Is dit een overdreven reactie?
Dochter van 20 ging gisteravond Oud en Nieuw vieren bij een vriendin, samen met nog 2 andere vriendinnen. Prima vonden we. Ze ging op de fiets, want zou ook drinken natuurlijk. Ze zou thuis slapen.
Wij waren met z'n drieën thuis. Rond 2.00 u. gaan slapen met het idee dat dochter vanzelf wel thuis zou komen.
Vanmorgen werd ik rond 8.30 u. wakker met het idee dat ik dochter niet gehoord had. Was ook nog wel een paar keer wakker geweest door vuurwerk e.d. Ik vroeg aan man of hij haar had gehoord. Hij dacht van wel en was nog naar het toilet geweest en toen was haar kamerdeur dicht zei hij. Ik ging toch kijken en toen bleek ze niet thuis.
Ik heb haar geappt of ze bij vriendin was blijven slapen. Toen ik rond 11.30 u. nog niets had gehoord, heb ik de vader van vriendin geappt (is een kennis van ons) om te vragen of ze daar was blijven slapen. Hij reageerde direct en vertelde van niet. Wilde zijn dochter al wakker gaan maken om te vragen of zij iets wist. Ik heb gezegd dat we nog even zouden afwachten. Later appte hij weer dat zij ook niet beter wist dat dochter rond 3.00 u. naar huis was gegaan. Ze hadden locatie gecheckt en gezegd dat ze voor de laatste keer bij ons in de buurt was geweest, iets voorbij ons huis. Ik heb toen nog een vriend van dochter geappt met de vraag of ze daar was. Die reageerde dat hij haar sinds de middag ervoor niet meer had gezien. Hij wist ook niet waar ze was.
Ik heb dochter nog een keer gebeld maar geen antwoord. Rond 13.30 u. appte dochter eindelijk, boos, naar mij waarom ik iedereen had gebeld (2 personen dus) en dat ze 20 is, geen verantwoording hoeft af te leggen etc. etc.
Ik heb haar rustig uitgelegd dat ze een appje had kunnen sturen dat ze niet thuis zou slapen, dat was voldoende geweest. Ze gaf aan dit vergeten te zijn, ze had gedronken etc. maar vertelde wel dat ze thuis was geweest tussendoor (blijkbaar om spullen te halen). Ik zei dat als je spullen kan halen, ze ook kan appen of een briefje neerleggen. Het werd een hele discussie en we kwamen er niet uit.
Ze driegde dat als wij niet zouden stoppen met controleren, ze het huis uit zou gaan. Ik heb gezegd dit niet te kunnen beloven. We hadden ons zorgen gemaakt, er had haar ook iets kunnen zijn overkomen. Het was oudejaarsnacht dus nou niet de meest rustige nacht om op straat te zijn.
Dochter kwam later vanmiddag naar huis maar vertrok net voor het eten weer. Ze vond het niet nodig om te melden dat ze niet mee at en begon tegen mijn man weer het hele verhaal.
Ik vraag me nu af, reageren wij te bezorgd? Of zouden jullie hetzelfde doen in dit geval?
Vind het ook geen overdreven reactie hoor. Ik heb ook een 20-jarige dochter, en zou me ook ontzettend veel zorgen hebben gemaakt als ze niet thuis was gekomen en niets had laten horen.
Daglichtlamp schreef op 01-01-2022 om 20:20:
Dit heeft ook niets met leeftijd te maken. Als het je partner zou zijn die opeens niet thuis zou komen zou je je ook zorgen maken.
Dit. Als je een huis deelt met iemand die onverwacht niet thuiskomt, heb je dat, of het nu je partner, je kind of een huisgenoot is.
Ik vind het heel logisch hoe je hebt gehandeld! Dit is niet controleren wat je doet, maar terechte bezorgdheid. Je hebt pas om 11.30 contact gezocht met die vriendin en natuurlijk word je ongerust als zij daar dan niet is blijven slapen. Ik vind eigenlijk dat je toen nog heel rustig hebt gereageerd dat je het niet nodig vond om die vriendin wakker te maken om meer te vragen, dat had ik niet vreemd gevonden.
