Iets te gastvrij?

Gasten hoeven hier niks te doen, dat wil ik niet eens. Je bent namelijk te gast.
Maar als je ergens woont, vind ik dat er wel bijhoren. Dus als je hier minstens twee dagen per week mee eet en hier slaapt, vind ik het op zich niet heel gek om diegene als meer dan een gast te beschouwen. 

sannecoolen schreef op 15-03-2025 om 15:42:

Tja, waar gaat gastvrijheid over in niet-gastvrij?

En op welk moment moeten kinderen dus meer bijdragen in het huishouden dan ze deden? En dat hoeft dus niet per se financieel te zijn, maar bijvoorbeeld ook het doen van de was of stofzuigen. En nog lastiger, wanneer gaan vaste logees dat doen?

Hier doen - min of meer - vaste logees dat niet. En de kinderen eigenlijk ook niet.

Ik ben wel benieuwd.

Vragen jullie de vaste vriend/vriendin van zoon of dochter om dit te doen? Lijkt me erg ongemakkelijk en ook niet per se bevorderlijk voor de relatie binnen deze driehoek.

Vanaf een jaar of 2-3 kwamen de eerste klusjes, zelf opruimen, de tafel dekken of afruimen. Naar mate zoon ouder werd kwamen er dingen bij. Bv even stofzuigen of de badkamer of het toilet schoonmaken. De was ophangen, in de machine stoppen etc.

De vrienden die regelmatig over de vloer kwamen kregen ook gewoon de mededeling dat ze even tafel moesten dekken of wat op het aanrecht moesten zetten als ze bleven eten of slapen.

Toen schoondochter nog niet hier woonde maar er wel regelmatig was ging ze in het vrienden patroon mee, nu maakt ze ook gewoon schoon en doet de was samen met zoon en mij. Net hoe het uitkomt.

Als ik 3 weken op vakantie ben draait alles gewoon door. Zijn we tegelijk weg organiseren we opvang voor de huisdieren.

sannecoolen schreef op 15-03-2025 om 15:42:

Tja, waar gaat gastvrijheid over in niet-gastvrij?

En op welk moment moeten kinderen dus meer bijdragen in het huishouden dan ze deden? En dat hoeft dus niet per se financieel te zijn, maar bijvoorbeeld ook het doen van de was of stofzuigen. En nog lastiger, wanneer gaan vaste logees dat doen?

Hier doen - min of meer - vaste logees dat niet. En de kinderen eigenlijk ook niet.

Ik ben wel benieuwd.

Vragen jullie de vaste vriend/vriendin van zoon of dochter om dit te doen? Lijkt me erg ongemakkelijk en ook niet per se bevorderlijk voor de relatie binnen deze driehoek.

Mijn kinderen vroeg ik toen ze nog thuis woonden, regelmatig iets in het huishouden te doen. Als we vaste logees hadden, deden ze dat samen. 

Als ik op vakantie ging of een weekendje weg, dan zorgden kinderen met logees, dat ik in een schoon huis terugkwam. Hoefde ik niet te vragen ging automatisch.

Annepollepop, ik snap niet goed dat je iemand laat inwonen die zulk gedrag vertoont. Heel gastvrij zijn is een groot goed,  als je het kunt, maar dan vraag ik mij af. Is het niet meer geen grenzen durven aangegeven en dat gooien op 'we zijn zo gastvrij'?

sannecoolen schreef op 15-03-2025 om 12:29:

Althans, het lukt wel. Ook financieel. Maar af en toe stoort het me wel dat ze er vanuit gaan dat alles zomaar kan of zo. 

Bij ons zijn er gewoon afspraken wat wel en niet kan.
Je klopt bijvoorbeeld op iemands deur en wacht tot de ander toestemming geeft om binnen te komen.
De badkamer laat je droog en schoon achter en die gebruik je niet 's avonds laat.
De keuken laat je ook schoon en opgeruimd achter. 
Er zomaar vanuit gaan dat alles kan is bron van ergernis.

