel van het gezin is en niet een 'gast' - nav ook van de opmerkingen hier; laat ze eens samen gaan koken etc.
Kataravrouw schreef op 02-12-2021 om 09:21:
Ik heb [ had ] een groot gezin en ik heb altijd gezegd tegen mijn kinderen dat het ze vrij stond wie dan ook mee te nemen om mee te eten of slapen. Wel zelf alles regelen graag. Dus zelf logee bed opmaken, verschonen enz. Vaak werd er voor ons gekookt, want dat vonden ze gewoon leuk om te doen. De meest vreemde brouwsels heb ik voor bij zien komen.
Er was altijd wel iemand "extra" in huis. Heb het nooit als inbreuk van mijn privacy ervaren. Vond het juist gezellig die jonge mensen in huis. Heb met schoonzonen en schoondochters daardoor ook wel een goede band denk ik. Een schoondochter heeft hier zelfs een jaar gewoond omdat ze het niet goed kon vinden met haar moeder.
Regels had ik niet...rekening met elkaar houden is iets wat wij normaal vinden en dat is nooit een issue geweest. Ik heb juist erg van die tijd genoten, al die jonge mensen om me heen met al hun idealen.
Nu zijn mijn kinderen jong volwassen en wonen op zich zelf. Ik mis de reuring enorm.
Maar dat jij het leuk vond en gezellig maakt toch niet dat iedereen dat maar moet vinden? En als de 'ware' pas komt nadat een zoon of dochter uit huis is gegaan heb je daar een minder goede band mee? Dat is toch in de meeste gevallen zo dat iemand eerst uit huis gaat voor die de 'ware' tegenkomt? Er zijn er toch maar weinig die direct vanuit huis gaan samenwonen en daarmee kinderen krijgen?
redbulletje schreef op 02-12-2021 om 09:55:
[..]
Tja, uitzonderingen blijf je houden, maar de meeste jongeren gaan nog studeren/opleidingen doen, groeien uit elkaar door verschillende toekomstwensen. Heb je toch een paar jaar van je leven weggegooid door alleen maar oog te hebben gehad voor een tijdelijk liefje.
Wat een bullshit
De openingspost roept vooral veel vragen op.
Waarom kan/mag ze niet ook zo nu en dan eens bij haar vriend een weekend blijven? Dan heb je meteen je rust.
Wat is er precies vervelend aan als haar vriend een weekend bij jullie is? Puur het feit dat hij er is of zit het 'm in gedrag?
Ik snap wel dat je er niet elk weekend zin in hebt.
Aiden schreef op 02-12-2021 om 12:16:
[..]
Maar dat jij het leuk vond en gezellig maakt toch niet dat iedereen dat maar moet vinden? En als de 'ware' pas komt nadat een zoon of dochter uit huis is gegaan heb je daar een minder goede band mee? Dat is toch in de meeste gevallen zo dat iemand eerst uit huis gaat voor die de 'ware' tegenkomt? Er zijn er toch maar weinig die direct vanuit huis gaan samenwonen en daarmee kinderen krijgen?
Nee tuurlijk niet, maar ik vind het inleveren van privacy coherent aan het hebben van kinderen, ook als ze 18 zijn.
Kataravrouw schreef op 02-12-2021 om 13:57:
[..]
Nee tuurlijk niet, maar ik vind het inleveren van privacy coherent aan het hebben van kinderen, ook als ze 18 zijn.
Nou, toen ik kinderen kreeg ging ik ervan uit dat ze in principe net als mijn man en ik en onze ouders en grootouders met 18 uit huis zouden gaan.
Wednesday schreef op 02-12-2021 om 14:04:
[..]
Nou, toen ik kinderen kreeg ging ik ervan uit dat ze in principe net als mijn man en ik en onze ouders en grootouders met 18 uit huis zouden gaan.
😲
Wednesday schreef op 02-12-2021 om 14:04:
[..]
Nou, toen ik kinderen kreeg ging ik ervan uit dat ze in principe net als mijn man en ik en onze ouders en grootouders met 18 uit huis zouden gaan.
Gingen jouw grootouders al met 18 uit huis? Daar geloof ik weinig van. Ik ben 54, mijn oudste wordt volgend jaar 20.
De generatie van mijn ouders (de grootouders van mijn kinderen) is nu rond de 80. Zij gingen echt niet ongetrouwd met hun 18e het huis uit hoor. Dan heb ik het niet over streng gelovigen maar over normale arbeidersgezinnen in randstedelijke dorpen waar op zondag naar de kerk gegaan werd, omdat niet gaan meer problemen gaf door de in die tijd sterke sociale controle. (Jaren 40, 50 en 60 van de vorige eeuw.