Wat me wel opviel is deze zin: "Ze dreigde dat als wij niet zouden stoppen met controleren, ze het huis uit zou gaan". Ze is 20 schrijf je, dan is uit huis gaan sowieso niet gek toch? Waarom zou ze daar mee dreigen? Dat is toch gewoon een logische volgende stap?
Ik ben veertig en woon bij een vriendin en haar man en hun zoon van vier. Ik heb een baan met wisselende diensten dus eet vaak niet mee en kom vaak middenin de nacht thuis.
Ik last mijn huisgenoten ALTIJD weten als ik meer dan een half uur later thuis ben dan verwacht of niet mee eet. Dat is gewoon beleefd!
Ik vind dit niet normaal hoor. Al was ze 35. Al waren jullie slechts huisgenoten ipv moeder-dochter. Als je zegt dat je thuis slaapt laat je het weten als je dat niet doet, anders worden mensen doodongerust. Ik vind het mega kinderachtig dat ze dat blijkbaar zelf niet kan bedenken
Wij laten elkaar altijd weten waar we naartoe zijn en hoe laat we terug komen. Als het donker is, sturen de kinderen een appje voor ze op de fiets naar huis stappen. Vaak slaap ik dan al, maar mocht ik wakker worden, dan vind ik dat wel fijn om te zien. De oudsten (22 en 24) wonen trouwens niet meer hier, maar ze laten het wel weten als ze vanaf hier thuis aan zijn gekomen. Vinden we allemaal logisch, is nooit moeilijk over gedaan. Waarom zou je ook?
Aangezien je dochter ook nog eens fel de aanval kiest als verdediging, vraag ik me af waar ze is geweest?
Onvolwassen bijna puberaal gedrag van je dochter, al is ze nog maar 20.
Jullie hebben niks geks gedaan.
Je reageert helemaal niet overdreven. Ik heb ook een keer wat vrienden van man ge-apt toen ik man al uren thuis had verwacht. Je gaat je toch zorgen maken, of iemand nou 15, 20 of 30 is.
yette schreef op 01-01-2022 om 21:20:
Wij laten elkaar altijd weten waar we naartoe zijn en hoe laat we terug komen. Als het donker is, sturen de kinderen een appje voor ze op de fiets naar huis stappen. Vaak slaap ik dan al, maar mocht ik wakker worden, dan vind ik dat wel fijn om te zien. De oudsten (22 en 24) wonen trouwens niet meer hier, maar ze laten het wel weten als ze vanaf hier thuis aan zijn gekomen. Vinden we allemaal logisch, is nooit moeilijk over gedaan. Waarom zou je ook?
Aangezien je dochter ook nog eens fel de aanval kiest als verdediging, vraag ik me af waar ze is geweest?
Dat zou ik me ook afvragen, maar misschien ook omdat mijn kinderen normaal veel vertellen.
ik vind het niet overdreven nee, je dochter gedraagt zich een beetje als een dramaqueen hier. Het is geen kwestie van controle maar ten eerste is je huis geen hotel, en daarnaast als je met andere mensen samenwoont, ouders of niet, laat je wel weten of je mee eet en eventueel niet thuis slaapt. Dus nee ik vind het niet overdreven.
Sterkte!
sini
Precies hetzelfde hier. Als een van onze kinderen die al het huis uit zijn een paar dagen hier slapen, dan slapen we pas echt goed diep als alle kuikentjes binnen zijn en we voor de laatste keer het tuinhek gehoord hebben. Het gekke is dat ik me bijna geen zorgen maak als ze in hun eigen huis slapen en ‘s nachts door Amsterdam zwerven, maar als ze thuis slapen, dan ben ik bang dat ze op weg naar ons Amsterdamse huis iets overkomt. Heel raar.
En weglopen zonder dat je meldt dat je niet mee-eet is asociaal. Ze blijft wel lang boos. Hopelijk heb je het inmiddels kunnen uitpraten.
Ik vind trouwens dat je erg laat bent gaan bellen. Heb in mijn omgeving meegemaakt hoe belangrijk het kan zijn om dat te doen zodra er iets niet klopt. Dan maar overbezorgd ...