Vrijevlinder schreef op 15-03-2025 om 16:39:

Annepollepop, ik snap niet goed dat je iemand laat inwonen die zulk gedrag vertoont. Heel gastvrij zijn is een groot goed, als je het kunt, maar dan vraag ik mij af. Is het niet meer geen grenzen durven aangegeven en dat gooien op 'we zijn zo gastvrij'?

Nou ja, het is niet een kwestie van "laten inwonen¨. Het is de verkering van een van mijn kinderen, en hij komt soms slapen en soms niet, en dat soms wel is inmiddels wat vaker dan het soms niet. Het is er een beetje ingeslopen. Dat die jongen als hij na zijn werk savonds hier komt gelijk onder de douche duikt vind ik best wel logisch, en dat je scmorgens douchet waar je geslapen hebt ook wel. Ze hebben de badkamer op zolder voor zichzelf (die houdt mijn kind ook zelf schoon en hij doet ook zelf de was qua kleding en linnengoed) dus het zit mij niet in de weg.

Ik vind het ook weer zowat om voor twee volwassen mensen te gaan bepalen wanneer ze wel en niet samen mogen slapen, en last heb ik er eigenlijk ook niet van. Ze regelen vaak zelf hun avondeten, ontbijten doet de jongeman in kwestie niet en overdag zijn ze meestal weg naar werk of vrienden. Dus het is soms een beetje gokken of ze thuis zijn of niet. En ons huis is ook redelijk groot. We waren altijd al vrij makkelijk over het laten logeren van vrienden, sinds twee kinderen uit huis zijn hebben we ook meer plek. In het begin vond ik het wel ingewikkeld maar we zijn er al aardig aan gewend.

Inderdaad ben ik bij dit kind voorzichtig met grenzen aan te geven, dat valt soms nogal verkeerd en vraagt tact en goed nadenken over wat ik nou precies wil. En ook is hij zo blij met deze verkering, is enorm opgeknapt qua stemming, komt buiten, werkt, gaat naar vrienden en op vakantie, dus ja, moet ik daar dan negatief over gaan zitten doen? Ik vond dat depressieve alleen thuis op zolder hangen ook niet geweldig en toen hadden we zeker geen betere verhouding. Dus is het meer het afwegen van plussen en minnen, niet zozeer het niet grenzen durven stellen. 

Ik vind het ook altijd wel gezellig als er mensen zijn, alleen deze jongen is niet zo supersociaal. Als hij soms een keer mee eet doet hij wel enorm zijn best en dat vind ik ook wel weer aandoenlijk. En omdat hij niet supersociaal is,hoef ik ook niet gezellig te doen dus dat scheelt mij ook veel aandacht en energie.

Het is hier meer een studentenhuis eigenlijk, of zoals wij het wel eens noemen: begeleid wonen met man en mij als begeleiders. Want we krijgen nogal eens een vraag natuurlijk van onze IADHers. Het is ook wel een goede constructie voor deze twee zonen, ze kunnen behoorlijk hun eigen leven leiden en we zijn er toch altijd als ze ons nodig hebben. En we kunnen ook makkelijk een weekend of een week weg, dan passen zij op huis en huisdieren (behalve de hond...).

Nuttige discussie wel dit, ik merk dat ik het eigenlijk helemaal niet zo erg vind allemaal. Wij zorgen nu eenmaal graag.

Oja, de oudste van deze zonen betaalt inmiddels kostgeld, de jongste nog niet want die verdient nog niet zoveel. Maar hij krijgt geen geld van ons en ze betalen allebei wel zelf benzine, trein, avondeten als ze niet mee eten, vakanties etc. Dus een deel van de kost en de inwoning is gratis (voor de jongste) maar de rest niet. Het is voor allebei gewoon (nog) niet handig om op zichzelf te gaan wonen. En het huis zou voor ons tweeen ook wel erg groot zijn. Dan heb ik het liever zo.

Mooi dat het zo allemaal gaat Pollewop, als jullie er zo geen moeite mee hebben, dan maakt het ook niet uit wat een ander er van vindt. 