Mijn kind dat studeert krijgt alleen ov van duo, verder niet. Als ze door thuis te blijven wonen leningvrij haar studie af kan maken lever ik daar graag wat privacy voor in. Als alles gaat volgens plan dan is ze 23 als ze afstudeert. Scheelt wel dat wij ergens wonen waar je voldoende HBO en universiteiten hebt op een afstand die dagelijks te overbruggen is. Binnen de driehoek Amsterdam, Rotterdam en Utrecht is het te doen bij ons vandaan.
Mijn ouders hebben tot aan de geboorte van hun tweede kind bij mijn grootouders ingewoond, omdat er geen betaalbaar huis te vinden was. Toen waren ze een stuk ouder dan 18 hoor.
Mijn oudste zoon (20) woont ook nog thuis. Hij is wel op zoek naar een woning, maar moet zijn wensen nog wat aan gaan passen aan de realiteit...
Overigens was ik nog zo niet bezig met wanneer mijn kinderen het huis uit zouden gaan toen ik aan ze begon....
Jippox schreef op 02-12-2021 om 14:25:
Mijn ouders hebben tot aan de geboorte van hun tweede kind bij mijn grootouders ingewoond, omdat er geen betaalbaar huis te vinden was. Toen waren ze een stuk ouder dan 18 hoor.
Mijn oudste zoon (20) woont ook nog thuis. Hij is wel op zoek naar een woning, maar moet zijn wensen nog wat aan gaan passen aan de realiteit...
Overigens was ik nog zo niet bezig met wanneer mijn kinderen het huis uit zouden gaan toen ik aan ze begon....
Inderdaad, als je daar dan al naar uitkijkt kun je beter niet aan kinderen beginnen.
Toen ik 18 werd zat ik nog op de middelbare school. En ik was er toen echt nog niet klaar voor om het huis uit te gaan. Een kind kan trouwens ook met 15 al een relatie hebben, dan zeg je ook niet ga maar op kamers. Maar ook dan kun je logeerweekenden beperken.
Bakblik schreef op 02-12-2021 om 14:19:
[..]
Gingen jouw grootouders al met 18 uit huis? Daar geloof ik weinig van. Ik ben 54, mijn oudste wordt volgend jaar 20
Jij gelooft daar niets van? Een van mijn oma’s was al met 14 uit huis. Toen zat ze dag en nacht bij een artsengezin als dienstmeid en ging eens in het kwartaal naar huis. Waarom denk je dan dat ik hier dingen verzin? Wat heb ik daar voor baat bij?
Wednesday schreef op 02-12-2021 om 15:16:
[..]
Jij gelooft daar niets van? Een van mijn oma’s was al met 14 uit huis. Toen zat ze dag en nacht bij een artsengezin als dienstmeid en ging eens in het kwartaal naar huis. Waarom denk je dan dat ik hier dingen verzin? Wat heb ik daar voor baat bij?
Dat gebeurde in die tijd ja, fulltime werken met 13/14 jaar. Gelukkig is dat nu anders en hebben we wetten die kinderarbeid tegen gaan, mogen meisjes naar school en hoeven kinderen niet met 14 het huis uit.
Anderzijds woonden die meisjes dus niet 'op zichzelf' en was het ook niet aan de orde dat er vriendjes kwamen logeren of iets dergelijks.
Ik lees zo weinig mededogen met de dochter. Je gunt je dochter toch een hele leuke eerste verliefdheid met een leuk vriendje? je bent toch blij voor je dochter en je wilt die jongen toch het gevoel geven dat hij welkom is in jullie gezin? En dat je moeite doet om hem te leren kennen, omdat dit nu de belangrijkste persoon in het leven van je dochter is? Ook al weet je als ouder misschien beter of deze relatie wel of niet standhoud, voor je dochter is dit toch niet zo? Wij zijn hier thuis ook nooit zo van de logeerpartijtjes. Maar nu onze dochter van 19 een vriendje heeft is hij welkom wanneer hij wil en mag hij blijven slapen, wanneer hij wil. Het enige wat wij willen weten is of hij mee-eet of niet en de rest zoeken ze zelf maar uit. Het is haar leven en zij is heel blij met hem, dus zijn wij blij voor haar.
Ik geef toe, het zou anders zijn als ik als ouder de betreffende vriend niet leuk zou vinden of iets dergelijks. Dan kan ik me voorstellen dat je het moeilijk vind om hem in huis te hebben. Maar dat geeft TS niet aan, het gaat haar alleen om de privacy.