De beste vriendin van mijn dochter kwam op een dag te laat thuis voor het eten. Ze nam ook haar telefoon niet op. Haar moeder belde daarom ook de vriendin waar haar dochter die dag was, maar daar bleek ze inmiddels vertrokken. Toen belde haar moeder mijn dochter, die ook van niks wist. Dus probeerde die moeder nog eens het nummer van haar eigen dochter ... een agent nam op. Haar dochter had een zeer ernstig ongeluk gehad en was per traumaheli op weg naar een ziekenhuis 60km hier vandaan. De hulpdiensten wisten tot dat moment niet wie ze was. Daar kwamen ze dus pas achter omdat haar moeder belde en ze die telefoon een eind verderop vonden. Haar ouders werden vervolgens door de politie met gillende sirenes naar hun dochter gebracht. Onderweg belde haar moeder huilend met mijn dochter om te vertellen dat haar vriendin op dat moment voor haar leven vocht. Ze hoopten nog op tijd te komen ...
Maar ze heeft het overleefd! Vraag alleen niet hoe. Ze heeft een tijd in coma gelegen, is meervoudig gehandicapt geraakt en was pas na bijna een jaar weer thuis.
Dus laat alsjeblieft aan je huisgenoten weten waar je bent en informeer als thuisblijver ook eerder! Liever 100 keer voor niks een appje of belletje dan 1 keer te laat.
(sorry voor het nare verhaal, maar misschien maakt het wel duidelijk hoe belangrijk dat 'controleren' kan zijn)
Ik vraag maar twee dingen van mij volwassen thuiswonende kinderen: laat het weten als je niet thuis slaapt en laat het weten als je niet mee-eet.
Dus nee, ik vind niet dat je overdrijft. En ik vind de reactie van je dochter ook verre van oké.
Nou ja, zolang mijn volwassen kinderen thuis wonen is het enige dat ik van ze vraag te laten weten of ze mee-eten en thuis slapen. Mijn oudste twee (22, 20) zijn inmiddels de deur uit maar dat deden ze netjes. Vraag me af of de jongste drie dan zo netjes zijn 😂.
yette schreef op 01-01-2022 om 22:36:
Ik vind trouwens dat je erg laat bent gaan bellen. Heb in mijn omgeving meegemaakt hoe belangrijk het kan zijn om dat te doen zodra er iets niet klopt. Dan maar overbezorgd ...
De beste vriendin van mijn dochter kwam op een dag te laat thuis voor het eten. Ze nam ook haar telefoon niet op. Haar moeder belde daarom ook de vriendin waar haar dochter die dag was, maar daar bleek ze inmiddels vertrokken. Toen belde haar moeder mijn dochter, die ook van niks wist. Dus probeerde die moeder nog eens het nummer van haar eigen dochter ... een agent nam op. Haar dochter had een zeer ernstig ongeluk gehad en was per traumaheli op weg naar een ziekenhuis 60km hier vandaan. De hulpdiensten wisten tot dat moment niet wie ze was. Daar kwamen ze dus pas achter omdat haar moeder belde en ze die telefoon een eind verderop vonden. Haar ouders werden vervolgens door de politie met gillende sirenes naar hun dochter gebracht. Onderweg belde haar moeder huilend met mijn dochter om te vertellen dat haar vriendin op dat moment voor haar leven vocht. Ze hoopten nog op tijd te komen ...
Maar ze heeft het overleefd! Vraag alleen niet hoe. Ze heeft een tijd in coma gelegen, is meervoudig gehandicapt geraakt en was pas na bijna een jaar weer thuis.
Dus laat alsjeblieft aan je huisgenoten weten waar je bent en informeer als thuisblijver ook eerder! Liever 100 keer voor niks een appje of belletje dan 1 keer te laat.
(sorry voor het nare verhaal, maar misschien maakt het wel duidelijk hoe belangrijk dat 'controleren' kan zijn)
Wat een heftig verhaal, Yette, en juist goed dat je het deelt. Dit ga ik in gedachten meenemen als ik met dochter in gesprek ga. Misschien maakt het iets duidelijk.
Eerlijk gezegd maakte ik me niet zo heel veel zorgen dat er iets gebeurd zou zijn, dochter is nogal ondernemend en over het algemeen loopt het goed af. Maar ja, het kan natuurlijk altijd anders gaan.
Achteraf kwam ik er dus ook achter dat ze nadat ze thuis was geweest 's nachts, haar mapje met pasjes, dus ook ID, thuis had laten liggen. Als haar iets was overkomen hadden ze haar dus ook niet meteen kunnen identificeren.