Mijn dochter mocht altijd iedereen meenemen, onder de voorwaarde dat diegene gewoon meedraaide in de routine. Mee-eten prima, maar gewoon aan tafel. Slapen prima, je maakt je eigen bed op en haalt het weer af. Douchen prima, gooi vuile handdoeken in het bad, dan gaan ze met de was mee. Ben je er vaker, dan help je met koken en afruimen. Zo ging het met de middelbare school vriendinnen en zo is de vriend van dochter 8 jaar geleden hier binnengekomen. Hij draaide al snel mee met het huishouden als hij er was (en is). En zo gebeurt het dus dat vriendje en ik samen in de keuken staan te koken en kletsen terwijl dochter iets anders aan het doen is. Inmiddels wonen ze alweer jaren samen, maar we vallen gemakkelijk weer in de oude routine.
Iemand die alleen maar op dochters kamer zit en zijn/haar eten daar wil hebben zou ik slecht trekken. 
De zoon van een vriendin had een vriendinnetje uit Amerika en dat kind wilde niks en lustte niks. Die zat op de kamer van de zoon terwijl die jongen aan tafel zat met zijn ouders en appte hem dat hij een kaastosti voor haar naar boven moest brengen. En dat gebeurde dan ook nog. 
Mijn eigen dochter maakte de verwachtingen naar de gasten snel duidelijk en gelukkig vonden haar vrienden het allemaal prima. Haar beste vriendin komt uit een heel druk gezin en die heeft hier jarenlang hele weekenden gezeten. Lekker rustig voor haar en ze draaide gewoon mee.
Nou ben ik met deze 'regels' wel al op de basisschool begonnen. Dan kun je als het een keer fout gaat ook nog gemakkelijker de teugels wat aantrekken en ze weer laten vieren als het weer kan. Dochter wist ook dat als het misging, ze een paar weken geen logees meer mocht hebben. Dus die stuurde haar vrienden wel bij. Of ze deed het extra werk zelf, maar meestal zag ik zo'n kind dan nooit meer terug.

Douchen kost energie en water, dat merk je echt aan je rekening als jongeren uiteindelijk vertrokken zijn. Ik zou ook niet blij zijn met een steeds weerkerende gast die uitbundig staat te douchen op andermans kosten. Je zou daar best wat openheid over mogen geven. Op de camping is douchen ook niet gratis toch? Of zit dat altijd bij de prijs in   

Wilgenkatje- schreef op 16-03-2025 om 13:35:

. Op de camping is douchen ook niet gratis toch? Of zit dat altijd bij de prijs in

Tegenwoordig wel.

En WiFi ook steeds vaker.

Ysenda schreef op 16-03-2025 om 13:37:

[..]

Tegenwoordig wel.

En WiFi ook steeds vaker.

WIFI vind ik totaal niet vergelijkbaar met waterverbruik (en indirect gasverbruik).

Wat ik erg vind aan gasten die zomaar blijven slapen is dat je een stukje privacy kwijt bent. Je kan niet lekker naar de wc bijvoorbeeld of uitgebreid douchen omdat er een ''vreemde'' in het huis is. Als dat een keer per maand is kan je er nog wel mee leven, maar meerdere keren in de week is voor mij te veel. 

FruitMoeder schreef op 17-03-2025 om 06:57:

Wat ik erg vind aan gasten die zomaar blijven slapen is dat je een stukje privacy kwijt bent. Je kan niet lekker naar de wc bijvoorbeeld of uitgebreid douchen omdat er een ''vreemde'' in het huis is. Als dat een keer per maand is kan je er nog wel mee leven, maar meerdere keren in de week is voor mij te veel.

Dat is zeker waar en door de vorm en grootte van ons huis heb ik daar minder last van; maar toch houd ik er ook rekening mee natuurlijk. Het betekent toch dat je om een extra iemand heen moet leven. Dat onze huidige logee zichzelf ongeveer onzichtbaar maakt helpt mij wel en dat hij er zo vaak is, maakt hem vrij voorspelbaar. Dat scheelt ook. Maar er zijn zeker ook  situaties waarin het meer stoort.